IBPP4/443-535/12/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 23 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług wystawiania dokumentów tranzytowych T1 - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług wystawiania dokumentów tranzytowych T1.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi agencji celnej, w ramach których załatwia formalności celne oraz inne czynności organizacyjno-prawne, występujące w związku z przewozem towarów pomiędzy krajami Unii Europejskiej oraz krajami spoza Wspólnoty. Wszystkie te usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 63.40.20 "Usługi wspomagające i pomocnicze na rzecz transportu, pozostałe". W ramach wykonywanych na rzecz kontrahentów czynności organizacyjno-prawnych związanych z przewozem towarów, agencja świadczy również usługi polegające na wystawianiu dokumentów tranzytowych T1 i występuje w związku z tym jako główny zobowiązany w ramach procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego w rozumieniu przepisów prawa celnego. Wystawienie dokumentów T1 związane jest z transportem towarów, który jest wykonywany z terytorium państwa trzeciego na terytorium Polski lub też dalej na terytorium kraju trzeciego lub innego kraju UE. W związku z wystawieniem dokumentu T1 Wnioskodawca jest odpowiedzialny za przedstawienie, w wyznaczonym terminie, w urzędzie celnym przeznaczenia towarów w nienaruszonym stanie i z zachowaniem środków zastosowanych przez organy celne w celu zapewnienia tożsamości towarów oraz do przestrzegania przepisów procedury tranzytu wspólnotowego. Spółka jest również odpowiedzialna za pokrycie długu celnego i innych opłat mogących powstać w odniesieniu do danego towaru, w związku z czym zobowiązana jest również do przedstawienia we właściwej Izbie celnej zabezpieczenia ich pokrycia. Przedstawienia towarów we właściwym urzędzie celnym, w stosunku do których Spółka wystawia dokument tranzytowy T1, dokonuje przewoźnik tych towarów lub ich odbiorca.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Jaką stawką podatku VAT Spółka powinna opodatkować usługę wystawiania dokumentów tranzytowych T1.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi wystawiania dokumentów tranzytowych T1, powinny zostać uznane za usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, gdyż związane są one z usługami transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - ustawa o VAT) i jako takie, na podstawie art. 83 ust. 2 pkt 23 tej ustawy, powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem 0% stawki.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego. Przez usługi transportu międzynarodowego, na podstawie art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, rozumie się natomiast również usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, o ile związane są one m.in. z przewozem lub innym sposobem przemieszczania towarów:

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcie "spedycji", brak jest również definicji tego pojęcia w innych ustawach podatkowych. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadami wykładni systemowej, w celu ustalenia pojęcia spedycji, o którym mowa w art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.; dalej jako: "k.c."). Zgodnie z tym przepisem, "przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem".

Odwołując się do powyższego przepisu należy uznać, że przedmiotem usług spedycyjnych są czynności polegające na wysyłce lub odbiorze przesyłki, jak również wszelkie inne usługi związane z przewozem przesyłek. Takie stanowisko wyraża także judykatura. Przykładowo, Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 28 marca 2006 r. (sygn. I ACa - 49/06) uznał, iż "do czynności spedycyjnych w szczególności można zaliczyć: udzielanie porad, zawieranie umów przewozu, sporządzanie dokumentów przewozowych, odbiór przesyłki od nadawcy, odbiór przesyłki od przewoźnika, przekazanie przesyłki odbiorcy oraz inne czynności organizacyjne".

Również orzecznictwo Sądu Najwyższego potwierdza powyższe stanowisko poprzez wyrok z dnia 10 lutego 2006 r. (sygn. III CSK 104/200S). W wyroku tym czytamy, iż "zgodnie z art. 79-4 k.c. przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z przewozem. Nie jest więc wykluczone, aby tak jak to jest w rozpoznawanej sprawie, spedytor zobowiązywał się tylko do dokonania innej usługi związanej z przewozem".

Wystawianie dokumentów tranzytowych T1 jest związane z wewnątrzwspólnotową procedurą tranzytu zewnętrznego, która pozwala na przemieszczanie z jednego do drugiego punktu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty towarów niewspólnotowych w rozumieniu odpowiednich przepisów wspólnotowego prawa celnego, niepodlegających w tym czasie m.in. należnościom celnym, a także towarów wspólnotowych, będących przedmiotem środków wspólnotowych nakładających wymóg ich wywozu do krajów trzecich. Wystawianie dokumentów tranzytowych T1 jest więc usługą związaną z przewozem (przemieszczaniem) towarów, zatem w świetle powyższego orzecznictwa, naszym zdaniem, usługi wystawiania dokumentów tranzytowych T1 należy uznać za usługi spedycji.

Wystawienie dokumentu T1 jest jednym z elementów procedur celnych związanych z przewozem towarów, co również wskazuje na spedycyjny charakter usług. Spółka wystawiając taki dokument występuje jako główny zobowiązany w rozumieniu wewnątrzwspólnotowych przepisów celnych, a więc zgodnie z art. 96 ust. 1 WKC, jako osoba uprawniona do korzystania z procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego. W określonych w tych przepisach przypadkach. Spółka może być zobowiązana do pokrycia długu celnego i innych opłat mogących powstać w odniesieniu do danego towaru. W przypadkach przewidzianych odpowiednimi przepisami prawa celnego. Spółka może ponadto być zobowiązana do złożenia we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia w celu zapewnienia pokrycia długu celnego i innych opłat mogących powstać w odniesieniu do przewożonego towaru. Wystawianie dokumentów tranzytowych T1 oraz dokonywanie innych, przewidzianych przepisami prawa celnego czynności można, zdaniem Spółki, uznać za załatwianie formalności celnych. Załatwianie formalności celnych jest natomiast uznawane za jedną z możliwych form usług spedycji.

Na konieczność uznania usług polegających na sporządzaniu dokumentów związanych z przewozem towarów za usługi spedycji wskazują także organy podatkowe. Przykładowo Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie w postanowieniu z dnia 4 lipca 2005 r. (sygn. RP-443/44/P/1 T9/2005), uznał za "prawidłowe stanowisko Strony zawarte we wniosku, dotyczące uznania za usługi spedycyjne tożsame z usługami transportu międzynarodowego, usług polegających na wypisaniu karnetu TIR wykonywanych przez spedycje z krajów Unii Europejskiej (Francja i Holandia)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział, w odniesieniu do niektórych czynności, zastosowanie zwolnienia lub stawek obniżonych.

I tak, w myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego. Na mocy art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

Na mocy art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy, przez usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

W znaczeniu słownikowym, spedycja to ogół czynności, których celem jest zorganizowanie przewozu rzeczy. Zgodnie z art. 794 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem.

Spedytor oprócz wysłania lub odbioru przesyłki zobowiązany jest między innymi do:

Z art. 800 Kodeksu cywilnego wynika ponadto, że spedytor przy realizacji przewozu nie musi korzystać z usług podmiotów zewnętrznych, lecz może również sam dokonać przewozu. W tym wypadku spedytor ma jednocześnie prawa i obowiązki przewoźnika.

Z powyższego wynika, iż pod pojęciem spedycji mieści się znacznie szerszy zakres czynności niż pod pojęciem transportu. Spedycja bowiem obejmować może cały szereg czynności: odebranie towaru od nadawcy, dostarczenie do miejsca formowania przesyłki, załadunek, przewóz, wyładunek, dostarczenie do ostatecznego odbiorcy, załatwienie wszelkich formalności i wypełnienie dokumentacji. Nie oznacza to jednak, iż spedytor musi sam wszystkie te czynności wykonać. Działalność spedytora może ograniczać się jedynie do znalezienia firmy, która wszystkie te czynności wykona na zlecenie spedytora. Transport natomiast to z reguły umowa o przewóz.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług traktuje usługi spedycji międzynarodowej jak usługi transportu międzynarodowego, w związku z tym - w zakresie świadczenia usług spedycji międzynarodowej, należy stosować regulacje przewidziane dla usług transportowych, tj. wynikające z cyt. art. 83 ust. 1 pkt 23, art. 83 ust. 3 pkt 1 oraz art. 83 ust. 5 pkt 1 i pkt 2 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka świadczy usługi agencji celnej. W zakresie świadczonych usług znajduje się m.in. załatwianie formalności celnych oraz innych czynności organizacyjno-prawnych występujących w związku z przewozem towarów pomiędzy krajami Unii Europejskiej oraz krajami spoza Wspólnoty. W ramach wykonywanych na rzecz kontrahentów czynności organizacyjno-prawnych związanych z przewozem towarów, Spółka świadczy także usługi polegające na wystawianiu dokumentów tranzytowych T1 i występowaniu w związku z tym jako główny zobowiązany w ramach procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego w rozumieniu przepisów prawa celnego. Wystawienie dokumentu T1 związane jest z transportem towarów, który jest wykonywany z terytorium państwa trzeciego na terytorium Polski lub też dalej na terytorium kraju trzeciego lub innego kraju UE. Po wystawieniu dokumentu T1, Spółka jest odpowiedzialna za pokrycie długu celnego i innych opłat mogących powstać w odniesieniu do danego towaru. W przypadkach przewidzianych odpowiednimi przepisami prawa celnego, Spółka składa także do właściwego urzędu celnego zabezpieczenie w celu zapewnienia pokrycia długu celnego i innych opłat mogących powstać w odniesieniu do towaru. Przedstawienia we właściwym urzędzie celnym przeznaczenia, towarów, w stosunku do których Spółka wystawia dokument tranzytowy T1 dokonuje przewoźnik tych towarów lub ich odbiorca.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że wykonywane przez Spółkę czynności, będące przedmiotem wniosku tj. usługi wystawiania dokumentów tranzytowych T1, mieszczą się w zakresie usług spedycji międzynarodowej, gdyż związane są one z usługami transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy. Zatem Zainteresowany, świadczący usługi spedycji międzynarodowej, może zastosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 0% dla tych usług, pod warunkiem jednak, że dysponuje odpowiednimi dokumentami, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.