IBPP4/4513-12/16/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 12 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z 22 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobu gazowego przeznaczonego do celów opałowych w procesach mineralogicznych - jest prawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobu gazowego przeznaczonego do celów opałowych w procesach mineralogicznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 lutego 2016 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 12 lutego 2016 r. znak: IBPP4/4513-12/16/EK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

"X" S.A. jest przedsiębiorstwem wytwarzającym mineralną wełnę skalną. Linia technologiczna produkcji mineralnej wełny skalnej składa się z wielu etapów. Spółka w procesie produkcji mineralnej wełny skalnej używa koksu (objętego kodem CN 2704) jako paliwa do podgrzania do wysokiej temperatury pieca szybowego w którym dochodzi do stopienia skał glinowo-krzemowych (bazalt, gabro, boksyt) oraz dolomitu lub zamiennie wapienia w wyniku tego stopienia tworzy się płynna lawa z której powstaje mineralna wełna skalna. Proces wytwarzania skalnej wełny mineralnej rozpoczyna się od odmierzenia właściwych proporcji surowców i umieszczenia ich w specjalnym żeliwnym piecu, w którym koks, stosowany jako paliwo, podczas spalania wytwarza wysoka temperaturę, wynoszącą ok. 1400 - 1500°C. W takiej temperaturze skały mineralne (bazalt, gabro, boksyt) przyjmują postać płynnej lawy.

Surowce do procesu wytopu dostarczane są do zakładu w granulacji odpowiedniej do sporządzenia mieszanki surowcowej. Na terenie zakładu nie prowadzi się dodatkowych procesów kruszenia i przygotowywania surowców mineralnych jak również koksu. Spółka nabywa koks od kontrahenta zarejestrowanego jako pośredniczący podmiot węglowy. Zakupiony koks jest wsypywany do boksów magazynowych. Tożsama procedura dotyczy surowców mineralnych. Każdy składnik ma odrębny boks. Z boksów zasypowych suwnica pobiera surowce mineralne oraz koks, każdy z osobna i wrzuca do pierwszego zbiornika zasypowego z którego następuje pobranie do produkcji. Następnie surowce mineralne i koks są przesypywane na wagi, skąd w odpowiednich ilościach są podawane za pomocą przenośnika taśmowego do pieca szybowego (żeliwiakowego).

Koks podczas dozowania trafia na separator który oddziela właściwą frakcję od odsiewki, która przenośnikiem taśmowym przesyłana jest do zbiornika o pojemności około 1,5 m^3, a następnie sprzedawana jest pośredniczącemu podmiotowi węglowemu. Odsiewka stanowi około 2-3% zakupionego koksu.

Reasumując około 97-98% nabytego koksu jest wykorzystywana w procesie produkcji wełny mineralnej, a 2-3% stanowi odsiewkę, która jest sprzedawana.

W dalszym etapie produkcji w piecu żeliwiakowym umieszczana jest mieszkanka surowcowa składająca się z surowców mineralnych, natomiast koks służy do podgrzania pieca do wysokiej temperatury powodując stapianie ww. surowców mineralnych. Do pieca doprowadzane jest bowiem gorące powietrze, które powoduje że koks się rozpala. Koks w procesie produkcji pełni rolę paliwa.

Koks podczas spalania wytwarza bardzo wysoką temperaturę ok. 1500°C, co w efekcie doprowadza do stopienia skał, zamieniając je w gorącą lawę. Następnie lawa w formie płynnej podawana jest na wirujące z prędkością kilku tysięcy obrotów dyski w ten sposób tworząc naturalne włókno, które jest schładzane powietrzem i zbierane w komorze osadczej w postaci kobierca wełny.

Poniżej przedstawiono kolejny etap procesu produkcyjnego do którego zużywany jest gaz koksowniczy, ta część ma istotne znaczenie w zakresie zadanego przez podatnika pytania, bowiem pytanie podatnika dotyczy możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym w zakresie nabywanych wyrobów gazowych wykorzystywanych do celów opałowych w procesie produkcyjnym wytworzenia mineralnej wełny skalnej.

Spółka w kolejnym etapie produkcji mineralnej wełny skalnej tj. w komorze polimeryzacji zużywa gaz koksowniczy o kodzie CN 2705 00 00. W tej części procesu produkcyjnego gaz koksowniczy pełni funkcję czynnika grzejącego utrzymującego właściwą temperaturę w komorze polimeryzacji pieca. Na tym etapie produkcji w wyniku polimeryzacji następuje utwardzenie gorącym powietrzem spoiwa naniesionego na włókna wełny mineralnej. Głównym elementem tego etapu produkcji jest utwardzanie spoiwa, proces ten odbywa się w specjalnym piecu wykorzystywanym do polimeryzacji włókna skalnego. Podsumowując, nasycona i uformowana wstęga wełny skalnej podawana jest do komory polimeryzacyjnej. W komorze polimeryzacyjnej odbywa się proces polimeryzacji żywicy i odparowania wody. Proces przebiega w temperaturze około 250°C, gdzie do osiągnięcia takiej temperatury wykorzystywany jest gaz koksowniczy.

Podsumowując, na tym etapie procesu produkcyjnego głównym elementem jest piec do utwardzania spoiwa podzielony na 3 strefy suszenia, z których każda posiada własny generator gorącego powietrza z palnikiem opalanym gazem koksowniczym i własny wentylator wymuszający przepływ gorącego powietrza. Uformowana warstwa wełny mineralnej jest transportowana najpierw pomiędzy dwoma przenośnikami taśmowymi, które ściskając ją, nadają jej grubość końcową. Następnie wstęga wełny wprowadzana jest do pierwszej komory pieca, w której panuje temperatura około 250 °C gdzie do osiągnięcia takiej temperatury wykorzystywany jest gaz koksowniczy. Wilgoć zawarta w wełnie mineralnej jest usuwana wraz z innymi substancjami lotnymi a równocześnie rozpoczyna się proces utwardzania spoiwa. Temperatura powietrza i powierzchnia każdej strefy utwardzania jest ustawiana indywidualnie w zależności od rodzaju produktu.

W celu wytworzenia w piecu wymaganego podciśnienia część gorącego powietrza krążącego w strefach pieca jest usuwana przez system wentylacyjny i odprowadzana do układu oczyszczania gazów. Gazy zawierające składniki spoiwa, pozostałości rozdrobnionych włókien wełny mineralnej oraz produkty spalania gazu koksowniczego.

Celem zobrazowania kompleksowej technologii poniżej opisano również System oczyszczania i odprowadzania gazów z pieca szybowego.

Celem instalacji oczyszczania gazów z pieca szybowego jest wyeliminowanie emisji tlenków azotu i substancji organicznych oraz znaczące zmniejszenie emisji tlenku węgla. Przed wprowadzeniem do dopalacza gazy odlotowe są kierowane do urządzeń odpylających.

Dodatkowo odzyskiwana jest energia cieplna zawarta w gazach odlotowych do ogrzania powietrza podmuchowego niezbędnego dla pracy pieca szybowego. Cały system oczyszczania gazów z pieca szybowego znajduje się w osobnym pomieszczeniu przylegającym do hali produkcyjnej i składa się z następujących elementów:

* odpylacz cyklonowy,

* filtr workowy,

* wentylator wyciągowy gazów o wydajności 20 000 Nm³ /h,

* komora dopalania gazów z palnikiem opalanym gazem koksowniczym o mocy 2,56 MW,

* podgrzewacz powietrza podmuchowego podawanego do pieca szybowego (wymiennik ciepła).

Dane techniczne komory dopalania gazów z pieca szybowego:

Ilość emitowanych spalin 20 000 Nm³ /h

Temperatura maksymalna 400 °C

Palnik 2560 kW

Zużycie gazu koksowniczego 100 Nm³ /h

Wartość opałowa gazu 17 000 kJ/Nm³

Dane techniczne podgrzewacza powietrza:

Maksymalna ilość wtłaczanego powietrza 8 000 Nm³ /n

Temperatura powietrza po podgrzaniu 550 °C

Gazy z pieca szybowego po oczyszczeniu w urządzeniach odpylających i redukcji zanieczyszczeń w dopalaczu termicznym odprowadzane są do powietrza emitorem E1 o wysokości h = 45 m i średnicy wylotu d = 2,7 m.

Sporadycznie zdarza się, że Spółka używa gazu koksowniczego do ogrzewania pomieszczeń zakładu.

Podsumowując Spółka używa gazu koksowniczego w procesie produkcji do celów opałowych oraz do ogrzewania zakładu. Spółka jest jednak w stanie wyliczyć ile gazu zużywanego jest na potrzeby produkcyjne, a ile do ogrzewania pomieszczeń. Wyliczenie zużycia gazu na potrzeby grzewcze dokonywane jest w następujący sposób. Każdy piec w kotłowni pokazuje godziny pracy pieca. Z informacji dotyczących funkcjonowania pieca wynika moc pieca i palników które nagrzewają wodę. Producent ww. urządzeń w specyfikacji udostępnia informację o maksymalnym zużyciu paliwa przez pojedyncze urządzenie. Mając więc podany czas pracy i maksymalne zużycie paliwa w czasie jednej godziny, które podaje producent w informacji dotyczącej pracy pieca można wyliczyć zużycie gazu przez palniki. Na koniec każdego miesiąca zostanie wyliczona ilość gazu zużytego do celów grzewczych pomieszczeń podlegająca opodatkowaniu. Wnioskodawca wskazuje, iż nabycie gazu w części zużywanej do ogrzewania pomieszczeń czyli nie w celach produkcyjnych jest objęte podatkiem akcyzowym.

Spółka posiada status pośredniczącego podmiotu gazowego o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym używającego wyrobów gazowych, do których zaliczany jest gaz koksowniczy, do celów objętych zwolnieniem od akcyzy (w procesie produkcji) i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy (użycie gazu do ogrzania pomieszczeń zakładu).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Procesy produkcyjne wytwarzania mineralnej wełny skalnej mieszczą się w definicji procesu mineralogicznego zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z treścią przepisu proces mineralogiczny to proces sklasyfikowany w nomenklaturze NACE pod kodem Dl 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może zostać objęty zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym w zakresie nabywanych wyrobów gazowych wykorzystywanych do celów opałowych w procesie produkcyjnym wytworzenia mineralnej wełny skalnej, polegający na wykorzystaniu gazu jako czynnika grzejącego utrzymującego właściwą temperaturę w komorze polimeryzacji, gdzie w wyniku polimeryzacji następuje utwardzenie gorącym powietrzem spoiwa naniesionego na włókna wełny mineralnej w celu nadania wyrobom ostatecznego kształtu i spójności.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup gazu na potrzeby prowadzonej działalności produkcyjnej jest objęty zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym. Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ww. ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 27111100, 2711 2100, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 290110 00.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ww. ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, a zatem z wyłączeniem paliw silnikowych.

Stosownie zaś do art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31b ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów (art. 31b ust. 5 ww. ustawy).

Z przywołanego art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym wynika, iż aby zużywany gaz korzystał ze zwolnienia z podatku akcyzowego musi być on przeznaczony do celów opałowych w procesach mineralogicznych.

Ustawodawca nie definiuje w Ustawie, co należy rozumieć przez przeznaczenie wyrobów gazowych do celów opałowych. Należy zatem w pierwszej kolejności rozpatrzeć, jak winno się rozumieć "cel opałowy". Spółka w pierwszej kolejności zwraca uwagę, iż zwrot "zużycie w celach opałowych" był rozpatrywany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w sprawie C-240/01, gdzie orzeczono, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji. Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystywania w celach opałowych stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto TSUE w przytaczanym wyroku opowiedział się za interpretowaniem wyrażenia "użycie jako paliwo opałowe", jako odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego.

Powyższa określenie celu opałowego można odnieść do wykorzystania gazu jako czynnika grzewczego w procesie polimeryzacji stanowiącego etap wytworzenia mineralnej wełny skalnej. Jeżeli więc celem nabycia gazu koksowniczego jest uzyskanie w wyniku procesu jego spalania temperatury koniecznej dla właściwych procesów produkcyjnych (polimeryzacja jako jeden z etapów procesu mineralogicznego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym) to ten gaz pełni funkcję celów opałowych.

Jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego w oparciu o powyższą analizę należy stwierdzić, iż gaz zużywany do procesu produkcyjnego mineralnej wełny skalnej przeznaczany jest do celu opałowego. Przedmiotowy gaz służy bowiem wprost do wytwarzania ciepła (temperatury) pieca wykorzystywanego do polimeryzacji produktu (wełny skalnej). Świadczy to o ważnym i niezbędnym uczestnictwie w całym procesie produkcyjnym czynnika, którym jest ww. gaz, jako czynnik grzewczego w jednym z etapów procesu mineralogicznego.

Odnosząc się natomiast do definicji procesów mineralogicznych to w tym zakresie należy wskazać na art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym, który definiuje procesy mineralogiczne jako procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t.04, str. 177, z późn. zm.). W zacytowanym powyżej przepisie przepisu art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy użyto zwrotu "procesy sklasyfikowane" pod kodem Dl 26. Takie sformułowanie nakazuje przeprowadzać proces interpretacji z uwzględnieniem kryterium przedmiotowego (określonego przeznaczenia) i w pierwszej kolejności dokonać ustalania znaczenia pojęcia "proces". Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, p. fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Zatem jako proces należy rozumieć ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

W świetle powyższego uznać należy, że zwolnieniu od podatku podlega wyrób gazowy zużywany w przebiegu regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym w ramach działalności gospodarczej sklasyfikowanej pod kodem NACE Dl 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych". Innymi słowy prawodawca odwołuje się do zakresu czynności, które stricte nadają działalności sklasyfikowanej w ww. rozporządzeniu charakter "produkcji produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" o kodzie NACE DI 26.

Mając powyższe na uwadze zdaniem Spółki gaz wykorzystywany na jednym z etapów produkcyjnych wełny skalnej mieści się w ww. pojęciu. W pierwszej kolejności w procesie produkcji wyrobu - mineralnej wełny skalnej dochodzi do procesu stapiania skał np. bazaltu i gabro przy użyciu koksu jako opału, natomiast kolejny etap to polimeryzacja wełny skalnej, gdzie wykorzystywany jest w piecach polimeryzacyjnych gaz do osiągnięcia stosownej temperatury i ostatecznie dochodzi do wytworzenia wyrobu finalnego tj. produktu z surowców niemetalicznych.

Powyższe etapy mieszczą się zatem w definicji procesu mineralogicznego zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy. Zgodnie z treścią przepisu proces mineralogiczny to proces sklasyfikowany w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Zgodnie z powyższą nomenklaturą do podsekcji DI 26 zalicza się m.in. następujące rodzaje działalności:

26.8 Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych 269x

26.81 Produkcja artykułów ściernych 2699x

26.82 Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana 2699x - polski odpowiednik to PKP 23.99.Z w którym zawarta jest produkcja wełny mineralnej skalnej.

Spółka prowadzi działalność w oparciu o PKD 23.99.Z, należy zatem uznać, iż produkcja mineralnej wełny skalnej zalicza się do działalności określonej jako 26.82 tj. Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana 2699x co stanowi proces mineralogiczny o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym.

Reasumując Spółka nabywając i zużywając gaz na jednym z etapów produkcji mineralnej wełny skalnej korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym w tym zakresie.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż nabycie gazu w części zużywanej do ogrzewania pomieszczeń (czyli nie w celach produkcyjnych opisanych powyżej) jest objęte podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 22 ww. załącznika nr 1 ujęto wyrób o kodzie CN 2705 00 00 - gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy i podobne gazy, inne niż gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, a zatem z wyłączeniem paliw silnikowych.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych - przez które rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy) - przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Stosownie zaś do art. 31b ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych:

Przy czym zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy, pośredniczący podmiot gazowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności;

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy, procesy mineralogiczne to procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Powołany przepis art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy odwołując się do ww. rozporządzenia nie posługuje się kryterium podmiotowym (np. poprzez użycie zwrotu "podmioty wykonujące działalność sklasyfikowaną pod kodem NACE DI 26) lecz używa zwrotu "procesy sklasyfikowane" pod kodem DI 26.

Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny.

Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

W świetle powyższego należy uznać, że zwolnieniu od podatku podlega tylko wyrób gazowy zużywany w przebiegu regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym w ramach działalności gospodarczej sklasyfikowanej pod kodem NACE DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych".

Innymi słowy prawodawca odwołuje się do zakresu czynności, które stricte nadają działalności sklasyfikowanej w ww. rozporządzeniu charakter "produkcji produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" o kodzie NACE DI 26 (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem wytwarzającym mineralną wełnę skalną. Linia technologiczna produkcji mineralnej wełny skalnej składa się z wielu etapów. Spółka na jednym z etapów produkcji mineralnej wełny skalnej tj. w komorze polimeryzacji zużywa gaz koksowniczy o kodzie CN 2705 00 00. W tej części procesu produkcyjnego gaz koksowniczy pełni funkcję czynnika grzejącego utrzymującego właściwą temperaturę w komorze polimeryzacji pieca. Na tym etapie produkcji w wyniku polimeryzacji następuje utwardzenie gorącym powietrzem spoiwa naniesionego na włókna wełny mineralnej. Głównym elementem tego etapu produkcji jest utwardzanie spoiwa, proces ten odbywa się w specjalnym piecu wykorzystywanym do polimeryzacji włókna skalnego. Podsumowując, nasycona i uformowana wstęga wełny skalnej podawana jest do komory polimeryzacyjnej. W komorze polimeryzacyjnej odbywa się proces polimeryzacji żywicy i odparowania wody. Proces przebiega w temperaturze około 250°C, gdzie do osiągnięcia takiej temperatury wykorzystywany jest gaz koksowniczy.

Spółka posiada status pośredniczącego podmiotu gazowego o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym. Wnioskodawca wskazał również, że procesy produkcyjne wytwarzania mineralnej wełny skalnej mieszczą się w definicji procesu mineralogicznego zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z treścią przepisu proces mineralogiczny to proces sklasyfikowany w nomenklaturze NACE pod kodem Dl 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Wnioskodawca ma wątpliwości czy może zostać objęty zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym w zakresie nabywanych wyrobów gazowych wykorzystywanych do celów opałowych w procesie produkcyjnym wytworzenia mineralnej wełny skalnej.

Stosownie do powyższego, mając na uwadze pytanie Wnioskodawcy oraz przedstawione przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca nabywa w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy, gaz koksowniczy i zużywa go do produkcji mineralnej wełny skalnej, tj. zużywa go w procesie produkcji kwalifikowanej do procesu mineralogicznego sklasyfikowanego w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 - jest uprawniony do zastosowania ww. zwolnienia z akcyzy. Warunkiem zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest wykorzystanie gazu koksowniczego do celów opałowych w ww. procesach produkcyjnych kwalifikowanych do procesów mineralogicznych.

Kluczowe dla sprawy jest zatem rozstrzygnięcie czy wyrób gazowy zużywany w procesie technologicznym jest wyrobem przeznaczonym (zużywanym) do celów opałowych.

W ustawie o podatku akcyzowym, jak i w przepisach wspólnotowych brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie "do celów opałowych".

Zgodnie zaś z "Nowym słownikiem języka polskiego PWN" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002): opał to "materiał służący do opalania, to czym się pali", a opałowy to "nadający się na opał, służący do opalania". W potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych). Tylko zatem tak użyty materiał jest wykorzystywany na cele opałowe.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe definicje uznać należy, iż "cel opałowy" spełniony zostanie w każdym przypadku, gdy zużywany wyrób gazowy służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej. Wykładnia literalna omawianych przepisów każe przyjąć, że mamy tu do czynienia z procesem polegającym na spalaniu paliwa opałowego w celu wytworzenia energii cieplnej. Zużyciem gazu koksowniczego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania paliwa opałowego na energię cieplną. Innymi słowy przez zużycie wyrobu gazowego na cele opałowe należy rozumieć takie jego zastosowanie, którego celem jest uzyskanie energii cieplnej w wyniku procesu spalania.

W tej kwestii wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01 Komisja Europejska vs. Republika Federalna Niemiec.

W uzasadnieniu wyroku TSUE wskazał, że pomimo braku w przepisach unijnych definicji celu opałowego, państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji tego pojęcia, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności w definiowaniu tego pojęcia przez poszczególne państwa członkowskie. Taka sytuacja z kolei mogłaby prowadzić do naruszenia zasady równości oraz uczciwej konkurencji w ramach Unii Europejskiej. Ponadto, TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania olejów w celach opałowych stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. TSUE wskazał, że "cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia "użycie jako paliwo opałowe", jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego". Zgodnie z wyrokiem TSUE, zużycie wyrobów akcyzowych w celach opałowych występuje zawsze wtedy, gdy spalanie wyrobów akcyzowych prowadzi do powstania energii cieplnej bez względu na sposób jej wykorzystania.

Takie rozumienie "celu opałowego" potwierdził również NSA w wyroku z dnia 27 października 2010 r. sygn. akt I GSK 1172/09 podkreślając, że wyrażenie to odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania. NSA podkreślił, że pojęcia tego nie można ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których energia cieplna wytwarzana w związku ze spalaniem olejów mineralnych jest używana w celach grzewczych. Zakres tego pojęcia rozciąga się również na takie przypadki, gdy wyprodukowane ciepło zużywane jest w innych celach niż grzewcze.

Przenosząc powyższe na grunt sprawy objętej wnioskiem należy stwierdzić, że w sytuacji gdy w procesie mineralogicznym, w którym w wyniku spalania gazu koksowniczego powstaje energia cieplna zużywana do procesu polimeryzacji produktu (wełny skalnej), to gaz ten zostaje zużyty do celów opałowych.

Tym samym gaz koksowniczy - na jednym z etapów produkcji mineralnej wełny skalnej - korzysta ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Katowicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.