IBPP4/4512-19/16/BP - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 2 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z 16 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "X" - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "X". Ww. wniosek został uzupełniony pismem 16 lutego 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

"Y" jest samorządową jednostką budżetową nie posiadającą osobowości prawnej, która powołana została uchwałą ZZ/ZZ/ZZ Sejmiku Województwa z dnia 23 marca 1999 r. "Y" został powołany jako jednostka budżetowa w celu wykonywania zadań zarządcy dróg wojewódzkich w województwie, będąca zarządem tych dróg.

"Y" jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, składający deklaracje VAT-7. Dokonuje odpłatnego świadczenia usług i odpłatnej dostawy towarów (najem, sprzedaż majątku). Nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług. Wykonując obowiązki statutowe "Y" realizuje zadania inwestycyjne na drogach wojewódzkich, w tym również współfinansowane ze środków pomocowych Unii Europejskiej EFRR. W ramach zrealizowanego zadania pn. "X" pozyskano środki pomocowe Unii Europejskiej EFRR, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego województwa na lata 2007-2013, Priorytet VII "Transport" działanie 7.1. "Modernizacja i rozbudowa sieci drogowej" Poddziałanie 7.1.1. "Modernizacja i rozbudowa kluczowych elementów sieci drogowych" nr projektu.

Przedmiotem projektu była przebudowa skrzyżowania znajdującego się w P. - skrzyżowania dwóch dróg wojewódzkich - nr 933 i 935 na małe rondo o średnicy 32,00 m. Wraz z przebudową wlotu ul. S. do ul Ż., polegającą na dodaniu pasa ruchu dla relacji prawoskrętnej. Jednostka przeprowadziła przetargi w celu wyłonienia wykonawców z którymi zostały zawarte umowy. Wykonawcy za wykonanie usług (roboty budowlane, nadzory, itp.) obciążyli "Y" fakturami VAT. Płatności realizowane były ze środków własnych jednostki samorządu terytorialnego. Wystąpiono z wnioskiem o płatność w celu refundacji poniesionych wydatków ze środków finansowych pochodzących w części z przyznanej bezzwrotnej pomocy w ramach regionalnego programu operacyjnego województwa na lata 2007-2013.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nabyte towary i usługi w ramach realizowanego projektu nie są i nie będą wykorzystywane przez Y., ani przez ZDW wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do zrealizowanego projektu pn. "X" istniała możliwość odliczenia w całości lub w części podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, po zakończeniu realizacji ww. projektu "Y" nie wykonuje czynności opodatkowanych związanych ze zrealizowanym projektem (zgodnie z art. 15 ust. 16; art. 86 ust. 1 ustawy o VAT), nie ma możliwości odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT wystawionych przez wykonawców projektu. Poniesiony przez "Y" wydatek był również w całości kosztem jednostki. Efekty projektu nie są i nie będą wykorzystywane przez "Y" do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nie będą generowały obrotu opodatkowanego podatkiem VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy nie miał on możliwości odliczenia w całości ani w części podatku VAT w odniesieniu do przedmiotowego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy że z dniem 1 kwietnia 2013 r. na mocy art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) ust. 2 art. 15 otrzymał brzmienie "działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Należy zauważyć, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu "jednostka budżetowa", wobec czego należy posiłkować się definicją legalną zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 2007 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.).

Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 11 ust. 1 tej ustawy).

Stosownie do brzmienia ust. 3 powyższego artykułu, podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym jednostki budżetowej".

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 460), zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

W myśl ust. 2 ww. art. 19, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 8, są dla dróg:

* krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

* wojewódzkich - zarząd województwa;

* powiatowych - zarząd powiatu;

* gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca jest samorządową jednostką budżetową nie posiadającą osobowości prawnej, która powołana została uchwałą ZZ/ZZ/ZZ Sejmiku Województwa z dnia 23 marca 1999 r. "Y" został powołany jako jednostka budżetowa w celu wykonywania zadań zarządcy dróg wojewódzkich w województwie, będąca zarządem tych dróg. "Y" jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, składający deklaracje VAT-7. Dokonuje odpłatnego świadczenia usług i odpłatnej dostawy towarów (najem, sprzedaż majątku). Nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług. Wykonując obowiązki statutowe "Y" realizuje zadania inwestycyjne na drogach wojewódzkich, w tym również współfinansowane ze środków pomocowych Unii Europejskiej EFRR. W ramach zrealizowanego zadania pn. "..." pozyskano środki pomocowe Unii Europejskiej EFRR, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego województwa na lata 2007-2013, Priorytet VII "Transport" działanie 7.1. "Modernizacja i rozbudowa sieci drogowej" Poddziałanie 7.1.1. "Modernizacja i rozbudowa kluczowych elementów sieci drogowych" nr projektu.

Przedmiotem projektu była przebudowa skrzyżowania znajdującego się w P. - skrzyżowania dwóch dróg wojewódzkich - nr 933 i 935 na małe rondo o średnicy 32,00 m. Wraz z przebudową wlotu ul. S. do ul Ż., polegającą na dodaniu pasa ruchu dla relacji prawoskrętnej. Jednostka przeprowadziła przetargi w celu wyłonienia wykonawców z którymi zostały zawarte umowy. Wykonawcy za wykonanie usług (roboty budowlane, nadzory, itp.) obciążyli "Y" fakturami VAT. Płatności realizowane były ze środków własnych jednostki samorządu terytorialnego. Wystąpiono z wnioskiem o płatność w celu refundacji poniesionych wydatków ze środków finansowych pochodzących w części z przyznanej bezzwrotnej pomocy w ramach regionalnego programu operacyjnego województwa na lata 2007-2013.

Wnioskodawca wskazał także, że nabyte towary i usługi w ramach realizowanego projektu nie są i nie będą wykorzystywane przez Y., ani przez ZDW wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W tym miejscu zauważyć trzeba, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Powyższy wyrok co prawda odnosi się do gminnych jednostek budżetowych, jednakże jego rozstrzygnięcie ma również zastosowanie do wojewódzkich jednostek budżetowych, z uwagi na praktycznie takie same uwarunkowania faktyczne i prawne. Jak wynika z wyroku TSUE w sprawie C-276/14 samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła. W związku z ww. wyrokiem nr C-276/14, w dniach 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikaty, w których stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe "scentralizowanie" w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie stosowany obecny model rozliczeń do momentu obowiązkowego scentralizowania, nie będzie kwestionowany.

Z okoliczności dotyczących sprawy wynika, że Wnioskodawca oraz Województwo stosują dotychczasowy model rozliczeń. Jak wskazał Wnioskodawca, jest on odrębnie od Województwa zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca rozlicza podatek należny i naliczony samodzielnie, w odrębnie od Województwa składanych deklaracjach VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca powstałe mienie w wyniku realizowanego projektu nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę. Inwestycja nie była ani nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia w całości bądź w części podatku naliczonego w fakturach dokumentujących nabyte towary i usługi w ramach realizacji projektu pn. "X".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

We własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, że dołączył kserokopie dokumentów powołujące Y. Jednakże Organ pragnie wskazać, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.