IBPP4/443-365/14/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 sierpnia 2014 r. (data wpływu 12 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 20 października 2014 r. (data wpływu 22 października 2014 r.), o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania i opodatkowania importu usług w przypadku wysłania pracowników na konferencje (sytuacja I) - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania i opodatkowania importu usług w przypadku wysłania pracowników na konferencje (sytuacja I). Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 października 2014 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 9 października 2014 r. znak: IBPP4/443-365/14/PK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Uniwersytet) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jako uczelnia publiczna Uniwersytet działa w oparciu o ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym.

Stosownie do zapisu art. 13 powołanej ustawy do podstawowych zadań uczelni należy m.in.:

* kształcenie i promowanie kadr naukowych,

* upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych.

Ponadto, ustawodawca w art. 111 zobowiązał pracowników naukowo-dydaktycznych do prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych oraz rozwijania twórczości naukowej albo artystycznej. Z kolei pracownicy dydaktyczni na mocy wskazanego zapisu ustawy zobowiązani są do podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych. Do obowiązków nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego należy również kształcenie kadry naukowej.

Realizując cele statutowe pracownicy Uniwersytetu biorą udział w konferencjach naukowych. Organizatorami tych konferencji są zarówno inne uczelni wyższe, jak i instytuty, jednostki będące członkami konsorcjów projektowych, stowarzyszenia, firmy specjalizujące się w organizowaniu konferencji naukowych. Konferencje często mają charakter międzynarodowy. Organizowane są zarówno w Polsce, jak i na terytorium Unii Europejskiej oraz państw trzecich. Konferencje mają na celu upowszechnianie najnowszych wyników badań naukowych, wymianę informacji, myśli, doświadczeń i poglądów w celu zapewnienia postępu nauki i rozwoju dydaktyki, wsparcie dla współpracy sfery nauki i sfery gospodarczej. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej nr IBPP1/443-754/11/AL z dnia 17 sierpnia 2011 r., wydanej dla Uniwersytetu, zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż wnoszone przez Uczelnię opłaty za udział jego pracowników w konferencjach naukowych organizowanych przez zagraniczne podmioty, które nie mają siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, stanowią opłaty za prawo wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, a tym samym miejscem opodatkowania tychże usług będzie miejsce, gdzie te konferencje faktycznie się odbywają (art. 28g ustawy o VAT).

Ponadto, w interpretacji indywidualnej nr IBPP1/443-752/11/AL z dnia 17 sierpnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, iż w sytuacji, gdy to Uniwersytet jest organizatorem konferencji naukowych, otrzymane opłaty konferencyjne zwolnione są z podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (w obecnym stanie prawnym analogiczny zapis znajduje się w § 3 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień).

Jako uczelnia publiczna, Uniwersytet należy do sektora finansów publicznych, a tym samym uiszczane opłaty konferencyjne finansowane są ze środków publicznych.

W ostatnim okresie pracownicy Uniwersytetu brali udział w międzynarodowej konferencji naukowej, której organizatorami były 2 podmioty - podmiot krajowy i zagraniczny. Konferencja odbyła się na terenie kraju. Opłaty konferencyjne przyjmował na swoje konto K. I. z siedzibą w Wielkiej Brytanii, będący organizacją skupiającą naukowców pracujących w dziedzinie techniki i nowoczesnych technologii. K. I. udokumentował otrzymaną z Uniwersytetu opłatę konferencyjną fakturą, na której nie ma żadnej adnotacji dotyczącej rozliczania podatku VAT. K. I. nie jest zarejestrowany na potrzeby VAT w Polsce. Za przygotowanie logistyczne konferencji odpowiadała polska uczelnia publiczna będąca współorganizatorem działającym w państwie, w którym odbyła się konferencja. Uniwersytet uznał, iż uiszczone za pracowników Uniwersytetu opłaty za udział w przedmiotowej konferencji, należy potraktować jako nabycie usług wstępu na imprezy naukowe, edukacyjne, które stosownie do zapisu art. 28g ust. 1 ustawy o VAT podlegają opodatkowaniu w miejscu, gdzie faktycznie się odbywają. Tym samym w analizowanym przypadku należało rozpoznać import usług. Z uwagi na fakt, iż Uniwersytet wniósł opłaty konferencyjne na konto organizatora przed terminem konferencji, w myśl art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, import usług został wykazany w deklaracji VAT-7 złożonej za miesiąc, w którym dokonano tych płatności. Równocześnie w poz. 28 deklaracji został wykazany podatek należny obliczony wg stawki 23% VAT od kwoty uiszczonych opłat konferencyjnych.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Podmioty, od których Uniwersytet nabywa usługi udziału pracowników w opisanych konferencjach nie są jednostkami objętymi systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, świadczącymi usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej pod pojęciem kształcenia zawodowego i przekwalifikowania na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE, należy rozumieć nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. Udział pracowników Uniwersytetu w konferencjach ma bezpośredni wpływ na doskonalenie ich umiejętności i kompetencji, zarówno w zakresie rozwoju naukowego jak i doskonalenia umiejętności dydaktycznych, co w konsekwencji ma przełożenie na zdobywanie kolejnych tytułów i stopni naukowych. W świetle powyższego, nabywane usługi udziału pracowników Uniwersytetu w opisanych konferencjach, w ocenie Wnioskodawcy, spełniają przesłanki zawarte w definicji znajdującej się w przepisach unijnych. Tym samym będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT (inne niż w zakresie kształcenia na poziomie wyższym).

W przypadku uczelni publicznych, które występują jako współorganizator konferencji, opisanych w Sytuacji I i II złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, uzyskują one akredytację Polskiej Komisji Akredytacyjnej, która jest ustawowym organem szkolnictwa wyższego, powołanym przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i działającym niezależnie na rzecz jakości kształcenia. Natomiast podmioty, które przyjmowały opłaty za udział w opisanych konferencjach i które wystawiały faktury z tego tytułu nie posiadają akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Nabywane przez Uniwersytet usługi będące przedmiotem zapytania nie spełniają przesłanki warunkującej zwolnienie od podatku określonej w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT, gdyż nie są prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Przedmiot konferencji pozostaje w bezpośrednim związku z zawodem uczestników tj. z dziedziną naukową, jaką reprezentują pracownicy naukowo-dydaktyczni Uniwersytetu. Pracownicy uczestniczą w konferencjach naukowych, gdzie prezentują referaty lub wymieniają poglądy zgodne z ich zainteresowaniami naukowymi oraz z profilem zawodowym i prowadzonymi przez nich badaniami statutowymi. Przekłada się to bezpośrednio na wykorzystywanie wiedzy w dalszej ścieżce kariery naukowej pracownika: wymiana doświadczeń, zdobywanie punktów za publikacje naukowe, które mają wpływ na rozwój naukowy pracownika, wykorzystanie materiałów w pracach naukowych, wykorzystanie wiedzy w pracy doktorskiej i habilitacyjnej, dalszy rozwój badań naukowych w określonej dziedzinie, wsparcie dla współpracy sfery nauki i sfery gospodarczej, wykorzystanie umiejętności w procesie dydaktycznym.

Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia "kształcenia". Zgodnie z definicją zawartą w Wikipedii "kształcenie to całość doświadczeń składających się na proces zdobywania przez jednostkę umiejętności, wiedzy oraz rozumienia otaczającego ją świata. Kształcenie obejmuje zarówno proces nauczania jak i uczenia się. Pojęcie kształcenie często utożsamia się z formalnym kształceniem w instytucjach systemu szkolnictwa. W szerszym rozumieniu, obejmuje ono także kształcenie nieformalne, mające źródło w codziennych doświadczeniach, rodzinnych, kontaktach z rówieśnikami i informacjami pochodzącymi z mass mediów." W świetle powyższego, zgodnie z pkt 5, usługa kształcenia ma zasadniczy udział w konferencjach.

Pracownicy Uniwersytetu wykorzystują umiejętności nabyte podczas konferencji poprzez:

* rozwój i prowadzenie projektów naukowych w trybie ciągłym w ramach działalności statutowej oraz w ramach projektów badawczych realizowanych w trybie konkursowym;

* zdobywanie punktów za publikacje, co przekłada się na rozwój naukowy pracownika i zdobywanie punktów zarówno w ocenie parametrycznej dla Wydziału jak i punktów niezbędnych w nowej ścieżce zdobywania stopni i tytułów naukowych;

* doskonalenie badań, a więc obszaru ściśle powiązanego z prowadzonymi zajęciami dydaktycznymi i profilem zawodowym pracownika - co bezpośrednio pozwala na zdobycie dodatkowych umiejętności i wiedzy, która może być przekazywana studentom.

Uniwersytet jako uczelnia publiczna, stosownie do zapisu art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.) należy do sektora finansów publicznych. W kategoriach środków publicznych w rozumieniu art. 5 ust. 1 ww. ustawy mieszczą się m.in. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł. Tym samym uiszczane przez Uniwersytet opłaty konferencyjne finansowane są w całości ze środków publicznych.

Uniwersytet otrzymuje środki z dotacji budżetu państwa na naukę (działalność statutowa), środki w ramach zawartych umów na realizację projektów badawczych (NCN, NCBiR, inne). Głównie z tych środków Uniwersytet finansuje udział swoich pracowników w konferencjach. We wszystkich trzech sytuacjach, przedstawionych w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej, Uniwersytet dokonywał płatności tytułem udziału w konferencji na rzecz podmiotów nieposiadających siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy Uniwersytet postąpił prawidłowo rozpoznając import usług w związku z udziałem swoich pracowników w międzynarodowej konferencji, która odbyła się w Polsce, a opłaty konferencyjne zostały uiszczone na konto organizatora z siedzibą w Wielkiej Brytanii (mając na uwadze iż konferencja współorganizowana była przez krajową uczelnię publiczną), a jeżeli tak, czy miał możliwość zastosowania zwolnienia z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie przez Uniwersytet opłaty za udział pracownika w międzynarodowej konferencji naukowej należy kwalifikować jako zapłatę za usługę wstępu na wydarzenia z zakresu edukacji i nauki, dla których miejsce świadczenia i opodatkowania VAT ustala się na podstawie art. 28g ust. 1 ustawy o VAT. Powołany zapis ustawy wskazuje, iż miejscem świadczenia i opodatkowania takiej usługi, jeśli nabywcą jest podatnik, będzie miejsce, w którym ta impreza się odbywa. W analizowanym przypadku opłata została pobrana przez zagraniczny podmiot w związku z konferencją przeprowadzoną w Polsce. W związku z powyższym po stronie Uniwersytetu wystąpił import usług. W sytuacji, gdy to Uniwersytet występuje jako organizator konferencji naukowych, usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722). W myśl powołanego przepisu zwolnione są od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane. Zwolnienie z VAT usług edukacyjnych na podstawie analizowanego przepisu uzależnione jest nie tylko od rodzaju wykonywanych czynności, ale również statusu podmiotu wykonującego te czynności. Podmiot, który w Polsce odpowiadał za organizację konferencji, to uczelnia publiczna, która mogłaby skorzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie powołanego zapisu rozporządzenia. Jednak to zagraniczna organizacja (K. I.) odpowiedzialna była za pobór opłat konferencyjnych i występowała jako sprzedawca w wystawianych fakturach. Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, mimo iż współorganizatorem konferencji była uczelnia publiczna, rozpoznając import usług Uniwersytet nie mógł zastosować zwolnienia z VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia. W ustawie o VAT w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawodawca zwolnił od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne niż wymienione w pkt 26) finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usługi i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. W polskich przepisach nie ma definicji kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Definicję taką znajdziemy jednak w Rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15.03.201 1 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z jego art. 44 usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku charakter konferencji naukowych, w których uczestniczą pracownicy Uniwersytetu, Wnioskodawca uważa, iż mają one charakter kształcenia zawodowego. Zważywszy na fakt, iż Uniwersytet należy do sektora finansów publicznych, spełniony jest również drugi warunek, uprawniający do zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT. W świetle przestawionego stanu prawnego Wnioskodawca uważa, iż wnosząc opłaty na rzecz zagranicznego podmiotu w związku z organizowaną w Polsce konferencją naukową, Uniwersytet powinien rozpoznać import usług i zastosować zwolnienie z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca - instytut naukowy, czynny podatnik VAT - w ramach prowadzonej działalności naukowej wysyła swoich pracowników na konferencje naukowe które odbywają się w kraju. Opłaty konferencyjne przyjmował na swoje konto podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii, będący organizacją skupiającą naukowców pracujących w dziedzinie techniki i nowoczesnych technologii.

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, że w przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego określania miejsca świadczenia usług:

* ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

* podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

* osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

* podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powołany art. 28a wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż miejscem świadczenia w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Jednakże, od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Jednym z wyjątków od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy jest świadczenie usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe oraz podobne.

W myśl art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług (w tym usług wstępu), konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 z 23 marca 2011 r., str. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi, wchodzą w zakres tego pojęcia.

Zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. c w związku z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej; przepis ten ma zastosowanie w szczególności do prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, zgodnie z którym usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Artykuł 32 ww. rozporządzenia Nr 282/2011 definiuje "usługi wstępu" odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne, a także przyznanie prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody oraz przyznanie prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Zakup usługi wstępu na konferencje czy seminaria (zakup biletu wstępu) nie oznacza, że celem jest wstęp sam w sobie, ale oznacza chęć uczestniczenia w danym wydarzeniu naukowym.

W niniejszej sprawie mamy niewątpliwie do czynienia z uczestnictwem pracowników Uniwersytetu w konferencjach naukowych. Wnioskodawca, nabywając opisane we wniosku usługi, działa jako podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy i jest zainteresowany uczestniczeniem Jego pracowników w określonych imprezach o charakterze naukowym. Opłata za uczestnictwo dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu (tu: w konferencji naukowej), nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem, podmiot nabywający usługę wstępu na konferencję naukową umożliwia pracownikom szeroki dostęp do konferencji, nie ograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca, gdzie ona się odbywa.

Tym samym, opłaty uiszczane przez Wnioskodawcę za uczestnictwo swoich pracowników w zagranicznych konferencjach naukowych, o których mowa we wniosku, należy uznać za nabycie usług wstępu, których miejsce świadczenia znajduje się w miejscu (państwie), w którym te imprezy (konferencje) się odbywają, tj. opodatkowanych zgodnie z brzmieniem art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem, usługi te - w opisanej sytuacji - podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 ust. 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonywania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 17 ust. 1a przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Zatem, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca spełnia definicję podatnika określoną w art. 28a ustawy o VAT. Tym samym, biorąc pod uwagę regulacje art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 28a ustawy, Wnioskodawcę należy uznać za podatnika z tytułu nabycia przedmiotowych usług.

Uwzględniając zatem powyższe należy stwierdzić, że zgodnie z regulacją art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania nabywanych przez Wnioskodawcę usług uczestnictwa pracowników w konferencjach jest miejsce, gdzie konferencje te faktycznie się odbywają. W związku z tym, że miejscem świadczenia przedmiotowej konferencji było terytorium Polski, to tym samym miejscem opodatkowania usług świadczonych przez podmiot posiadający siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii na rzecz Wnioskodawcy, będzie Polska. Zatem Wnioskodawca jest zobowiązany w odniesieniu do tych usług wykazać import usług.

Odnośnie stawki zauważyć należy, iż zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień z dnia 20 grudnia 2013 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722) zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane;

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane;

Zgodnie z art. 44 ww. rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 gdyż podmiot posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie jest uczelnią ani innym podmiotem wymienionym w ww. artykule, zatem zwolnienie określone w tym przepisie nie może być zastosowane.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest - w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

W § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 Rozporządzenia Ministra Finansów rozszerzono zakres zwolnienia o sytuacje gdy usługi kształcenia są świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze lub jeże są one finansowane co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z wniosku wynika, że świadczone przez podmiot posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii usługi mają charakter dokształcania zawodowego dla pracowników Uniwersytetu. Udział pracowników Uniwersytetu w konferencjach ma bezpośredni wpływ na doskonalenie ich umiejętności i kompetencji, zarówno w zakresie rozwoju naukowego jak i doskonalenia umiejętności dydaktycznych, co w konsekwencji ma przełożenie na zdobywanie kolejnych tytułów i stopni naukowych.

Zatem przedmiotowe konferencje spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku konferencje w których biorą udział pracownicy Uniwersytetu nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach ani też nie są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Natomiast udział pracowników w konferencji jest finansowany w całości ze środków publicznych. Tym samym usługi te będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy. W konsekwencji brak jest potrzeby badania czy nabywane przez Wnioskodawcę usługi korzystają ze zwolnienia na podstawie ww. przepisów rozporządzenia Ministra Finansów.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie opisanych we wniosku sytuacji II-IV zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.