IBPP4/443-695/10/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2010 r. (data wpływu 11 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku VAT zawartego w cenie usług, materiałów i sprzętu medycznego zakupionych w związku z realizacją projektu pod nazwą "XXX" - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku VAT zawartego w cenie usług, materiałów i sprzętu medycznego zakupionych w związku z realizacją projektu pod nazwą "XXX".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął budowę przychodni lekarskiej i na tę inwestycję stara się o uzyskanie dotacji ze środków unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013 poddziałanie 1.1.2 Inwestycje w mikroprzedsiębiorstwach.

W ramach tego projektu konieczne jest skategoryzowanie kosztów również z uwzględnieniem podatku VAT na koszty kwalifikowane i niekwalifikowane.

Wnioskodawca do dnia 31 marca 2010 r. prowadził działalność polegającą na świadczeniu usług medycznych i wynajmowaniu pomieszczeń innym podmiotom. W związku z tym był odprowadzany podatek VAT. Od dnia 1 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca zakończył działalność związaną z wynajmowaniem pomieszczeń i dokonał wyrejestrowania jako podatnik VAT.

Obecnie Wnioskodawca prowadzi wyłącznie działalność medyczną zwolnioną z VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca realizując przedsięwzięcie pod tytułem "XXX" podlegające na budowie budynku usługowo-mieszkaniowego mieszczącego w swej kubaturze przychodnię lekarską i zakupie wyposażenia pod postacią sprzętu medycznego będzie mógł ubiegać się o zwrot podatku VAT zawartego w cenie usług i materiałów budowlanych zakupionych do realizacji tej inwestycji i podatku VAT zawartego w cenie sprzętu medycznego jeśli prowadzi wyłącznie działalność medyczną zwolnioną z opodatkowania VAT i nie jest podatnikiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując przedsięwzięcie pod tytułem "XXX" polegające na budowie budynku usługowo-mieszkalnego mieszczącego w swej kubaturze przychodnię lekarską i zakupie wyposażenia pod postacią sprzętu medycznego nie może ubiegać się o zwrot podatku VAT zawartego w cenie usług i materiałów budowlanych zakupionych do realizacji tej inwestycji i podatku VAT zawartego w cenie sprzętu medycznego.

Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zatem nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W konsekwencji ma zastosowanie art. 88 ust. 4 ustawy mówiący, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

W myśl postanowień art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ww. ustawy o VAT, zgodnie którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z treści wniosku wynika, że w 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął budowę przychodni lekarskiej i na tę inwestycję stara się o uzyskanie dotacji ze środków unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013 poddziałanie 1.1.2 Inwestycje w mikroprzedsiębiorstwach.

Wnioskodawca do dnia 31 marca 2010 r. prowadził działalność polegającą na świadczeniu usług medycznych i wynajmowaniu pomieszczeń innym podmiotom. W związku z tym był odprowadzany podatek VAT.

Od dnia 1 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca zakończył działalność związaną z wynajmowaniem pomieszczeń i dokonał wyrejestrowania jako podatnik VAT. Obecnie Wnioskodawca prowadzi wyłącznie działalność medyczną zwolnioną z VAT.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a nabywane towary i usługi w związku budową budynku usługowo-mieszkaniowego mieszczącego w swej kubaturze przychodnię lekarską i zakupione wyposażenie pod postacią sprzętu medycznego będą związane z prowadzeniem działalności medycznej zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT. Wnioskodawcy nie przysługuje zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją przedsięwzięcia pod tytułem "XXX". Tym samym nie będzie on miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą również zastosowania, uregulowania § 21 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

Bowiem przepisy ww. rozporządzenia przewidują możliwość zwrotu kwoty podatku naliczonego zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług (w całości lub w części) za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w § 7 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w szczególności przedakcesyjnych środków Unii Europejskiej (PHARE). W przypadku finansowania programów, realizowanych w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej oraz innych programów wspólnotowych Unii Europejskiej, warunkiem uzyskania zwrotu jest zawarcie umowy na realizację projektu przed dniem 1 maja 2004 r.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.