IBPP4/443-429/09/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2009 r. (data wpływu 20 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania kosztów poniesionych z tytułu podatku VAT w ramach inwestycji polegającej na wykonaniu elewacji zewnętrznej, montażu ślusarki aluminiowej oraz chodnika z kostki brukowej - jest prawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania kosztów poniesionych z tytułu podatku VAT w ramach inwestycji polegającej na wykonaniu elewacji zewnętrznej, montażu ślusarki aluminiowej oraz chodnika z kostki brukowej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 maja 2009 r. (data wpływu 20 maja 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 maja 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ubiega się o dofinansowanie w ramach Europejskich Środków Pomocowych "Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich - Odnowa i Rozwój Wsi". Dofinansowanie polega na refundacji 75% kosztów kwalifikowanych poniesionych przez Wnioskodawcę. W przypadku Parafii do kosztów kwalifikowanych zalicza się prace budowlane związane z wykonaniem elewacji zewnętrznej, montażem ślusarki aluminiowej oraz chodnika z kostki brukowej, będącej integralną częścią Kościoła. W razie otrzymania pozytywnej decyzji o dofinansowaniu Parafia będzie ponosić koszty związane z inwestycją. W ramach kosztów inwestycyjnych będzie ponosiła również koszty z tytułu podatku VAT. Warunkiem koniecznym dla zrefundowania części kosztów ponoszonych z tytułu podatku VAT, a tym samym uznania ich jako koszty kwalifikowane jest brak możliwości odzyskania go z innych źródeł. Kościół będący przedmiotem inwestycji jest obiektem zabytkowym wpisanym do rejestru zabytków. Parafia nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej ani nie generuje żadnych dochodów. Parafia nie podlega pod ustawę o podatku VAT na podstawie art. 15 ust. 1, 2 w powiązaniu z art. 5 ww. ustawy.

W piśmie z dnia 14 maja 2009 r. uzupełniającym opis zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym oraz nie składa deklaracji VAT-7. Parafia nie prowadzi i nie planuje rozpoczęcia żadnej działalności gospodarczej. Wyremontowany obiekt nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Kościół stanowiący przedmiot projektu będzie ogólnodostępny dla ludzi i zwiedzających nieodpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących w Polsce przepisów prawa podatkowego Parafia może odzyskać koszty ponoszone z tytułu podatku VAT w ramach inwestycji. Jeżeli tak, to w jaki sposób.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca nie może odzyskać podatku VAT zawartego w fakturach na prace związane z elewacją zewnętrzną, montażem ślusarki aluminiowej oraz chodnika z kostki brukowej na podstawie art. 15 ust. 1, 2 w powiązaniu z art. 5 oraz art. 86 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie realizował projekt polegający na wykonaniu prac budowlanych związanych z wykonaniem elewacji zewnętrznej, montażem ślusarki aluminiowej oraz chodnika z kostki brukowej wokół Kościoła. Wnioskodawca wskazał, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym oraz nie składa deklaracji VAT-7. Parafia nie prowadzi i nie planuje rozpoczęcia żadnej działalności gospodarczej. Wyremontowany obiekt nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Kościół stanowiący przedmiot projektu będzie ogólnodostępny dla ludzi i zwiedzających nieodpłatnie.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi - brak związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizowanego projektu.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania uregulowania § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którymi zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe bezpośrednio im przekazane na odrębny rachunek bankowy, na którym są ulokowane wyłącznie środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, przysługuje zwrot podatku naliczonego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.