IBPP4/443-755/11/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 12 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 21 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. został uzupełniony pismem z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 12 lipca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 30 czerwca 2011 r. nr IBPP4/443-755/11/JP oraz pismem z dnia 21 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ukształtowane ostatecznie w piśmie z dnia 11 lipca 2011 r.):

Wnioskodawca (Dom Pomocy Społecznej) działający na podstawie ustawy o pomocy społecznej oraz związanymi przepisami prawa, świadczy dla mieszkańców usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem (Dział 87 PKWiU z 2008 r.). Usługi te są świadczone na podstawie decyzji wydawanych przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej.

Z decyzji takiej wynika między innymi iż "opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu" (art. 61 ustawy o pomocy społecznej). Pozostałą część odpłatności ponoszą odpowiednio małżonek, zstępni a dalej gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej.

Odpłatność zgodnie z ww. decyzjami uiszczana jest w zdecydowanej większości na konta bankowe, rzadko do kasy DPS. Przychody DPS z tego tytułu wyniosły:

* w roku 2010: 1.922.499,20 zł, w tym bezpośrednio do kasy 57.151,79 zł (dom był w trakcie otwierania indywidualnych kont bankowych dla mieszkańców),

* w roku 2011 (do dnia 31 marca): 568.538,41 zł, w tym bezpośrednio do kasy 10.311,63 zł.

Obecnie wszyscy mieszkańcy mają otwarte indywidualne rachunki bankowe i dopłaty za pobyt przekazywane są do DPS bezpośrednio na rachunek bankowy.

Wszystkie dochody Dom przekazuje na konto Urzędu Miasta, zaś na realizację zadań statutowych otrzymuje dotację.

Pozostaje bezsporne, że DPS zwolniony jest z podatku VAT na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 22 (ustawa o podatku od towarów i usług).

W roku 2010 Domy Pomocy Społecznej objęte były zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 2 oraz poz. 26 z załącznika do rozporządzenia w sprawie czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania z dnia 23 grudnia 2009 r.).

Na podstawie rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r., usługi w zakresie opieki społecznej tracą zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dniem 30 kwietnia 2011 r., gdyż dział 87 PKWiU z 2008 r. nie jest wymieniony w załączniku do rozporządzenia.

Liczba odbiorców jest większa od 20, a ilość transakcji realizowanych w ciągu roku jest większa niż 50, zatem nie mają zastosowania szczególne czynności wymienione w pozycji 34 załącznika do rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r.

Odpłatność za pobyt mieszkańca w DPS wynosi 70% dochodów otrzymywanych przez mieszkańca. Wpłaty przekazywane są przez ZUS w postaci przelewów bankowych, tytuł tego przelewu brzmi "świadczenie ZUS, nr emerytury lub renty oraz imię i nazwisko mieszkańca" i nie jest co do kwoty tożsame z miesięczną odpłatnością ponoszoną przez podopiecznego. Różnica pomiędzy kwotą przekazywaną przez ZUS, a decyzją administracyjną wydaną przez MOPS wynika z przepisów leżących po stronie ZUS (decyzja administracyjna MOPS jest 70% świadczenia mieszkańca netto, a ZUS 65% świadczenia brutto). W decyzji wydanej przez organ ZUS wyodrębniona jest kwota jaką ZUS będzie przekazywał na konto Domu, można zatem uznać iż wiadomo jest za jaką transakcję dotyczy płatność. Od marca 2011 r. wszyscy mieszkańcy mają otwarte indywidualne rachunki bankowe i dopłaty stanowiące różnicę pomiędzy odpłatnością ustalaną przez MOPS a wpłatami ZUS dokonywane są przez mieszkańców bezpośrednio z ich rachunków na rachunek bankowy DPS. Dom z tytułu odpłatności za pobyt prowadzi szczegółową analitykę odrębnie dla każdego mieszkańca, w której po stronie Wn księgowana jest kwota z decyzji administracyjnej, a po stronie Ma wpłaty za pobyt.

Zdaniem Wnioskodawcy ma tutaj zastosowanie powołanie się na szczególne czynności wymienione w pozycji 37 załącznika do rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r.

Z drugiej strony (art. 43 ust. 1 pkt 22 oraz art. 111 ust. 1 i ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług) zauważyć należy, że kasy fiskalne służą do rejestracji obrotu i związanych z nim kwot podatku VAT. Stąd też, skoro DPS świadczył będzie wyłącznie usługi pomocy społecznej zwolnione od VAT, to w takiej sytuacji z tytułu tychże usług nigdy nie wystąpi kwota podatku związanego z obrotem, w związku z czym nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji z użyciem kasy. Zauważyć trzeba, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących odnosi się jedynie do tych czynności, które, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto w piśmie z dnia 21 lipca 2011 r. Wnioskodawca ostatecznie wyjaśnił, że z ewidencji dokumentujących transakcje, za które zapłata następuje za pośrednictwem banku jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy. Przed dniem 1 stycznia 2011 r. Dom Pomocy Społecznej nie ewidencjonował obrotów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy użyciu kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 11 lipca 2011 r.):

Czy wpływy z tytułu odpłatności wnoszone przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (podopiecznych i ich rodziny) do kasy i na rachunki bankowe DPS należy rejestrować przy użyciu kas rejestrujących (kas lub drukarek fiskalnych), czy też na podstawie innych przepisów Dom Pomocy Społecznej jest z takiej rejestracji poprzez kasy fiskalne wpływów zwolniony (DPS nie ma obowiązku zakupu kas fiskalnych).

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane w piśmie z dnia 11 lipca 2011 r.):

Dom Pomocy Społecznej uważa, że ma tutaj zastosowanie powołanie się na szczególne czynności wymienione w pozycji 37 załącznika do rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r. Z drugiej strony (art. 43 ust. 1 pkt 22 oraz art. 111 ust. 1 i ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z treścią poz. 37 załącznika "czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania" zwolnione jest z ewidencjonowania świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowej-kredytowej (...) pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. Jak wyżej wskazano ZUS i dopłaty mieszkańców z tytułu odpłatności za pobyt mieszkańców w DPS dokonywane są poprzez rachunek i na rachunek bankowy DPS i z dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika tytuł zapłaty (konkretny mieszkaniec).

W ocenie Wnioskodawcy brak obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kas fiskalnych w przypadku DPS wynika również z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Kasy fiskalne służą do rejestracji obrotu i związanych z nim kwot podatku VAT. Stąd też, skoro DPS świadczył będzie wyłącznie usługi pomocy społecznej zwolnione od VAT, to w takiej sytuacji z tytułu tychże usług nigdy nie wystąpi kwota podatku związanego z obrotem, w związku z czym nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji z użyciem kasy. Zauważyć trzeba, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących odnosi się jedynie do tych czynności, które, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 wynika, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Z powyższego wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników będących czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Czynnikiem warunkującym obowiązek ewidencjonowania obrotów za pomocą kas rejestrujących przez podatnika podatku VAT jest sprzedaż na rzecz określonych podmiotów, a nie status podatnika jako "podatnika VAT czynnego" lub "podatnika VAT zwolnionego", bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie w art. 111 ust. 8 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

W dniu 1 stycznia 2011 r. weszło w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła, przy czym przepis ten nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będący domem pomocy społecznej świadczy dla mieszkańców usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem (Dział 87 PKWiU z 2008 r.). Z decyzji takiej wynika między innymi iż "opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu" (art. 61 ustawy o pomocy społecznej). Pozostałą część odpłatności ponoszą odpowiednio małżonek, zstępni a dalej gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Odpłatność za pobyt mieszkańca w DPS wynosi 70% dochodów otrzymywanych przez mieszkańca. Wpłaty przekazywane przez ZUS są w postaci przelewów bankowych.

Od marca 2011 r. wszyscy mieszkańcy mają otwarte indywidualne rachunki bankowe i dopłaty stanowiące różnicę pomiędzy odpłatnością ustalaną przez MOPS a wpłatami ZUS dokonywane są przez mieszkańców bezpośrednio z ich rachunków na rachunek bankowy DPS. Dom z tytułu odpłatności za pobyt prowadzi szczegółową analitykę odrębnie dla każdego mieszkańca, w której po stronie Wn księgowana jest kwota z decyzji administracyjnej, a po stronie Ma wpłaty za pobyt.

Z ewidencji dokumentujących transakcje, za które zapłata następuje za pośrednictwem banku, jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy. Przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Przed dniem 1 stycznia 2011 r. Dom Pomocy Społecznej nie ewidencjonował obrotów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy użyciu kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m.in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek.

Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia.

Artykuł 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

W świetle wyżej wskazanych przepisów prawnych stwierdzić należy, iż prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Istotne jest, aby było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Wobec powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca świadcząc usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem, za które otrzymuje w całości zapłatę bezpośrednio na rachunek bankowy, i będąc w stanie przyporządkować, której konkretnej usługi dotyczy dana wpłata, ma prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r.

Podkreślenia jednak wymaga, że Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za które zapłata następuje w całości lub w części w kasie Domu ma z dniem 1 maja 2011 r. obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot należnego podatku za pomocą kasy rejestrującej, ponieważ przepisy § 2 ust. 1 pkt 1 i § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia dotyczące zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie znajdują w ich przypadku zastosowania. Ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania korzystać będą mogły jedynie te usługi, za które zapłata następuje w całości na rachunek bankowy podatnika.

Reasumując, wbrew zawartemu w stanowisku własnym Wnioskodawcy twierdzeniu, że w sprawie ma "zastosowanie powołanie się na szczególne czynności wymienione w pozycji 37 załącznika do rozporządzenia" w kontekście zadanego we wniosku pytania, należy stwierdzić, że wpływy z tytułu odpłatności wnoszone przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (podopiecznych i ich rodziny do kasy) nie spełniają przesłanki warunkującej zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu ze sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że na powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie ma wpływu fakt, czy podatnik jest objęty zwolnieniem przedmiotowym od podatku od towarów i usług, bowiem jak wynika z powołanych przepisów, ewidencję tą są zobowiązani prowadzić wszyscy podatnicy (także korzystający ze zwolnienia przedmiotowego od podatku), których obroty z tytułu sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczyły 40.000 zł.

Wypada w tym miejscu wyjaśnić, iż w § 5 cyt. rozporządzenia ustawodawca wskazał, że podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo zauważa się, że w niniejszej interpretacji organ podatkowy nie rozstrzyga w kwestii zwolnienia od podatku VAT od 1 stycznia 2011 r. usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o VAT. Kwestia ta nie była przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie. Powyższe zostało potraktowane informacyjnie jako element opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego (np. dokonywania wpłat za świadczone usługi gotówką do kasy DPS) udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.