IBPP4/443-667/13/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 27 września 2013 r. (złożono osobiście 30 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z 18 grudnia 2013 r. (data wpływu 18 grudnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 grudnia 2013 r. (data wpływu 18 grudnia 2013 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

"X"S.A. (dalej "Spółka") jest producentem wyrobów stalowych. Spółka prowadzi swoją działalność w tym zakresie w swoich hutach zlokalizowanych w "C", "D", "K", "K" i "Ś", w tym z wykorzystaniem węgla i koksu (dalej także "wyroby węglowe").

Wyroby stalowe powstają w technologii wielkiego pieca w trakcie wieloetapowego procesu aż do wytworzenia poszczególnych produktów.

Proces ten w swoim podstawowym zarysie przebiega następująco: do poszczególnych hut i wydziałów dostarczane są surowce, takie jak ruda żelaza, topniki, węgiel i koks. Surowce te przygotowywane są do dalszych procesów hutniczych w spiekalni, gdzie z miałkich rud, koncentratów rudnych i innych dodatków żelazodajnych uzyskuje się gruboziarnisty spiek rudy żelaza (spiekanie/aglomeracja rudy). Następnie mieszanka spieku i koksu jest wysyłana do wielkiego pieca, gdzie w procesie wielkopiecowym w wysokiej temperaturze dochodzi do topienia i redukcji związków żelaza, w wyniku czego otrzymywana jest surówka płynna. Tak powstała surówka przemieszczana jest do stalowni konwertorowej, gdzie w zasadowych konwertorach tlenowych z surówki płynnej, złomu oraz materiałów żużlotwórczych powstaje stal w procesie konwertorowo-tlenowym. Na tym etapie do surówki dodaje się określoną ilość złomu i topników oraz przedmuchuje się ją czystym tlenem, spuszcza do kadzi, dodaje żelazostopy i poddaje obróbce pozapiecowej tak aby otrzymać określone gatunki stali. Stal poddawana jest następnie testom, sprawdzającym, czy osiągnięta analiza chemiczna jest zgodna z wymaganiami. Wtedy wytopioną stal przewozi się w kadzi na maszynę COS, gdzie poddawana jest procesowi ciągłego odlewania. Tam powstają kęsy, kęsiska i slaby, które następnie przetwarzane są w wyrób stalowy w procesie walcowania na gorąco lub na zimno. Kolejne etapy produkcji to: prostowanie, wykańczanie na wydziałach wykańczalni wraz z obróbką, powlekaniem, cynkowaniem, cięciem, wykrawaniem, wierceniem otworów itp. celem uzyskania finalnych produktów stalowych odpowiadających specyfikacji wymaganej na etapie dystrybucji i sprzedaży. W celu uproszczenia, w dalszej części wniosku, a w szczególności w pytaniu, Spółka na określenie powyższego procesu - tj.: całokształtu czynności od momentu dostarczenia do huty surowców koniecznych do produkcji do momentu uzyskania gotowego wyrobu stalowego będzie posługiwać się określeniem "Proces".

Powstające w wyniku wyżej opisanego Procesu finalne produkty stalowe będące w asortymencie Spółki to przykładowo:

  produkty płaskie (np. blacha walcowana na gorąco w kręgach, blacha walcowana na zimno, blachy i taśmy stalowe ocynkowane ogniowo, blachy i taśmy ocynkowane ogniowo i powlekane, taśma walcowana na zimno);

  produkty długie (np. kształtowniki walcowane na gorąco, walcówka okrągła gładka, walcówka profilowa, zimnowalcowane pręty i druty żebrowane do zbrojenia betonu);

  produkty specjalne (np. szyny kolejowe, szyny tramwajowe, szyny lekkie, szyny dźwigowe, szyny podsuwnicowe, kształtowniki iglicowe na rozjazdy kolejowe, akcesoria kolejowe, kształtowniki dla górnictwa, obudowy chodnikowe dla górnictwa, grodzice).

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

  jest podmiotem zainteresowanym, ponieważ w przypadku nie uznania opisanych wyżej procesów za procesy metalurgiczne, Spółka nie byłaby objęta zwolnieniem z art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji Spółka byłaby zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego od zużywanych wyrobów akcyzowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany powyżej Proces mieści się w pojęciu "proces metalurgiczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę wyrobów węglowych w tym Procesie korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w zdarzeniu przyszłym Proces produkcji wyrobów stalowych mieści się w dyspozycji pojęcia "proces metalurgiczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę wyrobów węglowych w tym Procesie korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym.

1.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L2003.283.51) (dalej "Dyrektywa Energetyczna") w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret drugie zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych podwójnego zastosowania, tj. wykorzystywanych zarówno jako paliwo do ogrzewania, jak też w innych celach, tj. do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych. Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie w odniesieniu do wyrobów węglowych, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 31a ust. 2 pkt 7. Zgodnie z tym przepisem, zużycie wyrobów węglowych m.in. w procesach metalurgicznych korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego.

2.

Jednocześnie, ani Dyrektywa Energetyczna, ani ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają bezpośredniej definicji "procesu metalurgicznego". Ustalenie zaś zakresu znaczeniowego tego pojęcia ma istotne znaczenie dla oceny, czy zużycie węgla lub koksu w danym procesie przemysłowym będzie korzystało ze zwolnienia z akcyzy. Brak definicji legalnej "procesów metalurgicznych" w Dyrektywie Energetycznej oznacza, że państwa członkowskie realizując wyłączenie z zakresu zastosowania Dyrektywy w swoich porządkach prawnych, muszą dokonać implementacji przede wszystkim w oparciu o cele Dyrektywy oraz mieć wzgląd na rolę tej dyrektywy w systemie prawa unijnego.

W tym świetle należy przede wszystkim zauważyć, że cele Dyrektywy w odniesieniu do wyłączenia z zakresu jej zastosowania, tj. w istocie wyłączenia spod opodatkowania akcyzą, produktów energetycznych (w tym węgla i koksu) zużywanych w procesach metalurgicznych powinny być interpretowane w zgodzie z Preambułą Dyrektywy.

Zgodnie z motywem 22 Preambuły: "Produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. W tym zakresie, zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego, z zakresu tych ram wyłączone jest wykorzystywanie produktów energetycznych podwójnego zastosowania i wykorzystywanie produktów energetycznych nie jako paliw, a także procesy mineralogiczne." Analiza motywu 22 Preambuły wskazuje wiec że produkty uważane za mające podwójne zastosowanie realizują cel dyrektywy, gdy są wyłączone z opodatkowania. Doprecyzowane zostało przy tym wyraźnie w treści przepisów (art. 2 pkt 4 lit. b), że za takie podwójne zastosowanie uważane są w szczególności procesy metalurgiczne.

Takie podejście prawodawcy unijnego nie może dziwić. Prawodawca ten zdaje sobie bowiem sprawę, ze specyficznych uwarunkowań przemysłu metalurgicznego, który z istoty swej działalności poddany jest szczególnej konkurencji w wymiarze globalnym, a jednocześnie jest kluczowy z punktu widzenia polityki bezpieczeństwa poszczególnych państw. Z tego właśnie względu prawodawca zastosował podejście, zgodnie z którym akcyza, według Dyrektywy Energetycznej, nie jest w ogóle wymagana. W tym kontekście prawodawca uwzględnił znaczenie nośników energii w hutnictwie, których opodatkowanie negatywnie oddziaływałoby na zdolność europejskiego przemysłu metalurgicznego do rywalizacji z hutnictwem spoza Europy, gdzie nośniki energii są znacznie łatwiej dostępne i przez to tańsze. Zatem to wyłączenie wpisuje się w istotę polityki i integracji europejskiej, dla której to integracji podwalinę stanowiło zawiązanie w 1952 r. a następnie przekształcenie w poprzedniczkę Unii Europejskiej, tj. w Europejską Wspólnotę Gospodarczą, historycznej Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.

Tym samym, za zgodną z celem Dyrektywy Energetycznej i całego prawodawstwa unijnego należy uznać wprowadzenie wyłączenia akcyzowego w odniesieniu do "procesów metalurgicznych", które rozumiane być musi jako uwzględnienie szczególnej roli przemysłu metalurgicznego z punktu widzenia najbardziej elementarnych interesów i polityki Unii Europejskiej.

Takie ujęcie wymusza w efekcie, stosując wykładnię prowspólnotową, zgodną z celami Dyrektywy, interpretowanie pojęcia "procesu metalurgicznego" jako całości procesów zachodzących w przemyśle metalurgicznym ukierunkowanych na wytworzenie produktów tego przemysłu.

Takie odwołanie się celu przemysłu metalurgicznego jakim jest wytwarzanie produktów jest istotne także z tego względu, że w szczególności hutnictwo stali stosuje dwie odrębne i wzajemnie wykluczające się technologię:

  technologię wielkiego pieca, obejmującą produkcję wyrobów stalowych przede wszystkim z rudy żelaza,

  technologię pieca elektrycznego, obejmującą, produkcję wyrobów stalowych ze złomu.

Wspólne dla tych technologii są z kolei dalsze procesy, a więc walcowanie, cynkowanie, kucie, itd.

Stąd też za prawidłowe należy uznać podejście polskiego ustawodawcy polegające na wprowadzeniu do ustawy o podatku akcyzowym pojęcia "proces metalurgiczny" bez jego ograniczania definicją, która mogłaby być wobec uwarunkowań technologicznych zbyt wąska, a przez to ograniczająca istotę zwolnienia z art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy.

Poparcie dla powyższych konkluzji odnajdujemy także w zasadach wykładni językowej. W literaturze specjalistycznej "Metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977.). Zgodnie zaś ze Słownikiem Języka Polskiego "metalurgia" to "dział przemysłu zajmujący się produkcją metali". Z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych. Z tej pespektywy, procesy, które mają miejsce w hutach Spółki, a które są przedstawione w stanie faktycznym niniejszego wniosku, jako że są związane z produkcją metali, stanowią "procesy metalurgiczne".

3.

Z uwagi na to, że przepisy Dyrektywy Energetycznej stanowią punkt wyjścia dla porządków krajowych wszystkich państw członkowskich, wskazówkę, jak rozumieć i stosować pojęcie "procesów metalurgicznych" może stanowić także sposób implementacji wyłączenia produktów energetycznych podwójnego zastosowania, w tym wypadku produktów wykorzystywanych w procesach metalurgicznych, z zakresu regulacji Dyrektywy Energetycznej w innych krajach członkowskich, szczególnie tych, które były państwami założycielskimi zarówno Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, a także wyrosłych na jej gruncie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i w efekcie Unii Europejskiej, a przy tym są podobnie jak Polska krajami z rozbudowanym przemysłem ciężkim. Dlatego, poniżej Spółka odniesie się w szczególności do przypadków Niemiec i Francji, które wprowadziły w swoich ustawodawstwach definicje procesu metalurgicznego.

Niemcy dokonały implementacji art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej poprzez wprowadzenie sekcji 51 (1) nr 1 lit. b Podatkowego Kodeksu Energetycznego. Przepisy te przewidują własną definicję "procesów metalurgicznych".

W świetle tych postanowień procesy metalurgiczne oznaczają:

  Wytwarzanie i przetwórstwo metali (np. żelaza i stali);

  Kucie, prasowanie, tłoczenie, walcowanie metalu w ramach procesu jego produkcji;

  Obróbka i powlekanie metalu.

Definicja ta obejmuje więc pełny proces produkcji metali. Z kolei w prawodawstwie francuskim akt wykonawczy wydany w celu implementacji norm unijnych w zakresie opodatkowania akcyzą produktów energetycznych stanowi, że produkty energetyczne uważa się za mające podwójne zastosowanie, gdy są wykorzystywane w celach grzewczych oraz gdy ich spalanie jest niezbędne do uzyskania innych produktów, które będą wykorzystywane w tych celach.

Procesy metalurgiczne oznaczają procesy produkcyjne lub przeróbki w wysokich temperaturach metali żelaznych i nieżelaznych i ich stopów, wyszczególnione poniżej:

  Brykietowanie węgla, węgla drzewnego, rudy żelaza, produkcja syntetycznego grafitu;

  Prażenie lub spiekanie rudy metalu, łącznie z rudą siarczkową;

  Produkcja koksu;

  Produkcja stali, żelaza, żeliwa, stopów żelaza;

  Obróbka rud metali nieżelaznych, produkcja metali i stopów nieżelaznych;

  Produkcja stopów krzemu lub węgliku krzemu w piecu elektrycznym;

  Wytapianie ołowiu i stopów zwierających ołów;

  Wytapianie metali żelaznych i ich stopów;

  Wytapianie metali nieżelaznych i ich stopów;

  Mechaniczna obróbka metali i stopów metali poprzez walcowanie, wyciskanie, rozciąganie a także obróbka cieplna poprzez kucie, punktowanie;

  Chłodzenie szybkie, wyżarzanie, hartowanie metali i stopów metali;

  Ogrzewanie i procesy przemysłowe przeprowadzane z użyciem stopionej stali w celu walcowania, wyciskania i rozciągania.

Powyższa definicja także obejmuje pełen proces niezbędny do produkcji metali.

Warto przy tym zauważyć, że szereg innych państw członkowskich (zarówno z tzw. piętnastki, jak też państw członkowskich, które w ostatnim stuleciu dołączyły do Unii Europejskiej), aby zdefiniować "procesy metalurgiczne" odwołało się do klasyfikacji statystycznejwynikającej z postanowień Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskie (Dz. U.UE.L 1990.293.1 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie NACE z 1990 r." lub "NACE Rev.1") lub zastępującego go Rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz. U.UE.L 2006.393.1 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie NACE z 2006 r." lub "NACE Rev. 2").

Zgodnie z belgijskimi przepisami akcyzowymi, przez "procesy metalurgiczne" rozumie się procesy prowadzące do uzyskania produktów sklasyfikowanych według następujących kodów DI klasyfikacji NACE lub według kodów Prodcom:

  23.10 Wytwarzanie produktów koksowania węgla;

  27.10 Produkcja żeliwa i stali oraz stopów żelaza

  27.41 Produkcja metali szlachetnych

  27.42 Produkcja aluminium, aż do kodu 27.42.25. 00 włącznie;

  27.43 Produkcja ołowiu, cynku i cyny, z wyłączeniem kodów -27.43.23.00, 27.43.26.00 i 27.43.29.00;

  -27.44 Produkcja miedzi, aż do kodu 27.44.25.00 włącznie;

  27.45Produkcja pozostałych metali nieżelaznych, z wyłączeniem kodów 27.45.24.30, 27.45.24.50, 27.45.30.17 (kod 8102 99 00), 27.45.30.23 (kod 8103 90 90), 27.45.30.25 (kod 8104 90 00), 27.45.30.27 (kod 8105 90 00), 27.45.30.33 (kod 8106 00 90), 27.45.30.37, 27.45.30.43 (kody 8108 90 10, 8108 90 70, 8108 90 90), 27.45.30.45 (kod 8109 90 00), 27.45.30.47 (kod 8110 90 00), 27.45.30.53 (kod 8111 00 90), 27.45.30.55 (kody 8112 19 00, 8112 29 00, 8112 30 90, 8112 40 90, 8112 59 00, 8112 99 10, 8112 99 30 i 8112 99 80) oraz 27.45.30.57 (kod 8113 00 90).

Ponadto, odesłanie do klasyfikacji statystycznej NACE w zakresie definiowania pojęcia "procesów metalurgicznych" znajduje się również w prawodawstwie Rumunii (odesłanie do kodu 24 NACE Rev. 2), jak i Bułgarii (odesłanie do kodu DJ 27 NACE Rev. 1). W prawodawstwie czeskim "procesy metalurgiczne" zostały zdefiniowane w przepisach akcyzowych poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznej NACE Rev. 1. W szczególności, zgodnie z czeskimi przepisami akcyzowymi "procesy metalurgiczne" obejmują obróbkę cieplną rud oraz ich koncentratów, a także produkcję podstawowych metali oraz produktów metalurgicznych objętych kodem DJ 27 według klasyfikacji NACE.

Podsumowując, jakkolwiek różną technikę legislacyjną zastosowały poszczególne kraje, które zdecydowały się zdefiniować pojęcie "procesy metalurgiczne" to można je podzielić zasadniczo na dwie grupy:

  wprowadzające definicję opisową - w tych przypadkach wyraźnie widać, że poszczególne kraje starały się pokryć definicją pełne spektrum procesów, aż do wytworzenia wyrobów przemysłu metalurgicznego,

  odwołujące się do klasyfikacji działalności - w tych przypadkach już samo odwołanie do klasyfikacji działalności, której istotą jest wytworzenie określonych produktów sprawia, że definicja procesów metalurgicznych zawiera całość procesów zachodzących wewnątrz przedsiębiorstwa metalurgicznego.

W efekcie należy stwierdzić, że jakkolwiek z praktycznego punktu widzenia, przydatne może być wprowadzanie takich definicji legalnych, to jednak podejście, które zastosowała Polska chociaż prowadzi do tożsamych wniosków co do szerokiego zakresu zastosowania, to jest tym właściwsze, że nie rodzi ryzyka, że wprowadzona definicja nie jest wystarczająco szeroka, np. jako efekt postępu technologicznego nieuwzględnionego w historycznie stworzonych definicjach procesu metalurgicznego.

4.

Celem uzupełnienia warto także odnieść się do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), określonych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Polska klasyfikacja PKD jest bowiem oparta na NACE Rev. 2.

Zgodnie z tymi wyjaśnieniami dział 24 PKD i odpowiednio 24 NACE Rev. 2 obejmuje:

  wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,

  wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

Wyrób powstały w wyniku wytapiania i oczyszczania, występujący zazwyczaj w formie wlewków, jest poddany operacji walcowania, ciągnienia i wytłaczania w celu otrzymania arkuszy, blach, taśm, prętów, drutów lub rur, tub i profili drążonych, a w formie ciekłej, przeznaczony jest do produkcji odlewów i części z metalu.

W szczególności:

24.10.Z. Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych

Podklasa ta obejmuje:

  obsługę wielkich pieców, stalowni konwertorowej, stalowni elektrycznej, walcowni i walcarek wykańczających,

  produkcję surówki odlewniczej i surówki zwierciadlistej w gąskach, blokach i pozostałych formach podstawowych,

  produkcję żelazostopów,

  produkcję żeliwa lub stali przez bezpośrednią redukcję rud żelaza lub innych gąbczastych produktów zawierających żelazo,

  produkcję żelaza wyjątkowej czystości w procesie elektrolizy lub innych procesach chemicznych,

  przetapianie wybrakowanych wlewków z żeliwa lub stali,

  produkcję granulatu i proszku z żeliwa lub stali,

  produkcję stali w postaci wlewków i innych form podstawowych,

  produkcję półproduktów z żeliwa lub stali,

  produkcję wyrobów płaskich walcowanych na gorąco i na zimno ze stali,

  produkcję sztab i prętów, ze stali, walcowanych na gorąco,

  produkcję kątowników, kształtowników i innych profili otwartych ze stali walcowanych na gorąco,

  produkcję ścianek szczelnych (grodzie) i kształtowników spawanych,

  produkcję elementów konstrukcyjnych torów kolejowych ze stali.

Podklasa ta nie obejmuje:

  produkcji prętów poprzez ciągnienie na zimno, sklasyfikowanej w 24.31.Z.

24.20.Z Produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję rur bez szwu o kołowym lub niekołowym przekroju poprzecznym, otrzymanych z półwyrobów o kołowym przekroju poprzecznym, do dalszej obróbki przez walcowanie na gorąco, wytłaczanie na gorąco lub z wykorzystaniem innego procesu obróbki na gorąco, lub z półproduktu, który może być sztabą lub kęsem, otrzymanymi przez walcowanie na gorąco lub odlewanie ciągłe,

  produkcję rur bez szwu, nawet precyzyjnych, otrzymanych z półwyrobów walcowanych na gorąco lub wytłaczanych na gorąco poddanych dalszej obróbce, poprzez ciągnienie na zimno lub przez walcowanie na zimno rur o kołowym przekroju poprzecznym, oraz poprzez ciągnienie na zimno jedynie rur o niekołowym przekroju poprzecznym i profilów drążonych,

  produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym przekraczającym 406,4 mm, formowanych na zimno z walcowanych na gorąco wyrobów płaskich i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, włączając kształtowniki zamknięte,

  produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym o kołowym przekroju poprzecznym, przez formowanie ciągłe na zimno lub gorąco arkuszy walcowanych i wyrobów płaskich walcowanych na zimno lub gorąco produktów walcowanych na zimno i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, i o niekołowym przekroju poprzecznym poprzez formowanie do kształtu na zimno lub gorąco z walcowanych na zimno lub gorąco arkuszy spawanych wzdłużnie, włączając kształtowniki zamknięte,

  produkcję spawanych rur precyzyjnych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym, przez formowanie na zimno lub gorąco taśm walcowanych na zimno lub gorąco oraz spawanych wzdłużnie, i przekazywanych jako spawane lub poddanych dalszej obróbce poprzez ciągnienie na zimno, walcowanie na zimno lub formowanie do kształtu rur o niekołowym przekroju poprzecznym,

  produkcję płaskich kołnierzy i kołnierzy z pierścieniami kutymi w procesie walcowania na gorąco płaskich wyrobów ze stali,

  produkcję spawanych doczołowo łączników, takich jak kolanka i reduktory, przez kucie walcowanych na gorąco stalowych rur bez szwu,

  produkcję elementów gwintowanych i pozostałych stalowych łączników rurowych.

Podklasa ta nie obejmuje:

  produkcji rur bez szwu, ze staliwa odlewanego odśrodkowo, sklasyfikowanej w 24.52.Z.

24.31.Z Produkcja prętów ciągnionych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję stalowych sztab, prętów i pozostałych wyrobów ze stali poprzez ciągnienie na zimno, szlifowanie lub łuszczenie.

Podklasa ta nie obejmuje:

  produkcji drutów poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.34.Z

24.32.Z Produkcja wyrobów płaskich walcowanych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję walcowanych płaskich wyrobów ze stali, powlekanych lub niepowlekanych, w zwojach lub w postaci płaskich taśm, o szerokości < 600 mm, poprzez powtórne walcowanie na zimno płaskich wyrobów walcowanych na gorąco lub z prętów stalowych.

24.33. Z Produkcja wyrobów formowanych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję otwartych kształtowników stalowych poprzez kształtowanie stopniowe w walcowniach lub przy pomocy prasy wyrobów walcowanych płaskich stalowych,

  produkcję formowanych i składanych na zimno arkuszy profilowanych (żeberkowanych) i płyt wielowarstwowych.

24.34.Z Produkcja drutu

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję drutów ze stali poprzez ciągnienie na zimno stalowych prętów.

Podklasa ta nie obejmuje:

  produkcji sztab i pełnych kształtowników ze stali, poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.31.Z,

  produkcji wyrobów wykonanych z drutu, sklasyfikowanej w 25.93.Z

24.41.Z Produkcja metali szlachetnych

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję podstawowych metali szlachetnych, takich jak: złoto, srebro, platyna itp. poprzez oczyszczanie rudy i złomu metali szlachetnych, nawet obrobionych plastycznie,

  produkcję stopów metali szlachetnych,

  produkcję półproduktów z metali szlachetnych,

  produkcję metali nieszlachetnych platerowanych srebrem,

  produkcję metali nieszlachetnych lub srebra, platerowanych złotem,

  produkcję złota, srebra lub metali nieszlachetnych, platerowanych platyną lub metalami z grupy platynowców,

  produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie,

  produkcję laminatów z folii z metali szlachetnych. Podklasa ta nie obejmuje:

  produkcji miedzi, sklasyfikowanej w 24.44.Z,

  odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A, 24.54.B,

  produkcji biżuterii z metali szlachetnych, sklasyfikowanej w 32.12.Z.

24.42.A Produkcja aluminium hutniczego

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję aluminium z tlenku glinu,

  produkcję aluminium z rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu aluminium,

  produkcję stopów aluminium,

  produkcję półproduktów aluminiowych. Podklasa ta nie obejmuje:

  odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A, 24.54.B.

24.42.B Produkcja wyrobów z aluminium i stopów aluminium

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję drutów z aluminium, poprzez ciągnienie,

  produkcję tlenku glinu,

  produkcję folii aluminiowej służącej do pakowania,

  produkcję laminatów z folii aluminiowej, która stanowi podstawowy składnik wyrobu.

Podklasa ta nie obejmuje:

  odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.43.Z Produkcja ołowiu, cynku i cyny

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję ołowiu, cynku, cyny z rud,

  produkcję ołowiu, cynku, cyny w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu ołowiu, cynku i cyny,

  produkcję stopów ołowiu, cynku i cyny,

  produkcję półproduktów z ołowiu, cynku i cyny,

  produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie,

  produkcję folii cynkowej.

Podklasa ta nie obejmuje:

  odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.44.Z Produkcja miedzi

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję miedzi z rud,

  produkcję miedzi w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu miedzi,

  produkcję stopów miedzi,

  produkcję drutu i taśmy miedzianej do bezpieczników,

  produkcję półproduktów z miedzi,

  produkcje kamienia miedziowego,

  produkcję drutów z miedzi, poprzez ciągnienie.

Podklasa ta nie obejmuje:

  odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.45.Z Produkcja pozostałych metali nieżelaznych

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję chromu, manganu, niklu itp. z rud lub z tlenków,

  produkcję chromu, manganu, niklu itp. w procesie rafinacji elektrolitycznej lub

  aluminotermicznej odpadów lub złomu chromu, manganu, niklu itp.,

  produkcję stopów chromu, manganu, niklu itp.,

  produkcję półproduktów z chromu, manganu, niklu itp.,

  produkcję kamienia niklowego,

  produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie.

Podklasa ta nie obejmuje:

  odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.46.Z Wytwarzanie paliw jądrowych

Podklasa ta obejmuje:

  produkcję uranu z blendy smolistej i pozostałych rud,

  wytapianie i rafinację uranu.

24.5 Odlewnictwo metali

Grupa ta obejmuje wytwarzanie półwyrobów i różnorodnych odlewów w procesie odlewniczym.

Grupa ta nie obejmuje odlewnictwa wyrobów finalnych, takich jak:

  kotły i grzejniki, sklasyfikowanego w 25.21.Z,

  artykuły gospodarstwa domowego, sklasyfikowanego w 25.99.Z.

24.51.Z Odlewnictwo żeliwa

Podklasa ta obejmuje:

  odlewnictwo półwyrobów z żeliwa,

  odlewnictwo odlewów z żeliwa szarego,

  odlewnictwo odlewów z żeliwa sferoidalnego,

  odlewnictwo wyrobów z żeliwa ciągliwego,

  produkcję rur i złączek odlewanych z żeliwa.

24.52.Z Odlewnictwo staliwa

Podklasa ta obejmuje:

  odlewnictwo półwyrobów ze staliwa,

  odlewnictwo części ze staliwa,

  produkcję rur i złączek ze staliwa,

  produkcję rur bez szwu w procesie odlewania odśrodkowego.

24.53.Z Odlewnictwo metali lekkich

Podklasa ta obejmuje:

  odlewnictwo półwyrobów z aluminium, magnezu, tytanu itp.,

  odlewnictwo części z metali lekkich.

24.54. Odlewnictwo miedzi i stopów miedzi

Podklasa ta obejmuje:

  odlewnictwo części z miedzi,

  odlewnictwo części ze stopów miedzi.

24.54.B Odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowane

Podklasa ta obejmuje:

  odlewnictwo części z metali ciężkich,

  odlewnictwo części z metali szlachetnych,

  odlewnictwo ciśnieniowe/kokilowe części z metali nieżelaznych.

Należy zatem stwierdzić, że także w zakresie ewentualnego odwołania się do PKD, jako krajowego odbicia unijnej klasyfikacji działalności jaką jest NACE, występuje zbieżność stosowania zwolnienia akcyzowego z celami dyrektywy, w zakresie w jakim interpretują je także inne kraje członkowskie wskazane powyżej.

5.

Podsumowując, brak w Dyrektywie Energetycznej definicji procesów metalurgicznych oznacza, że prawodawca unijny nie zamierzał tego pojęcia zawężać, czy też modyfikować. Pozostaje to w oczywistej korelacji z wykładnią celowościową roli przedmiotowego wyłączenia z punktu widzenia znaczenia przemysłu metalurgicznego dla bezpieczeństwa i gospodarki europejskiej. W efekcie, implementując, postanowienia Dyrektywy Energetycznej co do celu, państwo członkowskie powinno zastosować możliwie szerokie rozumienie tego pojęcia.

W rezultacie, Spółka stoi na stanowisku, że przeprowadzany przez nią Proces opisany w zdarzeniu przyszłym stanowi proces metalurgiczny, o którym mowa w przedmiotowych przepisach. W konsekwencji, zużycie przez Spółkę wyrobów węglowych w procesach metalurgicznych przedstawionych w opisie stanu faktycznego korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny, obowiązujący przed wejściem w życie ustawy z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 939) tj. gdy obowiązywał art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy; przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715. Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

W poz. 19 ww. załącznika nr 1 do ustawy pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż wyrobami akcyzowymi są:

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Zgodnie z 31a ust. 2 zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

Z kolei, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3. Ewidencja, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę (art. 31a ust. 4-7 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem zwolnienia wyrobów węglowych ze względu na przeznaczenie jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Stosowanie do powyższego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 7 zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane m.in. w procesach metalurgicznych. Jednocześnie w myśl art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy przedmiotem opodatkowania jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Tym samym w sprawie objętej wnioskiem kwestią do rozstrzygnięcia jest czy przedstawione procesy są procesami metalurgicznymi, w których zużywany węgiel korzysta ze zwolnienia z akcyzy, a tym samym czy wykorzystywanie wyrobów węglowych w opisanych procesach mieści się w zakresie zwolnienia opisanego w art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy i Wnioskodawca nie stanie się podatnikiem podatku akcyzowego.

Z opisu sprawy wynika, że "X"S.A. jest producentem wyrobów stalowych. Spółka prowadzi swoją działalność w tym zakresie w swoich hutach zlokalizowanych w "C", "D", "K", "K" i "Ś", w tym z wykorzystaniem węgla i koksu.

Wyroby stalowe powstają w technologii wielkiego pieca w trakcie wieloetapowego procesu aż do wytworzenia poszczególnych produktów.

Proces ten w swoim podstawowym zarysie przebiega następująco: do poszczególnych hut i wydziałów dostarczane są surowce, takie jak ruda żelaza, topniki, węgiel i koks. Surowce te przygotowywane są do dalszych procesów hutniczych w spiekalni, gdzie z miałkich rud, koncentratów rudnych i innych dodatków żelazodajnych uzyskuje się gruboziarnisty spiek rudy żelaza (spiekanie/aglomeracja rudy). Następnie mieszanka spieku i koksu jest wysyłana do wielkiego pieca, gdzie w procesie wielkopiecowym w wysokiej temperaturze dochodzi do topienia i redukcji związków żelaza, w wyniku czego otrzymywana jest surówka płynna. Tak powstała surówka przemieszczana jest do stalowni konwertorowej, gdzie w zasadowych konwertorach tlenowych z surówki płynnej, złomu oraz materiałów żużlotwórczych powstaje stal w procesie konwertorowo-tlenowym. Na tym etapie do surówki dodaje się określoną ilość złomu i topników oraz przedmuchuje się ją czystym tlenem, spuszcza do kadzi, dodaje żelazostopy i poddaje obróbce pozapiecowej tak aby otrzymać określone gatunki stali. Stal poddawana jest następnie testom, sprawdzającym, czy osiągnięta analiza chemiczna jest zgodna z wymaganiami. Wtedy wytopioną stal przewozi się w kadzi na maszynę COS, gdzie poddawana jest procesowi ciągłego odlewania. Tam powstają kęsy, kęsiska i slaby, które następnie przetwarzane są w wyrób stalowy w procesie walcowania na gorąco lub na zimno. Kolejne etapy produkcji to: prostowanie, wykańczanie na wydziałach wykańczalni wraz z obróbką, powlekaniem, cynkowaniem, cięciem, wykrawaniem, wierceniem otworów itp. celem uzyskania finalnych produktów stalowych odpowiadających specyfikacji wymaganej na etapie dystrybucji i sprzedaży.

Powstające w wyniku wyżej opisanego Procesu finalne produkty stalowe będące w asortymencie Spółki to przykładowo:

  produkty płaskie (np. blacha walcowana na gorąco w kręgach, blacha walcowana na zimno, blachy i taśmy stalowe ocynkowane ogniowo, blachy i taśmy ocynkowane ogniowo ipowlekane, taśma walcowana na zimno);

  produkty długie (np. kształtowniki walcowane na gorąco, walcówka okrągła gładka,walcówka profilowa, zimnowalcowane pręty i druty żebrowane do zbrojenia betonu);

  produkty specjalne (np. szyny kolejowe, szyny tramwajowe, szyny lekkie, szyny dźwigowe, szyny podsuwnicowe, kształtowniki iglicowe na rozjazdy kolejowe, akcesoria kolejowe, kształtowniki dla górnictwa, obudowy chodnikowe dla górnictwa, grodzice),

Jak słusznie wskazał Wnioskodawca przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie - jak słusznie wskazał Wnioskodawca - odwołanie się do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych, tj. do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) czy też do kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Powyższa Klasyfikacja PKD została opracowana na podstawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev 2, wprowadzonej rozporządzeniem (WE) Nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev 2 i zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) Nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (dziennik Urzędowy UE L 393/1 z dnia 30 grudnia 2006).

Zgodnie z wyjaśnieniami do ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. zawartymi w Dziale 24 produkcja metali obejmuje:

  -wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,

  wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

Wyrób powstały w wyniku wytapiania i oczyszczania, występujący zazwyczaj w formie wlewków, jest poddany operacji walcowania, ciągnienia i wytłaczania w celu otrzymania arkuszy, blach, taśm, prętów, drutów lub rur, tub i profili drążonych, a w formie ciekłej, przeznaczony jest do produkcji odlewów i części z metalu.

W skład powyższego wchodzi m.in.:

  produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych;

  produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali;

  produkcja pozostałych wyrobów ze stali poddanej wstępnej obróbce;

  produkcja prętów ciągnionych na zimno;

  produkcja wyrobów płaskich walcowanych na zimno;

  produkcja wyrobów formowanych na zimno;

  produkcja drutu.

Tym samym zakres czynności, które zgodnie z Klasyfikacją PKD wchodzą w skład produkcji metali, a tym samym do "procesów metalurgicznych" jest bardzo rozległy.

Zgodnie natomiast z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), która została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) do metali zalicza się:

  żeliwa, stal i żelazostopy (symbol PKWiU 24.1)

  rury, przewody rurowe, profile drążone i łączniki, ze stali (24.2)

  pozostałe wyroby ze stali poddanej wstępnej obróbce (24.3)

  metale szlachetne i pozostałe metale nieżelazne (24.4)

  usługi wykonywania odlewów z metali (24.5)

Ponadto do określenia pojęcia "procesy metalurgiczne" należy się także posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze.

Zgodnie z definicja zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

Ponadto zgodnie ze internetowym słownikiem języka polskiego (...a) metalurgia to:

Tym samym na podstawie powyższego pod pojęciem "proces metalurgiczny" należy rozumieć całość czynności, niezbędnych w procesach związanych z produkcją metali i wyrobów metalowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, zużycie wyrobów węglowych dokonywane przez Wnioskodawcę w opisanych procesach należy uznać za wykorzystanie ich w procesach metalurgicznych.

Reasumując, należy stwierdzić, że wykorzystywanie wyrobów węglowych (węgla i koksu) w opisanych procesach w wyniku których powstały opisane finalne produkty stalowe stanowiły zużycie tych wyrobów węglowych w procesach metalurgicznych, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy, objętych zwolnienie z akcyzy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.