IBPP4/4512-248/15/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 3 listopada 2015 r. (data wpływu 6 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 27 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.) oraz pismem z 9 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia opodatkowania usługi przewozu narciarzy kolejkami/wyciągami narciarskimi - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi przewozu narciarzy kolejkami/wyciągami narciarskimi.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 listopada 2015 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 19 listopada 2015 r. znak: IBPP4/4512-248/15/LG oraz pismem z 9 lutego 2016 r.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe.

Spółka X Sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem VAT przedmiotem działalności są usługi w zakresie przewozu narciarzy kolejkami/wyciągami narciarskimi PKD 49.39.Z. Spółka zawarła porozumienie z okolicznymi ośrodkami narciarskimi, na mocy którego narciarze kupując jeden karnet mogą korzystać z wyciągów w rożnych ośrodkach będących osobnymi podmiotami gospodarczymi. Rozliczenie pomiędzy poszczególnymi podmiotami następuje po zakończeniu miesiąca na podstawie raportu z systemu obsługi wejść (Skidata). Każda ze stron porozumienia wspólnej karty wystawia faktury pozostałym uczestnikom sprzedającym uprawnienia za przejazdy zrealizowane na ich wyciągach. Zainteresowanie przystąpieniem do wspólnego karnetu wyraził ośrodek ze Słowacji - też czynny podatnik VAT SK.

W piśmie z 27 listopada 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że symbol PKWiU zarówno dla świadczonej jak i nabywanej usługi to 49.39.20.0.

Ponadto w piśmie z 9 lutego 2016 r. Wnioskodawca przedstawił krótki opis jak działa system wspólnego karnetu, tj. że system wspólnej karty pozwala narciarzowi kupującemu karnet terminowy na korzystanie z wyciągów znajdujących się w różnych lokalizacjach, których właścicielami są różne podmioty gospodarcze.

Aby to było możliwe stworzono system wzajemnych rozliczeń pomiędzy uczestnikami porozumienia.

Właściciele ośrodka narciarskiego sprzedającego uprawnienie muszą zapłacić pozostałym ośrodkom narciarskim za korzystanie - przejazdy na ich wyciągach/kolejach narciarskich. Kwota ta jest uzależniona od ilości przejazdów, oraz nominalnej wartości za jeden przejazd przypisanej do określonej kolei czy wyciągu.

Należność związana z przejściem przez bramkę jest iloczynem wartości sprzedanego uprawnienia oraz ilorazu nominalnej wartości danego przejścia przez sumę nominalnych wartości wszystkich przejść na bramkach.

Przykładowo, jeżeli zakupione uprawnie terminowe (karnet) za 10 PLN (kwota brutto) realizowane było w trzech przejściach w różnych lokalizacjach X, Y, Z przez kołowroty o nominalnej wartości 3, 5, 7 PLN to z tymi przejściami związane są należności dla jednostek będących właścicielami danych wyciągów w wysokości brutto odpowiednio:

X 3/ (3+5+7) x 10 PLN = 2,00 PLN,

Y 5/ (3+5+7) x 10 PLN = 3,33 PLN,

Z 7/ (3+5+7) x 10 PLN = 4,67 PLN.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 9 lutego 2016 r.):

Jak należy potraktować i jaką stawką opodatkować wzajemne faktury pomiędzy ośrodkiem polskim i słowackim. Treść na fakturze "przejazdy wg kart wspólnych w ośrodku..." klasyfikacja PKD 49.39.Z.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa jest świadczona na miejscu i powinna być opodatkowana jak sprzedaż krajowa, w tym przypadku VAT wynosi 8%, analogicznie postępuje podatnik słowacki, w ich przypadku jest to stawka VAT 20%. Podatnik krajowy odzyskuje VAT od słowackiego urzędu, kontrahent ze Słowacji występuje przed polskim urzędem o zwrot VAT-u.

Ponadto w piśmie z 27 listopada 2015 r. Wnioskodawca stwierdził, że jest to sprzedaż krajowa zgodnie z Ustawą o podatku od towarów i usług art. 28f.l. gdzie: "miejscem świadczenia usługi transportu pasażerów jest miejsce gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości". Zgodnie z obowiązującymi przepisami usługa ta jest opodatkowana stawką VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie przewozu narciarzy kolejkami/wyciągami narciarskimi. Wnioskodawca zawarł porozumienie z ośrodkami narciarskimi, na mocy którego narciarze kupując jeden karnet mogą korzystać z wyciągów w różnych ośrodkach będących osobnymi podmiotami gospodarczymi. Właściciele danego ośrodka narciarskiego sprzedającego uprawnienia do przejazdów muszą zapłacić pozostałym ośrodkom za korzystanie z przejazdów na ich wyciągach. Rozliczenie pomiędzy poszczególnymi podmiotami następuje po zakończeniu miesiąca na podstawie raportu z systemu obsługi wejść (Skidata). Kwota obciążenia jest uzależniona od ilości przejazdów oraz nominalnej wartości za jeden przejazd przypisanej do określonego wyciągu. Należność związana z przejściem przez bramkę osoby korzystającej z wyciągu jest iloczynem wartości sprzedanego uprawnienia oraz ilorazu nominalnej wartości danego przejścia przez sumę nominalnych wartości wszystkich przejść przez bramkę. Każda ze stron porozumienia wspólnej karty wystawia faktury pozostałym uczestnikom sprzedającym uprawnienia za przejazdy zrealizowane na ich wyciągach. Zainteresowanie przystąpieniem do wspólnego karnetu wyraził ośrodek ze Słowacji - też czynny podatnik VAT SK. Symbol PKWiU usługi to: 49.39.20.0.

Przedmiotem wniosku (ostatecznie sformułowanym w piśmie z 27 listopada 2015 r.) jest prawidłowość rozliczenia faktur w relacji Wnioskodawca - podmiot słowacki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez import usług - jak stanowi art. 2 pkt 9 ustawy - rozumieć należy świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Zatem przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W sprawie przedstawionej we wniosku Wnioskodawca będzie świadczył usługę na rzecz kontrahenta słowackiego sprzedającego uprawnienia do przejazdów kolejkami/wyciągami narciarskimi należącymi do Wnioskodawcy. Usługę świadczyć będzie również podmiot słowacki dla Wnioskodawcy na swoich wyciągach zlokalizowanych na terytorium Słowacji na podstawie karnetu sprzedanego przez Wnioskodawcę. Karnet, którego sprzedaży dokona Wnioskodawca i podmiot słowacki, to sprzedaż uprawnienia do korzystania z usług przewozowych wyciągami narciarskimi należącymi do różnych podmiotów gospodarczych. Zatem sprzedaż karnetu jest sprzedażą usługi, tj. prawa skorzystania z usługi przewozu. Nabywca karnetu już w momencie jego zakupu nabywa pewne prawa - z tym momentem wszelkie korzyści wynikające z posiadania karnetu przechodzą na jego nabywcę. Wnioskodawca będzie dokonywał rozliczenia ze słowackim kontrahentem wystawiając na jego rzecz fakturę VAT z tytułu korzystania przez narciarzy na podstawie karnetu z wyciągu należącego do Wnioskodawcy na terytorium kraju a kwota obciążenia będzie adekwatna do zrealizowanych przejazdów - będzie to dokonywane na podstawie wejść osób korzystających z wyciągów odczytanych z systemu wejść Skidata. Identyczne rozliczenie nastąpi ze strony kontrahenta ze Słowacji dla Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

Ww. przepis wprowadza kolejną definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Co do zasady zatem miejscem świadczenia usług na rzecz podatników jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej dla którego świadczone są te usługi. Ustawodawca wprowadził jednak liczne wyjątki od ww. zasady.

I tak zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Zatem miejsce opodatkowania usługi świadczonej przez Wnioskodawcę - przewóz kolejkami/wyciągami narciarskimi, jest miejsce gdzie odbywa się transport. Przewóz osób na terytorium Polski jest sprzedażą krajową.

Tym samym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w części uznającej świadczoną dla podmiotu słowackiego (strony porozumienia) usługę za sprzedaż krajową.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% - art. 146a pkt 1 ustawy.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 157 wymieniono "Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany" o symbolu PKWiU 49.39.

W Dziale 49 PKWiU zatytułowanym "Transport lądowy i rurociągowy" ujęto 49.39 "Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany", a w nim PKWiU 49.39.20.0 Transport pasażerski kolejkami linowymi naziemnymi, kolejkami linowymi i wyciągami narciarskimi".

Zatem usługa przewozu narciarzy kolejkami korzysta z opodatkowania preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące opodatkowania stawką 8% świadczonej usługi dla podmiotu słowackiego w ramach opisanej umowy jest prawidłowe.

Reasumując: oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do kwestii rozliczenia faktur wystawionych przez słowacki podmiot na rzecz Wnioskodawcy obejmujących przejazdy zrealizowane na wyciągach należących do kontrahenta ze Słowacji na podstawie karnetu sprzedanego przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że miejscem właściwym do opodatkowania i rozliczenia podatku VAT jest terytorium świadczenia tych przejazdów, tj. Słowacja. Tym samym na podstawie przepisów w zakresie podatku VAT obowiązujących w tym kraju Wnioskodawca powinien dokonać właściwego rozliczenia podatku wynikającego z faktur wystawionych przez podmiot ze Słowacji.

Jednocześnie Organ zauważa, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych - art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zatem przepisy obowiązujące na terytorium Słowacji nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.