IBPP4/443-59/14/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 4 lutego 2014 r. (data wpływu 10 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 1 kwietnia 2014 r. (data wpływu 9 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie uznania dostawy energii elektrycznej jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy energii elektrycznej jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 1 kwietnia 2014 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 26 marca 2014 r. znak: IBPP4/443-59/14/PK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu z 1 kwietnia 2014 r.)

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie handlu energią elektryczną (PKD 35.14.2). Działalność ta prowadzona jest w oparciu o koncesję udzieloną spółce przez Prezesa Urzędu Energetyki. Dodatkowo Spółka posiada zgodę wydaną przez Komisję Nadzoru Finansowego na prowadzenie rachunków i lub rejestrów towarów giełdowych (art. 50b ust. 1 ustawy z 26 października 2000 r. o giełdach towarowych).

Handel energią elektryczną prowadzony jest przez pracowników posiadających licencje maklera giełd towarowych. Wnioskodawca prowadzi handel energią elektryczną na terenie Polski jak i również na terenie krajów Unii Europejskiej.

Posiada podpisane umowy z podmiotami krajowymi oraz zagranicznymi:

Spółka kupuje i sprzedaje energię elektryczną w systemie elektroenergetycznym (rozumie się przez to system elektroenergetyczny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2000 r. Nr 153, poz. 1504 z późn. zm.) następującym rodzajom kontrahentów:

Handel energią elektryczną prowadzony przez Spółkę obejmuje zarówno po stronie zakupu jak i sprzedaży podmioty, będące podatnikami podatku od wartości dodanej, których głównym celem jest nabywanie/sprzedawanie energii elektrycznej celem jej dalszej odsprzedaży, odkupu w takim systemie i u którego własne zużycie takiej energii jest nieznaczne.

Spółka wyłącznie handluje ze Spółkami obrotu energią elektryczną lub giełdami energii. Nie posiada w swoim portfelu innego rodzaju podmiotów będących uczestnikami rynku energii.

Handel energią elektryczną z krajami zewnętrznymi (wymiana międzysystemowa) wiąże się z koniecznością zakupu mocy przesyłowych umożliwiających fizyczny przesył energii z polskiego systemu elektroenergetycznego do analogicznych systemów krajów ościennych lub w kierunku przeciwnym, a także pomiędzy krajami UE.

Moce nabywane są w systemie aukcyjnym. Aukcje na moce organizowane są przez międzynarodowe biuro aukcyjne, którego udziałowcami są operatorzy systemów przesyłowych Europy Centralnej.

Spółka uczestniczy w aukcjach na zakup mocy zarówno aby uzyskać możliwość fizycznego przesyłu energii pomiędzy systemami elektroenergetycznymi poszczególnych krajów, oraz aby mieć aktywny udział w procesach cenotwórczych na tych rynkach.

Handel energią elektryczną odbywa się na giełdzie towarowej krajowej i na giełdzie Czeskiej oraz przez pośredników - przedsiębiorstwa obrotu oraz na niemieckim rynku energii poprzez pośrednika.

Obrót krajowy jest dokumentowany fakturami VAT ze stawką podstawową 23% i w związku z tym nie ma żadnych wątpliwości jak rozliczać podatek VAT należny i naliczony.

Natomiast nabycie i sprzedaż energii elektrycznej w ramach wymiany między systemowej rodzi wątpliwości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż energii elektrycznej na giełdzie towarowej w Czechach oraz na rynku energii w Niemczech należy wykazać jako wewnątrzwspólnotową dostawę towaru a nabycie energii na tych platformach rynkach jako wewnątrzwspólnotowe nabycie czy też sprzedaż należy ująć jako dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju a nabycie energii elektrycznej ująć w pozycji: dostawa towarów oraz świadczenie usług dla których podatnikiem jest nabywca.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 1 kwietnia 2014 r.):

* Miejscem opodatkowania dostaw, których dokonuje Spółka, będzie terytorium kraju siedziby odbiorcy,

* Transakcje takie będą dokumentowane "fakturą handlową" - tzn. fakturą wystawioną zgodnie z § 30 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług,

* Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od nabywanej na terenie kraju, a następnie odsprzedawanej do innych krajów Wspólnoty energii elektrycznej, a także innych usług i towarów jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami,

* Sprzedaż energii elektrycznej dla podmiotów posiadających siedzibę oraz będącymi podatnikami podatku VAT na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, będą ujmowane jako dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, a nabycie energii elektrycznej dla takich podmiotów będzie ujmowane w pozycji dostawa towarów oraz świadczenie usług dla których podatnikiem jest nabywca.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stanowi m.in., że opodatkowaniu od towarów i usług (...) podlegają:

Jednakże w przypadku dostawy energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym do podmiotu będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, którego głównym celem nabywania energii elektrycznej jest jej odsprzedaż w takim systemie i u którego własne zużycie takiej energii jest nieznaczne, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 5 wyżej cytowanej ustawy, miejscem dostawy jest" (...) miejsce, gdzie podmiot taki posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, do którego dostarczane są te towary - miejsce, gdzie podmiot ten posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, a w przypadku braku siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania". Zgodnie z art. 2 pkt 27a ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w przepisach regulujących opodatkowanie tym podatkiem jest mowa o systemie elektroenergetycznym - rozumie się przez to system elektroenergetyczny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2000 r. Nr 153, poz. 1504 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 13 ust. 4 pkt 9 ustawy o VAT przemieszczenia towarów przez podatnika lub na jego rzecz w przypadku przesyłania energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższego wynika, że jeśli dostawa energii elektrycznej realizowana jest w systemie elektroenergetycznym, a odbiorcą jest podatnik podatku od wartości dodanej posiadającym siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju - czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie jest wymieniona w art. 5 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę regulację zawartą w art. 17 ust. 2 samej ustawy, wg której w przypadku dostaw energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym podatnikiem jest nabywca towarów.

Jak to już stwierdzono, dostawa energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym odbiorcy, o którym mowa w przytaczanym wyżej art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Spółka prawidłowo stwierdza, że nie ma obowiązku wskazywania w deklaracja VAT-7 sprzedaży energii elektrycznej jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a nabycie energii elektrycznej jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podatnikami, na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na tle ww. przepisów sprzedaż energii elektrycznej na gruncie podatku VAT należy uznać za dostawę towarów. Miejsce dostawy towarów zostało określone w art. 22 ustawy. W ust. 1 pkt 5 ww. art. 22 stwierdza się, że miejscem dostawy towarów w przypadku dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej do podmiotu będącego podatnikiem, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6, którego głównym celem nabywania gazu, energii elektrycznej, energii cieplnej lub chłodniczej jest odprzedaż tych towarów w takich systemach lub sieciach dystrybucji i u którego własne zużycie takich towarów jest nieznaczne - miejsce, gdzie podmiot taki posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, do którego dostarczane są te towary - miejsce, gdzie podmiot ten posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a w przypadku braku siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Powyższa norma ustanawia miejsce dostawy dla sytuacji gdy nabywca jest podmiotem-podatnikiem VAT albo też podatnikiem podatku o podobnym charakterze tzn. polskim, z innego państwa członkowskiego albo też z państwa trzeciego z wyjątkiem podmiotu działającego jako organ władzy publicznej. Dla zastosowania tej reguły ustalania miejsca świadczenia konieczne jest ponadto, aby ten podatnik występował w charakterze pośrednika lub "handlowca", tzn. podmiotu, który nabywa energię nie po to, aby ją zużyć na własne potrzeby (poza marginalnym zużyciem), lecz w celu odprzedania dalej za pośrednictwem stosownych systemów.

Miejsce dostawy energii elektrycznej jest ustalane na podstawie siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej nabywcy. Jest to niezależne zarówno od tego gdzie podmiot pośredniczący (nabywający i odsprzedający energię) nabędzie energię oraz od tego gdzie odsprzeda tę energię tj. niezależnie z którego kraju będzie pochodził podatnik nabywający energię.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej.

Natomiast stosownie do art. 13 ust. 4 pkt 9 przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że opisana sprzedaż przez Wnioskodawcę energii elektrycznej, na giełdzie towarowej w Czechach lub na rynku energii w Niemczech, podmiotom pośredniczącym w obrocie energią elektryczną będącymi podatnikami VAT lub podatku o podobnym charakterze będzie podlegała opodatkowaniu w kraju gdzie podmiot taki posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, do którego dostarczane jest energia - miejsce, gdzie podmiot ten posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a w przypadku braku siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Adekwatnie nabycie energii elektrycznej na giełdzie towarowej w Czechach lub na rynku energii w Niemczech od ww. podmiotów przez Wnioskodawcę (podatnika VAT) będzie podlegało opodatkowaniu na terytorium kraju.

Konsekwencją powyższego będzie, że sprzedaż energii elektrycznej na giełdzie towarowej w Czechach lub na rynku energii w Niemczech dla kontrahentów zagranicznych będzie podlegała rozliczeniu na zasadach przewidzianych, w państwie nabywcy, w którym posiadają oni swoją siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Odnośnie zaś nabycia energii elektrycznej przez Wnioskodawcę od kontrahentów zagranicznych to zastosowanie znajdzie przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy zgodnie z którym podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Stosownie do art. 17 ust. 1a ustawy przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Zatem w przypadku nabycia towarów w ramach którejkolwiek ww. transakcji Wnioskodawca będzie zobowiązany do naliczenia podatku należnego tak jak to co do zasady czyni sprzedawca.

Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Zgodnie z delegacją ustawową zawartą między innymi w art. 99 ust. 14 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394) określając wzory deklaracji wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia.

W objaśnieniach szczegółowych do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), stanowiących załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia, wskazano, że w części C - "Rozliczenie podatku należnego" wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 ustawy oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja. W tej części wykazuje się też czynności wykonywane poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego (...).

Zgodnie z objaśnieniem zawartym w ww. załączniku poz. 31 deklaracji wypełniają dostawca i nabywca, a poz. 32 wypełnia tylko nabywca, jeżeli jest on podatnikiem z tytułu nabycia towarów i usług - w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5, 7 i 8 ustawy.

Zaś w poz. 11 deklaracji wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca wykazuje transakcje dostawy energii elektrycznej jako dostawę towarów poza terytorium kraju, w poz. 11 deklaracji. Natomiast w poz. 32 deklaracji, jako dostawę dla której jest podatnikiem, Wnioskodawca wykazuje nabycie energii elektrycznej, w tym m.in. transakcję nabycia energii elektrycznej dla podmiotów posiadających siedzibę oraz będącymi podatnikami podatku VAT na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, którym to Wnioskodawca odsprzedaje nabytą energię.

Przy czym należy tutaj zastrzec, że Wnioskodawca przedmiotowa dostawę wykazuje w ww. poz. 11 tylko w sytuacji gdy w związku z tą dostawą przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego od nabyć związanych z tą sprzedażą na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy.

Jak wynika z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Mając na uwadze, że dostawa energii elektrycznej w kraju podlega opodatkowaniu podatkiem VAT to podatek naliczony wynikający z nabyć związanych z taką dostawą podlega odliczeniu. W związku z tym w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z dostawą energii poza granicami kraju będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku związanego z tą dostawą.

Zgodnie z art. 106a ustawy przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Na mocy art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a (miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika) faktura może nie zawierać danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14 (art. 106e ust. 5), tj. bez:

* kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

* stawki podatku;

* sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

* kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że Wnioskodawca będzie zobowiązany udokumentować fakturą dostawy dla kontrahentów zagranicznych ale tylko pod warunkiem, że kontrahenci ci są zobowiązani do zapłaty podatku od wartości dodanej.

Na marginesie należy zaznaczyć, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług przywołane przez Wnioskodawcę obowiązywało do 31 maja 2005 r.

Odnośnie zaś uznania przedmiotowych transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towaru i jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów to należy zauważyć, że:

* przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy),

* przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ustawy).

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz (wysyłka) towarów następuje w wyniku realizacji transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na ten podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, po stronie sprzedawcy występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w kraju rozpoczęcia wysyłki towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i vice versa.

Jak wskazano powyżej miejscem opodatkowania dostawy energii - w opisanych warunkach - jest kraj nabywcy. Zatem po stronie dostawcy nie wystąpi w jego kraju czynność podlegająca opodatkowaniu. Tym samym w kraju sprzedawcy transakcja ta nie może być rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Równocześnie po stronie nabywcy nie wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Tym samym Wnioskodawca opisanych transakcji nie wykazuje jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Natomiast, jak wskazano powyżej, w sytuacji nabycia energii Wnioskodawca jest podatnikiem w kraju na mocy art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, przy czym w zakresie wystawiania faktur wynikało ono z innej podstawy prawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że przedmiotem interpretacji nie była kwestia czy Wnioskodawca spełnia warunki formalne (posiada dokumenty z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami poza granicami kraju) do skorzystania z prawa do odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy albowiem nie stanowiło to przedmiotu zapytania.

Ponadto informuje się, że przedmiotowa interpretacja - w kwestii dokumentowania oraz wypełniania deklaracji - odnosi się do transakcji wykonanych w ramach transakcji wymiany między systemowej i nie obejmuje ewentualny transakcji dokonywanych przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju albowiem nie stanowiło to przedmiotu zapytania jak i z wniosku nie wynikało aby takie transakcje były dokonywane.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.