IBPP4/4512-24/16/EK - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - budowy ronda.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 2 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z 16 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "..."

Ww. wniosek został uzupełniony pismem 16 lutego 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zarząd Dróg Wojewódzkich w... jest samorządową jednostką budżetową nie posiadającą osobowości prawnej, która powołana została uchwałą Sejmiku Województwa Wnioskodawca został powołany jako jednostka budżetowa w celu wykonywania zadań zarządcy dróg wojewódzkich w województwie, będąca zarządem tych dróg.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, składający deklaracje VAT-7. Dokonuje odpłatnego świadczenia usług i odpłatnej dostawy towarów (najem, sprzedaż majątku). Nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wykonując obowiązki statutowe Wnioskodawca realizuje zadania inwestycyjne na drogach wojewódzkich, w tym również współfinansowane ze środków pomocowych Unii Europejskiej EFRR. W ramach zrealizowanego zadania pn. "..." pozyskano środki pomocowe Unii Europejskiej EFRR, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego województwa... na lata 2007-2013, Priorytet VII "Transport" działanie 7.1. "Modernizacja i rozbudowa sieci drogowej" Poddziałanie 7.1.1. "Modernizacja i rozbudowa kluczowych elementów sieci drogowych"

Projekt obejmował budowę ronda o średnicy zewnętrznej 30 m z wyspą środkową o średnicy 15 m na skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr... z drogami powiatową i gminną w miejscowości..., w dzielnicy.... Inwestycja obejmowała realizację robót w zakresie części drogowej, części sanitarnej, części elektroenergetycznej i teletechnicznej.

Jednostka przeprowadziła przetargi w celu wyłonienia wykonawców z którymi zostały zawarte umowy.

Wykonawcy za wykonanie usług (roboty budowlane, nadzory, itp.) obciążyli Wnioskodawcę fakturami VAT. Płatności realizowane były ze środków własnych jednostki samorządu terytorialnego.

Wystąpiono z wnioskiem o płatność w celu refundacji poniesionych wydatków ze środków finansowych pochodzących w części z przyznanej bezzwrotnej pomocy w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego województwa... na lata 2007-2013.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nabyte towary i usługi w ramach realizowanego projektu nie są i nie będą wykorzystywane przez Zarząd Dróg Wojewódzkich w..., ani przez Zarząd Dróg Województwa... wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do zrealizowanego projektu pn. "..." istniała możliwość odliczenia w całości lub w części podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, po zakończeniu realizacji ww. projektu Wnioskodawca nie wykonuje czynności opodatkowanych związanych ze zrealizowanym projektem (zgodnie z art. 15 ust. 16; art. 86 ust. 1 ustawy o VAT), nie ma możliwości odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT wystawionych przez wykonawców projektu.

Poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek był również w całości kosztem jednostki. Efekty projektu nie są i nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nie będą generowały obrotu opodatkowanego podatkiem VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy nie miał on możliwości odliczenia w całości ani w części podatku VAT w odniesieniu do przedmiotowego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy że z dniem 1 kwietnia 2013 r. na mocy art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) ust. 2 art. 15 otrzymał brzmienie "działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Należy zauważyć, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu "jednostka budżetowa", wobec czego należy posiłkować się definicją legalną zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 2007 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.).

Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 11 ust. 1 tej ustawy).

Stosownie do brzmienia ust. 3 powyższego artykułu, podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym jednostki budżetowej".

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 460), zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

W myśl ust. 2 ww. art. 19, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 8, są dla dróg:

* krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

* wojewódzkich - zarząd województwa;

* powiatowych - zarząd powiatu;

* gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca jest jednostką budżetową województwa. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, składający deklaracje VAT-7. Dokonuje odpłatnego świadczenia usług i odpłatnej dostawy towarów (najem, sprzedaż majątku). Nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wykonując obowiązki statutowe Wnioskodawca realizuje zadania inwestycyjne na drogach wojewódzkich, w tym również współfinansowane ze środków pomocowych Unii Europejskiej EFRR. W ramach zrealizowanego zadania pn. "..." pozyskano środki pomocowe Unii Europejskiej EFRR, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego województwa... na lata 2007-2013, Priorytet VII "Transport" działanie 7.1. "Modernizacja i rozbudowa sieci drogowej" Poddziałanie 7.1.1. "Modernizacja i rozbudowa kluczowych elementów sieci drogowych" nr projektu 1789. Projekt obejmował budowę ronda o średnicy zewnętrznej 30 m z wyspą środkową o średnicy 15 m na skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 789 z drogami powiatową i gminną w miejscowości..., w dzielnicy. Inwestycja obejmowała realizację robót w zakresie części drogowej, części sanitarnej, części elektroenergetycznej i teletechnicznej.

Jednostka przeprowadziła przetargi w celu wyłonienia wykonawców z którymi zostały zawarte umowy. Wykonawcy za wykonanie usług (roboty budowlane, nadzory, itp.) obciążyli Wnioskodawcę fakturami VAT. Płatności realizowane były ze środków własnych jednostki samorządu terytorialnego. Wnioskodawca wskazał, że efekty projektu nie są i nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca wskazał także, że nabyte towary i usługi w ramach realizowanego projektu nie są i nie będą wykorzystywane przez Zarząd Dróg Wojewódzkich w..., ani przez Zarząd Dróg Województwa... wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W tym miejscu zauważyć trzeba, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Powyższy wyrok co prawda odnosi się do gminnych jednostek budżetowych, jednakże jego rozstrzygnięcie ma również zastosowanie do wojewódzkich jednostek budżetowych, z uwagi na praktycznie takie same uwarunkowania faktyczne i prawne.

Jak wynika z wyroku TSUE w sprawie C-276/14 samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

W związku z ww. wyrokiem nr C-276/14, w dniach 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikaty, w których stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe "scentralizowanie" w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie stosowany obecny model rozliczeń do momentu obowiązkowego scentralizowania, nie będzie kwestionowany.

Z okoliczności dotyczących sprawy wynika, że Wnioskodawca oraz Województwo stosują dotychczasowy model rozliczeń. Jak wskazał Wnioskodawca, jest on odrębnie od Województwa zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca rozlicza podatek należny i naliczony samodzielnie, w odrębnie od Województwa składanych deklaracjach VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca powstałe mienie w wyniku realizowanego projektu nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę. Inwestycja nie była ani nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia w całości bądź w części podatku naliczonego w fakturach dokumentujących nabyte towary i usługi w ramach realizacji projektu pn. "...".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

We własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, że dołączył kserokopie dokumentów powołujące Zarząd Dróg Wojewódzkich Jednakże Organ pragnie wskazać, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.