IBPP4/4512-94/15/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 marca 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 4 maja 2015 r. (data wpływu 6 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz jej opodatkowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz jej opodatkowania. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 maja 2015 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 24 kwietnia 2015 r. znak IBPP4/4512-94/15/PK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ("Spółka"/"Sprzedający") jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na terenie RP. Spółka ma siedzibę na terenie Polski, jest zarejestrowana jako podatnik VAT oraz VAT-UE. W swojej działalności Spółka zajmuje się produkcją i sprzedażą świec oraz zniczy. Nabywcami wyrobów są obecnie i będą w przyszłości kontrahenci krajowi i zagraniczni (w tym UE). W 2014 r. Spółka nawiązała współpracę z Kontrahentem ze Zjednoczonego Królestwa (zwanego dalej także "Nabywcą"/"Kupującym").

W ramach ustalonych warunków współpracy handlowej zamówienia realizowane będą w następujący sposób:

1. Nabywca w ramach prowadzonej przez siebie działalności współpracuje z centrum logistycznym zlokalizowanym na terenie Belgii (zwanym dalej "Partnerem"/"Magazynem"),

2. Partner jest podmiotem belgijskim, świadczącym usługi logistyczno-transportowe dla firm działających na terenie całej Europy,

3. Partner nie jest stroną w transakcjach kupna-sprzedaży realizowanych pomiędzy Sprzedającym oraz Kupującym,

4. Partner jest podmiotem odpowiadającym za rozładunek dostarczanych towarów, ich okresowe przechowywanie, załadunek oraz ich wysyłkę,

5. Spółka zobowiązana jest do dostarczania towarów do magazynu z zachowaniem odpowiedniego poziomu stanów magazynowych, określonych przez Nabywcę

6. Spółka dokonuje wywozu swoich towarów z Polski do magazynu (Belgia), adekwatnie do wymogu utrzymywania odpowiednich stanów magazynowych, za pomocą własnego transportu lub wynajętych firm spedycyjnych (najczęściej są to dostawy całosamochodowe "full truck"),

7. Spółka jest w posiadaniu wszelkich wymaganych dokumentów związanych z przemieszczeniem towarów poza granice Polski, tj. na terytorium Belgii,

8. Zamówienia składane przez nabywcę są realizowane z wykorzystaniem systemu EDI (elektroniczna wymiana danych) i trafiają one jednocześnie do spółki oraz do partnera,

9. Realizacja zamówień jest potwierdzana w tym samym systemie przez Partnera, a informacja zwrotna jest przesyłana równolegle do Nabywcy oraz do Spółki,

10. Realizacja zamówienia złożonego przez nabywcę wiąże się z przemieszczeniem towaru z terytorium Belgii do Zjednoczonego Królestwa,

11. Do momentu załadunku towaru przez Partnera towar jest własnością Spółki,

12. Za rozładunek dostaw z terytorium RP do magazynu, przechowywanie towarów na terenie magazynu, oraz ich załadunek przy realizacji zamówień odpowiedzialność ponosi Partner,

13. Za powyższe czynności (określone w punkcie poprzedzającym) Spółka ponosi koszty na podstawie faktury wystawionej przez Partnera,

14. Tym samym Spółka nie organizuje i nie realizuje transportu z magazynu do nabywcy (z terytorium Belgii do Zjednoczonego Królestwa),

15. Według powszechnie uznanych i realizowanych przez Nabywcę standardów współpracy z podmiotami zarejestrowanymi na terenie UE, nabycie wewnątrzwspólnotowe ma miejsce w momencie pobrania towarów z magazynu (realizacja zamówienia), a wystawione przez spółkę faktury winny odzwierciedlać ilość towarów stanowiących przedmiot zamówienia i przemieszczanych pomiędzy magazynem oraz siedzibą Nabywcy (a nie ilości towarów wysyłanych z Polski do Belgii),

16. Spółka nie jest zarejestrowana dla celów VAT w Belgii z uwagi na pismo przesłane przez Partnera, który uzyskał zwolnienie z obowiązku identyfikacji VAT BE dla swoich dostawców wystawione przez Federale Overheidsdienst Financien.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano:

1. Kontrahent brytyjski - "Nabywca" - jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Wielkiej Brytanii.

2. Wnioskodawca będzie posiadał w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy w Wielkiej Brytanii. Wywóz towarów od Wnioskodawcy do Belgii będzie potwierdzony dokumentami CRM oraz WZ, natomiast wywóz towarów z Belgii do Wielkiej Brytanii będzie potwierdzony elektronicznym potwierdzeniem dostawy.

3. Na ilości towaru pobrane z magazynu z Belgii przez Nabywcę, Wnioskodawca wystawi fakturę do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar został pobrany.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku):

1. Jak należy zakwalifikować na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług przemieszczenie towarów Wnioskodawcy z terytorium kraju do magazynu czasowego składowania w Belgii (pozostających własnością Wnioskodawcy), które to towary mają być następnie wydane nabywcy zidentyfikowanemu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Wielkiej Brytanii i przemieszczone do tego państwa.

2. Jak należy zakwalifikować na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług przemieszczenie towarów Wnioskodawcy z magazynu czasowego składowania w Belgii na terytorium Wielkiej Brytanii w związku z wydaniem ich nabywcy zidentyfikowanemu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium tego państwa.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku):

Ad. 1

Zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Natomiast stosownie do art. 13 ust. 4 pkt 5 ustawy o VAT, przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonanej przez tego podatnika, jeżeli przemieszczenie towarów następuje na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest ta wewnątrzwspólnotową dostawa towarów. Dodatkowo należy sięgnąć do regulacji art. 13 ust. 5 ustawy, zgodnie z którą w przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 4, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Z zestawienia powyższych regulacji wynika jednoznacznie, że jeżeli wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest realizowana w ten sposób, że towary są najpierw przemieszczane z Polski do kraju członkowskiego UE (państwo pośredniczące - w przypadku Wnioskodawcy Belgia) a dopiero następnie następuje ich dalsze przemieszczenie do kraju docelowego UE (państwo odbiorcy dostawy - w wypadku Wnioskodawcy Wielka Brytania), to z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów mamy do czynienia dopiero od momentu przemieszczenia towarów z państwa członkowskiego pośredniczącego do państwa odbiorcy dostawy. W takim wypadku przemieszczenie towarów z Polski do państwa pośredniczącego (Belgii) pozostaje poza zakresem przepisów ustawy o VAT i nie rodzi obowiązku podatkowego (nie klasyfikuje się takiego przemieszczenia towarów na potrzeby podatku VAT).

Ad. 2

Do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dojdzie w związku z przemieszczeniem towarów z magazynu w Belgii do Nabywcy w Wielkiej Brytanii. Wraz z takim przemieszczeniem dojdzie bowiem do przeniesienia prawem do dysponowania towarami jak właściciel na Nabywcę.

W zakresie powstania obowiązku podatkowego Wnioskodawca modyfikuje swoje stanowisko zawarte we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego i stwierdza, że zgodnie z art. 20 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 5, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustania okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 4. Z kolei art. 13 ust. 5 wskazuje, że w przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 4, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę, do powstania obowiązku podatkowego dojdzie z chwilą wydania towarów z magazynu w Belgii dla Nabywcy - zarejestrowanego podatnika VAT na terytorium Wielkiej Brytanii.

Wnioskodawca nadmienia, że jest w posiadaniu interpretacji Fedérale Overheidsdienst Financien wystawionej dla Partnera, z której wynika:

"... że towary przywożone do Belgii przez europejskich producentów/dystrybutorów (lub na ich zlecenie), a następnie jako dostawa wewnątrzwspólnotowa dostarczane do klientów będących podatnikami w Zjednoczonym Królestwie uznawane są za wysłane przez europejskich producentów/dystrybutorów bezpośrednio do owych klientów w Zjednoczonym Królestwie. Magazyn czasowego składowania w Belgii nie jest tu brany pod uwagę.

Z otrzymanego pisma wynika również, że europejscy producenci/dystrybutorzy zawsze muszą być w stanie wykazać, że towary, po ich czasowym składowaniu w Belgii, faktycznie stały się przedmiotem przewozu do Zjednoczonego Królestwa, jako końcowego miejsca przeznaczenia.

Administracja belgijska nie wymaga zatem wobec owych europejskich producentów/dystrybutorów identyfikacji VAT w Belgii, jeśli spełnione będą bezwzględnie następujące warunki:

* towary zostaną przewiezione przez europejskich producentów/dystrybutorów (lub na ich zlecenie) z państwa członkowskiego do Belgii,

* owe nabycie wewnątrzwspólnotowe nastąpi w celu następującej po nim dostawy zwolnionej na mocy artykułu 39bis Kodeksu VAT,

* towary będą składowane w Belgii jedynie czasowo, tj. maksymalnie 3 miesiące,

* towary nie podlegają w Belgii żadnym obróbkom ani zmianom, nabyte towary są zatem identyczne z towarami dostarczonymi,

* klienci w Zjednoczonym Królestwie, do których dostarczone zostały towary, wszyscy są podatnikami nabywającymi owe towary w ramach swojej działalności gospodarczej,

* faktyczny przewóz zarówno z kraju członkowskiego wywozu do Belgii, jak i z Belgii do Zjednoczonego Królestwa, musi być w wystarczającym stopniu udowodniony przez uczestniczące strony w odniesieniu do wszystkich towarów,

* Partner powinien prowadzić odpowiednio szczegółową księgowość, która pozwoli administracji w każdej chwili zidentyfikować i śledzić towary według każdego z producentów/dystrybutorów, z wskazaniem miejsca składowania, daty przywozu i wywozu. Również pochodzenie towarów i ich przemieszczanie się od państwa członkowskiego do miejsca składowania oraz miejsca końcowego przeznaczenia muszą dać się ustalić w sposób niepodważalny,

* europejscy producenci/dystrybutorzy nie wykonują tu w kraju żadnych innych czynności polegających opodatkowaniu poza czynnościami stanowiącymi przedmiot niniejszej decyzji..."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 13 ust. 1-2 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT), której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej - na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy - wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zatem ww. przepis rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności nie mające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanym tam przez podatnika czynnościom opodatkowanym. Przy czym należy zaznaczyć, że przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.

Przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonanej przez tego podatnika, jeżeli przemieszczenie towarów następuje na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest ta wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 13 ust. 4 pkt 5 ustawy).

Ww. przepis ogranicza zakres nietransakcyjnego przemieszczenia towarów do innego państwa członkowskiego, który jest uznawany za WDT na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy. Mianowicie w sytuacji gdy towary mają być przedmiotem WDT, przemieszczenie ich do kraju pośredniego, w celu ich dalszego przemieszczenia do kraju docelowego, nie skutkuje uznaniem przemieszczenia towarów z kraju do tego państwa pośredniego za WDT.

Mianowicie w sytuacji gdy przemieszczenie własnych towarów do innego państwa (pośredniego) członkowskiego nie stanowi odrębnej czynności, lecz jest częścią jednej transakcji wewnątrzwspólnotowej z określonym odbiorcą w kraju docelowym to zastosowania nie mają przepisy art. 13 ust. 3 ustawy lecz zastosowanie ma norma prawna zawarta w art. 13 ust. 1 ustawy. Innym słowy przemieszczenie towarów np. z Polski do Belgii nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o ile towary są przemieszczane w wykonaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy z Polski do Wielkiej Brytanii (przez Belgię).

Należy jednak mieć tutaj na uwadze art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy zgodnie z którym miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zatem aby dany wywóz towarów z kraju do punktu docelowego w innym państwie członkowskim był uznany za WDT, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wywóz ten powinien nastąpić w ramach transportu (wysyłki) zasadniczo o nieprzerwanym charakterze. W sytuacji gdy transport towaru z Polski zostanie przerwany na terytorium innego kraju unijnego i ponownie podjęty w okolicznościach wskazujących, że miejscem jego rozpoczęcia, w celu wywozu towarów do innego kraju Unii Europejskiej, jest tenże inny kraj unijny, brak jest podstaw do stwierdzenia, że wywóz tych towarów nastąpił z terytorium Polski.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że wywóz towar przez Wnioskodawcę z Polski do Belgii w celu ich dalszego wywozu, realizowany w ramach jednej dostawy do Wielkiej Brytanii, będzie stanowił WDT w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy tylko wtedy gdy zachowana zostanie ciągłość przemieszczenia od Wnioskodawcy do kontrahenta brytyjskiego. W przeciwnym przypadku należy rozróżnić dwie transakcję jedną jako WDT z kraju do Belgii na podstawie 13 ust. 3 ustawy, a następnie jako WDT z Belgii do Wielkiej Brytanii gdzie miejscem opodatkowania transakcji będzie terytorium Belgii.

Ponadto należy mieć na uwadze, że art. 13 ust. 4 ustawy należy odczytywać ściśle w powiązaniu z art. 13 ust. 3 ustawy, a więc ma on zastosowanie tylko do sytuacji, gdy towary krajowego podatnika VAT przemieszczane są przez niego (lub jego rzecz) do innego kraju unijnego, w którym mają mu posłużyć do działalności gospodarczej.

Jak wynika z Wniosku transakcja Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu w Belgii. Dostarczane przez Wnioskodawcę towary nie podlegają na terytorium Belgii obróbce, jakimkolwiek zmianom, konfekcjonowaniu czy też innym czynnościom, które świadczyłyby o tym że towary te służą Wnioskodawcy do działalności gospodarczej na terytorium Belgii. Natomiast sam fakt magazynowania towarów, który co do zasady jest uznany za czynność przemawiającą za tym, że towary te służą do działalności gospodarczej na terytorium Belgii, ma w tym przypadku charakter krótkotrwały i jest podyktowany aspektami logistycznym, tj. wymogiem zapewnienia ciągłości dostaw (utrzymywaniem odpowiednich stanów magazynowych zgodnie z zapotrzebowaniem nabywcy).

Tym sam należy uznać, że przemieszczenie towarów Wnioskodawcy do Belgii, magazynowanie ich na terytorium Belgii, a następnie wywóz towarów do Wielkiej Brytanii nie stanowi dla Wnioskodawcy działalności gospodarczej. W konsekwencji należy uznać, że nie dochodzi do przerwania ciągłości wysyłki towarów z Polski do Wielkiej Brytanii.

W świetle powyższego samo przemieszczenie przez Wnioskodawcę własnych towarów z Polski do Belgii w celu ich dostawy do Wielkiej Brytanii nie stanowi WDT i na gruncie podatku VAT nie jest ono rozpoznawane. Przy czym również samo przemieszczenie towarów z Belgii do Wielkiej Brytanii nie jest rozpoznawane na gruncie podatku VAT. Oba ww. przemieszczenia towarów z punktu widzenia podatku VAT stanowią elementy jednej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z Polski do Wielkiej Brytanii. Jedynie to przemieszczenie - jako suma tych dwóch przemieszczeń towarów - podczas którego dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel z Wnioskodawcy na kontrahenta brytyjskiego, winno być rozpoznawane na gruncie podatku VAT.

Należy zatem stwierdzić, że dostawa towarów na rzecz kontrahenta brytyjskiego stanowi WDT - na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy - opodatkowaną na terytorium kraju. Są bowiem spełnione wszystkie warunki do uznania opisanej transakcji za WDT, tj. dochodzi do wywozu towarów z kraju do Wielkiej Brytanii, w wyniku którego dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel (w momencie załadunku towarów w Belgii) na podatnika od wartości dodanej z Wielkiej Brytanii. Mając na uwadze normę art. 13 ust. 4 pkt 5 ustawy przemieszczenie towarów do Belgii i magazynowanie ich tam, stanowi aspekt logistyczny nienaruszający ciągłości transportu - z Polski do Wielkiej Brytanii - na gruncie podatku VAT.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a (art. 20 ust. 1 ustawy o VAT).

Powyższe przepisy zobowiązują podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do wykazania obowiązku podatkowego z tego tytułu z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca w celu udokumentowania opisanej powyżej WDT wystawia fakturę do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar został pobrany i wydany kontrahentowi brytyjskiemu z magazynu w Belgii. Do momentu załadunku towary są własnością Wnioskodawcy. Niemniej powyższe jest nieistotne z punktu widzenia momentu powstania obowiązku podatkowego. Jak wskazano powyżej WDT jest wywozem towarów z kraju do innego państwa członkowskiego w ramach dokonanej dostawy towarów. Sam element dostawy jest konieczny do uznania transakcji za WDT, przy czym transakcja jako taka "rozpoczyna" się już w momencie wywozu towarów z Polski. Dlatego też już w tym momencie należy rozpoznać WDT, a w konsekwencji obowiązek podatkowy będzie powstawał do 15. dnia miesiąca następującego po miesiąca w którym dokonano przemieszczenia towarów chyba, że do tego dnia zostanie wystawiona faktura co spowoduje rozpoznanie obowiązku podatkowego w dniu wystawienia faktury.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w zakresie obowiązku rejestracji Spółki na terytorium Belgii na potrzeby podatku VAT wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.