IBPP4/443-569/09/AZ - Organ podatkowy nie ma obowiązku, ani też możliwości prawnych wydania zaświadczenia stwierdzającego, czy strona w ramach działalności statutowej nie jest podatnikiem VAT, bowiem fakt ten nie wynika z ewidencji i rejestrów lub innych danych będących w posiadaniu tego organu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2009 r. (data wpływu 29 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wydania przez organ podatkowy zaświadczenia stwierdzającego, że k.m. w ramach działalności statutowej nie jest podatnikiem VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 maja 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wydania przez organ podatkowy zaświadczenia stwierdzającego, że k.m. w ramach działalności statutowej nie jest podatnikiem VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z realizacją projektu "Zabezpieczenie kościołów drewnianych na terenie Archidiecezji K." w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Wnioskodawca musi złożyć zaświadczenie z Urzędu Skarbowego, że K. M. nie jest podatnikiem VAT.

Ww. projekt może być realizowany tylko z działalności statutowej, w ramach której k.m. zgodnie z art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie jest podatnikiem VAT. Natomiast w ramach działalności gospodarczej K. jest podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Urząd Skarbowy może wydać zaświadczenie potrzebne do złożenia w Urzędzie Marszałkowskim, że K. M. w ramach działalności statutowej nie jest podatnikiem VAT.

Zdaniem wnioskodawcy, urząd skarbowy winien wydać zaświadczenie, że k.m. w ramach działalności statutowej nie jest podatnikiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie wydawania zaświadczeń w postępowaniu podatkowym regulują przepisy działu VIIIa ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) (art. 306a-306n). Pojęcie zaświadczenia nie zostało zdefiniowane w powyższych przepisach. W doktrynie i orzecznictwie funkcjonuje pogląd, iż zaświadczenie jest to środek dowodowy należący do czynności faktycznych lub czynności materialno-technicznych nie mających cech aktu administracyjnego.

Zaświadczenie jest tylko potwierdzeniem stanu rzeczy odnoszących się do chwili jego wydania, daje jedynie świadectwo co do istnienia bądź nie pewnych stosunków prawnych i faktów mających znaczenie dla prawa. Zgodnie z art. 306a § 1 Ordynacji podatkowej organ podatkowy wydaje zaświadczenia na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie.

Zaświadczenie wydaje się, jeżeli:

Zaświadczenie potwierdza stan faktyczny lub prawny istniejący w dniu jego wydania, zaświadczenie wydaje się w granicach żądania wnioskodawcy oraz powinno być wydane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 7 dni (art. 306a § 3, 4 i 5). Stosownie do art. 306b § 1 w przypadkach, o których mowa w art. 306a § 2, organ podatkowy jest obowiązany wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów lub z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.

W powyższych przypadkach organ podatkowy jest obowiązany wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego wynikających z prowadzonych przez organ podatkowy ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w posiadaniu organu. A zatem organ podatkowy może odmówić wydania zaświadczenia m.in. w sytuacji, gdy wnoszący podanie żąda potwierdzenia okoliczności faktycznych lub stanu prawnego, które nie wynikają z ewidencji i rejestrów lub innych danych będących w posiadaniu tego organu (art. 306b § 1 Ordynacji podatkowej a contrario).

Należy zauważyć, że uregulowane przepisami Ordynacji podatkowej postępowanie w przedmiocie wydawania zaświadczeń ma szczególny charakter, który ujawnia się zwłaszcza w tym, że w ramach przedmiotowego postępowania obowiązkiem organu podatkowego, do którego skierowano wniosek inicjujący to postępowanie, jest dokonanie w pierwszej kolejności porównania treści żądania strony ze stanem rzeczy wynikającym z prowadzonych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. W tym właśnie celu prowadzić można przewidziane w § 2 art. 306b niezbędne postępowanie wyjaśniające. Jego istota sprowadza się bowiem do badania okoliczności wynikających z posiadanych przez organ ewidencji, rejestrów i innych danych pod kątem możliwości urzędowego stwierdzenia znanych faktów lub stanu prawnego, w zakresie danych, które pozostają w dyspozycji organu mającego wydać zaświadczenie. W konsekwencji tego czynione przez organ ustalenia są ograniczone, bowiem wydający zaświadczenie organ nie ma kompetencji do wykorzystywania na potrzeby jego wystawienia danych, które nie znajdują się w dyspozycji tegoż organu. Tym samym więc do postępowania tego nie mają zastosowania zasady gromadzenia dowodów, które uregulowane zostały w szczególności w przepisach Działu IV Ordynacji podatkowej.

Reasumując, w sytuacjach, w których organ podatkowy nie ma możliwości potwierdzenia danych zgłoszonych przez podatników, to brak jest po jego stronie obowiązku wydania zaświadczenia odnośnie tych danych.

W niniejszej sprawie zaświadczenie miałoby stwierdzać, że strona w ramach działalności statutowej nie jest podatnikiem podatku VAT. Jednakże należy stwierdzić, iż organy podatkowe, nie dysponują danymi, w oparciu o które możliwe byłoby wydanie zaświadczenia o żądanej treści.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Natomiast zgodnie z art. 96 ust. 13 na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.

Natomiast przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie zawierają unormowań prawnych umożliwiających wydanie zaświadczenia o treści wskazanej przez Wnioskodawcę. Fakt zarejestrowania podatnika przez urząd skarbowy jako podatnika VAT czynnego lub podatnika VAT zwolnionego nie jest wystarczającą przesłanką do wydania zaświadczenia, czy strona w ramach działalności statutowej nie jest podatnikiem podatku VAT.

Należy również zaznaczyć, iż wskazane przez Wnioskodawcę przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych, regulują opodatkowanie podatkiem dochodowym, a nie opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie należy wskazać, iż stosownie do treści art. 14a-14d ustawy Ordynacja podatkowa podatnik może skierować do organów podatkowych zapytanie o wyjaśnienie treści obowiązującego prawa podatkowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż organ podatkowy nie ma obowiązku, ani też możliwości prawnych wydania zaświadczenia stwierdzającego, czy strona w ramach działalności statutowej nie jest podatnikiem podatku VAT, bowiem fakt ten nie wynika z ewidencji i rejestrów lub innych danych będących w posiadaniu tego organu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.