IBPP4/443-515/14/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 lipca 2014 r. (data wpływu 29 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 16 września 2014 r. (data wpływu 23 września 2014 r.), o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia momentu dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia momentu dostawy towarów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 września 2014 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu, znak: IBPP4/443-341/14/PK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie kupował towary u kontrahenta chińskiego (dalej: "Dostawcy") na warunkach FOB S. (lub inne miasto portowe na terytorium Chin). Towary będą dostarczane przez Dostawcę zgodnie z warunkami FOB na burtę statku.

Następnie Spółka będzie sprzedawała nabyte od Dostawcy towary kontrahentowi niemieckiemu, który ma siedzibę w Niemczech (dalej: "Nabywca"). Towar bezpośrednio będzie dostarczony do odbiorcy na terytorium Ukrainy. Dostawa towarów będzie realizowana na warunkach INCOTERMS CIP, magazyn K. Poza powyższymi warunkami dostawy Strony nie ustaliły żadnych innych zasad określających moment przeniesienia własności towarów na Nabywcę. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, w tym zakresie należy opierać się na ustalonych przez strony transakcji warunkach INCOTERMS. Wprawdzie warunki te nie określają wprost momentu przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel, to jednakże w braku innych postanowień mogą one, zdaniem Wnioskodawcy, być stosowane pomocniczo. Zgodnie z formułą INCOTERMS CIP miejsce docelowe (we wniosku: CIP K.), sprzedający ma obowiązek zawarcia umowy o przewóz towarów do określonego punktu przeznaczenia i opłacenia kosztów transportu i ubezpieczenia. Jednocześnie ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi ze sprzedającego na kupującego już w momencie, gdy towar zostanie przekazany pierwszemu przewoźnikowi. Zatem ewentualne roszczenia dotyczące utraty lub uszkodzenia towarów nie mogą być kierowane do sprzedawcy (pomimo iż to on ponosi koszty transportu i ubezpieczenia tych towarów), lecz do podmiotu realizującego transport oraz do ubezpieczyciela towarów.

Za zorganizowanie transportu z Szanghaju (lub innego miasta portowego w Chinach) do K. odpowiada Wnioskodawca. Po odprawie tranzytowej, która będzie miała miejsce w porcie O. (lub w innym porcie na terytorium Ukrainy), kontener będzie zwolniony ze statku i w odprawie przekazowej przetransportowany do K. Transport do K. jest zorganizowany przez spedytora działającego na zlecenie Wnioskodawcy.

Spółka będzie dysponowała dokumentami potwierdzającymi warunki realizacji opisanych powyżej transakcji, przykładowo będą to:

* konosament potwierdzający, iż transport towarów odbył się w całości poza granicami Polski, albo

* kopia dokumentu potwierdzającego objęcie towarów procedurą tranzytu, albo

* list przewozowy potwierdzający przyjęcie towarów do transportu drogowego oraz wskazujący na docelowe miejsce przemieszczenia towarów.

Opisana we wniosku dostawa towarów nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany dla podatku o charakterze podobnym do podatku od towarów i usług w Chinach, tj. w państwie, z którego towar jest transportowany do państwa docelowego (na Ukrainę).

Zgodnie z informacją uzyskaną przez Wnioskodawcę, nie ma on obowiązku dokonywania rejestracji w celu rozliczenia podatku o charakterze podobnym do podatku od towarów i usług w państwie rozpoczęcia wysyłki.

W związku z powyższym zadano pytanie:

W którym momencie dochodzi do dokonania dostawy towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem dokonania dostawy towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy jest moment, w którym towary zostają przekazane pierwszemu przewoźnikowi, tj. już w momencie, gdy towary znajdują się na burcie statku.

Zgodnie z opisanym powyżej stanem faktycznym, Wnioskodawca dokonuje dostawy na rzecz Nabywcy na warunkach INCOTERMS CIP K. Poza powyższymi warunkami dostawy Strony nie ustaliły żadnych innych zasad określających moment przeniesienia własności towarów na Nabywcę.

Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, przyjęte przez Strony warunki INCOTERMS powinny stanowić wyznacznik, w oparciu o który można określić moment wydania towarów.

Zgodnie z formułą INCOTERMS CIP sprzedawca (w analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca) ponosi m.in. koszty zawarcia umowy przewozu, przewozu towaru do miejsca przeznaczenia i ubezpieczenia według zasady minimalnego zakresu pokrycia ryzyka (o ile umowa zawarta między stronami nie przewiduje innego zakresu pokrycia ryzyka). Jednocześnie ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie, gdy towar zostanie przekazany pierwszemu przewoźnikowi.

Mając na uwadze powyższe warunki dostawy, a w szczególności fakt przejścia ryzyka utraty lub uszkodzenia towarów na Nabywcę w momencie, gdy towar zostanie przekazany pierwszemu przewoźnikowi, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w ramach realizowanych przez niego na rzecz Nabywcy dostaw do dokonania takich dostaw dochodzi już w momencie przekazania pierwszemu przewoźnikowi, czyli podczas ładowania towarów na statek w Chinach.

Z tą bowiem chwilą Wnioskodawca traci kontrolę nad tym towarami oraz przestaje ponosić odpowiedzialność za te towary. W przypadku ewentualnej utraty lub uszkodzenia towarów, to Nabywca będzie musiał podjąć wszelkie działania wobec osób trzecich (spedytora, firmy ubezpieczeniowej), zmierzające do otrzymania rekompensaty za utracony lub uszkodzony towar. Istotny jest również fakt, że z chwilą przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi, czyli po załadowaniu na statek Nabywca może swobodnie rozporządzać towarem, w tym w szczególności dokonywać jego dalszej sprzedaż. W tym zatem momencie Wnioskodawca traci ekonomiczne władztwo nad towarami, co oznacza, że dochodzi do dokonania dostawy towarów na rzecz Nabywcy.

Należy podkreślić, iż realizacja dostaw towarów na warunkach INCOTERMS CIP K. wskazuje jednoznacznie, że intencją stron było ustalenie jako momentu wydania towarów chwili, gdy towary zostają przekazane pierwszemu przewoźnikowi w porcie załadunku.

Prawidłowość ustalenia momentu wydania towarów z chwilą ich powierzenia przez dostawcę przewoźnikowi potwierdził Minister Finansów, m.in. w interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2011 r. (sygn. IPPP1-443-627/11-4/PR).W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż z uwagi na brak (poza przyjętymi warunkami INCOTERMS) szczególnych ustaleń stron co do momentu przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy z Niemiec, w ramach realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz tego nabywcy dostaw, zarówno wydanie towarów, jak również przeniesienie powyższego prawa będzie mieć miejsce już w momencie przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, czyli w transakcjach opisanych we wniosku po załadowaniu towarów na statek przewoźnika. Zdaniem Wnioskodawcy w tym momencie traci on ekonomiczne władztwo nad towarami i nabywca z Niemiec może nimi swobodnie dysponować. Miejscem, w którym dojdzie do przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel będzie terytorium Chin (gdzie rozpoczyna się transport morski towarów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie "dostawa towarów" nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Należy ponadto wskazać, iż czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji pojęcie "dostawa towarów" oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru. Z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru.

Jak wynika z wniosku Spółka, będzie kupowała towary u kontrahenta chińskiego na warunkach FOB S. (lub inne miasto portowe na terytorium Chin). Towary będą dostarczane przez Dostawcę zgodnie z warunkami FOB na burtę statku.

Następnie Spółka będzie sprzedawała nabyte towary kontrahentowi niemieckiemu, który ma siedzibę w Niemczech. Towar bezpośrednio będzie dostarczony do odbiorcy na terytorium Ukrainy. Dostawa towarów będzie realizowana na warunkach INCOTERMS CIP, magazyn K. Poza powyższymi warunkami dostawy Strony nie ustaliły żadnych innych zasad określających moment przeniesienia własności towarów na Nabywcę. Za zorganizowanie transportu z Szanghaju (lub innego miasta portowego w Chinach) do K. odpowiada Wnioskodawca. Zgodnie z formułą INCOTERMS CIP miejsce docelowe (we wniosku: CIP K.), sprzedający ma obowiązek zawarcia umowy o przewóz towarów do określonego punktu przeznaczenia i opłacenia kosztów transportu i ubezpieczenia. Jednocześnie ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi ze sprzedającego na kupującego już w momencie, gdy towar zostanie przekazany pierwszemu przewoźnikowi. Zatem ewentualne roszczenia dotyczące utraty lub uszkodzenia towarów nie mogą być kierowane do sprzedawcy (pomimo iż to on ponosi koszty transportu i ubezpieczenia tych towarów), lecz do podmiotu realizującego transport oraz do ubezpieczyciela towarów.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że w rozpatrywanym przypadku dojdzie do wydania towarów nabywcy - tym samym do ich dostawy - w momencie przekazania ich pierwszemu przewoźnikowi albowiem wiąże się to z przeniesieniem na nabywcę prawa do dysponowania towarem jak właściciel, i z tym momentem przechodzą na nabywcę wszelkie korzyści i ciężary, w tym odpowiedzialność za utratę lub zniszczenie towaru. Należy zatem uznać, że w momencie wydania towaru pierwszemu przewoźnikowi dokonana zostaje dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. W tym więc momencie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej transakcji, w myśl art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że odpowiedź na pytanie nr 1 i 3 zadane we wniosku jest przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.