IBPP4/443-560/12/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie klasyfikacji produktów węglowych jako wyroby akcyzowe - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie klasyfikacji produktów węglowych jako wyroby akcyzowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym pośredniczącym podmiotem węglowym (tzw. PPW) o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja wyrobów węglonośnych: nawęglaczy, spieniaczy, zasypek termoizolacyjnych, koksiku objętych kodem CN 2704. Działalność Wnioskodawcy jest sklasyfikowana w krajowej nomenklaturze PKD pod kodem 23.99.Z (produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana). Surowcami do produkcji są min. węgiel-antracyt, koks, koksik objęte kodem nomenklatury scalonej CN 2701, 2704.

Proces produkcyjny polega na:

* zakupie ww. surowców (import lub zakup od dostawcy krajowego),

* rozdrobnieniu i przesiewaniu surowców (węgla, koksu),

* wymieszaniu w odpowiedniej proporcji,

* suszeniu w zależności od potrzeb odbiorcy za pomocą suszarni opalanej olejem opałowym.

Produkty są sprzedawane do hut i odlewni (zużywane są do procesów metalurgicznych) oraz do zakładów produkujących elektrody węglowe i grafitowe i wyłożenia ogniotrwałe z węgla i grafitu. Główną cechą wyrobów węglonośnych nawęglaczy, spieniaczy, zasypki termoizolacyjnej i koksiku jest posiadanie w swoim składzie chemicznym węgla-pierwiastka C. Wyroby węglonośne przeznaczone są dla hutnictwa i odlewnictwa, gdzie stosowane są w technologii produkcji metali w specjalistycznych procesach metalurgicznych. Celem technologicznym zastosowania nawęglaczy w procesach metalurgicznych jest przekazanie węgla-pierwiastka do płynnego żelaza (stali lub żeliwa), tzn. nawęglanie atomami węgla struktury atomów żelaza dla ulepszenia właściwości stali lub żeliwa. Celem technologicznym zastosowania spienaczy w procesach metalurgicznych jest spienianie żużla, dla łatwiejszego oddzielenia go od stali oraz tworzenie osłony elektrod w piecu łukowym. Celem technologicznym zastosowania zasypki termoizolacyjnej i koksiku jest stworzenie osłony (zapory) przed dostawaniem się tlenu podczas procesu produkcji elektrod węglowych i grafitowych oraz wyłożeń ogniotrwałych z węgla i grafitu stosowanych hutnictwie, a przez to zapobiega się ich krzywieniu i wypalaniu.

Jak z powyższego krótkiego opisu wynika, że ani węgiel-antracyt koks i koksik, które Wnioskodawca zużywa jako surowce w produkcji wyrobów węglonośnych (nawęglaczy, spienaczy, zasypek termoizolacyjnych i koksiku), ani wyprodukowane wyroby węglonośne nie są przeznaczone do celów opałowych i nie są zużywane na cele opałowe.

Ustawa o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. określa węgiel (kod CN 2701) i koks (kod CN 2704) jako wyroby węglowe energetyczne opodatkowane akcyzą tylko pod warunkiem, że są przeznaczone do celów opałowych (art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a w odniesieniu do poz. 19 i 21 Załącznika nr 1 ustawy j.w). Ustawa ta szczegółowo precyzuje sposób postępowania oraz obowiązki podatnika w zakresie opłaty akcyzy lub zwolnienia od akcyzy. Ustawa jednak nie precyzuje sposobu postępowania podatnika w przypadku, kiedy węgiel i koks zużywane są nie do celów opałowych. Obecnie Wnioskodawca nabywa węgiel-antracyt (kod towaru 2701), koks i koksik (kod towaru 2704) tak jak towar akcyzowy, z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy dla pośredniczących podmiotów węglowych na podstawie art. 31a. ust. 1 pkt 1) ustawy j.w.

W ramach dostawy Wnioskodawca potwierdza odbiór dostarczonych wyrobów na dokumencie dostawy wyrobów węglowych. Jednocześnie sprzedając swoje wyroby węglonośne: nawęglacze, spieniacze, zasypkę i koksik (kod towaru 2704) hutom, odlewniom lub innym podmiotom pośredniczącym zużywającym wyroby w procesach metalurgicznych stosuje zwolnienie z akcyzy na podstawie art. 31a. ust. 2 pkt 7) ustawy j.w. W ramach dostawy Wnioskodawca żąda od odbiorców potwierdzenia odbioru dostarczonych wyrobów na dokumencie dostawy wyrobów węglowych. Obecnie, po ukazaniu się wielu indywidualnych interpretacji Ministra Finansów Wnioskodawca zamierza nabywać węgiel, koks i koksik bez podatku akcyzowego jako wyroby nie podlegające podatkowi akcyzowemu, ze względu na przeznaczenie oraz zużycie ich na inne cele niż opałowe.

W ramach zakupu Wnioskodawca zamierza składać swoim dostawcom pisemne oświadczenia o przeznaczeniu nabywanych wyrobów: węgla, koksu i koksików na cele inne niż opałowe tj. do produkcji nawęglaczy, spieniaczy, zasypki i koksików. Jednocześnie planuje sprzedaż nawęglaczy, spieniaczy, zasypki termoizolacyjnej i koksików bez podatku akcyzowego jako wyroby węglonośne nie podlegające podatkowi akcyzowemu, ze względu na przeznaczenie oraz zużycie ich na inne cele niż opałowe. W ramach dostawy Wnioskodawca zamierza żądać od odbiorców pisemnego oświadczenie o przeznaczeniu nabywanych wyrobów węglonośnych na cele inne niż opałowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca definiuje wyroby "węglowe - wyroby energetyczne" jako akcyzowe (w tym węgiel kod CN 2701 i koks kod CN 2704) tylko wtedy, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Ani węgiel-antracyt, koks i koksik stosowane do produkcji wyrobów węglonośnych, ani wyprodukowane z nich wyroby węglonośne nawęglacze, spienlacze, koksik oraz zasypka termoizolacyjna nie są "wyrobami węglowymi - wyrobami energetycznymi objętymi podatkiem akcyzowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, gdyż nie są przeznaczone do celów opałowych i nie są zużywane na cele opałowe (podstawa prawna: art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a w odniesieniu do poz. 19 i 21 Załącznika 1 ustawy j.w).

W związku z tym ustawa o podatku akcyzowym nie dotyczy działalności Wnioskodawcy w zakresie:

W związku z tym Wnioskodawca nie powinien stosować się do regulacji zawartych w ustawie o podatku akcyzowym. Stanowisko to oparte jest na interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów: IBPP4/443-93/12/PK oraz IBPP3/443-1265/11/PK

Ad.2

W celach dowodowych Wnioskodawca może składać swoim dostawcom na ich życzenie pisemne oświadczenia o przeznaczeniu nabywanych wyrobów na cele inne niż opałowe oraz może życzyć sobie od odbiorców pisemnego oświadczenie o przeznaczeniu nabywanych wyrobów węglonośnych na cele inne niż opałowe.

Ad.3

W przypadku nabycia surowców, węgla, koksu i koksiku z przeznaczeniem innym niż na cele opałowe, następnie zużycia ich do produkcji wyrobów węglonośnych (spieniacz, nawęglacz, zasypka, koksik) i w końcu sprzedaży wyrobów węglonośnych, gdy nabywca tych wyrobów przeznaczy je lub któryś z tych wyrobów i zużyje na cele opałowe, gdy w konsekwencji tego dochodzi do jakby zmiany przeznaczenia zakupionych przez Wnioskodawcę surowców Wnioskodawca nie ma obowiązku wycofania swojego oświadczenia o nabyciu na cele inne niż opałowe i potwierdzenia wystawionego przez dostawcę surowców dokumentu dostawy wyrobów węglowych dotyczącego surowców, co do których nastąpiła jakby zmiana przeznaczenia. Większość produkowanych przez Wnioskodawcę produktów jest sprzedawanych na cele nie opałowe i sytuacja opisana w stanowisku wnioskodawcy dotyczącym trzeciej kwestii nie jest powszechna. Niemniej zdarza i jako taka wymaga rozwiązania. Sytuację komplikuje trudność rozdzielenia nabywanych surowców na surowce wykorzystywane do produkcji wyrobów przeznaczonych na cele inne niż opałowe oraz surowce wykorzystywane do produkcji wyrobów na cele opałowe, która polega na tym, że w chwili zakupu tych surowców i złożenia ich na magazynie nie jest wiadome jakie będzie przeznaczenie wyrobów z nich wytworzonych. Podobnie w chwili wyprodukowania i złożenia wyrobów gotowych w magazynie w big pakach nie wiadomo jeszcze jakie będzie ich przeznaczenie. Stąd kolejny problem identyfikacji dostawy, w której nabyto surowce wykorzystane do produkcji wyrobów przeznaczonych na cele opałowe celem ewentualnego wycofania oświadczenia i potwierdzenia dostawy wyrobów węglowych. Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest takie, że Wnioskodawca w tej sytuacji nie ma obowiązku wycofania swojego oświadczenia o nabyciu na cele inne niż opałowe i potwierdzenia wystawionego przez dostawcę surowców dokumentu dostawy wyrobów węglowych dotyczącego surowców, co do których nastąpiła jakby zmiana przeznaczenia, ani innych obowiązków wynikających z ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy;, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715. Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

W poz. 19 ww. załącznika nr 1 do ustawy pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy, to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

W art. 31a ust. 2 wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Z kolei, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3. Ewidencja, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę (art. 31a ust. 4-7 ustawy).

W sytuacji opisanej Wnioskodawca produkuje wyroby węglonośne: nawęglacze, spieniacze, zasypki termoizolacyjne, koksik objętych kodem CN 2704. Działalność Wnioskodawcy jest sklasyfikowana w krajowej nomenklaturze PKD pod kodem 23.99.Z (produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana). Surowcami do produkcji są min. węgiel-antracyt, koks, koksik objęte kodem nomenklatury scalonej CN 2701, 2704.

Proces produkcyjny polega na:

* zakupie ww. surowców (import lub zakup od dostawcy krajowego),

* rozdrobnieniu i przesiewaniu surowców (węgla, koksu),

* wymieszaniu w odpowiedniej proporcji,

* suszeniu w zależności od potrzeb odbiorcy za pomocą suszarni opalanej olejem opałowym.

Produkty są sprzedawane do hut i odlewni (zużywane są do procesów metalurgicznych) oraz do zakładów produkujących elektrody węglowe i grafitowe i wyłożenia ogniotrwałe z węgla i grafitu. Wyroby węglonośne przeznaczone są dla hutnictwa i odlewnictwa, gdzie stosowane są w technologii produkcji metali w specjalistycznych procesach metalurgicznych. Jak wynika z powyższego ani węgiel-antracyt koks i koksik, które Wnioskodawca zużywa jako surowce w produkcji wyrobów węglonośnych (nawęglaczy, spienaczy, zasypek termoizolacyjnych i koksiku), ani wyprodukowane wyroby węglonośne nie są przeznaczone do celów opałowych i nie są zużywane na cele opałowe.

W tym miejscu warto wskazać, że zwrot zużyty do celów opałowych był rozpatrywany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2001 r. w sprawie o sygn. C-240/01 Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec, gdzie w uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że pomimo braku w przepisach unijnych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji. Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że celem nałożenia na przedmiotowe wyroby podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których wyroby ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. Trybunał stwierdził, iż we wszystkich tych przypadkach wyroby ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą (por. Akcyza w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, pod red. A. Kalinowskiej i Sz. Parulskiego, Warszawa 2006, s. 31-35 i 76-80).

W związku z powyższym wskazać należy, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 2, ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku akcyzowym wyrobami węglowymi są wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. W sytuacji opisanej przez Spółkę, nabywa ona wyroby węglowe tj. węgiel-antracyt, koks, koksik objęte kodem CN 2701, 2074 celem zużycia w procesie produkcji w przedstawionym stanie zdarzeniu przyszłym wyrobów, w którym to procesie wyroby te, stosownie do przedstawionego opisu, nie są zużywane do celów opałowych. Tym samym nabywane i zużywane ww. wyroby energetyczne nie są wyrobami węglowymi podlegającymi opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, gdyż w przedstawionej sytuacji nie ulegają spaleniu w celu uzyskania energii cieplnej, energii elektrycznej lub światła.

W związku z powyższym należy uznać, iż zakupione przez spółkę wyroby, będące przedmiotem zapytania, wykorzystywane do produkcji opisanych wyrobów nie są traktowane jako wyroby akcyzowe podlegające przepisom zawartym w ustawie o podatku akcyzowym albowiem nie służą celom opałowym.

W tym miejscu trzeba zauważyć, że dopiero przeznaczenie na cele opałowe przedmiotowych wyprodukowanych wyrobów będzie determinować możliwość uznania ich za wyroby akcyzowe. Tym samym dopiero wyprodukowany wyrób gotowy, bądź też produkty uboczne klasyfikowane do wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych wypełniałby definicję wyrobów akcyzowych.

Jednocześnie w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał wyraźnie, iż zakupione surowce, które po procesie produkcji są sprzedawane dla hut i odlewni oraz do zakładów produkujących elektrody węglowe, grafitowe i wyłożenia ogniotrwałe z węgla i grafitu, na żadnym etapie nie są wykorzystywane do celów opałowych i nie są zużywane do celów opałowych. Tym samym, jeżeli w tym zakresie nie będą one przeznaczone do celów opałowych (zużyte w celu wytworzenia ciepła) nie podlegają one ustawie o podatku akcyzowym jak również nie podlegają one uwarunkowaniom formalnym w zakresie ich obrotu narzuconym przez tą ustawę.

W związku z powyższym należy uznać, iż zakupione a następnie sprzedawane przez Wnioskodawcę surowce nie przeznaczone do celów opałowych, nie są traktowane jako wyroby akcyzowe podlegające przepisom zawartym w ustawie o podatku akcyzowym.

Skoro, stosownie do powyższego zarówno nabywane przez Wnioskodawcę surowce jak też i wyprodukowane i sprzedawane produkty nie są przeznaczone i nie są zużywane w celach opałowych, a tym samym nie podlegają ustawie o podatku akcyzowym to również nie podlegają one uwarunkowaniom formalnym w zakresie ich obrotu narzuconym przez tą ustawę. W związku z powyższym ustawa nie wymaga składania odrębnych oświadczeń w tym zakresie.

Należy jednakże mieć na uwadze, iż dla zabezpieczenia własnego interesu Wnioskodawca może gromadzić dokumentację, która potwierdza dla celów ewentualnej kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego przeznaczenie węgla do celów innych niż opałowe.

Powyższe oznacza zatem, że w interesie Wnioskodawcy (podatnika podatku akcyzowego) jest posiadanie odpowiednich dokumentów, z których ma wynikać, iż nabywane i sprzedawane wyroby nie są przeznaczone przez Wnioskodawcę ani ich odbiorcę do szeroko rozumianych celów opałowych.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Stosownie do powyższego przeznaczenie węgla do celów innych niż opałowe Wnioskodawca może dokumentować za pomocą dowolnych dokumentów. Tym samym przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób dokumentowania nabycia i sprzedaży z wykorzystaniem oświadczeń o przeznaczeniu węgla, z których wynika, że węgiel będzie oferowany do wykorzystania w określonym celu, należy uznać za dopuszczalne na gruncie podatkowym.

Odnośnie zaś zagadnienia trzeciego podkreślić należy, iż Wnioskodawca nabywa węgiel - antracyt, koks, koksik w celu zużycia ich do produkcji nawęglacze, pieniaczy, zasypek termoizolacyjnych, koksiku objętych kodem CN 2704, przy produkcji których nabywane wyroby, jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, nie są przeznaczone do celów opałowych. Tym samym, jak już wskazano wcześniej, dopiero przeznaczenie wyprodukowanych wyrobów do celów opałowych determinować będzie możliwość uznania ich za wyroby akcyzowe. Oznacza to zatem, że dopiero sprzedaż przez Wnioskodawcę wyrobów gotowych do celów opałowych (wyrobów węglowych w rozumieniu ustawy) determinować będzie objęcie tej czynności zakresem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Stosowanie więc do powyższego zauważyć trzeba, iż nabyte przez Wnioskodawcę wyroby w pierwszej kolejności przeznaczone będą do wytwarzania wyrobów gotowych, w procesie m.in. suszenia, których dopiero przeznaczenie o celów opałowych determinować będzie objęcie ich zakresem podatku akcyzowego. Zauważyć także należy, iż (jak wynika z przedstawionego stanu) dopiero po wytworzeniu wyrobu gotowego powstałego po przeprowadzeniu przedstawionych procesów (tekst jedn.: m.in. po wysuszeniu) i przy jego sprzedaży określane będzie ostateczne jego przeznaczenie. Jednocześnie jak przedstawił Wnioskodawca w procesie wytworzenia gotowych wyrobów nabyte wyroby nie będą wykorzystywane do celów opałowych. Oznacza to zatem, iż prawidłowym jest nabycie wyrobów przedstawionych we wniosku jako wyrobów nie objętych podatkiem akcyzowym. Natomiast sprzedaż wyrobu gotowego do celów opałowych nie powoduje powstania dodatkowych obowiązków w stosunku do nabywanych wyrobów zużywanych przez Wnioskodawcę do celów nie opałowych.

Reasumując w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę gotowych wyrobów w postaci pieniaczy, zasypek termoizolacyjnych, koksiku do celów innych niż cele opałowe sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu akcyzą. Natomiast jeżeli Wnioskodawca przeznaczy część gotowych wyrobów do celów opałowych sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Jednocześnie sprzedaż ta może, przy spełnieniu warunków przedstawionych wcześniej, podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Tym samym przeznaczenie i sprzedaż tych wyrobów gotowych do celów opałowych przez Wnioskodawcę występującego jako pośredniczący podmiot węglowy nie wpływa na wcześniejsze nabycie wyrobów (nie objętych zakresem podatku akcyzowego) wykorzystywanych do wytworzenia wyrobów gotowych, przy wytworzeniu których nie są one zużywane do celów opałowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.