IBPP4/443-862/11/EJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-862/11/EJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2011 r. (data wpływu 17 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2011 r. (data wpływu 13 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej usług pomocy społecznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej usług pomocy społecznej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 lipca 2011 r. (data wpływu 13 lipca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 30 czerwca 2011 r. znak: IBPP4/443/862/11/EJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działający na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) oraz związany przepisami prawa, świadczy dla mieszkańców usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem. Usługi te są świadczone na podstawie wydawanych imiennych decyzji przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. W decyzji tej jest określona wysokość odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej za każdy miesiąc pobytu w DPS, w wysokości 70% dochodu netto danego mieszkańca. Na wniosek mieszkańca odpłatność ustalona w decyzji MOPS jest potrącana przez ZUS ze świadczenia (emerytury, renty) i przesyłana na rachunek bankowy DPS. W związku z przepisami o egzekucji ze świadczeń ZUS, kwota potrąceń z tych świadczeń nie może przekroczyć 65% brutto świadczenia ZUS danego mieszkańca (nie wlicza się do podstawy potrąceń dodatków pielęgnacyjnych, które nie podlegają egzekucji), kwota przesyłana przez ZUS w niektórych przypadkach nie pokrywa kwoty należnej z tytułu odpłatności za pobyt w DPS i występuje wtedy konieczność dopłaty przez mieszkańca na rachunek bankowy lub do kasy DPS.

Przychody Wnioskodawcy z tytułu dochodów budżetowych zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o VAT, w 2010 r. wyniosły:

* 730.413,76 zł,

* z tego wpłacone do kasy: 47.958,48 zł.

Przychody z tytułu Dochodów Własnych na wyodrębnionym rachunku bankowym, do których DPS stosował zwolnienie podmiotowe zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT wyniosły w 2010 r.:

* 21.054,07 zł,

* z tego wpłaty do kasy wyniosły 21.052,95 zł.

Wnioskodawca przed 2010 i w 2010 r. nie był czynnym podatnikiem podatku VAT i nie składał deklaracji VAT-7, dodatkowo działalność którą prowadzi była zwolniona na podstawie Rozporządzenia Ministerstwa Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Przychody z tytułu dochodów budżetowych uzyskane przez DPS w 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. wyniosły:

* 419.797,73 zł

* z tego wpłacone do kasy 15.873,36 zł.

W 2011 r. Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności poza działalnością statutową związaną z usługami z zakresu pomocy społecznej, rachunek Dochodów Własnych w 2011 r. nie może funkcjonować w DPS. Na podstawie wykonania za I półrocze 2011 r. i podjętych działań, aby wpłaty należności z tytułu świadczenia usług z zakresu pomocy społecznej były dokonywane przede wszystkim na rachunek bankowy DPS, Wnioskodawca przewiduje, że nie zostanie przekroczona wysokość 40.000 zł wpłat gotówkowych do kasy DPS.

Wnioskodawca dodatkowo informuje, że prowadzona jest pełna ewidencja zgodnie z obowiązującymi przepisami o rachunkowości i szczególnymi zasadami rachunkowości dla jednostek budżetowych. Wpłaty do kasy są ewidencjonowane na odpowiednich drukach: k.p. - kasa przyjmie, kwitariusze przychodowe (druków ścisłego zarachowania), na każdym dowodzie kasowym wpisywane jest imię i nazwisko osoby wpłacającej oraz tytuł wpłat. Każda osoba lub mieszkaniec dokonujący wpłaty do kasy otrzymuje indywidualne potwierdzenie tej wpłaty (egzemplarz Kwitariusza przychodowego lub k.p.). Dokumenty kasowe są ewidencjonowane w raporcie kasowym, który następnie jest księgowany w programie finansowo-księgowym na kontach syntetycznych oraz analitycznych przypisanych indywidualnie każdemu wypłacającemu (kontrahentowi, mieszkańcowi DPS), to znaczy iż każdy mieszkaniec, kontrahent posiada indywidualnie przypisany numer ewidencyjny danego konta analitycznego. Wpłaty gotówkowe są odprowadzane na rachunek bankowy Wnioskodawcy w terminie nie przekraczającym 3 dni. W związku z powyższym przychody Wnioskodawcy są bardzo szczegółowo ewidencjonowane i pozwalają na identyfikację osoby wpłacającej oraz tytuł za jaki została dokonana wpłata, zarówno dokonana w kasie jak i wpływająca na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wpłaty do kasy z tytułu odpłatności na dzień 30 czerwca 2011 r. wyniosły odpowiednio 15.873,36 zł, w związku z tym Wnioskodawca jest przekonany iż na dzień 31 grudnia 2011 r. kwota wpłat do kasy w wysokości 40.000 zł (czterdzieści tysięcy złotych) nie zostanie przekroczona.

W związku z powyższym, czy Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej. Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi pomocy społecznej rozumiane zgodnie z przepisami ustawy o pomocy społecznej, zarówno jego usługi, jak i ściśle związane z nimi dostawy towarów i usług, w całości są zwolnione z podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 22 oraz art. 111 ust. 1 i ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zauważyć należy, iż kasy fiskalne służą do rejestracji obrotu i związanych z nimi kwot podatku VAT.

Skoro więc Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi pomocy społecznej zwolnione z VAT, to w takiej sytuacji z tytułu tychże usług nigdy nie wystąpi kwota podatku należnego związanego z obrotem, w związku z czym nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji za pomocą kasy. Zauważyć trzeba, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930) odnosi się jedynie do czynności, które co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpływy z tytułu należności za świadczone usługi zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o VAT, wnoszone przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej należy rejestrować za pomocą kasy rejestrującej, czy też Wnioskodawca jest zwolniony z jej używania.

Czy w myśl art. 111 ustawy o VAT w którym jest mowa "o prowadzeniu ewidencji obrotu i kwot podatku należnego Wnioskodawca jest zobligowany do czynności związanych z obowiązkiem rejestracji sprzedaży usług skoro Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących jest zbędna w Domach Pomocy Społecznej, ponieważ Wnioskodawca prowadzi pełną ewidencję księgową zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym zakresie, która pozawala na uzyskanie odpowiednich informacji odnośnie konkretnej usługi i osób na rzecz których te usługi świadczy. Ewidencja księgowa jest prowadzona na bieżąco i bardzo szczegółowo, syntetycznie i analitycznie według świadczeniobiorców. Wszystkie etapy przepływu środków finansowych są udokumentowane odpowiednimi dokumentami księgowymi oraz ewidencjonowane w księdze rachunkowej zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Większość osób wpłacających należności za usługi świadczone przez DPS (mieszkańcy) posiadają rachunki bankowe, z których dokonują dopłat do przekazanej przez ZUS odpłatności za pobyt do wysokości wynikającej z decyzji określającej jej wysokość, natomiast osoby które nie wyraziły zgody na założenie osobistych rachunków bankowych (z różnych przyczyn) dokonują tych dopłat lub całościowych wpłat z tytułu odpłatności za pobyt w DPS do kasy DPS, ich suma nie przekroczy w 2011 r. kwoty 40.000 PLN.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w art. 111 ustawy o VAT mowa jest o "prowadzeniu ewidencji obrotu i kwot podatku należnego", Wnioskodawca nigdy nie był czynnym podatnikiem podatku VAT, wykonuje czynności wyłącznie zwolnione od podatku VAT i nie powstaje związana z nimi kwota podatku należnego, to w takiej sytuacji sprzedaży takiej nie dotyczy obowiązek rejestrowania jej za pomocą kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 wynika, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Z powyższego wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i czy są dokonywane przez podatników będących podatnikami czynnymi podatku od towarów i usług. Czynnikiem warunkującym obowiązek ewidencjonowania obrotów za pomocą kas rejestrujących przez podatnika podatku VAT jest sprzedaż na rzecz określonych podmiotów, a nie status podatnika jako "podatnika VAT czynnego" lub "podatnika VAT zwolnionego", bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie w art. 111 ust. 8 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

W dniem 1 stycznia 2011 r. weszło w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła, przy czym przepis ten nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków obliguje podatnika do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot należnego podatku przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Ponadto przepis § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia stanowi, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, niezależnie czy odpłatność następuje za pośrednictwem rachunku bankowego, poczty czy też wpłaty gotówkowej w kasie.

Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca działający na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej świadczy dla mieszkańców usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem. Usługi te są świadczone na podstawie imiennych decyzji wydawanych przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. Wnioskodawca zwolniony jest z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o VAT. W 2010 r. Wnioskodawca objęty był zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Odpłatność za pobyt w Domu Pomocy Społecznej następuje na rachunek bankowy lub w kasie Domu Pomocy Społecznej. W poprzednim roku podatkowym tj. 2010 kwota obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzacych działalności gospodarczej przekroczyła 40.000 zł.

Zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m.in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek.

Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia.

Artykuł 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

1.

z emerytury lub renty mieszkańca domu - przez właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;

2.

z zasiłku stałego mieszkańca domu - przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.

Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wskazuje, że odpłatność za pobyt mieszkańca uiszczana jest na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub gotówką w kasie Domu. Wpłaty do kasy z tytułu odpłatności na dzień 30 czerwca 2011 r. wyniosły 15.873,36 zł, w związku z tym Wnioskodawca jest przekonany, iż na dzień 31 grudnia 2011 r. kwota wpłat do kasy w wysokości 40.000 zł nie zostanie przekroczona.

Jak wskazano wyżej, kwota obrotu o której mowa w z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT obejmuje wartość wszystkich usług dokonywanych na rzecz mieszkańców Domu Pomocy Społecznej (tj. odpłatności od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej), niezależnie czy odpłatność za usługę odbywa się za pomocą rachunku bankowego Wnioskodawcy czy też wpłacana jest gotówką w kasie Domu. Zatem kwotę obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzacych działalności gospodarczej ustala się na podstawie całej wielkości obrotu uzyskanego w poprzednim roku podatkowym tj. 2010.

Powyższe wynika z cyt. wyżej § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca w poprzednim roku podatkowym przekroczył kwotę obrotu 40.000 zł na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, z dniem 30 kwietnia 2011 r. utracił zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot należnego podatku za pomocą kasy rejestrującej i z dniem 1 maja 2011 r. winien prowadzić taką ewidencję obrotu za pomocą kasy fiskalnej.

Mimo powstania obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej dla usługi, której płatność następuje gotówką, ze zwolnienia z tego obowiązku będą mogły nadal korzystać usługi, za których płatność następuje przelewem na konto bankowe Wnioskodawcy.

W świetle wyżej wskazanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić bowiem należy, iż prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Istotne jest, aby było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Wobec powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca świadcząc usługi w zakresie pomocy społecznej, za które otrzymuje w całości zapłatę przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy, będzie miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r.

Wnioskodawca z dniem 1 maja 2011 r. ma natomiast obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot należnego podatku za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży nieobjętej zwolnieniem przedmiotowym. Zatem te usługi, za które zapłata dokonywana jest gotówką do kasy Domu muszą zostać zaewidencjonowane przez Wnioskodawcę na kasie rejestrującej.

Wypada w tym miejscu wyjaśnić, iż w § 5 cyt. rozporządzenia ustawodawca wskazał, że podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym z uwagi na fakt, że DPS nigdy nie był czynnym podatnikiem podatku VAT, wykonuje czynności wyłącznie zwolnione od podatku VAT i nie powstanie związana z nimi kwota podatku należnego, to sprzedaży takiej nie dotyczy obowiązek rejestrowania jej za pomocą kasy rejestrującej, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo zauważa się, że tut. organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzyga w kwestii zwolnienia od podatku VAT od 1 stycznia 2011 r. świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie pomocy społecznej, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl