IBPP4/443-369/11/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2011 r. (data wpływu 23 lutego 2011 r.), uzupełnionego pismem z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT przy realizacji świadczeń określonych w umowie zawartej z Powiatową Komendą Policji - jest:

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług - badania osób zatrzymanych znajdujących się w stanie zagrażającym ich zdrowiu i życiu, badań osób w celu stwierdzenia stanu nietrzeźwości i braku przesłanek zabraniających umieszczenia w PDOZ lub PID w celu wytrzeźwienia oraz stwierdzenia stanu nietrzeźwości po pobycie w PDOZ/PID w celu wytrzeźwienia, badania osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia, przeprowadzenia badań osób konwojowanych, w razie potrzeby opatrywania ran, wypisania recepty na niezbędne leki, na żądanie Policji usunięcia z ciała przedmiotów obcych;

* nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT pobrania krwi lub innego materiału biologicznego (bez badań analitycznych) od osoby zatrzymanej.

W dniu 23 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT przy realizacji świadczeń określonych w umowie zawartej z Powiatową Komendą Policji.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP4/443-368/11/AŚ z dnia 13 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej zwany "Zespołem" jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Zespół uzyskał osobowość prawną w 1998 r. po wpisaniu do Rejestru Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej postanowieniem Sądu Rejonowego. Od dnia 23 lipca 2001 r. Zespół jest zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym, prowadzonym przez Sąd Rejonowy. Jednocześnie Zespół wpisany jest do Rejestru Zakładów Opieki Zdrowotnej prowadzonego przez Wojewodę.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i odprowadza VAT należny. Do dnia 31 grudnia 2010 r. udzielane świadczenia zdrowotne były zwolnione z podatku VAT. Zwolnienie to wynikało z załącznika nr 4 do ustawy, definiującego te usługi poprzez klasyfikację statystyczną PKWiU z 1997 r. kod 85. Od 1 stycznia 2011 r. ustawodawca określił zakres podmiotowy zwolnienia jako usługi świadczone przez publiczne i prywatne ZOZ-y. Natomiast w zakresie podmiotowym zwolnienia z podatku VAT określił usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Z uwagi na brak legalnej definicji opieki medycznej Wnioskodawca stosuje zapisy zawarte w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej, czego odzwierciedleniem jest statut. Po powstaniu obowiązku nałożonego na usługodawcę w zakresie stosowania stawki VAT Wnioskodawca ma wątpliwości między innymi do następującego przypadku:

Zgodnie ze statutem Wnioskodawca realizuje umowę podpisaną z Powiatową Komendą Policji i na ich wniosek przeprowadzamy badania lekarskie osób zatrzymanych do aresztu przez organy ścigania. W niektórych przypadkach zachodzi również potrzeba analitycznego badania krwi na obecność alkoholu lub innych substancji odurzających. Do końca ubiegłego roku świadczenia te były objęte zwolnieniem z podatku VAT. Obecnie Wnioskodawca nadal stosuje zwolnienie z podatku VAT.

Badania lekarskie osób zatrzymanych przez organy ścigania przeprowadza się na podstawie poniższych aktów prawnych i sytuacji faktycznych a w świetle umowy łączącej SP ZOZ z Komendantem Wojewódzkim Policji polegają one na:

(zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dn. 21 czerwca 2002 r. w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję,) Dz. U. z 2002 r. Nr 97, poz. 880, wydanego na podstawie art. 15 ust. 9 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.

(zgodnie z § 6 Załącznika do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 października 2008 r. w sprawie pomieszczeń w jednostkach organizacyjnych Policji przeznaczonych dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia oraz regulaminu pobytu w tych pomieszczeniach Dz. U. z 2008 r. Nr 192, poz. 1187, wydane na podstawie art. 15 ust. 10 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji).

(zgodnie z przepisami Zarządzenia nr 360 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie metod i form wykonywania przez policjantów konwojów i doprowadzeń).

6. w razie potrzeby na opatrywaniu ran, a także wystawieniu recepty na niezbędne leki, w razie potrzeby, na żądanie Policji usunięciu z ciała przedmiotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo postępuje stosując zwolnienie z podatku VAT przy realizacji świadczeń określonych w umowie zawartej z Powiatową Komendą Policji.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że w trakcie realizowania umowy z Powiatową Komendą Policji w razie konieczności wykonywane są również inne procedury medyczne ratujące zdrowie i życie (np. opatrywanie ran, usuwanie z ciała niebezpiecznych przedmiotów) usługi te podlegają zwolnieniu z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług - badania osób zatrzymanych znajdujących się w stanie zagrażającym ich zdrowiu i życiu, badań osób w celu stwierdzenia stanu nietrzeźwości i braku przesłanek zabraniających umieszczenia w PDOZ lub PID w celu wytrzeźwienia oraz stwierdzenia stanu nietrzeźwości po pobycie w PDOZ/PID w celu wytrzeźwienia, badania osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia, przeprowadzenia badań osób konwojowanych, w razie potrzeby opatrywania ran, wypisania recepty na niezbędne leki, na żądanie Policji usunięcia z ciała przedmiotów obcych,

* za nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT pobrania krwi lub innego materiału biologicznego (bez badań analitycznych) od osoby zatrzymanej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy zaznaczyć, że w myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

* stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

* stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU).

Z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 9 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2) - ex 85 i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktów 18 i 19, regulujących zwolnienia od podatku w zakresie opieki medycznej, a od dnia 1 kwietnia 2011 r. również 18a i 19a.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia opieki medycznej.

Należy jednak podkreślić, iż obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) (dalej zwana "Dyrektywą"), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze.

Zgodnie zaś z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu unikniecie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE.

Orzecznictwo Trybunału wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Jeśli chodzi w szczególności o zwolnienie przewidziane w art. 132 dyrektywy, to z orzecznictwa wynika, że pojęcie "opieka medyczna" dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zakresu zwolnienie poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych".

Podkreślenia wymaga, iż orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje również, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40). Zgodnie z orzeczeniem w tej sprawie "celu terapeutycznego nie należy określać w sposób szczególnie wąski, świadczenie profilaktycznych usług medycznych może być również zwolnione od podatku nawet jeśli okaże się że osoby, które są poddane badaniom lub innym zabiegom medycznym o charakterze profilaktycznym nie cierpią na żadną chorobę lub anomalię zdrowotną."

Tym samym badanie diagnostyczne mające jedynie na celu ustalenie lub wykluczenie choroby lub innej anomalii zdrowotnej będzie podlegało zwolnieniu z VAT.

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa UE, nie ulega wątpliwości, że analizy laboratoryjne korzystają ze zwolnienia od podatku.

W orzeczeniu C-106/05 w sprawie L. u. P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte Trybunał stwierdza "analizy laboratoryjne, których wykonanie (...) jest zalecane przez lekarzy ogólnych w ramach sprawowanej przez nich opieki medycznej, mogą przyczynić się do utrzymywania dobrego stanu zdrowia ludzi, ponieważ - podobnie jak w przypadku wszelkich świadczeń medycznych wykonywanych zapobiegawczo - ich celem jest poddanie pacjentów obserwacji i badaniom zanim zaistnieje konieczność poddania ich diagnozie, leczeniu czy też wyleczeniu z ewentualnej choroby.

W tych okolicznościach, (...), należy uznać, że mając na uwadze realizowany przez powyższe zwolnienia z opodatkowania cel obniżenia kosztów opieki medycznej, analizy laboratoryjne, takie jak te będące przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, których celem jest poddanie pacjentów zapobiegawczym obserwacjom i badaniom, można uznać za "opiekę medyczną" w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. b) szóstej dyrektywy, czy też za "świadczenia opieki medycznej" w rozumieniu lit. c) tego samego ustępu".

Podobnie w wyroku C-76/99 w sprawie Komisja przeciwko Francji (pkt 20) Trybunał stwierdził "Na mocy art. 13 (A) ust. 1 lit. b szóstej dyrektywy zarówno pobranie próbki jak i samo wykonanie analizy medycznej podlegają zwolnieniu z podatku VAT".

Należy jednak podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem ETS pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych. (wrok w sprawie Peter dAmbrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01).

Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tekst jedn.: świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT. Takie stanowisko były prezentowane przez ETS w licznych orzeczeniach (wyrok ETS z 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter d'Ambrumenil C-307/01; wyrok ETS z 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01; wyrok ETS z 10 września 2002 r. w sprawie Kügler, C-141/00).

W orzeczeniu w sprawie Peter d'Ambrumenil Trybunał wskazał przykładowe usługi medyczne, które ze względu na spełnienie wskazanego warunku (celu terapeutycznego) - podlegają zwolnieniu z VAT, oraz takie w stosunku do których zwolnienie nie ma zastosowania.

Wśród usług, do których zwolnienie nie może znajdować zastosowania ETS wymienił:

* wydawanie poświadczeń stanu zdrowia celem otrzymywania renty wojskowej,

* przeprowadzanie badań medycznych celem określenia istnienia i wielkości szkód poniesionych przez osoby fizyczne w przypadku postępowań sądowych dotyczących uszkodzeń ciała,

* przeprowadzanie badań lekarskich celem sporządzenia raportu dotyczącego zaniedbań lekarskich w przypadku postępowań sądowych dotyczących takich zaniedbań,

* przygotowywanie raportów medycznych dotyczących wyżej wymienionych spraw oraz raportów medycznych opartych o notatki lekarskie bez przeprowadzania dodatkowych badań lekarskich w wyżej wymienionych sprawach

* pobieranie próbek DNA dla celów ustalenia ojcostwa (orzeczenie w sprawie C-384/98 Dotter vs Wllimaier).

W świetle powyższego ze zwolnienia będą korzystały jedynie badania laboratoryjne związane z profilaktyką i ochroną zdrowotną. Natomiast analizy mające cel wyłącznie ekspercki czy dowodowy - nie będą mogły korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Pojęcie "opieki medycznej" przewidziane w art. 43 ustawy o VAT obejmuje zatem świadczenia medyczne wykonywane w celu ochrony, w tym zachowania lub przywrócenia zdrowia osób. Innymi słowy pojęcie to obejmuje zarówno diagnozę, leczenie, jak i profilaktykę.

Należy w tym miejscu wskazać, że stosownie do art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.) świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z badaniem diagnostycznym, w tym z analityką medyczną.

Precyzując ww. czynności, pojęcia te również należy interpretować z zastosowaniem wykładni językowej.

Diagnoza, czyli rozpoznanie to identyfikacja choroby lub zespołu chorobowego, na które cierpi pacjent, wniosek wynikający z dokonanej przez lekarza krytycznej oceny objawów subiektywnych, stwierdzonych w badaniu podmiotowym i obiektywnych, stwierdzonych w badaniu przedmiotowym oraz w oparciu o wyniki badań laboratoryjnych i obrazowych, łącznie z przypisaniem zespołowi tych objawów właściwej nazwy.

Rozpoznanie jest wynikiem tzw. "procesu diagnostycznego", którego celem jest nie tylko identyfikacja określonej jednostki chorobowej (diagnoza nozologiczna), lecz pełna diagnoza medyczna stanu chorego, obejmująca także określenie przyczyny zaburzeń, ich stopnia nasilenia, zaawansowania lub fazy procesu chorobowego oraz przewidywanych następstw.

Proces diagnostyczny składa się z fazy zbierania informacji oraz fazy ich oceny i analizy wiarygodności i przydatności. Prawidłowe rozpoznanie umożliwia wypowiedzenie się lekarza co do rokowania i zastosowanie odpowiedniego leczenia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca - zakład opieki zdrowotnej przeprowadza badania lekarskie osób zatrzymanych przez organy ścigania przeprowadza na podstawie poniższych aktów prawnych i sytuacji faktycznych a w świetle umowy łączącej SP ZOZ z Komendantem Wojewódzkim Policji polegające na:

(zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dn. 21 czerwca 2002 r. w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję,) Dz. U. z 2002 r. Nr 97, poz. 880, wydanego na podstawie art. 15 ust. 9 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.

(zgodnie z § 6 Załącznika do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 października 2008 r. w sprawie pomieszczeń w jednostkach organizacyjnych Policji przeznaczonych dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia oraz regulaminu pobytu w tych pomieszczeniach Dz. U. z 2008 r. Nr 192, poz. 1187, wydane na podstawie art. 15 ust. 10 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji).

5. przeprowadzeniu badań kontrolnych osób konwojowanych, gdy:

jest kobietą w widocznej ciąży,

* osoba przejawia objawy zaburzeń psychicznych, zatrucia alkoholem bądź innymi środkami

* odurzającymi lub psychotropowymi,

* osoba posiada widoczne rany lub uszkodzenia ciała,

* osoba zażąda pomocy lekarskiej,

* osoba jest w podeszłym wieku,

(zgodnie z przepisami Zarządzenia nr 360 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie metod i form wykonywania przez policjantów konwojów i doprowadzeń).

6. w razie potrzeby na opatrywaniu ran, a także wystawieniu recepty na niezbędne leki, w razie potrzeby, na żądanie Policji usunięciu z ciała przedmiotów.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie warunków i sposobu dokonywania badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz. U. Nr 25, poz. 117) rozporządzenie określa warunki i sposób dokonywania badań koniecznych do ustalenia zawartości alkoholu w organizmie.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 czerwca 2003 r. w sprawie wykazu środków działających podobnie do alkoholu oraz warunków i sposobu przeprowadzania badań na ich obecność w organizmie (Dz. U. z 2003 r. Nr 116, poz. 1104 z późn. zm.), rozporządzenie określa wykaz środków działających podobnie do alkoholu oraz warunki i sposób przeprowadzania badań osób kierujących pojazdami lub innych osób, w stosunku do których zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogły kierować pojazdem, w celu ustalenia obecności, w organizmie osoby badanej, środków działających podobnie do alkoholu.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie poddawania badaniom lub wykonywania czynności z udziałem oskarżonego oraz osoby podejrzanej (Dz. U. Nr 33, poz. 299) rozporządzenie określa szczegółowe warunki i sposób:

- postępowaniu karnym.

Niewątpliwie celem ww. usługi tj. pobraniu krwi lub innego materiału biologicznego (bez analizy) do badań koniecznych do ustalenia zawartości alkoholu w organizmie lub środków działających podobnie do alkoholu, nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia (usługi te z pewnością nie mają celu terapeutycznego), tym samym usługi te nie mogą korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 18, gdyż nie spełniają przesłanki przedmiotowej wynikającej z tego przepisu. Kontekst, w jakim realizowane są te usługi pozwala określić, że ich podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tych usług należało uznać za nieprawidłowe.

Przepis § 4. rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzenia, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 20, poz. 192 z późn. zm.) stanowi, że:

Przepis § 1. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 października 2008 r. w sprawie pomieszczeń w jednostkach organizacyjnych Policji przeznaczonych dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia oraz regulaminu pobytu w tych pomieszczeniach (Dz. U. z 2008 r. Nr 192, poz. 1187) stanowi, że rozporządzenie określa:

W myśl przepisu § 5 załącznika do ww. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 października 2008 r. w sprawie pomieszczeń w jednostkach organizacyjnych Policji przeznaczonych dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia oraz regulaminu pobytu w tych pomieszczeniach:

Zgodnie natomiast z § 6 załącznika do ww. rozporządzenia, do pomieszczenia przyjmuje się osobę zatrzymaną lub doprowadzoną w celu wytrzeźwienia po uprzednim zbadaniu przez lekarza, który wydaje zaświadczenie o braku przeciwwskazań medycznych do przyjęcia do pomieszczenia, gdy osoba ta:

Zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 2002 r. w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję (Dz. U. z 2002 r. Nr 97, poz. 880) osobie zatrzymanej przez Policję, zwanej dalej "osobą zatrzymaną", udziela się niezwłocznie pierwszej pomocy medycznej lub poddaje niezbędnym badaniom lekarskim w przypadku, gdy osoba ta znajduje się w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu, w szczególności gdy osoba ta:

Ust. 2 ww. przepisu stanowi, że pomocy, o której mowa w ust. 1, udziela się również, gdy z posiadanych przez Policję informacji lub okoliczności zatrzymania wynika, że osoba zatrzymana może być chora na choroby zakaźne.

Zgodnie z § 1 ust. 3 pkt 4 Zarządzenia nr 360 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie metod i form wykonywania przez policjantów konwojów i doprowadzeń osoba konwojowana to osoba pozbawiona wolności i zarejestrowana w ewidencji zakładu karnego, aresztu śledczego, zakładu poprawczego, schroniska dla nieletnich lub innego ośrodka dla nieletnich, a także osoba skazana lub tymczasowo aresztowana przekazywana w ramach umów międzynarodowych;

§ 3 ust. 1 ww. Zarządzenia nr 360 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie metod i form wykonywania przez policjantów konwojów i doprowadzeń stanowi, że konwój kobiety w widocznej ciąży, osoby przejawiającej objawy zaburzeń psychicznych, zatrucia alkoholem albo środkami odurzającymi lub psychotropowymi, posiadającej widoczne rany lub uszkodzenia ciała, osoby w podeszłym wieku bądź żądającej pomocy lekarskiej, realizuje się po uprzednim kontrolnym badaniu lekarskim tej osoby udokumentowanym zaświadczeniem lekarskim zawierającym informacje, czy stan zdrowia osoby badanej pozwala na transportowanie policyjnymi środkami transportu i na umieszczenie osoby badanej we wskazanym miejscu zakończenia konwoju lub doprowadzenia.

Należy w tym miejscu wskazać, że kwestia poświadczenie stanu zdrowia, na przykład odpowiedniego do obywania podróży była przedmiotem orzecznictwa TSUE. W wyroku z 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter d'Ambrumenil C-307/01 Komisja wskazała, że przypadku, gdy celem zaświadczenia dotyczącego kondycji fizycznej jest wyjaśnienie osobie trzeciej, iż stan zdrowia danej osoby nakłada ograniczenia na niektóre działania lub wymaga, aby były one realizowane pod określonymi warunkami, ochrona zdrowia tej osoby może być postrzegana jak podstawowy cel tej usługi. A zatem w odniesieniu do takiej usługi może być stosowane zwolnienie w ramach art. 13 część A ust. 1 lit. c.

Mając na uwadze powyższe, świadczone przez Wnioskodawcę (zakład opieki zdrowotnej) usługi na postawie wyżej zacytowanych przepisów tj.:

* rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzenia, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego

* rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 października 2008 r. w sprawie pomieszczeń w jednostkach organizacyjnych Policji przeznaczonych dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia oraz regulaminu pobytu w tych pomieszczeniach

* rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 2002 r. w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję,

ze względu na to, że podczas tych badań stwierdza się:

* potrzebę udzielenia pomocy doraźnej

* konieczność wykonania zabiegów higieniczno-sanitarnych

* istnienie medycznych przesłanek skierowania do szpitala lub innego zakładu opieki zdrowotnej - uwzględniając objawy stanu nietrzeźwości oraz istnienie wskazań do hospitalizacji

służą ratowaniu i przywracaniu zdrowia, tym samym zawierają się w pojęciu opieki medycznej w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, a zatem korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

W odniesieniu natomiast do badań osób konwojowanych wykonywanych zgodnie z Zarządzeniem nr 360 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie metod i form wykonywania przez policjantów konwojów i doprowadzeń, ze względu na to, że badania: kobiety w widocznej ciąży, osoby przejawiającej objawy zaburzeń psychicznych, zatrucia alkoholem albo środkami odurzającymi lub psychotropowymi, posiadającej widoczne rany lub uszkodzenia ciała, osoby w podeszłym wieku bądź żądającej pomocy lekarskiej, są wykonywane aby ocenić czy stan zdrowia danej osoby nakłada ograniczenia na niektóre działania Policji, należy uznać, iż ochrona zdrowia tych osób jest podstawowym celem tej usługi. Tym samym badania te korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18.

Bez wątpienia również usługi polegające na:

* opatrywaniu ran

* wypisaniu recept na niezbędne leki

* na żądanie Policji usunięcia z ciała przedmiotów obcych

spełniają przesłankę przedmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 18 tzn. służą ratowaniu oraz przywracaniu zdrowia, a tym samym w przypadku gdy są wykonywane przez Wnioskodawcę (zakład opieki zdrowotnej) korzystają ze zwolnienia wynikającego z tego przepisu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tych usług należało uznać za prawidłowe.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług - badania osób zatrzymanych znajdujących się w stanie zagrażającym ich zdrowiu i życiu, badań osób w celu stwierdzenia stanu nietrzeźwości i braku przesłanek zabraniających umieszczenia w PDOZ lub PID w celu wytrzeźwienia oraz stwierdzenia stanu nietrzeźwości po pobycie w PDOZ/PID w celu wytrzeźwienia, badania osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia, przeprowadzenia badań osób konwojowanych, w razie potrzeby opatrywania ran, wypisania recepty na niezbędne leki, na żądanie Policji usunięcia z ciała przedmiotów obcych,

nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT pobrania krwi lub innego materiału biologicznego (bez badań analitycznych) od osoby zatrzymanej.

Tut. organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie stanu faktycznego w odniesieniu do świadczeń określonych w umowie zawartej z Powiatową Komendą Policji. Wniosek w zakresie pozostałych usług świadczonych przez Wnioskodawcę, o których mowa we wniosku, został rozstrzygnięty w odrębnych interpretacjach indywidualnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.