IBPP4/443-408/13/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu 5 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług polegających na wynajmie jachtu - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług polegających na wynajmie jachtu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług wynajmu własnego jachtu pełnomorskiego wraz z własną obsługą na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i posiadających miejsce zamieszkania na terytorium kraju, a także sporadycznie na rzecz podmiotów gospodarczych mających siedzibę na terytorium kraju. Działalność gospodarcza będzie zarejestrowana w Polsce, pod adresem zamieszkania Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, iż w celu prowadzenia ww. działalności gospodarczej zamierza zarejestrować się w polskim urzędzie skarbowym dla celów podatku od towarów i usług.

W celu realizacji ww. przedsięwzięcia w najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza zakupić używany jacht pełnomorski (długość kadłuba 17,5 m) od kontrahenta greckiego (podmiot prowadzący działalność gospodarczą). Transakcja ta zostanie udokumentowana fakturą lub innym dokumentem poświadczającym dokonanie transakcji (np. umową kupna - sprzedaży) wystawionym przez kontrahenta greckiego na rzecz Wnioskodawcy, przy czym transakcja ta, jak został poinformowany Wnioskodawca przez kontrahenta greckiego, nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Przedmiotowy jacht został wyprodukowany w 1992 r. i był przez kilkanaście lat używany do prowadzenia tego typu działalności na terenie Unii Europejskiej oraz poza nią. Jacht w chwili zakupu będzie pod grecką banderą i będzie się znajdował w porcie w Atenach. Po dokonaniu zakupu jacht przez okres około trzech miesięcy będzie znajdował się w tym samym miejscu, co przed zakupem, tzn. w porcie w Atenach, po czym, będzie znajdował się w różnych portach Europy, lecz nie w Polsce. Z portów tych jacht będzie wynajmowany.

Usługi Wnioskodawcy polegać będą na:

Należy zaznaczyć, iż jacht będzie służył wyłącznie do sportu i rekreacji, o czym świadczy zgłoszony do ewidencji działalności gospodarczej kod PKD 93.19.Z (pozostała działalność związana ze sportem), nie będzie natomiast służył do przewozu pasażerów, tak jak robią to statki wycieczkowe. Rejsy odbywać się będą wyłącznie pomiędzy portami krajów należących do Unii Europejskiej oraz krajów spoza Unii - podkreślenia wymaga fakt, iż całość usług wykonywana będzie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z każdym uczestnikiem rejsu będzie spisywana umowa wynajmu jachtu, przy czym każdy uczestnik rejsu stanowił będzie załogę jachtu, a nie pasażera - na własny koszt będzie musiał dotrzeć do miejsca zacumowania jachtu. W skład rejsu wchodzić będzie zakwaterowanie na jachcie i żegluga po określonej trasie oraz usługi kapitana jachtu (którym będzie właściciel jachtu). Poza przemieszczaniem się jachtem pomiędzy różnymi miejscami, uczestnicy rejsu będą także na nim zakwaterowani (w kabinach) - będą mieszkać i nocować na jachcie przez kilka lub kilkanaście dni.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy świadczone w przyszłości przez Wnioskodawcę usługi wynajmu i prowadzenia jachtu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 tj.). zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż jako polski podatnik zamierza wynajmować własny jacht na wodach Unii Europejskiej i poza jej granicami na rzecz osób fizycznych nieprowadzącym działalności gospodarczej, jak również podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, wraz z usługą prowadzenia jachtu. Nadmienić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi faktycznie nie będą miały miejsca na terenie kraju, lecz poza nim. W związku z powyższym, Wnioskodawca ma wątpliwości, czy taka usługa wynajmu jachtu wraz z usługą własną polegającą na prowadzeniu jachtu na rzecz ww. osób nie będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n. Z przepisu art. 28b ustawy wynika zatem, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi. Stosownie natomiast do art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Na mocy natomiast art. 28j ust. 1 ustawy, będącego zastrzeżeniem zarówno art. 28b ust. 1 jak i art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Ustawodawca w przepisie art. 28j ust. 2 ustawy wprowadził z kolei pojęcie krótkoterminowego wynajmu środków transportu, przez które rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających - przez okres nieprzekraczający 90 dni.

Ustawa nie precyzuje definicji środka transportu, za wyjątkiem pojęcia nowego środka transportu, którego definicja zawarta jest w art. 2 pkt 10 ustawy. Zgodnie jednak z art. 38 Rozporządzenia Wykonawczego Rady Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE, termin ten obejmuje pojazdy, mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie i urządzenia służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystania w celu transportu. Przepis ten zawiera również, w ust. 2, niewyłączną, przykładową listę takich środków transportu. Obejmuje ona m.in. pojazdy lądowe, takie jak samochody, motocykle, rowery, trójkołowce oraz pojazdy turystyczne, statki. Zatem statek morski należy zaliczyć do środków transportu, definiowanych na potrzeby podatku VAT.

Z powyższych zapisów wynika, że o miejscu opodatkowania takich usług decyduje miejsce oddania środka transportu do dyspozycji nabywcy usługi. Potwierdza to również art. 40 Rozporządzenia 282/2011, który stanowi, że miejscem, w którym środek transportu jest faktycznie oddany do dyspozycji najemcy, o którym mowa w art. 56 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, jest miejsce, w którym najemca lub osoba trzecia działająca w jego imieniu przejmuje nad nim fizyczne posiadanie.

Reasumując, w przekonaniu Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy polski podatnik, będący właścicielem jachtu, odda go do dyspozycji swoim klientom (osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, jak również podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą) wraz z usługą prowadzenia jachtu - na terytorium innym niż terytorium Polski, to usługa ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT w miejscu faktycznego przekazania środka transportu do dyspozycji klienta, tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce.

Stanowisko w ww. kwestii Wnioskodawca opiera również na opublikowanych indywidualnych interpretacjach przepisów podatkowych wydanych w podobnej sprawie, a w szczególności na interpretacji z dnia 6 maja 2011 r. o sygnaturze ILPP4/443-278/11-3/JKa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Natomiast w myśl art. 2 pkt 1 ustawy o VAT przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku opisu wynika, że usługi Wnioskodawcy będą polegać na:

Jacht będzie służył wyłącznie do sportu i rekreacji. Rejsy odbywać się będą wyłącznie pomiędzy portami krajów należących do Unii Europejskiej oraz krajów spoza Unii. W skład rejsu wchodzić będzie zakwaterowanie na jachcie i żegluga po określonej trasie oraz usługi kapitana jachtu (którym będzie właściciel jachtu). Jacht będzie wynajmowany z różnych portów Europy. Jednakże jacht ten nie będzie znajdował się w polskim porcie. Ponadto świadczone usługi nie będą służyły do przewozu pasażerów, jak to robią statki wycieczkowe. Świadczone usługi będą służyły wyłącznie do sportu i rekreacji, o czym świadczy zgłoszony do ewidencji działalności gospodarczej kod PKD 93.19.Z (pozostała działalność związana ze sportem). Każdy z uczestników będzie stanowił załogę jachtu i z każdym z tych uczestników zostanie spisana umowa na wynajem jachtu. W skład rejsu wchodzić będzie zakwaterowanie na jachcie i żegluga po określonej trasie oraz usługi kapitana jachtu (którym będzie właściciel jachtu). Poza przemieszczaniem się jachtem pomiędzy różnymi miejscami, uczestnicy rejsu będą także na nim zakwaterowani (w kabinach) - będą mieszkać i nocować na jachcie przez kilka lub kilkanaście dni.

Stosownie zatem do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego ww. usługi zaliczyć należy do usług złożonych, składających się z kombinacji różnych czynności. Możemy mówić więc o jednym świadczeniu (złożonym z kilku innych świadczeń składowych). Pojedyncze świadczenie ma miejsce wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być dzielona dla celów podatkowych. Wynika to z samego charakteru usługi, która składa się z różnych świadczeń, prowadzących jednak do jednego celu, jakim w sytuacji Wnioskodawcy jest organizacja ww. usług. Zatem wszystkie świadczenia powinny być zaklasyfikowane i opodatkowane tak, jak usługa podstawowa, która nadaje całości zasadniczy charakter.

Mając powyższe na uwadze przyjąć należy, że Wnioskodawca organizuje podróż turystyczną dla nabywcy usługi związaną ze sportem i rekreacją, obejmującą usługę prowadzenia jachtu po określonej trasie, usługę kapitana jachtu (właściciela) obecnego na jachcie wraz z zapewnieniem dla uczestników zakwaterowania i nocowania na jachcie.

Wnioskodawca w opisie sprawy posłużył się pojęciem usługi najmu jachtu tj. oddania go do dyspozycji swoim klientom. Stwierdzić zatem należy, że w świetle pozostałych informacji podanych przez Wnioskodawcę, to nie najem jest głównym powodem zakupu u Wnioskodawcy usługi. Istotnym jest bowiem chęć odbycia podróży przez klientów. Najem jest więc usługą pomocniczą do ww. usługi wiodącej, gdyż nie stanowi ona celu samego w sobie lecz jest środkiem do wykorzystania usługi zasadniczej na którą jak wskazano wyżej składa się usługa prowadzenia po określonej trasie jachtu, usługa kapitana (właściciela) wraz z zapewnieniem zakwaterowania.

Mając zatem na uwadze opis świadczonej przez Wnioskodawcę usługi stwierdzić należy, że organizowana przez Wnioskodawcę usługa polegająca na wynajmie jachtu z kapitanem tego jachtu (właścicielem) wraz z usługą prowadzenia jachtu po określonej trasie, która to usługa związana jest ze sportem i rekreacją, i w skład której wchodzi również mieszkanie i nocowanie przez uczestników rejsu stanowiących załogę tego rejsu, stanowi kompleksową usługę zawierającą charakterystyczne elementy usługi turystycznej. Ponadto to, że uczestnicy rejsu są członkami załogi, nie zmienia faktu, że jest to nadal rejs rekreacyjny lub sportowy.

Należy przy tym zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji legalnej "usług turystyki". Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych.

Zgodnie z definicją Współczesnego Słownika Języka Polskiego pod redakcją prof. Bogusława Dunaja, wyd. Lagenscheidt, Warszawa 2007, turystyka to odbywanie podróży, wędrówek w celach wypoczynkowych, poznawczych itp., a także działalność gospodarcza, polegająca na przygotowaniu i udostępnianiu turystom bazy noclegowej, lokali gastronomicznych i oferowaniu rozmaitych atrakcji, stanowiąca źródło czyichś dochodów. Definicje usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. I tak usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale nie służące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak "Ekonomika turystyki" PWN, Warszawa 1979, s. 159). Z kolei słownik języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN 1999) pojęcie to definiuje jako: "zorganizowane zbiorowe lub indywidualne wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania, wędrówki po obcym terenie, mające cele krajoznawcze lub będące formą czynnego wypoczynku". Natomiast Światowa Organizacja Turystyki (WTO) zaleca dla celów statystycznych następującą definicję turystyki: "Turystyka obejmuje ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, zawodowych lub innych nie dłużej niż rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, w których głównym celem jest działalność zarobkowa".

Pakietem usług nazywa się w turystyce zestaw usług turystycznych służących zaspokojeniu kompleksowych potrzeb. Pakiet usług bywa kombinacją dwóch (np. hotel i wyżywienie, przejazd i nocleg) lub więcej elementów oferowanych przez sprzedawcę jako jeden produkt po określonej cenie (por. J. Altkorn "Marketing w turystyce", Warszawa 2002 r., s. 99). Zatem usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że usługa turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT to świadczenie złożone, na które składa się szereg usług (obcych i własnych) takich jak np. hotelarstwo, gastronomia, transport mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania. Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt).

Usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Zatem za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i sportem (tzn. kompleksowym programem imprez).

Mając powyższe na uwadze świadczona przez Wnioskodawcę usługa w pełni zawiera się w zakresie usług turystyki.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Usługi turystyki zostały wyłączone spod zakresu stosowania przepisów ustawy o statystyce publicznej, tym samym klasyfikacja świadczonych usług nie będzie decydowała o uznaniu wykonywanej usługi za usługę turystyki.

Na podstawie art. 28n ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Stosownie do ust. 2 tego przepisu w przypadku, gdy usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Zgodnie zaś z art. 28n ust. 3 w przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119, jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika że Wnioskodawca zamierza świadczyć ww. usługi jako podmiot zarejstrowany w Polsce pod adresem zamieszkania. W celu prowadzenia tej działalności zamierza zarejestrować się w polskim urzędzie skarbowym.

Zatem mając na względzie, iż Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie świadczył usługę turystyki, o której mowa w art. 119, stwierdzić należy, że miejscem świadczenia usługi przedstawionej we wniosku będzie zgodnie z art. 28n ustawy VAT miejsce gdzie świadczący usługi ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. A zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi turystyki będą podlegały opodatkowaniu na terenie kraju.

Należy też zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna została wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy.

Ponadto wskazana interpretacja swoim zakresem obejmowała tylko usługi w zakresie samego wynajmu jachtu bez usługi prowadzenia jachtu przez właściciela tego jachtu (kapitana) po określonej trasie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie miejsca świadczenia usług, polegających na wynajmie jachtu należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pytania drugiego wniosku ORD-IN.

Natomiast w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pytania pierwszego wniosku ORD-IN zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.