IBPP4/4513-100/15/BP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 października 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/4513-100/15/BP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 sierpnia 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2015 r. został złożony do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X.w Katowicach jest szkołą publiczną i kształci bezpłatnie m.in. w zawodzie technik dentystyczny. Podczas ćwiczeń na wydziale technik dentystyczny zachodzi konieczność używania palników. Jako paliwo do tych palników szkoła chciałaby nabywać alkohol całkowicie skażony. Potencjalny kontrahent przedstawił karty charakterystyk produktu - alkoholu etylowego całkowicie skażonego i w części informującej o składnikach są podane substancje dopuszczone do skażania wraz z numerami CAS, które są wymienione w załączniku do rozporządzenia komisji (WE) nr 3199/93 - załącznik zmieniony rozporządzeniem wykonawczym komisji (UE) nr 162/2013 z 21 lutego 2013 r. Według kontrahenta zakupiony w przyszłości alkohol skażony jest zwolniony z podatku akcyzowego bez spełniania dodatkowych procedur i wymogów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podstawą zwolnienia z podatku akcyzowego, bez spełniania dodatkowych procedur i wymogów, są przedstawione karty charakterystyki produktu - alkoholu etylowego całkowicie skażonego przedstawiające skład produktu oraz zapewnienia sprzedawcy o skażeniu zgodnie z wytycznymi komisji europejskiej nr 3199/93 z 22 listopada 1993 z późn. zm....

Zdaniem Wnioskodawcy, udostępnione przez kontrahenta informacje m.in. w postaci kart charakterystyk produktu jest wystarczającym potwierdzeniem, że alkohol etylowy jest skażony środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego. W związku z tym szkoła nie ma obowiązku wypełniania dodatkowych wymogów i procedur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie #8722; art. 92 ustawy.

Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1.

wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;

2.

wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;

3.

napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Na podstawie art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. Urz. WE L 316 z 31.10.1992, str. 21, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 206) państwa członkowskie zostały zobowiązane określić zwolnienie od akcyzy alkoholu etylowego skażonego zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu. Powyższe postanowienie dyrektywy implementowane zostało do krajowego porządku prawnego w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

W myśl zaś art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Z opisu sprawy wynika, że X. w Katowicach jest szkołą publiczną i kształci bezpłatnie m.in. w zawodzie technik dentystyczny. Podczas ćwiczeń na wydziale technik dentystyczny zachodzi konieczność używania palników. Jako paliwo do tych palników szkoła chciałaby nabywać alkohol całkowicie skażony. Potencjalny kontrahent przedstawił karty charakterystyk produktu - alkoholu etylowego całkowicie skażonego i w części informującej o składnikach są podane substancje dopuszczone do skażania wraz z numerami CAS, które są wymienione w załączniku do rozporządzenia komisji (WE) nr 3199/93 - załącznik zmieniony rozporządzeniem wykonawczym komisji (UE) nr 162/2013 z 21 lutego 2013 r. Według kontrahenta zakupiony w przyszłości alkohol skażony jest zwolniony z podatku akcyzowego bez spełniania dodatkowych procedur i wymogów. W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy podstawą zwolnienia bez spełniania dodatkowych procedur i wymogów są przedstawione karty charakterystyki produktu - alkoholu etylowego całkowicie skażonego przedstawiające skład produktu oraz zapewnienia sprzedawcy o skażeniu zgodnie z wytycznymi komisji europejskiej nr 3199/93 z 22 listopada 1993 z późn. zm..

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w przepisach ustawy o podatku akcyzowym jak i w przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy prawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1. Powyższe oznacza, że dla zastosowaniu zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy nie ma dodatkowych warunków niezbędnych dla zastosowania tego zwolnienia, poza warunkami określonymi samym przepisem tj. całkowitym skażeniem alkoholu zgodnie z rozporządzeniem Komisji 3199/93 oraz nieprzeznaczeniem skażonego alkoholu do spożycia przez ludzi. Tym samym Wnioskodawca nabywając skażony całkowicie alkohol etylowy nie będzie zobowiązany do spełnienia żadnych dodatkowych wymogów i procedur, w tym do uzyskiwania jakichkolwiek innych dokumentów lub wyjaśnień. Skorzystanie zatem z tego zwolnienia nie jest uzależnione od spełnienia jakichkolwiek wymogów natury administracyjnej wynikających z ustawy o podatku akcyzowym. Dlatego też należy stwierdzić, że zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93 ma charakter bezwarunkowy.

Wobec powyższego przedstawienie karty charakterystyki z której wynika, że alkohol etylowy jest skażony środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia komisji (WE) nr 3199/93 nie jest warunkiem do nabycia ww. alkoholu z zastosowaniem zwolnienia, o którym mowa art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy. Mogą mieć one jedynie charakter informacyjny. Oczywiście brak jest przeciwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku akcyzowego dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej należy zauważyć, że karty charakterystyki produktu nie są podstawą do nabycia alkoholu z zastosowaniem zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy. Podstawą zwolnienia jest bowiem jedynie całkowite skażenie wyrobu zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93.

Niemniej jednak to w interesie podatników jest wykazanie, np. w toku kontroli lub prowadzonego postępowania, że wyroby akcyzowe, od których akcyza nie została zapłacona (zwolnione od akcyzy), zostały faktycznie skażone zgodnie z sposobem i zasadami określonymi w przepisach rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93. W takim przypadku pomocne w ustaleniu stanu faktycznego, może być przedłożenie np. karty charakterystyki produktu z której wynika, że alkohol etylowy jest skażony środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia komisji (WE) nr 3199/93.

Dlatego odpowiadając wprost na pytanie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że posiadanie karty charakterystyki produktu nie jest podstawą do nabycia alkoholu całkowicie skażonego z zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego. Zatem mimo, że Wnioskodawca zasadnie uważa że nabycie ww. alkoholu z zastosowaniem zwolnienia nie skutkuje wypełnieniem żadnych dodatkowych wymogów i procedur to nie można podzielić stanowiska Wnioskodawca, że podstawą zwolnienia jest uzyskanie od kontrahenta karty charakterystyki produktu, gdyż jak wskazano wcześniej podstawą zwolnienia jest całkowite skażenie wyrobu na podstawie rozporządzenia komisji (WE) nr 3199/93.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkohol etylowy na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 w sytuacji nabycia wewnątrzwspólnotowego winien być przemieszczany na podstawie dokumentu towarzyszącego (UDT) o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16 ustawy lub dokumentu handlowego zastępującego dokument UDT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (w art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl