IBPP4/443-461/13/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 września 2013 r. (data wpływu 25 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z 25 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.) oraz pismem z 4 listopada 2013 r. (data wpływu 5 listopada 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczenia nabycia towarów poza granicami kraju oraz ich dalszej odsprzedaży - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczenia nabycia towarów poza granicami kraju oraz ich dalszej odsprzedaży. Ww. wniosek został uzupełniony pismami z 25 października 2013 r. oraz 4 listopada będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 16 października 2013 r. znak IBPP4/443-461/13/PK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zamówił wykonanie częściowe konstrukcji stalowej w firmie czeskiej (identyfikującej się numerem podatkowym czeskim). Następnie została ona przesłana bezpośrednio do Francji, gdzie pracownicy Wnioskodawcy dokonali montażu łącznie z innymi elementami tej konstrukcji. Została wystawiona kontrahentowi francuskiemu faktura na całość (dostawa + montaż) ze stawką NP. Dostawa dotyczyła wyłącznie elementów konstrukcji stalowej bez montażu. Montaż wymagał specjalistycznego sprzętu oraz wiedzy i umiejętności osób dokonujących montażu.

Faktura za konstrukcję z Czech posiadała stawkę VAT 0%, wystawioną dla odbiorcy identyfikującego się polskim numerem podatkowym.

Nabycie nie zostało opodatkowane przez spółkę na terytorium Francji i Wnioskodawca nie jest w stanie udowodnić procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej. Na terenie Francji również nabywca nie opodatkował ww. transakcji.

Spółka za sierpień 2013 r. dokonała naliczenia i odliczenia podatku VAT w tej samej deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Jak należy prawidłowo rozliczyć nabycie towarów zagranicą ze wskazaniem dostarczenia go do innego kraju unijnego z pominięciem transportu do kraju (siedziby) zamawiającego.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na wskazany polski numer identyfikacyjny NIP na fakturze kontrahenta czeskiego, spółka winna dokonać naliczenia podatku VAT z możliwością jego odliczenia w tej samej deklaracji VAT-7 mimo, że towar nie znajdował się na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej WNT), o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Powyższe stosuje się pod warunkiem, że:

Jak wynika z art. 20 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz.UE.L 2006 Nr 347, str. 1) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oznacza nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel rzeczowym majątkiem ruchomym wysyłanym lub transportowanym do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, do miejsca przeznaczenia w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b tiret pierwszy ww. dyrektywy opodatkowaniu VAT podlega odpłatne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium państwa członkowskiego dokonywane przez podatnika działającego w takim charakterze lub przez osobę prawną niebędącą podatnikiem, gdy sprzedawcą jest podatnik działający w takim charakterze, który nie korzysta ze zwolnienia dla małych przedsiębiorstw przewidzianego w art. 282-292 i który nie jest objęty przepisami art. 33 i 36.

W myśl art. 25 ust. 1 i 2 ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

Jak wynika przytoczonych powyżej przepisów, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Co do zasady wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlega opodatkowane w kraju, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Jak wynika z wniosku Wnioskodawca nabył towary od czeskiego kontrahenta które zostały przesłane do Francji gdzie Wnioskodawca dokonał następnie ich montażu i dalszej odsprzedaży. W tej sytuacji doszło zatem do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez Wnioskodawcę na terytorium Francji. Transakcja ta winna zatem być rozpoznana i opodatkowana we Francji zgodnie z tamtejszymi przepisami.

Przy czym w sytuacji gdy nabywca podał przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich transportu to nabycie to oprócz tego, że podlega opodatkowaniu w kraju zakończenia wysyłki lub transportu, podlega opodatkowaniu w kraju którego numerem posłużył się nabywca.

Jednakże przepisy przewidują również, że w takim przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie nastąpi w kraju, którego numer został wykorzystany, jeżeli nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca dla nabycia towarów z Czech - które następnie zostały bezpośrednio przetransportowane do Francji - podał dla tej transakcji numer nadany mu w Polsce. Ponadto wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów dokonane przez Wnioskodawcę na terytorium Francji nie zostało opodatkowane na terenie Francji czyli kraju zakończenia wysyłki (transportu). Tym samym nabycie dokonane przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu również w Polsce, a co za tym idzie winno być rozliczone w kraju.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, mogą być wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne mogą być również wystawiane dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług stanowiącymi załącznik nr 4 do rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług z dnia 18 marca 2013 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 394) w poz. 23 deklaracji VAT-7 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną zgodnie z art. 31 ustawy.

W świetle powyższego należ stwierdzić, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu:

Na podstawie art. 88 ust. 6 nie stanowi podstawy do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c, w przypadku opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 25 ust. 2, na terytorium kraju z powodu podania numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10, w sytuacji gdy towary w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu jednakże pod warunkiem, że nie wystąpią okoliczności przewidziane w art. 88 ustawy. Jedną takich okoliczności wskazanych w art. 88 ust. 6 ustawy jest sytuacja przedstawiona w opisanym stanie faktycznym tj. gdy nabywca był zobowiązany do opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego w kraju wydania numeru którym się posłużył pomimo, że zakończenie transportu lub wysyłki towarów zakończyło się w innym państwie członkowskim.

W takiej okoliczności zatem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku należnego pochodzącego z samonaliczenia, a wynikającego z opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, oceniane całościowo należało, uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.