IBPP4/443-753/11/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.), pismem z dnia 18 lipca 2011 r. oraz pismem z dnia 28 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 2 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.), pismem z dnia 18 lipca 2011 r. (data wpływu 21 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 28 lipca 2011 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 lipca 2011 r. znak: IBPP4/443-753/11/EJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1 maja 2011 r. opłaty za usługi opiekuńcze (opłaty za pobyt w DPS) będą dokonywane wyłącznie przelewem lub za pośrednictwem poczty na rachunek bankowy dochodów w banku. Wpłaty gotówkowe za usługi opiekuńcze nie wystąpią.

W piśmie z dnia 8 czerwca 2011 r. Wnioskodawca wskazał dodatkowo, że jest jednostką budżetową samorządową, w ramach swojej działalności świadczy wyłącznie usługi pomocy społecznej zaklasyfikowane zgodnie z PKWiU pod symbolem 87.30.11.0 - Usługi pomocy społecznej z zakwaterowaniem świadczone przez domy opieki osobom w podeszłym wieku.

Z uwagi na rozbieżność zapisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.) zgodnie z którą miesięczna opłata za pobyt w domu pomocy społecznej nie może być wyższa niż 70% dochodu osoby przebywającej w DPS, nie więcej niż miesięczny koszt utrzymania mieszkańca w danym roku ogłoszonym w dzienniku urzędowym Wojewody oraz zapisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227) zgodnie z którą ZUS z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przesyła na konto Wnioskodawcy 65% miesięcznego świadczenia Domu Pomocy Społecznej. Wnioskodawca będzie od 1 maja 2011 r. prowadzić dodatkowe rozliczenia z mieszkańcami domu w tych przypadkach gdy na konto nie wpłynie pełna odpłatność lub nastąpi nadpłata wyłącznie za pośrednictwem rachunku bankowego (depozytowego) mieszkańców domu. Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła. Wnioskodawca nie ewidencjonował czynności wymienionych we wniosku przed dniem 1 stycznia 2011 r.

W piśmie z dnia 18 lipca 2011 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że rachunek depozytowy jest rachunkiem Domu Pomocy Społecznej, ale do wyłącznej dyspozycji mieszkańców. Środki zgromadzone na ww. koncie figurują w banku pod jedną kwotą, natomiast w księgowości istnieją kartoteki na nazwiska mieszkańców gdzie księgowane są wszelkiego rodzaju wpłaty i wypłaty środków. Z konta depozytowego korzysta większość mieszkańców natomiast pozostali mieszkańcy posiadają konta osobiste. Wpłata na rachunek depozytowy następuje poprzez kasę i wystawienie druku k.p. z uwzględnieniem konkretnego nazwiska, kwoty oraz dyspozycji wpłaty na konto depozytowe. Wszelkiego rodzaju zobowiązania mieszkańców względem Wnioskodawcy odbywają się bezgotówkowo tzn. są przeksięgowywane bezpośrednio z konta depozytowego. Występujące nadpłaty są przeksięgowywane z konta dochodowego na które wpływają odpłatności z ZUS-u na konto depozytowe i wypłacane mieszkańcom. Każdy mieszkaniec korzystający z konta depozytowego złożył w księgowości upoważnienie do pokrywania wszelkich zobowiązań bezpośrednio z jego depozytu. Wypłata depozytu następuje na pisemną prośbę mieszkańca.

W piśmie z dnia 28 lipca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że na bankowym dowodzie wpłaty jako wpłacający środki finansowe na konto depozytowe figuruje Wnioskodawca, ale z treści ww. dokumentu jednoznacznie wynika, kogo transakcja dotyczy tj. imiona i nazwiska konkretnych mieszkańców oraz ich kwoty, które są wpłacane na rachunek depozytowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w Domu Pomocy Społecznej należy prowadzić ewidencję za pomocą kasy fiskalnej jeżeli wpłaty za usługi opiekuńcze są dokonywane wyłącznie za pomocą przelewów bankowych lub za pośrednictwem poczty.

Zdaniem Wnioskodawcy, korzystając z poz. 37 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania obowiązek stosowania kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie w art. 111 ust. 8 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

W dniem 1 stycznia 2011 r. weszło w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła, przy czym przepis ten nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką budżetową samorządową, w ramach swojej działalności świadczy wyłącznie usługi pomocy społecznej zaklasyfikowane zgodnie z PKWiU pod symbolem 87.30.11.0 - Usługi pomocy społecznej z zakwaterowaniem. Od 1 maja 2011 r. opłaty za usługi opiekuńcze (opłaty za pobyt w Domu Pomocy Społecznej) będą dokonywane wyłącznie przelewem lub za pośrednictwem poczty na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie prowadzić dodatkowe rozliczenia z mieszkańcami Domu w przypadkach gdy na konto Wnioskodawcy nie wpłynie pełna odpłatność lub nastąpi nadpłata. Rozliczenia te będą prowadzone za pośrednictwem rachunku bankowego (depozytowego) Wnioskodawcy. Wszelkiego rodzaju zobowiązania mieszkańców względem Wnioskodawcy odbywają się bezgotówkowo tzn. są przeksięgowywane bezpośrednio z konta depozytowego. Środki zgromadzone na koncie depozytowym figurują w banku pod jedną kwotą, natomiast w księgowości istnieją kartoteki na nazwiska mieszkańców gdzie księgowane są wszelkiego rodzaju wpłaty i wypłaty środków.

Zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m.in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek.

Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia.

Artykuł 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wskazuje, że odpłatność za pobyt (65% dochodu każdego mieszkańca) wpływa na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie od 1 maja 2011 r. prowadzić dodatkowe rozliczenia z mieszkańcami domu w takich przypadkach gdy na konto nie wpłynie pełna odpłatność lub nastąpi nadpłata wyłącznie za pośrednictwem rachunku bankowego (depozytowego) mieszkańców domu. Wszelkiego rodzaju zobowiązania mieszkańców względem Wnioskodawcy odbywają się bezgotówkowo tzn. są przeksięgowywane bezpośrednio z konta depozytowego. Wpłaty gotówkowe za usługi nie wystąpią.

W świetle wyżej wskazanych przepisów prawnych stwierdzić należy, iż prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Istotne jest, aby było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Wobec powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca świadcząc usługi o których mowa we wniosku, za które otrzyma w całości zapłatę przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, ma prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy nadmienić, że zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego a w szczególności wnoszenia przez mieszkańców Domu dopłat do kwot należnych za pobyt do kasy Domu udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo należy podkreślić, iż niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że środki finansowe przyjmowane przez Wnioskodawcę w kasie i dokumentowane dowodem k.p. wpłacane są przez mieszkańców Domu celem ulokowania ich na rachunku depozytowym Domu pomocy Społecznej aby zapewnić ich bezpieczne przechowywanie (np. oszczędności). Wpłaty te w żadnym przypadku nie stanowią wynagrodzenia (opłaty) za usługi opiekuńcze (pobyt podopiecznych w DPS).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.