IBPP4/443-744/11/JP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-744/11/JP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dom Pomocy Społecznej działający na podstawie ustawy o pomocy społecznej świadczy usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem (dział 87 PKWiU z 2008 r.). Usługi te są świadczone na podstawie decyzji wydawanych przez miejskie ośrodki pomocy społecznej. Z decyzji takiej wynika, m.in., iż "opłatę za pobyt w DPS wnosi mieszkaniec Domu..." (art. 61 ustawy o pomocy społecznej). Pozostałą część odpłatności ponoszą odpowiednio zobowiązani do alimentacji i/lub ośrodki pomocy społecznej.

Odpłatność uiszczana jest w większości na konto bankowe. Przychody do kasy DPS z tego tytułu wyniosły w 2010 r. 76.144,40 zł W 2011 r. (do dnia 31 marca 2011 r. - 20.623,80 zł.

Pozostaje bezsporne, że DPS zwolniony jest z podatku VAT na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 22 (ustawa o VAT).

W 2010 r. DPS-y objęte były zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 2 oraz poz. 26 załącznika do rozporządzenia w sprawie czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania z 23 grudnia 2009 r.).

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. usługi w zakresie opieki społecznej tracą zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dniem 30 kwietnia 2011 r., gdyż Dział 87 PKWiU z 2008 r. nie jest wymienione w załączniku do rozporządzenia. Powyższe ustalenia stanowią przesłankę do wprowadzenia kasy rejestrującej w DPS.

Z drugiej strony (art. 43 ust. 1 pkt 22 oraz art. 11 ust. 1 i ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług) zauważyć należy, że kasy fiskalne służą do rejestracji obrotu i związanych z nim kwot podatku VAT. Stąd też, skoro DPS świadczył będzie wyłącznie usługi pomocy społecznej zwolnione od VAT, to w takiej sytuacji z tytułu tychże usług nigdy nie wystąpi kwota podatku związanego z obrotem, w związku z czym nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji z użyciem kasy. Zauważyć trzeba, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących odnosi się jedynie do tych czynności, które co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto w piśmie z dnia 14 lipca 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego wskazując:

* zapłata za usługi następuje gotówką i w formie przelewów bankowych,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje, za które zapłata następuje za pośrednictwem banku jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy,

* przed dniem 1 stycznia 2011 r. DPS nie ewidencjonował obrotu przy użyciu kasy rejestrującej (zwolnienie z poz. 26 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r., symbol świadczonych usług PKWiU z 1997 r. - 85).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpływy z tytułu odpłatności wnoszone przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej (podopiecznych i ich rodziny) do kasy i na rachunki bankowe DPS należy rejestrować przy użyciu kas rejestrujących (kas lub drukarek fiskalnych) czy też na podstawie innych przepisów Wnioskodawca jest z takiej rejestracji wpływów zwolniony (rejestracja taka Wnioskodawcy nie dotyczy).

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane w piśmie z dnia 14 lipca 2011 r.), wpływy z tytułu odpłatności wnoszone przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej do kasy i na rachunek bankowy DPS nie muszą być rejestrowane przy użyciu kas rejestrujących (według opinii Wnioskodawcy jest on z takiej rejestracji wpływów zwolniony).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 wynika, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Z powyższego wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników będących czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Czynnikiem warunkującym obowiązek ewidencjonowania obrotów za pomocą kas rejestrujących przez podatnika podatku VAT jest sprzedaż na rzecz określonych podmiotów, a nie status podatnika jako "podatnika VAT czynnego" lub "podatnika VAT zwolnionego", bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie w art. 111 ust. 8 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

W dniu 1 stycznia 2011 r. weszło w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła, przy czym przepis ten nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Ponadto przepis § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia stanowi, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest domem pomocy społecznej i świadczy usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem (dział 87 PKWiU z 2008 r.).

Zapłata za usługi następuje gotówką i w formie przelewów bankowych.

Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje, za które zapłata następuje za pośrednictwem banku jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy.

Przed dniem 1 stycznia 2011 r. DPS nie ewidencjonował obrotu przy użyciu kasy rejestrującej (zwolnienie z poz. 26 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r., symbol świadczonych usług PKWiU z 1997 r. - 85).

Zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m.in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek.

Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia.

Artykuł 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

1.

z emerytury lub renty mieszkańca domu - przez właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;

2.

z zasiłku stałego mieszkańca domu - przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że odpłatność za usługi następuje gotówką i w formie przelewów bankowych. W roku 2010 r. wysokość wpłaconych kwot do kasy przekroczyła 40.000 zł.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca w poprzednim roku podatkowym przekroczył kwotę obrotu 40.000 zł na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, z dniem 30 kwietnia 2011 r. utracił zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot należnego podatku za pomocą kasy rejestrującej i z dniem 1 maja 2011 r. będzie musiał zacząć prowadzić ewidencję obrotu za pomocą kasy fiskalnej.

Obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących może być jednak wyłączony przez zastosowanie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania określonego przez Ministra Finansów w załączniku do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

I tak mimo powstania obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej dla usługi, której płatność następuje gotówką, ze zwolnienia z tego obowiązku będą mogły nadal korzystać usługi, za które płatność następuje przelewem na konto bankowe Wnioskodawcy.

W świetle wyżej wskazanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić bowiem należy, iż prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Istotne jest, aby było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Wobec powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca świadcząc usługi wymienione w treści wniosku, za które otrzymuje zapłatę w całości gotówką w kasie lub w części przelewem na rachunek bankowy, a w części gotówką w kasie nie wypełnia dyspozycji cyt. wyżej § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, albowiem nie jest spełniony warunek dotyczący sposobu odpłatności za usługi. Odpłatność za usługi nie jest w całości dokonywana na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Dyspozycją tego przepisu objęte są wyłącznie te usługi, za które usługobiorcy wnoszą Wnioskodawcy opłaty w całości na rachunek bankowy.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za które zapłata następuje w całości lub w części w kasie ma z dniem 1 maja 2011 r. obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot należnego podatku za pomocą kasy rejestrującej, ponieważ przepisy § 2 ust. 1 pkt 1 i § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia dotyczące zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie znajdują w ich przypadku zastosowania. Ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania korzystać będą mogły jedynie te usługi, za które zaplata następuje w całości na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Wypada w tym miejscu wyjaśnić, iż w § 5 cyt. rozporządzenia ustawodawca wskazał, że podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wpływy z tytułu odpłatności wnoszone przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej do kasy i na rachunek bankowy DPS nie muszą być rejestrowane przy użyciu kas rejestrujących, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo zauważa się, że tut. organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzyga w kwestii zwolnienia od podatku VAT od 1 stycznia 2011 r. świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie pomocy społecznej, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl