IBPP4/4512-31/16/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z 16 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.), o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w przedmiocie wliczenia do kwoty limitu warunkującej zwolnienie z podatku od towarów i usług określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT wartości usługi świadczonej na rzecz kontrahenta z kraju trzeciego (poza UE) oraz obowiązku wystawienia faktury, jest:

* prawidłowe w zakresie niewliczenia usług świadczonych poza terytorium kraju do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

* nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku dokumentowania fakturą świadczonych usług.

W dniu 23 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w przedmiocie wliczenia do kwoty limitu warunkującej zwolnienie z podatku od towarów i usług określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT wartości usługi świadczonej na rzecz kontrahenta z kraju trzeciego (poza UE) oraz obowiązku wystawienia faktury. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 marca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą od 1 lutego 2012 r. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż kursów internetowych on-line poprzez stronę internetową (kod PKD 47.91 Z).

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia zawartego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), tj. w poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży podatnika nie przekroczyła łącznie kwoty 150.000 zł. Wnioskodawca nawiązał współpracę z zagranicznym serwisem (spółką), mającym siedzibę w Stanach Zjednoczonych, poprzez który oferowane będą utworzone przez Wnioskodawcę kursy on-line. Spółka ta nie posiada oddziału na terenie Polski.

Przedmiotem działalności serwisu jest sprzedaż udostępnionych przez autorów kursów i podział zysku ze sprzedaży pomiędzy serwisem, a autorem kursu. Stroną zawieranych umów z kupującymi jest wyłącznie amerykańska spółka, która co miesiąc będzie przesyłać na konto Wnioskodawcy wynagrodzenie ze sprzedaży, określając wielkość zysku należnego Wnioskodawcy (Revenue Share) za poszczególny, sprzedany przez tą spółkę, kurs. Pierwsze wynagrodzenie w miesiącu lutym wpłynęło na konto Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie zawiera z klientami serwisu żadnych umów sprzedaży, Wnioskodawca powiązany jest stosunkiem zobowiązaniowym wyłącznie z amerykańską spółką.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca sprecyzował, że sprzedaż licencji, upoważaniającej do sprzedaży kursów on-line Wnioskodawcy, następuje na rzecz amerykańskiego serwisu (spółki) z siedzibą w Stanach Zjednoczonych oraz, że ta spółka jest odbiorcą usług oferowanych przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano pytania (ostatecznie sformułowanymi pismem z 16 marca 2016 r.)

1. Czy przychód ze sprzedaży licencji, upoważaniającej do sprzedaży kursów on-line Wnioskodawcy, na rzecz amerykańskiego serwisu - przedsiębiorstwa mającego siedzibę w Stanach Zjednoczonych i będącego odbiorcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę, podlega wliczeniu do limitu łącznej wartości sprzedaży określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

2. Czy Wnioskodawca jest obowiązany do wystawienia faktury dokumentującej świadczenie usług na rzecz podmiotu ze Stanów Zjednoczonych, czy też może rozliczyć się z samego wpływu na konto, które powiązane jest z rachunkiem firmowym Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym pismem z 16 marca 2016 r.):

Ad 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Należy uznać, że udostępnienie praw do kursów wytworzonych przez podatnika stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT.

W przypadku Świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi.

Zgodnie z art. 28b ustawy o VAT:

1. Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 26n.

2. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

3. W przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

4. W przypadku świadczenia usług, które są przeznaczone wyłącznie na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c.

W myśl natomiast art. 28a ustawy o VAT podatnikiem jest podmiot, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VT lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 tej ustawy. Ustawodawca definiując pojęcie podatnika na potrzeby przepisów określających miejsce świadczenia usług posługuje się pojęciem podmiotów, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Określenie to obejmuje zatem podmioty wykonujące działalność gospodarczą poza Polską i które wykonując taką działalność na terytorium Polski, byłyby podatnikami. Fakt bycia podatnikiem jest bowiem okolicznością obiektywną niezależną zarówno od faktu zarejestrowania się, jak i od faktu przedstawienia dokumentów potwierdzających ten stan rzeczy, co oznacza, że podatnikiem dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług będzie każdy przedsiębiorca - czy to z Polski, czy z innego państwa członkowskiego, czy z kraju trzeciego.

Zdaniem Wnioskodawcy amerykańska spotka, będąca odbiorcą świadczonych przez niego usług, jest podatnikiem we wskazanym powyżej rozumieniu, a miejscem świadczenia usługi na jego rzecz, zgodnie z regułą ogólną wskazaną w przywołanym powyżej art. 28b ustawy o VAT, będzie miejsce, gdzie podmiot ten posiada swoją siedzibę (Stany Zjednoczone).

W konsekwencji powyższego. Jeżeli usługa świadczona jest na rzecz kontrahenta spoza kraju i spoza Unii Europejskiej obowiązek podatkowy zostaje przeniesiony na nabywcę tej usługi. W takiej sytuacji powstanie u niego obowiązek rozliczenia podatku od tej usługi z tytułu jej importu. Dla podatnika (Wnioskodawcy) będzie to czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

W art. 2 ustawy o VAT znajduje się tzw. słownik pojęć Zgodnie z nim (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT) ilekroć w dalszych przepisach ustawy o VAT jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak zatem wyraźnie wynika z powyższych regulacji, do limitu kwotowego 150.000 zł nie należy wliczać odpłatnego świadczenia usług poza terytorium kraju, gdyż nie mieści się ono w przywołanej powyżej definicji sprzedaży dla celów ustawy o VAT. Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2014 r. (znak: IBPP4/443-454/14/PK):, zgodnie z którym "pod pojęciem sprzedaży - zgodnie z treścią art. 2 pkt 22 ustawy - należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. A contrario nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m.in.: odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenia usług poza terytorium kraju (a więc dostawy towarów i świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza Polską)".

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy w kwocie limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie można uwzględnić sprzedaży licencji, upoważaniającej do sprzedaży kursów on-line Wnioskodawcy, następującej na rzecz amerykańskiego serwisu (usługobiorcy z siedzibą w Stanach Zjednoczonych).

Ad 2:

Wnioskodawca na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy o VAT nie jest zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej świadczenie usług na rzecz usługobiorcy ze Stanów Zjednoczonych i rozliczać się będzie wyłącznie z wpływów zaewidencjonowanych na firmowym koncie powiązanym z kontem firmowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie niewliczenia usług świadczonych poza terytorium kraju do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

* nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku dokumentowania fakturą świadczonych usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie - od tego będzie zależało to czy wartość świadczonych usług winna być wliczana do limitu o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT oraz będzie to określało sposób dokumentowanie usługi fakturą.

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług":

W myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 i 2 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Ww. przepisy wiążą miejsce świadczenia usług z siedzibą usługobiorcy, który winien być podatnikiem tj. podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, a w sytuacji gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności usługobiorcy to z tym miejscem.

Od ww. zasady ogólnej prawodawca przewidział kilka wyjątków, co jednak nie ma wpływu na niniejszą sprawę albowiem dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę nie przewidziano szczególnych uregulowań.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca - korzystający ze zwolnienia podmiotowego - nawiązał współpracę z zagranicznym serwisem (spółką), mającym siedzibę w Stanach Zjednoczonych, poprzez który oferowane będą utworzone przez Wnioskodawcę kursy on-line. Spółka ta nie posiada oddziału na terenie Polski. Przedmiotem działalności serwisu jest sprzedaż udostępnionych przez autorów kursów i podział zysku ze sprzedaży pomiędzy serwisem, a autorem kursu. Stroną zawieranych umów z kupującymi jest wyłącznie amerykańska spółka, która co miesiąc będzie przesyłać na konto Wnioskodawcy wynagrodzenie ze sprzedaży, określając wielkość zysku należnego Wnioskodawcy (Revenue Share) za poszczególny, sprzedany przez tą spółkę, kurs. Pierwsze wynagrodzenie w miesiącu lutym wpłynęło na konto Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie zawiera z klientami serwisu żadnych umów sprzedaży, Wnioskodawca powiązany jest stosunkiem zobowiązaniowym wyłącznie z amerykańską spółką.

Sprzedaż licencji, upoważaniającej do sprzedaży kursów on-line Wnioskodawcy, następuje na rzecz amerykańskiego serwisu (spółki) z siedzibą w Stanach Zjednoczonych i spółka ta jest odbiorcą usług oferowanych przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze, że dla usług w zakresie sprzedaży licencji na rzecz podatników, nie przewidziano szczególnego miejsca świadczenia to przy określaniu tego miejsca znajdzie zastosowanie powyższa zasada ogólna zgodnie, z którą miejsce świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi powiązane jest z miejscem odbioru (konsumpcji) tych usług, w tym przypadku Stany Zjednoczone.

Powyższe ma przełożenie na sposób fakturowania i ujęcia tych usług w deklaracji VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Pod pojęciem sprzedaży - zgodnie z treścią art. 2 pkt 22 ustawy - należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

A contrario nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m.in.: odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenia usług poza terytorium kraju (a więc dostawy towarów i świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza Polską).

W związku z powyższym przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego należy brać pod uwagę wyłącznie wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. W konsekwencji nie uwzględnia się wartości dostaw towarów oraz świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium Polski.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie nie wliczenia kwot uzyskanych z usług świadczonych poza terytorium kraju do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 106a ustawy przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z ww. przepisów jednoznacznie wynika, że w przypadku świadczenia usług dla których miejsce świadczenia będzie terytorium państwa trzeciego podatnik krajowy, świadczący tą usługę, jest zobowiązany do udokumentowania tej transakcji fakturą.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy pkt 12, 14 i 18, faktura powinna zawierać m.in.:

* stawkę podatku;

* kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

* w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Z kolei w świetle art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy, faktura może nie zawierać, w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b - danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

Na podstawie ww. przepisów Wnioskodawca dokumentując świadczenie usług poza terytorium kraju nie wykazuje na fakturze stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży, netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku. Natomiast w sytuacji gdy nabywca usługi jest zobowiązany do rozliczenia podatku wykazuje wyraz "odwrotne obciążenie".

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku dokumentowania transakcji fakturą należy uznać je za nieprawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za:

* prawidłowe w zakresie niewliczenia usług świadczonych poza terytorium kraju do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

* nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku dokumentowania fakturą świadczonych usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.