IBPP4/443-385/13/LG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 października 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-385/13/LG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 30 lipca 2013 r. (data wpływu 6 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania za zużycie na cele opałowe węglowodorów gazowych o kodach CN 2711 12 11 do 2711 19 00 do procesu spawania elementów przewodów klimatyzacyjnych oraz opodatkowania stawką 0 zł nabywanych węglowodorów gazowych o kodach CN 2711 12 11 do 2711 19 00 wykorzystywanych do procesu spawania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania za zużycie na cele opałowe węglowodorów gazowych o kodach CN 2711 12 11 do 2711 19 00 do procesu spawania elementów przewodów klimatyzacyjnych oraz opodatkowania stawką 0 zł nabywanych węglowodorów gazowych o kodach CN 2711 12 11 do 2711 19 00 wykorzystywanych do procesu spawania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka A Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką lub Wnioskodawcą) prowadzi między innymi działalność gospodarczą w zakresie produkcji przewodów wysokociśnieniowych dla branży motoryzacyjnej do których należą przewody klimatyzacyjne.

Spółka jest zarejestrowana dla celów podatku akcyzowego zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o akcyzie.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka podpisała z krajowym dostawcą gazu (prowadzącym skład podatkowy) umowę na dostarczanie gazu (propan o kodzie CN 2711 12 94) oraz wykonanie instalacji do urządzeń spawalniczych (spawarek płomieniowych) wykorzystywanych do produkcji przewodów klimatyzacyjnych.

Dostarczony gaz przesyłany jest do urządzenia spawalniczego ze zbiorników znajdujących się na zewnątrz budynku produkcyjnego przy pomocy odpowiedniej instalacji. Proces spawania odbywa się automatycznie - spawarka jest ustawiana zgodnie z wymaganymi parametrami takimi jak: temperatura spawania, czas, dawka gazu, ilość powietrza. Dysze płomieniowe rozgrzewają element topiący celem trwałego połączenia spawanych detali.

Wnioskodawca w związku z dostarczanym gazem korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawia regulacji art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy, przy poniższych założeniach:

* dostarczenie przedmiotowego gazu następuje ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego jakim jest Wnioskodawca,

* Wnioskodawca przedstawia podmiotowi dostarczającemu wyrób energetyczny pisemne potwierdzanie przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 3 ustawy,

* wraz z wyrobem akcyzowym dołączony jest dokument dostawy wyrobów objętych zwolnieniem od akcyzy.

Jednocześnie Wnioskodawcy na podstawie regulacji art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy, jako podmiot zużywający - nie prowadzi ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od podatku akcyzowego.

W wyniku ponownej weryfikacji dokumentacji związanej z przedmiotowym gazem Wnioskodawca ma wątpliwość, czy wykorzystywany gaz w urządzeniach spawalniczych można traktować jako zużycie wyrobu akcyzowego do celów opałowych i na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy ma prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wykorzystywanie węglowodorów gazowych o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 do procesu spawania elementów przewodów klimatyzacyjnych może być uznane za używanie tych wyrobów do celów opałowych pozwalające na skorzystanie ze zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie określonego w art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

2. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania stawką 0 zł całości gazu nabywanego w związku z procesem spawania przewodów klimatyzacyjnych do czasu uzyskania decyzji, o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy o akcyzie, przy założeniu, że przedmiotowy gaz nie będzie przeznaczony do celów opałowych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Dla węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 ustawodawca przewidział w art. 89 pkt 12a oraz pkt 13 ustawy następujące stawki podatku tj.:

- gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

* skroplonych - 695,00 zł/1.000 kilogramów,

* w stanie gazowym -11,04 zł/1 gigadżul (GJ),

- gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych -1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Przy czym zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe używane do celów opałowych, pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 89 ust. 2 ustawy o akcyzie stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Z powyższego przepisu (art. 32 ust. 1 pkt 3) wynika, że dla skorzystania ze zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie określonego w treści art. 32 ust. 1 pkt 3, nabywane wyroby muszą być używane do celów opałowych.

W tej sytuacji powstaje pytanie czy wykorzystanie pozostałych węglowodorów gazowych o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 (w przypadku Wnioskodawcy CN 2711 12 94) w urządzeniach spawalniczych do produkcji przewodów klimatyzacyjnych może być potraktowane jako użycie na cele opałowe.

Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie zawierają definicji ani nie wyjaśniają sformułowania "używane do celów opałowych". W związku z tym należy stwierdzić, iż dla prawidłowej wykładni pojęcia "używane do celów opałowych" należy oprzeć się na znaczeniu językowym. Pojęcia "opał" i "opałowy" zawarte w słowniku języka polskiego oznaczają: "opał" - to czym się pali, materiał do ogrzewania, zaś "opałowy" - materiał służący do opalania (Słownik języka polskiego, pod. red. M.Szymczaka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, Słownik języka polskiego, pod red. W. Doroszewskiego, PWN, Warszawa 1997).

Na postawie wykładni literalnej można uznać, iż z celem opałowym mamy do czynienia wówczas, gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej, która służy do ogrzewania różnego rodzaju rzeczy.

Bez wątpienia w procesie spawania następuje spalanie przedmiotowego gazu ale jego celem nie jest uzyskanie ciepła (np. w celu ogrzania pomieszczeń lub wody), lecz wykonania pewnego procesu technologicznego (połączenia elementów metalowych).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wykorzystywanie węglowodorów gazowych o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 do wytwarzania energii cieplnej w urządzeniach spawalniczych w celu łączenia elementów metalowych, nie można uznać, iż mamy do czynienia z wykorzystaniem (przeznaczeniem) ww. gazów na cele opałowe.

To oznacza, że gaz ten nie powinien być opodatkowany stawką zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku akcyzowym, a w konsekwencji nie będzie objęty zwolnieniem przewidzianym w art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy gaz nie jest przeznaczony do celów opałowych, w tym przypadku zastosowanie znajdzie stawka podatku 0 zł, zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy o akcyzie.

Podobny pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 4 kwietnia 2011 r. nr syg. IBPP3/443-32/11/DG.

Ad. 2

W myśl art. 89 ust. 2 ustawy o akcyzie, na niektóre wyroby energetyczne, które są przeznaczone do celów, o których mowa ww. przepisie obowiązuje zerowa stawka akcyzy. Stawka ta jest stosowana gdy ich zużycie odbywa się w ramach dopuszczalnych norm określanych w drodze decyzji właściwego naczelnika organu celnego. Zgodnie bowiem z art. 89 ust. 4 pkt 2 ustawy, w przypadku przekroczenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2, ustalonych dla wyrobów akcyzowych określonych w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów, stosuje się odpowiednio stawkę określoną w ust. 1 pkt 14 albo 15 (czyli w art. 89 ust. 1 pkt 14 albo 15).

Jednocześnie, w myśl art. 16 ust. 8 ustawy, podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie ust. 1, jest zobowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów.

W związku z tym, że Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów podatku akcyzowego, a przepisy ustawy o podatku akcyzowym wyraźnie wskazują, że obowiązek informowania organów podatkowych o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wyrobów akcyzowych opodatkowanych stawką 0 zł nie dotyczy podmiotów zarejestrowanych na potrzeby podatku, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do powiadomienia organów podatkowych o zamiarze rozpoczęcia działalności z wykorzystaniem ww. wyrobu akcyzowego.

Uznając, że do przedmiotowego gazu będzie miała zastosowanie stawka podatku 0 zł, zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy o akcyzie Wnioskodawca uważa, iż będzie miał prawo do opodatkowania stawką 0 zł całości gazu zużywanego w urządzeniach spawalniczych wykorzystywanych do produkcji przewodów klimatyzacyjnych do czasu uzyskania decyzji (wydanej z urzędu), o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy. Po uzyskaniu tej decyzji będzie on zobowiązany do opodatkowania akcyzą jedynie nadwyżki tego gazu ponad przyznane normy zużycia.

Podobny pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 stycznia 2012 r. nr syg. ILPP3/443-84/11-3/TK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 28 załącznika nr 1 do ustawy został wymieniony gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2711.

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 i 3 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Dla węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 12 oraz pkt 13 ustawy następujące stawki podatku, tj.

1.

dla gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a.

gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

* skroplonych - 695,00 zł/1000 kilogramów,

* w stanie gazowym - 11,04 zł/1 gigadżul (GJ),

b.

wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

* biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,

* wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł;

2.

gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe: używane do celów opałowych, pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Zatem aby określić wysokość opodatkowania wyrobów o kodzie CN 2711 konieczne jest określenie ich przeznaczenia. Z wniosku wynika, iż przedmiotowe gazy są wykorzystywane do procesu spawania elementów przewodów klimatyzacyjnych. Dostarczony gaz przesyłany jest do urządzenia spawalniczego ze zbiorników znajdujących się na zewnątrz budynku produkcyjnego przy pomocy odpowiedniej instalacji. Proces spawania odbywa się automatycznie - spawarka jest ustawiana zgodnie z wymaganymi parametrami takimi jak: temperatura spawania, czas, dawka gazu, ilość powietrza. Dysze płomieniowe rozgrzewają element topiący celem trwałego połączenia spawanych detali.

Bezdyskusyjny jest zatem fakt, iż gazy te nie są wykorzystywane jako paliwo napędowe. Należy zatem rozważyć, czy przedmiotowe gazy można uznać, przy wyżej określonym przeznaczeniu jako paliwa opałowe. Czyli takie które są używane do celów opałowych.

Jak słusznie zauważa Wnioskodawcą ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje celu opałowego i tym samym należy się posłużyć pojęciem potocznym tego określenia. Zdaniem Wnioskodawcy z celem opałowym występuje wówczas gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej, która służy do ogrzewania różnego rodzaju rzeczy.

Z powyższym stwierdzeniem tut. organ całkowicie się zgadza przy czym uważa, że powyższe nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie. Albowiem zdaniem organu celem spalania, w sprawie objętej wnioskiem, ww. gazów nie jest uzyskanie ciepła, jako takiego, lecz wykonanie pewnego procesu technologicznego (spawanie elementów klimatyzacyjnych).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wykorzystywanie węglowodorów gazowych o kodach CN 2711 12 11 do 2711 19 00 do procesu spawania, nie można uznać za przeznaczenie tych gazów na cele opałowe. Gazy te bowiem nie są przeznaczone stricte do celów opałowych jak np. ogrzewania cieczy czy powietrza w pomieszczeniach, tylko spawania elementów klimatyzacyjnych. Tym samym w tym przypadku przedmiotowe wyroby energetyczne nie są opodatkowane stawką przewidzianą w art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku akcyzowym, a w konsekwencji nie są objęte zwolnieniem przewidzianym w art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Powyższe oznacza zarazem, że Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowego gazu wykorzystywanego do spawania nie jest zobowiązany do spełnienia warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Reasumując, mając na uwadze, że ww. wyroby nie są przeznaczone ani do celów opałowych ani do celów napędowych zastosowanie znajdzie stawka podatku 0 zł, zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy.

Zatem za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej stwierdzenia, że węglowodory gazowe nie są wykorzystywane do celów opałowych oraz opodatkowania węglowodorów stawką 0 zł zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W myśl art. 16 ust. 3 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, pisemnie potwierdza jego przyjęcie.

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych wyłącznie zerową stawką akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 8 (art. 16 ust. 5).

Ponadto stosownie do art. 16 ust. 8 ustawy, podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie ust. 1, jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów.

Wyjaśnić należy, iż korzystając z delegacji ustawowej Minister Finansów działając na podstawie art. 85 ust. 5 ustawy, w rozporządzeniu z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (tekst jedn.: z 6 grudnia 2012 r. Dz. U. z 2013 r. poz. 166) określił m.in. sposób ustalania dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych.

W § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia zostało określone, że podstawą ustalania przez właściwego naczelnika urzędu celnego wysokości norm dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych jest:

1.

wysokość rzeczywistych ubytków lub rzeczywistego zużycia w ostatnim okresie obrachunkowym lub

2.

badanie rzeczywistych ubytków lub rzeczywistego zużycia, lub

3.

ocena zaawansowania technologicznego stosowanych urządzeń i technologii.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania stawką 0 zł całość nabywanych węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 12 11 do 2711 19 00 wykorzystywanych do procesu spawania elementów klimatyzacyjnych do czasu uzyskania decyzji, o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy, przy założeniu że przedmiotowy gaz nie jest przeznaczony do celów opałowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl