IBPP4/443-844/11/EJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-844/11/EJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) oraz z dnia 10 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 10 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielenie informacji czy ewidencja świadczonych usług przez placówkę podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy pomocy kas fiskalnych.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, usługi te były wyłączone z powyższego obowiązku. Wynikało to z punktu 26 załącznika do ww. rozporządzenia. Natomiast w obowiązującym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących usługi te nie są już wyodrębnione jako zwolnione z obowiązku zastosowania kas fiskalnych.

Wnioskodawca nadmienia, iż zgodnie z PKWiU z 2008 r. usługi świadczone przez placówkę ewidencjonowane są symbolem 87.20.12.0 - usługi pomocy społecznej z zakwaterowaniem świadczone osobom dorosłym z zaburzeniami psychicznymi.

Wnioskodawca świadczy usługi z tytułu odpłatności za pobyt w placówce. Odpłatność powyższa regulowana jest w następujący sposób:

* 70% świadczenia mieszkańca wpływa na konto dochodów jednostki bezpośrednio z ZUS, KRUS, OPS lub MOPS,

* różnica pomiędzy odpłatnością mieszkańca 70% a kosztem utrzymania obowiązującym w placówce na dany rok regulowana jest przez MOPS, GOPS lub rodzinę bezpośrednio na konto dochodów jednostki,

* różnica pomiędzy wysokością odpłatności za pobyt zgodnie z decyzją o odpłatności wystawioną przez PCPR, MOPS lub GOPS a 70% świadczenia mieszkańca, które przekazuje ZUS lub KRUS (rozbieżność w przepisach), stanowiąca dopłatę mieszkańca do odpłatności, regulowana jest bezpośrednio przelewem z konta depozytowego na konto dochodów jednostki.

Ponadto w placówce mieszkańca dokonują dopłat do zakupu leków i materiałów medycznych powyżej limitu cen oraz leków 100% płatniczych, zgodnie z art. 58 pkt 3 ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. odbywa się w następujący sposób:

Całkowita odpłatność za zakupione leki pokrywa Wnioskodawca, następnie mieszkańcy dokonują wpłaty kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy całkowitą wartością zakupionych leków a limitem cenowym określonym w ustawie bezpośrednio z konta depozytowego mieszkańców na konto dochodów.

Wszelkie powyższe dopłaty ewidencjonowane są i dokumentowane przy pomoc dowodówksięgowych oraz szczegółowo opisane czego dotyczą.

W piśmie z dnia 11 lipca 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że odpłatność za wszystkie usługi świadczone przez placówkę w zakresie pomocy społecznej tj. pobytu w placówce oraz dopłat mieszkańców do leków i materiałów medycznych odbywa się bezgotówkowo bezpośrednio przelewem na rachunek bankowy. Z ewidencji i dokumentacji dokonanej transakcji jednoznacznie wynika jakiej operacji dotyczą dane przelewy bankowe. Wnioskodawca przed dniem 1 stycznia 2011 r. nie rozpoczął ewidencji świadczonych usług za pomocą kas rejestrujących.

W piśmie z dnia 10 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że właścicielem konta depozytowego jest Dom Pomocy Społecznej. Na tym koncie przechowywane są oszczędności mieszkańców. Na dzień dzisiejszy wszyscy mieszkańcy posiadają konta depozytowe. W kilku przypadkach osób, które są ubezwłasnowolnione, środki te są przekazywane przez organ rentowy bezpośrednio do opiekunów prawnych. Jednakże opiekunowie prawni dokonują wpłat na wydatki mieszkańców na konto depozytowe.

Wpływy na konto mogą odbywać się w dwojaki sposób:

* 30% świadczenia z ZUS, KRUS, MOPS lub GOPS oraz przez opiekunów prawnych bądź też rodziny stanowiące oszczędności mieszkańców przekazywane jest imiennie bezpośrednio na konto depozytowe,

* 30% świadczenia z ZUS, KRUS, MOPS lub GOPS stanowiące oszczędności mieszkańców lub wpłaty przez członków rodziny lub wpłaty własne mieszkańców odbywają się do kasy i ewidencjonowane są imiennie w raporcie kasowym, natomiast wpłata tych środków następuje zbiorczym dowodem wpłaty (świadczenia które wpłynęły w danym dniu) na rachunek depozytowy.

Dodatkowo prowadzone są wewnętrzne analityczne kartoteki depozytowe oraz ewidencja księgowa w rozbiciu na poszczególnych mieszkańców gdzie ewidencjonowane są wszystkie operacje dotyczące danego mieszkańca Domu. Przez kasę depozytową nie dokonywane są operacje dotyczące dopłat do odpłatności za pobyt w placówce ani dopłat do leków.

Dopłaty regulowane są poprzez dokonanie zbiorczego przelewu z konta depozytowego na konto dochodów na podstawie imiennego zestawienia poszczególnych mieszkańców. Natomiast zwroty regulowane są poprzez dokonanie przelewu z konta dochodów na konto depozytowe. Operacje te są szczegółowo opisane czego dotyczą oraz ewidencjonowane na kartotekach analitycznych poszczególnych mieszkańców jak również w ewidencji księgowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z faktem, iż w Domu Pomocy Społecznej nie dokonuje się operacji kasowych tylko operacje bezgotówkowe tzn. wszystkie dochody wpływają bezpośrednio na rachunek bankowy jednostki, występuje obowiązek wprowadzenia kas fiskalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930) placówka osiąga dochody, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto ewidencja dochodów z tytułu świadczenia usług tj. odpłatności za pobyt i dopłat do leków i materiałów medycznych odbywa się bezgotówkowo bezpośrednio na rachunek bankowy w związku z czym nie ma potrzeby posiadania kas fiskalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 wynika, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Z powyższego wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników czynnych będących podatnikami podatku od towarów i usług. Czynnikiem warunkującym obowiązek ewidencjonowania obrotów za pomocą kas rejestrujących przez podatnika podatku VAT jest sprzedaż na rzecz określonych podmiotów, a nie status podatnika jako "podatnika VAT czynnego" lub "podatnika VAT zwolnionego", bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są (...) osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie w art. 111 ust. 8 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

W dniem 1 stycznia 2011 r. weszło w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła, przy czym przepis ten nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków obliguje podatnika do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot należnego podatku przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem. Wszystkie opłatności z tytułu pobytu mieszkańców w Domu Pomocy Społecznej regulowane są bezgotówkowo, za pośrednictwem konta bankowego. Ponadto w placówce mieszkańcy dokonują dopłat do zakupu leków i materiałów medycznych powyżej limitu cen oraz leków 100% płatniczych. Całkowita odpłatność za zakupione leki pokrywa Wnioskodawca, następnie mieszkańcy dokonują wpłaty kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy całkowitą wartością zakupionych leków a limitem cenowym określonym w ustawie bezpośrednio z konta depozytowego mieszkańców na konto dochodów.

Wszelkie powyższe dopłaty ewidencjonowane są i dokumentowane przy pomocy dowodów księgowych oraz szczegółowo opisane czego dotyczą. Z ewidencji i dokumentacji dokonywanych transakcji jednoznacznie wynika jakiej operacji dotyczą przelewy bankowe. Wnioskodawca przed 1 stycznia 2011 r. nie miał obowiązku posiadania kas rejestrujących i nie rozpoczął ewidencjonowania świadczonych usług.

Zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m.in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek.

Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia.

Artykuł 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

1.

z emerytury lub renty mieszkańca domu - przez właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;

2.

z zasiłku stałego mieszkańca domu - przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.

Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wskazuje, że odpłatność za pobyt (70% świadczenia każdego mieszkańca) wpływa na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Różnica pomiędzy odpłatnością mieszkańca 70% a kosztem utrzymania obowiązującym w placówce na dany rok regulowana jest przez ZUS, KRUS, MOPS, GOPS lub rodzinę bezpośrednio na konto dochodów Wnioskodawcy lub pokrywana jest z konta depozytowego Wnioskodawcy. Dopłaty z tytułu odpłatności za pobyt regulowane są poprzez dokonanie zbiorczego przelewu z konta depozytowego na konto dochodów.

W świetle wyżej wskazanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Istotne jest, aby było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Wobec powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca świadcząc usługi o których mowa we wniosku, za które otrzymuje w całości zapłatę przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, ma prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy nadmienić, że zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego a w szczególności wnoszenia przez mieszkańców Domu dopłat do kwot należnych za pobyt do kasy Domu, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl