IBPP4/443-446/11/MN - Zwolnienie z VAT usług odpłatnego wystawiania certyfikatów energetycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 6 kwietnia 2011 r.):

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od kwietnia 2010 r. działalność gospodarczą. Wykonywana przez Wnioskodawcę działalność - wystawianie certyfikatów energetycznych mieści się pod symbolem 71.20.19.0 PKWiU z 2008 r.

Wnioskodawca świadczy swoje usługi odpłatnie, zgodnie więc z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca nie jest jednak czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, korzysta bowiem ze stworzonej przez ustawodawcę w przepisie art. 113 ustawy o VAT "dobrowolności wyboru" opodatkowania podatkiem VAT podatników, którym wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł Przekroczenie ww. kwoty oznaczałoby automatyczny obowiązek rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku VAT. Wnioskodawca nie przekroczył powyższego limitu w zeszłym roku (obrót poniżej l00.000 zł) ani w obecnym roku. Usługi, które Wnioskodawca świadczy nie mieszczą się też w katalogu usług z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, to jest katalogu usług w stosunku do których świadczący je podatnik nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego do określonej wysokości sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 kwietnia 2011 r.):

Czy Wnioskodawca świadcząc ww. usługi może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawiony w piśmie z dnia 11 kwietnia 2011 r):

Wnioskodawca świadcząc ww. usługi może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z zapisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Artykuł 113 ust. 5 stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. (...)

Z art. 113 ust. 9 ustawy wynika, iż podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. (...) (art. 113 ust. 10).

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 2 ust. 5 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy rozpoczynający w 2010 r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy wymienionej w art. 1, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 100.000 zł i nie przekroczyła 150.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

Stosownie do zapisu art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Z powyższego wynika, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do alternatywnego wyboru, zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, bądź pozostania podatnikiem VAT zwolnionym. Powyższy wybór jest dobrowolną decyzją każdego podatnika, którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła pewnego określonego limitu kwoty. Istnieją jednak pewne przesłanki negatywne, które uniemożliwiają podatnikowi skorzystania z tego prawa.

Przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 wykluczają bowiem możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podatników, którzy świadczą pewne rodzaje usług. W tym przypadku podatnik od samego początku, od pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem VAT obowiązany jest dokonać rejestracji we właściwym urzędzie skarbowym jako podatnik VAT czynny.

Z zaprezentowanego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatnie wystawia certyfikaty energetyczne. Powyższe usługi nie mieszczą się jednak w katalogu usług z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, to jest katalogu usług w stosunku do których świadczący je podatnik nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego do określonej wysokości sprzedaży. Wartość sprzedaży opodatkowanej prowadzonej przez Wnioskodawcę nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym, ani w obecnym roku podatkowym limitu, powyżej którego musiałby on bezwarunkowo dokonać stosownej rejestracji.

Jak już wcześniej wskazano, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do dobrowolności rejestracji jako podatnik VAT czynny, jest nie zaistnienie przesłanek negatywnych z przepisu art. 113 ust. 13 oraz nie przekroczenie pewnego, określonego limitu kwoty sprzedaży opodatkowanej.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, przy założeniu, że Wnioskodawca nie wykonuje czynności wyłączonych ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 13, iż rozpoczynając prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie 2010 r. Wnioskodawca mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r., o ile wcześniej wartość sprzedaży nie przekroczyła w proporcji do okresu prowadzonej działalności kwoty w wysokości 100.000 zł (zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy o podatki od towarów i usług).

Należy również stwierdzić, iż zgodnie z zapisem art. 113 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca może nadal korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do momentu przekroczenia w 2011 r. kwoty obrotu z tytułu sprzedaży opodatkowanej w wysokości 150.000 zł (art. 113 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług).

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 10, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.