IBPP4/443-654/10/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-654/10/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 29 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wpłat dokonywanych przez mieszkańców na podstawie umów cywilnoprawnych na poczet realizacji budowy przyłączy (przykanalików) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wpłat dokonywanych przez mieszkańców na podstawie umów cywilnoprawnych na poczet realizacji budowy przyłączy (przykanalików). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 29 kwietnia 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-386/10/KG z dnia 23 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) posiada nadany numer NIP.

W ramach realizacji zadań własnych Gmina przystąpiła przy współudziale środków z Unii Europejskiej do realizacji inwestycji w miejscowości O. pn. "...i".

W ramach inwestycji Gmina zamierza wybudować sieć kanalizacyjną (grawitacyjną i tłoczną) wraz z przyłączami (przykanalikami). W celu usprawnienia prac Gmina przejęła na siebie rolę inwestora dla całości inwestycji.

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) stanowi, że zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy. Niemniej jednak oprócz zadania własnego Gmina przyjęła na siebie obowiązki inwestora w stosunku do wykonania przyłączy kanalizacyjnych w stosunku do mieszkańców, które to zadanie na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków jest obowiązkiem osób ubiegających się o przyłączenie nieruchomości do sieci. W tym celu Gmina zawarła z mieszkańcami umowy, których przedmiotem jest scedowanie przez właściciela nieruchomości na Gminę wykonania przyłącza (przykanalika) od budowanej sieci kanalizacyjnej do budynku w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków. Gmina natomiast zobowiązała się do zlecenia wykonania przedmiotu umowy Wykonawcy wyłonionemu w drodze przetargu. Przed sporządzaniem ww. umowy został wyliczony średni koszt przyłącza, który winny sfinansować osoby indywidualne, które zamierzają się przyłączyć do nowo wybudowanej sieci kanalizacyjnej. Na kwotę jaka wynika z wyliczenia (stała dla wszystkich) zostały sporządzone umowy cywilnoprawne z mieszkańcami. Mieszkańcy po podpisaniu umów dokonują wpłat na konto Gminy, które stanowią należność Gminy za roboty budowlane polegające na wykonaniu przyłącza do sieci. W przypadku braku wpłaty wykonanie przyłącza nie będzie realizowane.

Cała nowo wybudowana sieć kanalizacyjna wraz z przyłączami zostanie przyjęta na stan środków trwałych Gminy, a w dalszej kolejności zostanie przekazana w nieodpłatne użytkowanie (do utrzymania i eksploatacji) Miejskiemu Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w K., a tym samym nie będzie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przy budowie urządzeń kanalizacyjnych, ponieważ nie będzie to związane z czynnościami opodatkowanymi. Gmina nie będzie prowadzić działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, której służyłyby poniesione przez nią wydatki w związku z realizacją ww. zadania.

W związku z tym, że Gmina na nowo wybudowanej sieci nie będzie prowadziła żadnej działalności w zakresie odbioru ścieków, mieszkańcy nie będą korzystali z żadnych ulg przy odbiorze ścieków.

Gmina dla usług będących przedmiotem wniosku polegających na wykonaniu na rzecz właściciela nieruchomości przyłącza wskazuje symbol PKWiU 45.21 - roboty ogólnobudowlane w zakresie budynków i budowli oraz inżynierii lądowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpłaty dokonywane przez mieszkańców na podstawie umów cywilno-prawnych na poczet realizacji budowy przyłączy (przykanalików) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wpłaty dokonywane przez mieszkańców na poczet realizacji za wykonanie przyłączy (przykanalików) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Z treści wniosku wynika, iż oprócz wykonywania zadania własnego Gmina przyjęła na siebie obowiązki inwestora w stosunku do wykonania przyłączy do sieci kanalizacyjnej w stosunku do mieszkańców. W związku z tym, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT, przez którą rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, przyłącze powinien na własny koszt wybudować podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci. Natomiast lokalna społeczność nie może być obarczana kosztami budowy urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, jest to obowiązek gminy zgodnie z art. 15 ust. 1. ww. ustawy. W celu usprawnienia całości prac i wykonania ich zgodnie z wymogami Gmina przejęła za właściciela nieruchomości obowiązek wykonania przyłączy (przykanalików). W zamian za to właściciel nieruchomości dokonuje wpłat za wykonaną usługę. Od dokonywanych przez mieszkańców wpłat Gmina nalicza podatek VAT w wysokości 22% i odprowadza na konto Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem od podatku. Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Przepis art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) stanowi, iż zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy.

Ponadto, jak wynika z treści unormowań prawnych zawartych w powołanej ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych (określonych w art. 2 pkt 14 i 16 wymienionej ustawy) obowiązane jest - zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy - przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne.

Natomiast osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zapewnia zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ww. ustawy, na własny koszt realizację budowy przyłączy do sieci (określonych w art. 2 pkt 5 i 6) oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego (art. 2 pkt 19) i urządzenia pomiarowego (art. 2 pkt 15).

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że gmina w ramach zadań własnych zobowiązana jest do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, czyli tzw. sieci rozprowadzających. Nie jest natomiast zobowiązana do realizacji budowy przyłączy do sieci, gdyż powyższe zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci.

Tym samym budowa przyłącza kanalizacyjnego nie mieści się w ramach zadań własnych gminy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca przystąpił do realizacji inwestycji projekt pn. "...".

W ramach inwestycji Gmina zamierza wybudować sieć kanalizacyjną (grawitacyjną i tłoczną) wraz z przyłączami (przykanalikami). W celu usprawnienia prac Gmina przejęła na siebie rolę inwestora dla całości inwestycji.

Gmina zawarła z mieszkańcami umowy, których przedmiotem jest scedowanie przez właściciela nieruchomości na Gminę wykonania przyłącza (przykanalika) od budowanej sieci kanalizacyjnej do budynku

Gmina natomiast zobowiązała się do zlecenia wykonania przedmiotu umowy Wykonawcy wyłonionemu w drodze przetargu. Przed sporządzaniem ww. umowy został wyliczony średni koszt przyłącza, który winny sfinansować osoby indywidualne, które zamierzają się przyłączyć do nowo wybudowanej sieci kanalizacyjnej. Na kwotę jaka wynika z wyliczenia (stała dla wszystkich) zostały sporządzone umowy cywilnoprawne z mieszkańcami. Mieszkańcy po podpisaniu umów dokonują wpłat na konto Gminy, które stanowią należność Gminy za roboty budowlane polegające na wykonaniu przyłącza do sieci. W przypadku braku wpłaty wykonanie przyłącza nie będzie realizowane.

Z powyższego wynika, iż wpłaty dokonywane przez mieszkańców stanowią zapłatę za budowę przyłączy do sieci kanalizacyjnej, których koszt zobowiązana jest ponieść osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Powyższe oznacza, iż o opodatkowaniu usługi podatkiem VAT, daną stawką podatku (lub jej zwolnieniem od podatku) decyduje co do zasady, zaliczenie jej do właściwego - zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami - grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy w tym miejscu wskazać, iż w myśl z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) określoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2010 r.

Wnioskodawca wskazał dla usług świadczonych w ramach realizowanego projektu, a polegających na wykonaniu na rzecz właściciela nieruchomości przyłącza, PKWiU 45.21 (roboty ogólnobudowlane w zakresie budynków i budowli oraz inżynierii lądowej).

Zatem, jeśli wymienione w umowie zawieranej przez Gminę z mieszkańcami świadczenie będzie mieściło się w PKWiU 45 to usługi wykonania przyłączy do sieci kanalizacyjnej nieruchomości, które to usługi nie zostały wymienione w załącznikach do ustawy oraz ww. rozporządzeniu w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT, jako korzystające z obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku podlegają opodatkowaniu według stawki 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, należy podkreślić, że obowiązek przedstawienia organom podatkowym prawidłowej klasyfikacji dla świadczonych usług należy do podatnika, który ponosi również odpowiedzialność za nieprawidłowo dokonaną klasyfikację. Ponadto wskazuje się, że tut. organ nie jest uprawniony do dokonania klasyfikacji statystycznych usług świadczonych przez Wnioskodawcę, ani też do weryfikacji klasyfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę, a zatem niniejszą interpretację wydano w oparciu o klasyfikację (PKWiU) podaną przez Podatnika we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl