IBPP4/443-379/12/BP - Opodatkowanie wyrobów tytoniowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów tytoniowych - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą sprzedaży liści tytoniu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca kupuje od innej firmy liście tytoniu suche nieprzetworzone, odżyłowane. Liście zapakowane w woreczki po 40 do 200 gram. Towar nie podlega podatkowi akcyzowemu, ponieważ zarówno według dostawcy, jak i wnioskodawcy nie nadaje się do palenia. Liście tytoniu nie będą przed sprzedażą w żaden sposób przetwarzane przemysłowo; w szczególności nie będą: pocięte lub inaczej podzielone, skręcone, sprasowane, zrolowane ani poszarpane oraz nie będą nadawać się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego. Wnioskodawca sprzedaje te liści klientowi indywidualnemu (konsumentowi) we własnym sklepie. Klient następnie nabija tymi liśćmi gilzy papierosowe i je pali. Nastąpiła zmiana przeznaczenia towaru dokonana przez klienta, i po tej zmianie towar może być uznany za towar akcyzowy jako nadający się do palenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku Nr 1 do ustawy. W poz. 42 tego załącznika do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki bez względu na kod CN.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

W myśl natomiast art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się:

Za tytoń do palenia prawodawca uznaje ww. tytoń i odpady tytoniowe nadające się do palenia oraz wymaga - w drugim z powyższych przypadków - żeby odpady tytoniowe były oddane do sprzedaży detalicznej.

Odnosząc opisane we wniosku zdarzenie przyszłe do ustawowych definicji wyrobów tytoniowych należy stwierdzić, że wyroby przedstawione nie spełniają warunków zawartych w art. 98 ust. 1-8 ustawy. Są to bowiem liście tytoniu nieprzetworzone, odżyłowane lub częściowo odżyłowane, niepocięte, niepodzielone, nieskręcone, niesprasowane, niezrolowane ani nieposzarpane oraz nienadające się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż opisanych we wniosku liści tytoniu nie wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 42 tego załącznika wskazano bez względu na kod CN: papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

W ust. 2-8 art. 98 ustawy ustawodawca dla potrzeb cyt. ustawy zdefiniował powyższe pojęcia, w myśl których odpowiednio:

Za papierosy uznaje się:

Do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za:

Za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

- jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.

Za tytoń do palenia uznaje się:

Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki. Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca kupuje od innej firmy liście tytoniu suche nieprzetworzone, odżyłowane. Liście zapakowane w woreczki po 40 do 200 gram. Liście tytoniu nie będą przed sprzedażą w żaden sposób przetwarzane przemysłowo; w szczególności nie będą: pocięte lub inaczej podzielone, skręcone, sprasowane, zrolowane ani poszarpane oraz nie będą nadawać się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego. Wnioskodawca sprzedaje te liści klientowi indywidualnemu (konsumentowi) we własnym sklepie.

Odnosząc powyższe do definicji wyrobów tytoniowych zawartych w art. 98 ustawy, stwierdzić należy, że wyroby sprzedawane przez Wnioskodawcę nie spełniają warunków zawartych w art. 98 ust. 1-8 ustawy, gdyż jak wskazał on w opisie zdarzenia przyszłego są to liście tytoniu: niepocięte lub inaczej podzielone, nieskręcone, niesprasowane, niezrolowane ani poszarpane oraz nie będą nadawać się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego. Tym samym sprzedaż całych liści tytoniu w stanie przedstawionym we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a więc Wnioskodawca nie stanie się w związku z tym podatnikiem akcyzy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga w części dotyczącej sprzedaży przez Wnioskodawcę liści tytoniu, natomiast w pozostałym zakresie (tekst jedn.: czynności dokonanych przez klienta) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy także podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji jest ocena prawna przedstawionego zdarzenia przyszłego, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Powyższe nie oznacza zatem, iż w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m.in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I S.A./Po 869/09, lex nr 541931).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.