IBPP4/443-401/13/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-401/13/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w K. działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie klasyfikacji oraz określenia miejsca świadczenia usługi logistycznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie klasyfikacji oraz określenia miejsca świadczenia usługi logistycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą związaną z produkcją i sprzedażą żarówek. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: podatek CIT).

Spółka ma zamiar rozszerzyć swoją działalność o usługi logistyczne świadczone na rzecz podmiotu powiązanego - Kontrahenta z siedzibą na Ukrainie we Lwowie. Kontrahent jest rezydentem podatkowym ukraińskim i rozlicza się z podatków zgodnie z prawem ukraińskim, Kontrahent nie posiada na terenie Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: RP) stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowany na potrzeby rozliczania podatku VAT na terenie kraju.

Zawarcie umowy o świadczenie usług logistycznych jest planowane z uwagi na dużą ilość samochodów należących do Kontrahenta (ok. 80 samochodów ciężarowych) oraz częstotliwości dokonywania przewozów tymi samochodami przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: RP) na terytorium całej Unii Europejskiej.

W skład usług logistycznych wchodziłoby szereg czynności związanych z logistyką i obsługą samochodów należących do Kontrahenta, w tym:

* Obsługa i rozliczenie kart paliwowych przy tankowaniu samochodów w strefie Unii Europejskiej (dalej: UE), tj. zakup paliwa na własną rzecz przez Wnioskodawcę lecz do samochodów będących własnością Kontrahenta i dalsza odsprzedaż tego paliwa w ramach usługi logistycznej;

* Obsługa telefonów komórkowych kierowców, tj. zapłata za rozmowy telefoniczne przeprowadzane przez kierowców Kontrahenta i obciążanie następnie kontrahenta w ramach usługi logistycznej;

* Usługa pośrednictwa w zakresie nawiązania kontaktów z potencjalnymi klientami Kontrahenta na terenie UE, tj. pozyskiwanie klientów, prowadzenie działań marketingowych;

* Planowanie tras przewozu przy zbiorczych przewozach zgodnie z zapotrzebowaniem Kontrahenta;

* Wsparcie techniczne obsługi pojazdów w autoryzowanych stacjach kontroli oraz przeglądy i naprawa samochodów ciężarowych klienta, tj. podpisanie umów ze stacjami kontroli pojazdów, kierowanie pojazdów Kontrahenta do stacji kontroli, z którymi Wnioskodawca ma podpisane umowy a następnie obciążanie Kontrahenta za wykonane naprawy przez stacje kontroli pojazdów;

* Wsparcie informacyjne w zakresie wykonywania przewozów towarów Kontrahenta przez UE;

* Zapewnienie parkingu na czas postojów dla samochodów ciężarowych klienta w Polsce poprzez wyszukiwanie stosownych parkingów zgodnie z podanymi trasami przejazdów przez Kontrahenta;

* Zapewnienie powierzchni magazynowej w celu konsolidacji załadunków od różnych nadawców na terenie Wnioskodawcy w K. oraz na terenie Polski poprzez wynajem powierzchni magazynowych.

Rozliczenie powyższych usług odbywałoby się na podstawie podpisanej umowy o świadczenie przez Wnioskodawcę usług logistycznych na rzecz Kontrahenta i następowałoby w okresach miesięcznych. Wnioskodawca wystawiałby na rzecz Kontrahenta fakturę za świadczenie usług logistycznych. Na fakturze byłaby jedna zbiorcza kwota wynagrodzenia za szereg czynności logistycznych wymienionych powyżej.

Wynagrodzenie wykazywane na fakturze byłoby kalkulowane w oparciu o:

a.

faktycznie poniesione koszty związane z:

* zakupem paliwa do samochodów Kontrahenta;

* rozmowami telefonicznymi przeprowadzanymi przez pracowników Kontrahenta;

* wynajmem pomieszczeń magazynowych nienależących do Wnioskodawcy;

* parkingami opłacanymi przez Wnioskodawcę a dotyczącymi samochodów Kontrahenta;

* usługami warsztatowymi i napraw samochodów świadczonymi przez stacje kontroli oraz warsztaty zajmujące się naprawą samochodów

* w części w jakiej Wnioskodawca byłby obciążony za naprawy samochodów należących do Kontrahenta;

b.

wynagrodzenie Wnioskodawcy - określono ryczałtowo i dotyczy usług świadczonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę, tj. usługi:

* planowania tras przewozu;

* pośrednictwa w poszukiwaniu klientów na towary oferowane przez Kontrahenta;

* wsparcia informacyjnego;

* magazynowe świadczone na terenie magazynów należące do Wnioskodawcy.

Wysokość części wynagrodzenia związanego z faktycznie ponoszonymi kosztami przez Wnioskodawcę byłaby częścią wynagrodzenia zmienną - zależną od faktycznego zakresu zakupionych towarów i usług dotyczących samochodów Kontrahenta. Wynagrodzenie za usługi świadczone przez Wnioskodawcę byłoby z kolei określone w sposób ryczałtowy i byłaby to kwota stała. Strony zamierzają ustalić także w umowie stosowną marżę zysku należną Wnioskodawcy za świadczone usługi logistyczne.

Wynagrodzenie byłoby więc kalkulowane w oparciu o zakupione towary, zakupione usługi, wartość usług świadczonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę oraz z naliczeniem stosownej marży za świadczone usługi logistyczne należnej Spółce.

Wnioskodawca, kupując usługi i towary, w tym paliwo do samochodów ciężarowych będących własnością Kontrahenta, ma zamiar odliczać podatek VAT jako podatek VAT naliczony związany ze sprzedażą opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano pytania:

1. Czy przedstawiony stan faktyczny spełnia wymagania tzw. usługi kompleksowej polegającej na świadczeniu usług logistycznych opodatkowanych zgodnie z jedną zasadą: opodatkowania usług w miejscu siedziby (prowadzenia działalności gospodarczej) Zleceniobiorcy.

2. Czy wszystkie czynności wymienione w stanie faktycznym wchodzą w zakres tzw. usługi kompleksowej polegającej na świadczeniu usług logistycznych.

3. Czy w odniesieniu do kompleksowej usługi logistycznej może być zastosowana zasada zawarta w art. 28b Ustawy o VAT polegająca na ustalaniu miejsca świadczenia usługi w miejscu, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

4. Jaki wpływ na ustalenie czy Spółka wykonuje usługę czy następuje sprzedaż towarów mają wartości zakupionych towarów wchodzących w zakres usługi, np. koszt paliwa to 80% wartości wynagrodzenia za usługę logistyczną a pozostałe usługi kupione przez Wnioskodawcę stanowią 20% kosztów usługi logistycznej.

5. Czy w sytuacji gdyby znaczącą wartością wynagrodzenia za usługę logistyczną stanowiłaby wartość kupowanego przez Spółkę paliwa do samochodów Kontrahenta, można ten zakup potraktować jako wynagrodzenie za usługę opodatkowaną jednolitą stawką podatku VAT, czy też nie byłoby to właściwe i należałoby uznać, iż następuje faktycznie odrębnie sprzedaż paliwa i odrębnie świadczenie usługi logistycznej.

6. Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów towarów (w szczególności paliwa do samochodów ciężarowych będących własnością Kontrahenta) oraz usług (np. usług remontowych samochodów ciężarowych będących własnością Kontrahenta) zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 8 Ustawy o VAT w przypadku gdy faktury zakupowe będą wystawiane na Wnioskodawcę który będzie w dalszej kolejności odsprzedawał te towary i usługi w ramach kompleksowej usługi logistycznej.

Zdaniem Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają - zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT - m.in.: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się z kolei każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT.

W omawianym stanie faktycznym podstawowe znaczenie ma pojęcie dostawy towarów oraz świadczenia usług a także pojęcie usługi kompleksowej polegającej na świadczeniu usług logistycznych. Problem, który należy rozstrzygnąć to odpowiedź na pytanie czy szereg czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach umowy o świadczenie usług logistycznych stanowi usługę kompleksową czy też określone czynności nie mieszczą się w tym pojęciu i należy je traktować odrębnie jak dostawę towarów.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 21 maja 2002 r. o sygn. akt III RN 66/01 uznał, iż. " (...) w celu ustalenia czy dana usługa może być uznana za usługę złożoną, konieczne jest zbadanie przebiegu konkretnej transakcji w rzeczywistości z uwzględnieniem wszystkich ekonomicznych aspektów tej transakcji oraz ustalenie wzajemnych relacji pomiędzy usługami wchodzącymi w skład usługi złożonej w zakresie celów, jakie te usługi realizują."

Ponadto, zgodnie z utrwalonym już orzecznictwem świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone na potrzeby opodatkowania podatkiem VAT. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla kontrahenta jedną całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie i opodatkować zgodnie z tym elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący (Tak też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - dalej: WSA, w Poznaniu z dnia 16 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Po 1096/09 oraz wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości - dalej: ETS z dnia 27 października 2005 r. w sprawie Levop Verzekeringen C-41/04). Usługi pomocnicze składające się na kompleksową usługę podstawową są wówczas rozliczane zgodnie z zasadami podatkowymi określonymi dla tej usługi podstawowej.

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, w tym Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26 sierpnia 2011 r., znak IPPP1/443-782/11-4/AW: "Aby dana usługa była usługą złożoną (kompleksową), winna składać się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej".

Pojęcie usługi logistycznej nie zostało uregulowane ani w Ustawie o VAT ani w innych ustawach podatkowych. W takim przypadku należy przyjąć potoczne rozumienie usługi logistycznej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego pod red. prof. Stanisława Dubisza logistyka to "planowanie i organizacja skomplikowanego przedsięwzięcia". Usługą logistyczną jest więc wykonywanie usług związanych z planowaniem i organizacją skomplikowanego przedsięwzięcia. Nie ulega wątpliwości, iż usługa logistyczna tak rozumiana jest usługą złożoną z szeregu konkretnych czynności.

W omawianym stanie faktycznym usługa logistyczna świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta ma na celu zapewnienie prawidłowego transportu towarów Kontrahenta na terytorium RP, co z uwagi na ilość samochodów posiadanych przez Kontrahenta jest niewątpliwie skomplikowanym przedsięwzięciem. Usługa logistyczna jest związana z wykonywaniem czynności zapewniających prawidłowy przewóz towarów należących do Kontrahenta samochodami Kontrahenta przez terytorium RP na teren UE. Kontrahent - zlecając usługę logistyczną Wnioskodawcy - chce zapewnić sobie sprawną organizację przewozów swoich towarów własnymi samochodami przez terytorium RP.

W tym właśnie celu Wnioskodawca zobowiązuje się do szeregu czynności, w tym:

* zorganizowania zakupu paliwa do samochodów Kontrahenta także poprzez obsługę i rozliczanie kart paliwowych;

* obsługi telefonów komórkowych kierowców;

* planowania tras przewozu;

* wsparcia technicznego obsługi pojazdów, w tym zapewnienie autoryzowanych stacji kontroli oraz napraw

* samochodów;

* zapewnienia parkingu;

* zapewnienia powierzchni magazynowych;

* poszukiwanie rynków zbytu;

* wsparcie informacyjne dotyczące przewozów towarów przez terytorium RP.

Wszystkie powyżej opisane czynności wykonywane przez Wnioskodawcę - w opinii Spółki - stanowią elementy jednej usługi logistycznej, która jest usługą skomplikowaną organizacyjnie i formalnie. Powyżej opisane czynności składają się jednak na jedną usługę kompleksową będącą usługą logistyczną. Strony transakcji są bowiem zainteresowane ostatecznym efektem, tj. zorganizowaniem sprawnego przewozu towarów kontrahenta samochodami kontrahenta przez terytorium RP.

W opinii Wnioskodawcy nie można powyższych usług rozdzielać gdyż wszystkie powyższe czynności wykonywane łącznie skutkują wykonaniem usługi logistycznej na rzecz Kontrahenta w sposób kompleksowy i prawidłowy.

Podkreślenia tutaj wymaga fakt, iż także sądy administracyjne (np. wyrok WSA w Łodzi z dnia 21 września 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 1069/11) stoją na stanowisku, iż usługa logistyczna dotyczy szeregu czynności i nie powinna być dzielona na poszczególne usługi wchodzące w jej skład, np. najem powierzchni magazynowej jako odrębna usługa, lecz powinna być rozpatrywana jako całość czynności wykonywanych w ramach jednej usługi podstawowej.

W konsekwencji należy uznać, skutki podatkowe wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności na rzecz Kontrahenta są związane z kwalifikowaniem szeregu czynności opisanych w stanie faktycznym jako świadczenie usług logistycznych na rzecz kontrahenta mającego siedzibę działalności gospodarczej na Ukrainie.

Zgodnie z art. 28b Ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Usługa logistyczna podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT poza granicami kraju. Wystawiana przez Wnioskodawcę faktura dotycząca całości wykonanych czynności w ramach usługi logistycznej nie powinna zawierać stawki i kwoty podatku lecz powinna zawierać pouczenie o "odwrotnym obciążeniu", tj. o rozliczeniu podatku VAT przez Kontrahenta zgodnie z ustawodawstwem prawa ukraińskiego.

Powyższa zasada dotyczy wszystkich czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta. Nie ma przy tym znaczenia wartość zakupionych towarów i usług oraz proporcja ilości kupionych towarów do wynagrodzenia ogółem. Zakup paliwa przez Wnioskodawcę do samochodów kontrahenta i rozliczenie tego zakupu jest bowiem nierozerwalnie związane ze świadczeniem usługi logistycznej związanej z zapewnieniem sprawnego przewozu towarów Kontrahenta jego samochodami. Obsługa przez Wnioskodawcę zakupów paliwa usprawnia ten przewóz i jest niewątpliwie związany z logistyką tego przedsięwzięcia. Zakup paliwa jest tutaj częścią składową wynagrodzenia składającego się na świadczenie usługi logistycznej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta.

Wnioskodawca kupując usługi i towary składające się na poszczególne elementy kosztowe związane ze świadczeniem usługi logistycznej na własną rzecz i następnie sprzedając usługę logistyczną ma prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach zakupu. Podstawowe znaczenie ma tutaj przepis art. 86 ust. 8 Ustawy o VAT zgodnie z którym podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W opinii Spółki nie ma tutaj znaczenia fakt, iż samochody do których tankowane jest paliwo lub wykonywana usługa remontowa (naprawy i przegląd samochodu) nie są własnością Wnioskodawcy. O możliwości odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach zakupu decyduje bowiem fakt iż kupowane usługi i towary są sprzedawane przez Wnioskodawcę w ramach usługi logistycznej a paliwo jest kupowane do samochodów ciężarowych. W sytuacji gdyby usługa logistyczna byłaby świadczona na rzecz podmiotu krajowego stawka podatkowa VAT wynosiłaby 23%. Z uwagi na fakt, iż odbiorcą usługi jest podmiot niebędący rezydentem i podatnikiem podatku VAT na terytorium RP usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terenie kraju, co wynika z art. 28b Ustawy o VAT.

Konkludując, Spółka stoi na stanowisku, że:

* wymienione w stanie faktycznym czynności składają się na jedną skomplikowaną usługę kompleksową - usługę logistyczną świadczoną przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta;

* na zaliczenie wszystkich czynności wymienionych w stanie faktycznym do usługi logistycznej nie ma jakiegokolwiek znaczenia wartość towarów i usług kupionych przez Wnioskodawcę w związku z wykonywaniem usługi logistycznej lecz przesądza efekt końcowy i cel zawarcia umowy: zorganizowanie sprawnego przewozu towarów Kontrahenta jego samochodami przez terytorium kraju;

* z uwagi na fakt, że odbiorca usługi ma siedzibę działalności gospodarczej poza granicami kraju usługa logistyczna (rozumiana jako szereg czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta) podlega opodatkowaniu poza granicami kraju;

* wystawiana faktura przez Wnioskodawcę za całość czynności wykonywanych w ramach usługi logistycznej nie powinna zawierać stawki i kwoty podatku lecz być rozliczona przez kontrahenta na zasadzie "odwrotnego obciążenia";

* Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od faktur zakupu towarów i usług dotyczących samochodów Kontrahenta gdyż zakupy są związane z czynnościami co do zasady opodatkowanymi świadczonymi przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

W kontekście przedmiotowej sprawy konieczne jest rozstrzygnięcie czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy też świadczeniem usług. Należy wskazać, iż o kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów, bądź świadczenie usług rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany stan faktyczny. O przedmiocie świadczenie przesądzać będzie zakres oraz specyfika wykonywanych czynności, użytych materiałów, obowiązujące klasyfikacje statystyczne oraz treść umów zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta. Jedynie analiza czynników takich jak m.in. przedmiot świadczenia, obowiązki stron, sposób wzajemnego rozliczenia, pozwoli określić, czy wykonywane czynności powinny być traktowane jako usługa, czy też jako dostawa towarów.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca zawrze umowę na świadczenie usługi logistycznej na którą składają się następujące czynności:

* Obsługa i rozliczenie kart paliwowych przy tankowaniu samochodów w strefie Unii Europejskiej (dalej: UE), tj. zakup paliwa na własną rzecz przez Wnioskodawcę lecz do samochodów będących własnością Kontrahenta i dalsza odsprzedaż tego paliwa w ramach usługi logistycznej;

* Obsługa telefonów komórkowych kierowców, tj. zapłata za rozmowy telefoniczne przeprowadzane przez kierowców Kontrahenta i obciążanie następnie kontrahenta w ramach usługi logistycznej;

* Usługa pośrednictwa w zakresie nawiązania kontaktów z potencjalnymi klientami Kontrahenta na terenie UE, tj. pozyskiwanie klientów, prowadzenie działań marketingowych;

* Planowanie tras przewozu przy zbiorczych przewozach zgodnie z zapotrzebowaniem Kontrahenta;

* Wsparcie techniczne obsługi pojazdów w autoryzowanych stacjach kontroli oraz przeglądy i naprawa samochodów ciężarowych klienta, tj. podpisanie umów ze stacjami kontroli pojazdów, kierowanie pojazdów Kontrahenta do stacji kontroli, z którymi Wnioskodawca ma podpisane umowy a następnie obciążanie Kontrahenta za wykonane naprawy przez stacje kontroli pojazdów;

* Wsparcie informacyjne w zakresie wykonywania przewozów towarów Kontrahenta przez UE;

* Zapewnienie parkingu na czas postojów dla samochodów ciężarowych klienta w Polsce poprzez wyszukiwanie stosownych parkingów zgodnie z podanymi trasami przejazdów przez Kontrahenta;

* Zapewnienie powierzchni magazynowej w celu konsolidacji załadunków od różnych nadawców na terenie Wnioskodawcy w K. oraz na terenie Polski poprzez wynajem powierzchni magazynowych.

Rozliczenie powyższych usług będzie się odbywać na podstawie podpisanej umowy i następowałoby w okresach miesięcznych. Wnioskodawca wystawiałby na rzecz Kontrahenta fakturę za świadczenie usług logistycznych. Na fakturze byłaby jedna zbiorcza kwota wynagrodzenia za szereg czynności logistycznych wymienionych powyżej.

Zgodnie z definicją Rady Zarządzania Logistycznego "logistyka jest terminem opisującym proces planowania, realizowania i kontrolowania sprawnego i efektywnego ekonomicznie przepływu surowców, materiałów do produkcji, wyrobów gotowych oraz odpowiedniej informacji z punktu pochodzenia do punktu konsumpcji w celu zaspokojenia wymagań klienta". W ramach tej definicji niewątpliwie mieszczą się takie czynności jak: obsługę klienta, prognozowanie popytu, przepływ informacji, kontrolę zapasów, czynności manipulacyjne, realizowanie zamówień, czynności reparacyjne i zaopatrywanie w części, lokalizację zakładów produkcyjnych i składów, procesy zaopatrzeniowe, pakowanie, obsługę zwrotów, gospodarowanie odpadami, transport i składowanie.

Równocześnie trzeba odnieść się do kwestii czy przedmiotowa usługa jest usługą kompleksową.

W przepisach o podatku VAT nie zawarto takiego określenia. Wynika natomiast ono z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W sprawie C-349/96 Trybunał uznał, że w celu ustalenia, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno świadczenie czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy zważyć dwie podstawowe zasady rządzące VAT. Po pierwsze, treść art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Po drugie, fakt, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby doprowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu VAT. Zdaniem Trybunału pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Warto tutaj również przywołać orzeczenie w sprawie C 41/04 gdzie Trybunał zauważył, że "jeżeli dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej".

Powyższe spostrzeżenia pozostają przy tym aktualne także wówczas, gdy wynagrodzenie za poszczególne czynności składające się na jedną usługę jest kalkulowane odrębnie,. W tym zakresie wypowiedział się Europejski Trybunał Sprawiedliwości m.in. w sprawie C-41/04 C-111/05. Z orzeczeń tych wynika jednoznacznie, że odrębna kalkulacja wynagrodzenia za poszczególne czynności składające się na kompleksową usługę, nie uzasadnia podziału takiej usługi na potrzeby opodatkowania.

Mając na uwadze cytowaną definicję usługi logistycznej oraz przytoczone orzeczenia należy rozstrzygnąć czy mamy do czynienia z jedną usługą, a jeżeli tak czy jest to usługa złożona (składająca się z kilku usług gdzie jedna jest dominująca i nadaje charakter całemu świadczeniu), czy też jest to usługa wielowymiarowa składająca się z wielu równorzędnych czynności, których suma tworzy nową usługę. Ewentualnie należy rozstrzygnąć czy mamy do czynienia z wieloma pojedynczymi usługami.

Z listy czynności które wykonuje Wnioskodawca wyodrębnia się grupa świadczeń które mają pewną wspólną cechę, a mianowicie wiążą się bezpośrednio z samą obsługą przepływu towarów, a jest to planowanie tras przewozu, samo wsparcie techniczne obsługi pojazdów (bez zakupu i odsprzedaży usług samych napraw), wsparcie informacyjne w zakresie wykonywania przewozów, zapewnienie parkingu oraz zapewnienie powierzchni magazynowej. Czynności te niewątpliwie wpisują się w definicję usługi logistyki.

Jak wskazano powyżej usługa logistyki sama ze swej natury jest świadczeniem wielowymiarowym, na którą składa się wiele czynności. Dlatego też usługa logistyczna wykonywane przez Wnioskodawcę na którą składają się takie czynności jak planowanie tras przewozu, samo wsparcie techniczne obsługi pojazdów, wsparcie informacyjne w zakresie wykonywania przewozów, zapewnienie parkingu oraz zapewnienie powierzchni magazynowej może - na gruncie podatku VAT - zostać uznana za jedną usługą.

Przy czym należy tutaj poczynić jedną uwagę. W sytuacji gdyby świadczenie Wnioskodawcy miało ograniczać się wyłącznie do odsprzedaży Kontrahentowi zakupionych przez Wnioskodawcę towarów i usług (np. usług serwisowych lub paliwa dla samochodów ciężarowych), w zestawieniu różnych usług i towarów lub też pojedynczej usługi lub towaru, z ewentualnie niewielkim udziałem czynności wykonanych przez Wnioskodawcę czyli gdyby działanie Wnioskodawcy ograniczało się wyłącznie do pośrednictwa w dostarczeniu usług i towarów podmiotów trzecich do Kontrahenta, a czynności wykonane przez Wnioskodawcę nie zmieniałyby znacząca świadczenia nabywanego przez Kontrahenta, nie sposób byłoby uznać, że Wnioskodawca świadczy usługę logistyczną. W takim przypadku każde ze świadczeń będzie podlegać samodzielnemu opodatkowaniu zgodnie z zasadami przewidzianymi dla danego towaru lub usługi.

W takiej sytuacji zastosowanie znajdą przepisy art. 7 ust. 8 i art. 8 ust. 2a zgodnie z którymi w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Zaś w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż przedmiotem umowy zawieranej przez Wnioskodawcę będzie m.in. usługa logistyczna - polegająca na kompleksowej obsłudze floty transportowej Kontrahenta na którą jednak nie będą składać się takie czynności jak obsługa i rozliczenie kart paliwowych, obsługa telefonów komórkowych kierowców, naprawa samochodów i pozyskiwanie klientów oraz prowadzenie działań marketingowych. Te świadczenia nie maja bowiem bezpośredniego związku z przepływem towarów.

Nie sposób też uznać, że czynności te są tak ściśle związane z usługą logistyczną, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, a tym samym że można by je uznać za świadczenia pomocnicze do świadczenia głównego jakim ewentualnie mogłaby być usługa logistyczna i w konsekwencji uznać, że mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym.

Trzeba tutaj zauważyć, że pozyskiwanie klientów dla kontrahenta nie oddziałuje na proces przemieszczania towarów podobnie jak i pokrywanie kosztów rozmów telefonicznych. Odnośnie zaś odsprzedaży paliwa należy zauważyć, że co prawda jest ono niezbędne do przewozu towarów niemniej jest to kwestia odnosząca się do samego transportu towarów realizowanych przez Kontrahenta na rzecz swoich klientów, a nie odnosząca się do samej usługi logistyki świadczonej przez Wnioskodawcę na rzez kontrahenta. Niewątpliwie są to czynności rzutujące na działalność gospodarczą Kontrahenta jednakże nie są to czynności determinujące sposób świadczenia usługi logistycznej dlatego też winny być rozpatrywane jako samodzielne transakcję.

W przypadku świadczenia usług jak dostawy towarów bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi lub dostawy towaru. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub zobowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

* towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;

* towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Zatem miejsce świadczenia należy ustalić oddzielnie w odniesieniu do świadczenia usług/dostawy towarów kierując się zasadami określonymi w przepisach art. 28a do art. 28I oraz w zakresie dostawy na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 106 ust. 1 i 2 ustawy w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis powyższy stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Kwestię wystawiania faktur reguluje rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 28 marca 2011 r. (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.). Zgodnie z § 5 ust. 1, ust. 2 pkt 5 i ust. 4 tego rozporządzenia faktura powinna zawierać:

1.

datę jej wystawienia;

2.

kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem.

Faktura powinna zawierać dodatkowo, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Na mocy § 26a pkt 2 ww. rozporządzenia przepisy § 4-24 stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a.

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b.

państwa trzeciego.

W przypadku, o którym mowa w § 26a pkt 2 lit. b, faktura może nie zawierać danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14 (§ 5 ust. 4 pkt 5 ww. rozporządzenia)

Mając na uwadze fakt, że miejscem opodatkowania świadczonych usług będzie terytorium inne niż Polska, Wnioskodawca będzie zobowiązanym do wystawienia faktury, która winna zawierać adnotację "odwrotne obciążenie" w sytuacji gdy obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca usługi.

Faktura dokumentująca świadczenie usług dla których miejsce opodatkowania znajduje się w kraju trzecim może nie zawierać

* numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;

* stawkę podatku;

* sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

* kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Odnośnie zaś fakturowania dostawy paliwa to sytuacji gdy będzie ono dostarczane w kraju winno być udokumentowane fakturą wystawioną na zasadach ogólnych. Natomiast w sytuacji gdy dostawa ma miejsce poza granicami kraju winna być ona udokumentowana fakturą bez kwoty podatku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1.

suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

2.

w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;

3.

zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

4.

kwota podatku należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,

d.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11;

5.

kwota podatku należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a;

6.

różnica podatku, o której mowa w art. 29 ust. 18 i art. 37.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ww. ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Co do zasady ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Na mocy ww. regulacji podatnikowi będzie przysługiwać prawo do odliczenia, o ile udowodni, że w sytuacji świadczenia analogicznej czynności w kraju miałby prawo do odliczenia. W celu określenia prawa do odliczenia podatku w związku z wykonywaniem czynności poza krajem, należy stworzyć pewien hipotetyczny model. W ramach tego modelu czynność wykonaną za granicą należy "umieścić w kraju", następnie ocenić, czy w tym przypadku podatnikowi przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku. Jeśli w ramach tego modelu takie prawo przysługiwałoby, wówczas prawo do odliczenia przy świadczeniu będzie przysługiwać. Jeśli natomiast po umieszczeniu danej czynności - w ramach stworzonego modelu - w kraju, prawo do odliczenia nie przysługiwałoby, tzn. że również wykonanie tej czynności za granicą nie daje zasadniczo prawa do odliczenia (Bartosiewicz Adam, Kubacki Ryszard, Komentarz, LEX 2011).

Powszechność opodatkowania podatkiem VAT jaka wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT na mocy, którego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ustawodawca nie przewidział zwolnienia z podatku VAT dla usług logistycznych, napraw samochodów, pośrednictwa czy też finansowania kosztów rozmów telefonicznych. Tym samym usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu właściwej stawki podatku na terenie kraju.

Mając powyższe na uwadze trzeba stwierdzić, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur w takim zakresie w jakim nabycia te będą związane z świadczeniem ww. usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza krajem.

Odnośnie prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia paliwa trzeba zauważyć, że prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Taka sytuacja ma miejsce gdy pomimo wystawienia faktury na danego podatnika dokumentującej sprzedaż towarów podatnik ten nie nabędzie prawa do dysponowania towarem jak właściciel jak i nie ma wpływu na istotne elementy kształtujące dane nabycie (nie decyduje kiedy nabywa jaki rodzaj paliwa, w jakiej ilości, nie ma praw związanych z roszczeniami reklamacyjnymi.). W takim bowiem przypadku nie można uznać, że pomimo otrzymania faktury, rzeczywiście nabył towary służące mu do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Zatem w sytuacji nabycia przez Wnioskodawcę paliwa do samochodów ciężarowych będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem niezaistnienia ww., okoliczności.

Podsumowując, w sytuacji gdy przedmiotem świadczenia przez Wnioskodawcę będzie usługa logistyczna to:

* wymienione w stanie faktycznym czynności (wskazane przez organ) składają się na usługę logistyczną świadczoną przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta;

* na fakt zaliczenia ww. czynności do usługi logistycznej nie ma jakiegokolwiek znaczenia wartość towarów i usług kupionych przez Wnioskodawcę w związku z wykonywaniem usługi logistycznej lecz przesądza efekt końcowy i cel zawarcia umowy: zorganizowanie sprawnego przewozu towarów Kontrahenta jego samochodami przez terytorium kraju;

* z uwagi na fakt, że odbiorca usługi ma siedzibę działalności gospodarczej poza granicami kraju usługa logistyczna (rozumiana jako szereg czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta) podlega opodatkowaniu poza granicami kraju;

* wystawiana faktura przez Wnioskodawcę za całość czynności wykonywanych w ramach usługi logistycznej nie powinna zawierać stawki i kwoty podatku lecz być rozliczona przez kontrahenta na zasadzie "odwrotnego obciążenia" w sytuacji gdy w kraju odbiorcy usługi przewidziano możliwość stosowania odwróconego obciążenia;

* Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od faktur zakupu towarów i usług związanych z świadczeniem usługi logistycznej.

Pozostałe świadczenia jako nie mogące zostać uznane za element usługi logistycznej winny być opodatkowane oddzielnie.

Ww. rozstrzygnięcia dotyczące fakturowania, miejsca świadczenia i prawa do odliczenia stosuje się odpowiednio do usługi obsługi telefonów komórkowych kierowców, poszukiwanie rynków zbytu oraz usług napraw samochodów.

Natomiast miejscem dostawy paliwa, a zatem i opodatkowania będzie kraj w którym ma miejsca ta dostawa. Dostawa ta winna być udokumentowana fakturą chyba że jest dokonywana poza granicami kraju, a Wnioskodawca jest zarejestrowany w kraju dostawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo jest nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w K. Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl