IBPP4/443-710/11/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2011 r. (data wpływu 18 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 19 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT wykonywania usług:

* badań lekarskich i psychologicznych osób kierujących pojazdami,

* badań psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego, prokuratora, kuratora sądowego, oraz ubiegających się lub posiadających licencję detektywa,

* badań psychologicznych i lekarskich osób posiadających lub ubiegających się o pozwolenie na broń,

* badań psychologicznych dla pracowników firm w zakresie produkcji i obrotu materiałami niebezpiecznymi

- jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT wykonywania usług:

* badań lekarskich i psychologicznych osób kierujących pojazdami,

* badań psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego, prokuratora, kuratora sądowego, oraz ubiegających się lub posiadających licencję detektywa,

* badań psychologicznych i lekarskich osób posiadających lub ubiegających się o pozwolenie na broń,

* badań psychologicznych dla pracowników firm w zakresie produkcji i obrotu materiałami niebezpiecznymi. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 19 kwietnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.), świadczy usługi medyczne m.in. w zakresie:

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż wykonuje badania psychologiczne i lekarskie kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami na podstawie niżej wymienionych przepisów prawa:

* badań podstawowych:

* badanie psychologiczne - na podstawie art. 39k i 39 m ustawy z dnia 6 września 2001 r. - o transporcie drogowym (tj. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, Nr 176, poz. 1238 z późn. zm.),

* badanie lekarskie - na podstawie: art. 39j ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, oraz art. 122 ust. 1 pkt 1 i ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), lekarz może zlecić odpowiednie badania pomocnicze i konsultacje specjalistyczne,

* badań, gdy kierowca kierował pojazdem po spożyciu alkoholu:

* badanie psychologiczne - na podstawie art. 124 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.),

* badań po przekroczeniu punktów karnych:

* badanie psychologiczne - na podstawie art. 124 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.),

* badań kandydatów na egzaminatorów i instruktorów nauki jazdy:

* badanie psychologiczne - na podstawie art. 124 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.),

* badanie lekarskie - na podstawie art. 122 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.),

* badań kierowcy pojazdu uprzywilejowanego, instruktora, egzaminatora:

* badanie psychologiczne - na podstawie art. 124 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.),

* badanie lekarskie - na podstawie art. 122 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.),

* badań powypadkowych:

* badanie psychologiczne - na podstawie art. 124 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.),

* badań dotyczących przywrócenia uprawnienia cofniętego ze względu przeciwwskazań psychologicznych:

* badanie psychologiczne - na podstawie art. 124 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.),

* badań psychologicznych osób skierowanych przez lekarza, jeżeli w wyniku badania zostanie stwierdzona konieczność przeprowadzenia badania psychologicznego:

* na podstawie art. 124 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.),

* badań psychologicznych pracowników na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego:

* na podstawie § 2 pkt. 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie wykazu stanowisk bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego i warunków, jakie powinny spełniać osoby zatrudnione na tych stanowiskach oraz prowadzący pojazdy kolejowe (tj. z 2004 r. Nr 212, poz. 2152 z późn. zm.).

Wymienione badania są wykonywane również w oparciu o przepisy wykonawcze tj.: rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 1 kwietnia 2005 r. - w sprawie badań psychologicznych kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz wykonujących pracę na stanowisku kierowcy (Dz. U. Nr 69, poz. 622 z późn. zm.), rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 stycznia 2004 r. - w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. Nr 2, poz. 15 z późn. zm.).

W odniesieniu do usług wymienionych w pkt b (tj. drugi b) badania lekarskie są przeprowadzane przez lekarzy wykonujących zadania służby medycyny pracy, również lekarzy specjalistów na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza medycyny pracy - na podstawie art. 122 ust. 1 pkt 1 i 6, pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. -Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 108, poz. 908).

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnia, że w zakresie "badania podstawowego" przeprowadzane są badania psychologiczne na podstawie art. 39k i 39 m ustawy z dnia 6 września 2001 r. - o transporcie drogowym (tj. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, Nr 176, poz. 1238 z późn. zm.). Badanie podstawowe to badanie bez charakterystyki osobowości.

Pojęcie "badania powypadkowe" to badania psychologiczne przeprowadzane w celu orzeczenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem, którym podlega kierujący będący sprawcą wypadku drogowego, w którym jest zabity lub ranny (art. 124 ust. 1 pkt 3 ustawy prawo o ruchu drogowym).

Wszystkie badania psychologiczne wymienione we wniosku są przeprowadzane przez uprawnionych do orzekania psychologów - pracowników zatrudnionych przez Wnioskodawcę w pracowni psychologicznej.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Za badania wskazane we wniosku są pobierane opłaty wg obowiązującego w Zakładzie Opieki Zdrowotnej cennika, uiszczane przez osoby badane lub przez pracodawców kierujących pracowników na badania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi medyczne wykonywane przez podatnika jako Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi medyczne wymienione w poz. 54 podlegają zwolnieniu ustawowemu od podatku od towarów i usług, gdyż są to świadczone przez Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej, usługi z zakresu opieki zdrowotnej, służące i ukierunkowane na profilaktykę zdrowia, o czym mowa w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18, oraz pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. - o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Powyższe przepisy stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) (dalej zwana "Dyrektywą"), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze.

Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Jeśli chodzi w szczególności o zwolnienie przewidziane w art. 132 Dyrektywy, to z orzecznictwa wynika, że pojęcie "opieka medyczna" dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał Sprawiedliwości UE określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". Ponadto z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy o VAT ani nie posługują się pojęciem świadczenia zdrowotnego (które to pojęcie definiuje ustawa o zakładach opieki zdrowotnej), ani też nie odsyłają w zakresie samego zdefiniowania usług opieki medycznej podlegających zwolnieniu do przepisów ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Pomocnym w zrozumieniu charakteru zwolnienia od podatku VAT usług w zakresie ochrony zdrowia, jest bogate orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który przykładowo w sprawie Peter d'Ambrumenil Dispute Resolution Services Ltd, (C-307/01, pkt 60), wyraźnie wskazał, że to właśnie cel świadczenia usługi medycznej wyznacza to, czy winna ona zostać zwolniona od VAT. Dlatego też, jeśli z okoliczności w jakich świadczona jest taka usługa medyczna wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie ludzkiego zdrowia, a raczej jest nim dostarczenie wiadomości specjalnych potrzebnych dla podjęcia decyzji, która będzie miała prawne konsekwencje, usługa ta nie podlega zwolnieniu z art. 13A (1) (c) Szóstej Dyrektywy.

Zgodnie z pkt 61 ww. wyroku, gdy usługa medyczna polega na sporządzeniu specjalistycznego raportu medycznego, oczywistym jest to, że dla wykonania tej usługi konieczne są specjalistyczne kwalifikacje i wiedza medyczna osoby oraz to, że może łączyć się z czynnościami typowymi dla zawodu medycznego, takimi jak badanie pacjenta czy analiza medycznej historii, wówczas głównym celem tej usługi nie jest ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie zdrowia osoby, do której raport się odnosi. Taka usługa, której celem jest dostarczenie odpowiedzi na pytania postawione w zleceniu sporządzenia raportu, jest wykonywana w celu umożliwienia osobie trzeciej podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej lub innych osób. Prawdą jest to, że taki specjalistyczny medyczny raport może być sporządzony na żądanie osoby zainteresowanej i może pośrednio przyczynić się do ochrony zdrowia tej osoby poprzez wykrycie nowego problemu zdrowotnego lub poprzez skorygowanie wcześniejszej diagnozy, jednakże główny cel każdej usługi tego typu polega na spełnieniu prawnego lub umownego warunku wymaganego przez inne podmioty w ramach procesu podejmowania określonych decyzji. Taka usługa medyczna nie może korzystać ze zwolnienia z art. 13A (1) (c).

Ponadto, w myśl pkt 64 wyroku w sprawie C-307/01, gdy zaświadczenie o stanie zdrowia jest wymagane przez osobę trzecią jako warunek poprzedzający wykonywanie przez osobę zainteresowaną określonej działalności zawodowej lub wykonywanie określonej czynności zależnej od pełnej fizycznej zdolności tej osoby, głównym celem tej usługi świadczonej przez lekarza jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia określonej decyzji. Taka usługa medyczna nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia osób, które zamierzają wykonywać określone rodzaje działalności, nie może więc być objęta zwolnieniem z art. 13A (1) (c).

W treści wniosku wskazano, iż Wnioskodawca działa jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej - na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, świadczy usługi medyczne m.in. w zakresie:

na podstawie art. 39j ustawy z dnia 6 września 2001 r. - o transporcie drogowym (t.j. z 2007 r., Nr 125, poz. 874 z późn. zm.), a także art. 122 i art. 124 i n. Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (t.j. z 2005 r., Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), oraz przepisów wykonawczych, tj. m.in. Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 1 kwietnia 2005 r. - w sprawie badań psychologicznych kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz wykonujących pracę na stanowisku kierowcy (Dz. U. Nr 69, poz. 622 z późn. zm.);

Z powyższego wynika, iż głównym celem usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest wydanie zaświadczenia o stanie zdrowia, które to jest wymagane przez osobę trzecią jako warunek poprzedzający wykonywanie przez osobę zainteresowaną określonej działalności zawodowej lub wykonywanie określonej czynności zależnej od pełnej fizycznej i psychicznej zdolności tej osoby. Stąd efektem usługi świadczonej przez Zakład Opieki Zdrowotnej jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej lub innych osób. Taka usługa medyczna nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia stąd nie może być objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opisaną we wniosku treść stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r.. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż zwolnione od podatku są usługi wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Z treści wniosku wynika, iż Zainteresowany wypełnił przesłankę o charakterze podmiotowym uprawniającą do zastosowania zwolnienia - jest Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej. Nie wypełnił jednak przesłanki o charakterze przedmiotowym - świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na wykonywaniu badań lekarskich i/lub psychologicznych, których celem, jest stwierdzenie istnienia bądź nieistnienia przeciwwskazań do wykonywania czynności określonego rodzaju, pełnienia określonych funkcji itp., w celu niedopuszczenia do wykonywania określonych czynności, czy zajmowania określonego stanowiska przez osoby nie posiadające predyspozycji psychofizycznych niezbędnych do wykonywania pracy określonego rodzaju, czy też określonych czynności - nie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Z tych samych względów brak jest podstaw do zastosowania - w analizowanej sprawie - zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Reasumując, usługi medyczne wykonywane przez Zainteresowanego w ramach Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej, w postaci badań lekarskich i/lub psychologicznych osób wymienionych we wniosku nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy. Usługi te bowiem nie spełniają podstawowej przesłanki umożliwiającej zastosowanie zwolnienia, tj. ich bezpośrednim celem nie jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.