IBPP4/443-771/09/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 18 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego sposobu umieszczania nazwy towarów na paragonie fiskalnym - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego sposobu umieszczania nazwy towarów na paragonie fiskalnym. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 18 sierpnia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 11 maja 2009 r. Wnioskodawczyni założyła działalność gospodarczą, która zajmuje się zakupem oraz sprzedażą używanych podręczników, pomocy naukowych, używanych książek beletrystycznych, sprzedażą artykułów szkolnych oraz biurowych, a także usługami małej poligrafii (ksero, lamonowanie, bindowanie, wydruki komputerowe, przepisywanie prac). Wnioskodawczyni zakupiła kasę rejestrującą..., która ma bazę na 511 towarów. Obowiązujących na rynku podręczników oraz pomocy naukowych jest kilkanaście tysięcy, a książek beletrystycznych jeszcze więcej. Podobnie sytuacja wygląda jeśli chodzi o artykuły szkolne i biurowe. W kasie rejestrującej zabraknie miejsca, jeśli Wnioskodawczyni będzie chciała zakodować każdy podręcznik. Jeszcze inna sytuacja będzie kiedy Wnioskodawczyni zakupi jeden egzemplarz książki, zakoduje go na kasie, za kilka dni go sprzeda. Nigdy więcej Wnioskodawczyni może już nie mieć takiej samej książki. W tej chwili Wnioskodawczyni na kasie rejestrującej ma zaprogramowane kilka pozycji:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z takich grup Wnioskodawczyni może korzystać, a jeśli nie, to jak powinna zaprogramować kasę, aby sprzedaż wymienionych wcześniej towarów była zgodna z przepisami prawa.

Zdaniem Wnioskodawczyni, najprościej i w miarę czytelnie będzie jeśli na kasie rejestrującej zostaną takie pozycje jak wykazane w poz. F wniosku ORD-IN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Od dnia 1 grudnia 2008 r. na mocy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338).

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

Z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru/usługi" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć nazwę jednostkową - tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany opisać na paragonie każdy towar, podać jego nazwę, ale też, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do użytej nazwy towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i by użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem, a nadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedawanego towaru.

Nazwy grupowań według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zdaniem tut. organu, mogą być wykorzystywane do prawidłowego definiowania nazwy towarów i usług, które będą drukowane przez kasę rejestrującą na paragonie fiskalnym, ale pod tym warunkiem, że nazwa danego grupowania pozwoli jednoznacznie zidentyfikować towar czy usługę, jakie zostały faktycznie zakupione przez klienta.

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Jednocześnie, im większy jest zakres towarów i usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Jednocześnie należy podkreślić, iż stosownie do § 7 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego ich przyporządkowania do stawek podatku.

Zatem to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru w jednoznaczny sposób definiowała sprzedawane towary i umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawek podatków.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni założyła działalność gospodarczą, która zajmuje się zakupem oraz sprzedażą używanych podręczników, pomocy naukowych, używanych książek beletrystycznych, sprzedażą artykułów szkolnych oraz biurowych, a także usługami małej poligrafii (ksero, lamonowanie, bindowanie, wydruki komputerowe, przepisywanie prac). Wnioskodawczyni zakupiła kasę rejestrującą..., która ma bazę na 511 towarów. Obowiązujących na rynku podręczników oraz pomocy naukowych jest kilkanaście tysięcy, a książek beletrystycznych jeszcze więcej. Podobnie sytuacja wygląda jeśli chodzi o artykuły szkolne i biurowe. W kasie rejestrującej zabraknie miejsca, jeśli Wnioskodawczyni będzie chciała zakodować każdy podręcznik. Jeszcze inna sytuacja będzie kiedy Wnioskodawczyni zakupi jeden egzemplarz książki, zakoduje go na kasie, za kilka dni go sprzeda. Nigdy więcej Wnioskodawczyni może już nie mieć takiej samej książki. W tej chwili Wnioskodawczyni na kasie rejestrującej ma zaprogramowane kilka pozycji:

Zatem, jeżeli wskazane we wniosku nazwy identyfikują towary i usługi oferowane przez Wnioskodawcę oraz możliwe jest przyporządkowanie do nich odpowiednich stawek podatku od towarów i usług, to należy uznać, iż w połączeniu z pozostałymi danymi, spełniają one wymogi § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. i mogą być stosowane przez Wnioskodawcę.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.