IBPP4/443-954/11/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 3 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Jest samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Artystycznych Nr 1/1994 wykonującą usługi przede wszystkim zakwalifikowane do PKWiU:

Sekcja R-90 "Usługi kulturalne i rozrywkowe" z podziałem na:

* 90.01 Usługi artystów wykonawców,

* 90.02 Usługi wspomagające wystawienie widowisk artystycznych,

* 90.03 Usługi w zakresie artystycznej i literackiej działalności twórczej,

* 90.04 Usługi związane z działalnością obiektów kulturalnych.

Działalność Wnioskodawcy obejmuje:

W związku z działalnością Wnioskodawca odlicza podatek naliczony na podstawie proporcji (art. 90, 91).

Poza tym Wnioskodawca prowadzi małą kawiarnię, której dochody przeznaczone są na działalność statutową. Podatek naliczony w fakturach zakupu towarów do kawiarni jest odliczany w całości, ponieważ dotyczy sprzedaży opodatkowanej. Dane potrzebne do rozliczenia są wyodrębnione pod względem księgowym.

Działalność Wnioskodawcy obejmuje również zakup usług kulturalnych. Wnioskodawca jest organizatorem koncertów, spektakli, imprez muzycznych, wydarzeń artystycznych itd., które kupuje od agencji muzycznych i teatralnych, indywidualnych twórców i artystów. Sprzedaż towarów w kawiarence rejestrowana jest za pomocą kasy fiskalnej od 1 listopada 2008 r., natomiast od 1 maja 2011 r. w związku z utratą zwolnienia dotyczącego działalności podstawowej - kulturalnej, Wnioskodawca rejestruje całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych za pomocą kas fiskalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można odliczyć ulgę za zakup 4 sztuk kas rejestrujących do działalności podstawowej (kulturalnej), jeżeli Wnioskodawca odliczył ulgę z tytułu 1-ej kasy rejestrującej w listopadzie 2008 r., do której zakupu Wnioskodawca był zmuszony z uwagi na sprzedaż w kawiarence napojów alkoholowych podczas imprez kulturalnych (zmiana przepisów od 1 listopada 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy o VAT z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach.

Z wyroku NSA z 23 lipca 2009 r. (I FSK 1910/08) i z wyroku WSA w Szczecinie z 17 grudnia 2008 r. (I SA/Sz 520/08) wynika, że z ulgi można korzystać więcej niż raz. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w sytuacji kiedy przepisy nakładają obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu, ulga przysługuje zarówno przy zakupie pierwszej kasy, jak i w momencie, gdy przestanie obowiązywać zwolnienie dotyczące działalności podstawowej. Wnioskodawca uważa, że z ulgi może skorzystać ponownie.

Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia dotyczącego działalności kulturalnej do 30 kwietnia 2011 r. (załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. poz. 29 PKWiU 92), a jednak, mimo zwolnienia, był zobowiązany ewidencjonować sprzedaż w kawiarence przy użyciu kasy fiskalnej. Obecnie w związku z upływem terminu zwolnienia określonego w przepisach, od 1 maja 2011 r. Wnioskodawca ma obowiązek ewidencjonować całość sprzedaży na rzecz osób fizycznych za pomocą kas. Wnioskodawca został zmuszony do zakupu 4 sztuk kas fiskalnych. Wnioskodawca nadmienia, że w dniu 19 kwietnia 2011 r. zawiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego o zakupie 4 sztuk kas rejestrujących, natomiast ich fiskalizacja odbyła się w dniu 22 kwietnia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że odliczenie (ulga) przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania. Przepis ten stanowi bowiem o ulgach przysługujących przy zakupie kas rejestrujących zgłoszonych na dzień powstania obowiązku ewidencjonowania.

Zatem, ustawodawca utożsamia dzień rozpoczęcia ewidencjonowania z dniem powstania obowiązku ewidencjonowania. Art. 111 ust. 4 ustawy o VAT, stosuje tryb warunkowy i odnosi się do podatników, którzy wcześniej nie byli obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotów i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących.

Jak wynika z art. 111 ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi sposób, warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z wypłatą (zwrotem) tych kwot.

Od 1 stycznia 2011 r. obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. Nr 257, poz. 1733).

Z zapisu § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia wynika, że odliczenia kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, lub jej zwrotu można dokonać pod warunkiem złożenia przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do tego ewidencjonowania.

Cytowane wyżej przepisy wskazują, że ulga z tytułu zakupu kasy rejestrującej, przysługuje podatnikowi w sytuacji, gdy m.in. złoży on naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemne zgłoszenie o liczbie przewidywanych stanowisk kasowych wraz z podaniem miejsca instalacji kasy.

Z powyższego wynika, że przedmiotowa ulga przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z realizacją powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, świadczy usługi kulturalne i rozrywkowe sklasyfikowane wg PKWiU do grupowania 90. Poza tym Wnioskodawca prowadzi małą kawiarnię, której dochody przeznaczone są na działalność dochodową. Sprzedaż towarów w kawiarence rejestrowana jest za pomocą kasy fiskalnej od 1 listopada 2008 r., natomiast od 1 maja 2011 r. w związku z utratą zwolnienia dotyczącego działalności podstawowej (kulturalnej) Wnioskodawca rejestruje całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych za pomocą kas fiskalnych. Wnioskodawca w dniu 19 kwietnia 2011 r. zawiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego o zakupie 4 sztuk kas rejestrujących, natomiast fiskalizacja odbyła się w dniu 22 kwietnia 2011 r.

Powyższe oznacza, iż Wnioskodawca prowadzi już ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, przy czym w zakresie świadczonych usług kulturalnych obowiązek ewidencjonowania wystąpił od 1 maja 2011 r.

Wynika z tego, iż w związku z wyłączeniem ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej usług kulturalnych, Wnioskodawca nie jest podatnikiem rozpoczynającym przedmiotową ewidencję, lecz realizującym kontynuowanie powstałego wcześniej obowiązku.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż nie ma podstaw prawnych dla skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia ulgi z tytułu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących niezbędnych do ewidencjonowania świadczonych usług kulturalnych, ponieważ Wnioskodawca przed terminem do złożenia pisemnego oświadczenie o liczbie kas i miejscu ich użytkowania rozpoczął ewidencjonowanie obrotu za pomocą kas rejestrujących.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo tut. organ zauważa, że nie była przedmiotem wniosku kwestia obowiązku rozpoczęcia ewidencjonowania świadczonych usług za pomocą kasy rejestrującej, Wnioskodawca nie sformułował w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska.

Wydając interpretację indywidualną tut. organ oparł się na przedstawionym opisie stanu faktycznego, w którym jednoznacznie wskazano, że od dnia 1 maja 2011 r. Wnioskodawca utracił zwolnienie dotyczące działalności podstawowej - kulturalnej.

Ponadto wskazać należy, iż tut. organ nie uwzględnił przy wydawaniu niniejszej interpretacji wskazanych we wniosku orzeczeń WSA i NSA, bowiem wyroki orzecznictwa krajowego nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, ponieważ zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i wiążą wyłącznie w tych sprawach, w których zostały wydane.

Zasadność takiego postępowania potwierdza wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 232/11, w którym Sąd stwierdził: "natomiast z żadnego przepisu Ordynacji podatkowej, w tym przepisów regulujących materię wydawania interpretacji nie wynika obowiązek organu - polemizowania z poglądami orzecznictwa lub doktryny. Nie można zatem czynić organowi w tym zakresie zarzutów zmierzających do podważenia poprawności wydanej interpretacji".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.