IBPP4/4512-145/15/DT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 11 marca 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Stan faktyczny:

Sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca prowadzi działalność produkcyjną w sektorze motoryzacyjnym (branża automotive).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej jako: WDT).

Nabywcami towarów w ramach WDT dokonywanych przez Wnioskodawcę są podatnicy podatku od wartości dodanej posiadający siedzibę działalności na terytorium państw Unii Europejskiej innych niż Polska, posługujący się właściwym i ważnym numerem identyfikacji podatkowej dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadanym im przez państwo członkowskie właściwe dla ich siedziby, w rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm dalej jako: ustawa o VAT).

Dostawy odbywają się zgodnie z regułą Incoterms 2000 EXW lub FCA Seller shipping point.

Przed złożeniem deklaracji VAT-7 za poszczególne okresy, w których Wnioskodawca dokonuje WDT, na potwierdzenie faktu dokonania poszczególnych dostaw wewnątrzwspólnotowych Wnioskodawca dysponuje następującymi dokumentami:

1. kopia faktury VAT bez podpisu odbiorcy,

Kopia faktury (oryginał przekazywany jest nabywcy), którą Wnioskodawca dokumentuje WDT, każdorazowo szczegółowo określa przekazany towar oraz jego ilość. Faktura zawiera wszystkie niezbędne dane jakie powinny znajdować się na fakturze VAT, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT. Na fakturze umieszczony jest również numer specyfikacji towarów (tzw. Delivery Note/List Przewozowy) oraz data jego wystawienia.

2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

Funkcję specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku pełni dokument generowany z zintegrowanego systemu ERP, tj. Delivery Note/List Przewozowy. Dokument ten jest wystawiany w momencie skompletowania towarów wysyłanych do klienta. Zawiera on m.in. następujące elementy:

* nazwę odbiorcy,

* nazwę sprzedawcy,

* kolejny nr Delivery Note,

* datę wystawienia Delivery Note,

* nazwę towaru, tj. kod części samochodowej wraz z opisem,

* ilość poszczególnych sztuk towaru.Na podstawie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku zintegrowany system ERP generuje fakturę VAT dla odbiorcy towaru.

W związku z powyższym należy mieć na uwadze, że z postanowień Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów sporządzonej w Genewie dnia 19 maja 1956 r., której stroną jest Polska, wynika, że list przewozowy, będący dowodem zawarcia umowy przewozu wystawiany jest w trzech egzemplarzach podpisanych przez nadawcę i przewoźnika. Pierwszy egzemplarz wręczany jest nadawcy (CMR wyjścia), drugi towarzyszy przesyłce, a trzeci zatrzymuje przewoźnik. Pierwszy egzemplarz listu przewozowego (CMR wyjścia) wydawany Wnioskodawcy przy nadaniu towarów nie zawiera podpisu odbiorcy towarów i wynika z niego, że towar został przyjęty przez przewoźnika, a przewoźnik zobowiązał się do dostarczenia towaru do danego miejsca wskazanego w CMR. Wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania od przewoźnika innego (podpisanego przez odbiorcę) egzemplarza dokumentu CMR - pozostałe egzemplarze przeznaczone są bowiem dla przewoźnika i odbiorcy towarów.

Transport towarów organizowany jest przez nabywcę towarów, który zawiera umowę z przewoźnikiem i pokrywa koszt transportu. Wnioskodawca nie ma wpływu na wybór przewoźnika i nie ma możliwości otrzymania listu przewozowego podpisanego przez odbiorcę towaru.

Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że stosowane warunki dostawy - Ex Works lub FCA Selfer shipping point powodują, że za transport towarów, począwszy od jego wydania w magazynie Wnioskodawcy, odpowiada nabywca. Wnioskodawca nie ma faktycznego wpływu na to, w jaki sposób towary są transportowane oraz kiedy są dostarczane do magazynów odbiorców w innym niż Polska państwie członkowskim UE.

W związku z brakiem możliwości uzyskania od przewoźnika podpisanego przez odbiorcę dokumentu CMR, Wnioskodawca gromadzi dokumenty pomocnicze jednoznacznie stwierdzające otrzymanie przez nabywcę towarów.

Dokumentami takimi są dzienniki dostaw kontrahentów (ASN Journal) z systemu zarządzania Covisint, z którego korzysta Wnioskodawca wraz z innymi przedsiębiorcami z branży automotive. System ten umożliwia globalne zarządzanie przedsiębiorstwem, łącznie z udziałem firm współpracujących. Dostawcy (w tym Wnioskodawca) jako kooperanci mogą korzystać z internetowych zasobów informacji kontrahentów. System Covisint pozwala na śledzenie kolejnych etapów dostawy w każdym momencie, tj. od wysyłki aż do ostatecznego dostarczenia i odbioru towaru przez kontrahenta. Informację o otrzymaniu towaru do systemu wprowadza jego nabywca. Wydruk z systemu pozwala jednoznacznie uznać, że towar został doręczony do miejsca docelowego lub pierwszego miejsca przeznaczenia poza terytorium Polski.

Na generowanych przez system Covisint informacjach znajdują się m.in. następujące dane: dostawca, numer części samochodowej, którą Wnioskodawca dostarcza do odbiorcy, miejsce dostawy, informacja o doręczeniu towarów, data otrzymania towaru przez odbiorcę, ilość wysłana/dostarczona, numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, numer rejestracyjny pojazdu, którym transportowane są towary, kod przewoźnika.

Za pomocą nr specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, Wnioskodawca łączy poszczególne dostawy z odpowiednimi fakturami VAT.

Większość danych w systemie Covisint przechowywana jest przez okres 15 miesięcy. W związku z powyższym, Wnioskodawca dla celów dowodowych sporządza wydruki z systemu. Na wydruku oprócz wskazanych wyżej danych znajduje się ścieżka do strony internetowej, z której dokonano wydruku oraz data wydruku. Wnioskodawca będzie równocześnie generować taki dokument w formie pdf i archiwizować w formie elektronicznej.

Informacja z systemu Covisint jednoznacznie potwierdza dostarczenie towarów do miejsca docelowego lub pierwszego miejsca dostarczenia poza granicami Polski oraz wskazuje datę dostarczenia towaru.

Zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będzie dokonywał WDT na rzecz nabywców z siedzibą na terytorium innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej i opodatkowywał przedmiotowe transakcje stawką VAT w wysokości 0%. Przed złożeniem deklaracji VAT-7 za poszczególne okresy rozliczeniowe, w których realizowane były poszczególne WDT, Wnioskodawca będzie dysponował analogicznymi dokumentami, jak opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Pytanie do stanu faktycznego:

Czy dokumenty wymienione w opisie stanu faktycznego, będące w posiadaniu Wnioskodawcy (tekst jedn.: kopia faktury VAT, dokumenty przewozowe, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunków oraz informacja z systemu Convisint) można uznać za dowody potwierdzające wywóz towarów będących przedmiotem WDT z terytorium Polsk i dostarczenie tych towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, w rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT, a tym samym czy uprawniają one Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Pytanie do zdarzenia przyszłego:

Czy dokumenty wymienione w opisie zdarzenia przyszłego, które Wnioskodawca będzie gromadzić (tekst jedn.: kopia faktury VAT, dokumenty przewozowe, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunków informacja z systemu Convisint) można uznać za dowody wywozu towarów z terytorium Polsk i dostarczenia tych towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, w rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT, a tym samym, czy będą one uprawniały Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego nr 1 (stan faktyczny):

W ocenie Wnioskodawcy, dokumenty będące w posiadaniu Wnioskodawcy (tekst jedn.: kopia faktury VAT bez podpisu odbiorcy, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunków, dokumenty przewozowe podpisane przez przewoźnika w momencie wydania mu towaru do transportu, informacja z systemu Covisint) stanowią dowody wywozu towarów z terytorium Polsk i dostarczenia tych towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, w rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT, a tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania stawki 0% dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego nr 1 (stan faktyczny)

Jednym z warunków zastosowania stawki podatku 0% do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jest posiadanie przez podatnika przed upływem terminu do złożenia deklaracji za dany okres rozliczeniowy dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT są następujące dokumenty:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W przypadku gdy wyżej wymienione dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Dla zastosowania stawki 0% przy WDT wystarczającym jest zatem, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, które mogą być uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm., dalej jako: Ordynacja podatkowa). Zgodnie z treścią wyżej powołanego przepisu Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Warunkiem koniecznym jest to, aby zgromadzone przez podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy dowody łącznie potwierdzały fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (por. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 11 października 2010 r. sygn. akt FPS 1/10).

Jak Wnioskodawca wskazywał w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dysponuje: kopią faktury, specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, dokumentami przewozowymi (CMR) bez potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę oraz dokumentem generowanym z systemu Covisint, z którego wprost wynika czy dany towar został dostarczony do jego nabywcy oraz kiedy nastąpiło dostarczenie.

Z dokumentów przewozowych (CMR) otrzymanych przez Wnioskodawcę od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, nie wynika jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia. Dokumenty te nie zawierają bowiem potwierdzenia przez nabywcę odbioru towarów. Wynika to z przyczyn obiektywnych - dokument przewozowy (CMR wyjścia) wydawany jest Wnioskodawcy w momencie przekazania towaru przewoźnikowi. Wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania dokumentu CMR podpisanego przez nabywcę towarów.

Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji jest jednak w posiadaniu informacji generowanej z systemu Covisint, z której jednoznacznie wynika, czy towar został dostarczony do nabywcy oraz kiedy doszło do dostarczenia tego towaru. Informacja generowana przez system potwierdza zatem jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W ocenie Wnioskodawcy, generowana przez system Covisint informacja, potwierdzająca dostarczenie towarów do miejsca ich przeznaczenia stanowi dowód jednoznacznie potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT.

W konsekwencji uznać należy, że zgromadzone przez Wnioskodawcę dowody, tj. kopia faktury VAT bez podpisu odbiorcy, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunków, dokumenty przewozowe podpisane przez przewoźnika w momencie wydania mu towaru do transportu oraz informacja generowana przez system Covisint stanowią dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych (np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 grudnia 2014 r. nr ITPP3/443-569/14/AT, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 grudnia 2014 r. nr IBPP4/443-584/14/PK, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 listopada 2014 r. nr PTPP2/443-616/14-4/IR).

Reasumując, zgodnie z powyższym należy uznać, iż dokumenty będące w posiadaniu Wnioskodawcy (tekst jedn.: kopia faktury VAT bez podpisu odbiorcy, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunków, dokumenty przewozowe podpisane przez przewoźnika w momencie wydania mu towaru do transportu, informacja generowana przez system Covisint) należy uznać za dowody wywozu towarów z terytorium Polsk i dostarczenia tych towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE, w rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT, a tym samym, że uprawniają one Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego nr 2 (zdarzenie przyszłe):

Dokumenty będące w posiadaniu Wnioskodawcy (tekst jedn.: kopia faktury VAT bez podpisu odbiorcy, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunków, dokumenty przewozowe podpisane przez przewoźnika w momencie wydania mu towaru do transportu, informacja generowana przez system Covisint) będzie można uznać za dowody wywozu towarów z terytorium Polsk i dostarczenia tych towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE, w rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT, a tym samym Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 13 ust. 1, 2 i 6 przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów - rozumianych jako rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy) - o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

W myśl ust. 3 powołanego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Zgodnie zaś z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków, o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle art. 42 ust. 1, ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczające jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ważne jest to aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których jednoznacznie wynika, że określony towar - będący przedmiotem dostawy - został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego.

W przedstawionym stanie faktycznym jak i zdarzeniu przyszłym, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą odpowiedzi na pytanie czy dokumenty będące w posiadaniu Wnioskodawcy można uznać za dowody potwierdzające wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz czy uprawniają one Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca dla potwierdzenia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada, następujących dokumenty:

* kopię faktury VAT bez podpisu odbiorcy;

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

* dokumenty przewozowe podpisane przez przewoźnika w momencie wydania mu towaru do transportu bez potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę;

* informację generowaną z systemu Covisint.

Na generowanych przez system Covisint informacjach znajdują się m.in. następujące dane: dostawca, numer części samochodowej, którą Wnioskodawca dostarcza do odbiorcy, miejsce dostawy, informacja o doręczeniu towarów, data otrzymania towaru przez odbiorcę, ilość wysłana/dostarczona, numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, numer rejestracyjny pojazdu, którym transportowane są towary, kod przewoźnika.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że system Covisin pozwala na śledzenie kolejnych etapów dostawy w każdym momencie, tj. od wysyłki aż do ostatecznego dostarczenia i odbioru towaru przez kontrahenta. Informację o otrzymaniu towaru do systemu wprowadza jego nabywca. Wydruk z systemu pozwala natomiast jednoznacznie uznać, ze towar został doręczony do miejsca docelowego lub pierwszego miejsca przeznaczenia poza terytorium Polski.

Odnosząc powyższe do powołanych przepisów należy stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zauważyć przy tym należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego systemu śledzenia przesyłki.

Tym samym zgromadzone przez Wnioskodawcę dowody - tj. kopia faktury VAT bez podpisu odbiorcy, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, dokumenty przewozowe podpisane przez przewoźnika w momencie wydania towaru oraz informacje generowane z systemu Covisit (systemu śledzenia przesyłki od wysyłki aż do ostatecznego dostarczenia i odbioru towaru przez kontrahenta zawierającego przedstawione wyżej dane) na podstawie, których (jak wskazuje Wnioskodawca) można jednoznacznie uznać, ze towar został doręczony do miejsca docelowego lub pierwszego miejsca przeznaczenia poza terytorium Polski - łącznie uprawdopodabniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do odbiorcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zgodnie z powyższym, Spółka na podstawie dokumentów wraz z informacją z systemu Covisint w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym ma prawo do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.