IBPP4/443-563/14/PK - Obowiązek prowadzenia ewidencji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 24 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji o której mowa w art. 109 ust. 10 - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji o której mowa w art. 109 ust. 10.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") zarejestrowana dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. Spółka zakupi od holenderskiego dostawcy, będącego podatnikiem VAT i zarejestrowanego dla potrzeb VAT UE w Belgi, materiał do produkcji transformatorów (blachę), który dostawca przywiezie do Czech, gdzie zostanie dokonana obróbka na powierzonym materiale - blacha zostanie pocięta na elementy służące do produkcji transfromatorów. Spółka z Holandii wystawi fakturę sprzedaży na Wnioskodawcę podając jej numer VAT UE dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Towar zostanie pobrany z zakładu w Belgi i przetransportowany do Czech na warunkach DDP Czechy (transport będzie organizował i ubezpieczał holenderski dostawca). Koszt transportu będzie wliczony w cenę blachy. Po wykonaniu usługi materiał poddany obróbce zostanie przetransportowany, bez zwłoki do Polski na zasadzie EXW M. (transport będzie organizowany i ubezpieczony przez Spółkę). Materiał przywożony do Polski będzie się odbywał w zależności od mocy przerobowych kontrahenta czeskiego, któremu zlecono obróbkę na powierzonym materiale. Za usługę cięcia blachy zostanie wystawiona faktura przez dostawcę z Czech. Przywieziony, przerobiony materiał, będzie służył Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym, przedmiotowym zdarzeniu, przy powierzeniu materiału (blachy), który zostaje przywieziony z Belgi do obróbki w Czechach, powstają obowiązki ewidencyjne po stronie Spółki w myśl art. 109 ust. 10 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma obowiązków ewidencyjnych wynikających z art. 109 ust. 10 ustawy VAT zgodnie z którym ewidencję prowadzi się dla usług na towarach przemieszczanych z Polski do innego kraju Unii Europejskiej. Przepis ten stosuje się odpowiednio do towarów przemieszczanych przez podatnika na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli na tych towarach mają być wykonane usługi na rzecz podatnika, a po wykonaniu tych usług, towary te są wysyłane lub transportowane z powrotem do tego podatnika na terytorium kraju. Obowiązek taki nie dotyczy usług na towarach przemieszczanych z unijnego kraju A do unijnego kraju B w celu wykonania na nich usług a następnie transportowanych do Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 109 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 6, podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję otrzymywanych towarów zawierającą w szczególności datę ich otrzymania, dane pozwalające na identyfikację towarów oraz datę wydania towaru po wykonaniu usługi przez podatnika.

Stosownie do przywołanego art. 12 ust. 1 pkt 6 przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem wykonanych na terytorium kraju na rzecz tego podatnika usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione.

W myśl art. 109 ust. 10 ustawy przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio do towarów przemieszczanych przez podatnika na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli na tych towarach mają być wykonane usługi na rzecz podatnika, a po wykonaniu tych usług towary te są wysyłane lub transportowane z powrotem do tego podatnika na terytorium kraju.

Zgodnie z ww. przepisem nakłada się na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji towarów które zostaną wysłane przez niego z Polski do innego kraju członkowskiego w celu ich wyceny lub wykonaniu na nich prac i które po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium Polski.

Jak wynika z wniosku Spółka zakupi od holenderskiego dostawcy, będącego podatnikiem VAT i zarejestrowanego dla potrzeb VAT UE w Belgi, materiał do produkcji transformatorów (blachę), który dostawca przywiezie do Czech, gdzie zostanie dokonana obróbka na powierzonym materiale. Towar zostanie pobrany z zakładu w Belgi i przetransportowany do Czech na warunkach DDP Czechy (transport będzie organizował i ubezpieczał holenderski dostawca). Koszt transportu będzie wliczony w cenę blachy. Po wykonaniu usługi materiał poddany obróbce zostanie przetransportowany, bez zwłoki do Polski.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że ww. przepisy nie znajdą zastosowania do w tej sytuacji. Co za tym idzie na Wnioskodawcy - na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego - nie ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji o której mowa w art. 109 ust. 10 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.