IBPP4/443-339/13/BP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 września 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-339/13/BP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2013 r. (data wpływu 25 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży bielizny oraz wyrobów tekstylnych.

W ramach spółki - w celu pozyskania nowych klientów oraz większego udziału w rynku wyodrębniony został m.in. dział marketingu. Dział ten ma za zadanie budowę wizerunku i świadomości marki, a docelowo intensyfikację sprzedaży towarów i usług. W tym celu do głównych zadań tego działu należy:

a.

ustalanie strategii marketingowej spółki wspólnie z Zarządem,

b.

nadzór nad sposobem wykorzystywania znaku towarowego przysługującego Spółce tj.: X

c.

projektowanie nowych marek, tworzenie nowych znaków towarowych,

d.

tworzenie koncepcji identyfikacji wizualnej,

e.

nadzór oraz informowanie klientów o kampaniach reklamowych,

f.

dostarczania materiałów dotyczących nowych kampanii, promocji (ekspozycja plakatów, roll-upów, dystrybucja ulotek),

g.

organizowanie działań sponsoringowych,

h.

współpraca z agencjami reklamowymi dotyczącymi projektów nowych kampanii (współpraca w zakresie wizualizacji nowej kampanii reklamowej, przeformatowanie materiałów),

i.

współpraca z domami mediowymi,

j.

zlecanie firmie zewnętrznej wyklejania billboardów aktualnymi promocjami,

k.

współpraca z agencjami reklamowymi dotycząca reklamy firmy w Internecie (linki sponsorowane, banery, pozycjonowanie),

I.

przygotowywanie katalogów z kolekcją,

m.

przygotowywanie zdjęć packshotowych,

n.

bieżąca aktualizacja strony internetowej,

o.

wyklejka samochodów firmowych zgodnie z ustalonymi standardami,

p.

przygotowanie baz do mailingu, nadzór na bazami danych osobowych,

q.

budżetowanie oraz rozliczanie akcji marketingowych,

r.

monitorowanie ilości oraz zamawianie upominków reklamowych związanych z marką (np. breloki, parasole firmowe),

s.

prowadzenie działań Public Relations w zakresie podtrzymywania dobrych relacji z klientami (prowadzenie FunPageu na Y),

t.

działania dotyczące promocji marki,

u.

wizualizacja firmy zgodnie z ustalonymi standardami,

v.

nadzór nad dedykowanymi materiałami biurowymi (koperty, wizytówki, cenniki).

Z powyższego wynika, że działalność działu marketingu ma charakter służebny do wszystkich pozostałych działów.

Dział marketingu zatrudnia obecnie trzech wyspecjalizowanych pracowników posiadających stosowną wiedzę merytoryczną.

Do działu marketingu przypisany jest zespół materialnych (niezbędny sprzęt - np. biurowy, fotograficzny, komputerowy) i niematerialnych składników (znak towarowy X oraz niezbędne oprogramowanie). Nadto do działu marketingu przypisane są umowy najmu powierzchni reklamowych.

Mając na uwadze potrzebę dalej idącego wyodrębnienia organizacyjnego tak kluczowego działu, wnioskodawca planuje powołanie nowej spółki prawa handlowego, do której - tytułem aportu - wniósłby wszystkie powyżej wymienione elementy składające się na wyodrębniony w ramach spółki dział marketingu - jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Po opisanym powyżej zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca nie będzie już prowadził działalności w zakresie w jakim podejmie działalność jej ostateczny nabywca.

W celu ostatecznego prawnego wyodrębnienia ze struktury przedsiębiorstwa, zorganizowanej części, o której mowa powyżej, osoby zarządzające podjęły w tej sprawie stosowną uchwałę. Uchwała ta między innymi określa:

1.

sposób wyodrębnienia organizacyjnego,

2.

sposób wyodrębnienia finansowego,

3.

sposób wyodrębnienia funkcjonalnego.

Wyodrębnienie organizacyjne nastąpiło w drodze wykonania uchwały poprzez:

1.

oddelegowanie stosownej części personelu przedsiębiorstwa,

2.

ujęcie w strukturze organizacyjnej,

3.

zestawienie materialnych i niematerialnych składników niezbędnych do prowadzenia określonych w uchwale zadań jednostki m.in. środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, źródeł ich finansowania (tzn. zobowiązań związanych z ich nabyciem i funkcjonowaniem) oraz wyposażenia i środków obrotowych.

Wyodrębnienie finansowe zrealizowane zostało głównie poprzez posiadanie wydzielonego budżetu w zakresie planowanych kosztów realizacji powierzonych zadań. Dodatkowo wydzielone zostały zobowiązania, które wiążą się z przedmiotem działania wyodrębnianej jednostki. Nastąpiło również wydzielenie w obrębie ewidencji rachunkowej. Został wprowadzony stosowny podział kont analitycznych jak i syntetycznych. Koszty ponoszone przez jednostkę znalazły swoje wyodrębnienie poprzez stworzenie dodatkowej ewidencji. Również ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dla jednostki zostały wyodrębnione z ogólnej ewidencji przedsiębiorstwa.

W związku z faktem, że w skład wyodrębnianej jednostki weszły określone zasoby, w tym głównie składniki materialne, niematerialne oraz wyspecjalizowany personel, jest oczywistym, że w sposób samodzielny będzie ona mogła realizować określone zadania. Wynika to z faktu, że jednostka nie jest sumą poszczególnych składników przy pomocy których prowadzona będzie określona aktywność ale zorganizowanym zespołem zasobów, powołanych do samodzielnego wykonywania określonych zadań oraz efektywnego prowadzenie działalności gospodarczej

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opisany zespół składników, będący w przyszłości przedmiotem aportu, wypełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011 Nr 177 poz. 1054 j.t. z późn. zm.).

Jeżeli tak to czy wniesienie ww. zespołu składników do nowopowołanej spółki korzystać będzie z wyłączenia z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 j.t. z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy opisany zespół składników wypełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Artykuł ten definiuje zorganizowaną część przedsiębiorstwa jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zatem zgodnie z taką definicją aby wyodrębniona jednostka stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą łącznie być spełnione następujące warunki:

* wyodrębniony organizacyjnie i finansowo zespół składników materialnych i niematerialnych,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Jednocześnie zauważyć należy, że ww. ustawa nie definiuje co rozumie pod pojęciem wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego. Jednakże w praktyce organów podatkowych są stosowane określone, stałe elementy potwierdzające regułę. I tak, wg interpretacji (patrz Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 października 2008 r., znak ILPB3/423-496/08-2/HS) o wyodrębnieniu organizacyjnym świadczyć powinny stosowne zapisy w statucie, regulaminie, zarządzeniu bądź innym akcie o podobnym charakterze. Ponadto wskazuje się, że aby można było mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym, to zorganizowana część przedsiębiorstwa winna stanowić dział, wydział czy oddział (Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2009 r., znak IPPB5/423-165/08-6/MB).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego wszystkie elementy zostały spełnione. Wskazuje na to:

1.

fakt powołania istnienia jednostki uchwałą opisującą dokładnie zakres tego wyodrębnienia,

2.

wskazanie dokładnych zadań gospodarczych, które zostaną wyodrębnione z całości przedsiębiorstwa i będą realizowane wyłącznie przez jednostkę,

3.

wyodrębnienie materialnych i niematerialnych składników jednostki i przekazanie ich do wyłącznej dyspozycji. Ponadto do jednostki zostały przypisane wszelkie zobowiązania związane z przekazanym majątkiem. Również umowy o świadczenie określonych usług niezbędnych do samodzielnego realizowania zadań są stosownie przepisane. Wyodrębnieniu również została poddana sfera finansowa jednostki. Dokonane to zostało poprzez stosowne wydzielenie ewidencji księgowych w tym m.in. ewidencji środków trwałych, kont kosztowych oraz kont rozrachunkowych. Dzięki temu możliwe stało się wyodrębnienie finansów jednostki od finansów reszty przedsiębiorstwa.

Drugim niezbędnym elementem jest wyodrębnienie funkcjonalne. Zgodnie z praktyką organów skarbowych wyodrębnienie takie należy rozumieć jako wydzielenie określonych składników majątkowych i niemajątkowych z przeznaczeniem ich do realizacji określonych zadań gospodarczych (tak też np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 1 grudnia 2008 r., znak: ITPB3/423-519b/08/AW). Jak wynika z przedstawionego przez spółkę stanu faktycznego - w drodze uchwały wyodrębnione zostały stosowne składniki materialne i niematerialne. Jednocześnie z całościowego przedmiotu działalności spółki wyodrębniony został taki katalog zadań gospodarczych, który będzie wykonywany wyłącznie w ramach jednostki. Co więcej wyodrębnienie zostało przeprowadzone w taki sposób, że jednostka jest w stanie realizować zadania jako samodzielne przedsiębiorstwo (gdyby zaistniała taka konieczność) i nie wymaga poniesienia istotnych, dodatkowych nakładów finansowych. Wynika to z faktu, że wyodrębnione składniki nie są jedynie sumą pojedynczych składników, a stanowią ich zorganizowany kompleks. Ogół składników, które w przyszłości będą przedmiotem aportu, z pewnością są w stanie zapewnić sprawne funkcjonowanie wyodrębnionych procesów gospodarczych. Dopełnieniem tego jest doświadczenie przechodzących pracowników w ramach wydzielonych zadań.

Ostatecznie w związku z powyższym, że ww. zespół składników spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Wnioskodawca ma prawo skorzystania ze stosownego wyłączenia w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wniesienia wkładu niepieniężnego do nowotworzonej spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Wniesienie aportu stanowić może dostawę towarów (jeśli przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) lub świadczenie usług (w pozostałych przypadkach).

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu. Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego czyli aportu.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, iż powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L06.347.1), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112 w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. Własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. Wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. Koncesje, licencje i zezwolenia;

6. Patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. Majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. Tajemnice przedsiębiorstwa;

9. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Podsumowując, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym. Ponadto, nie można traktować jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie obejmować ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, posiada wewnętrzną samodzielność finansową, ale także która mogłaby samodzielnie jako niezależne przedsiębiorstwo realizować zadania gospodarcze.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego (niezależnego) funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość) oraz pozwolą na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie tut. organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży bielizny oraz wyrobów tekstylnych.

W ramach spółki - w celu pozyskania nowych klientów oraz większego udziału w rynku wyodrębniony został m.in. dział marketingu. Dział ten ma za zadanie budowę wizerunku i świadomości marki, a docelowo intensyfikację sprzedaży towarów i usług. W tym celu do głównych zadań tego działu należy:

a.

ustalanie strategii marketingowej spółki wspólnie z Zarządem,

b.

nadzór nad sposobem wykorzystywania znaku towarowego przysługującego Spółce tj.: X

c.

projektowanie nowych marek, tworzenie nowych znaków towarowych,

d.

tworzenie koncepcji identyfikacji wizualnej,

e.

nadzór oraz informowanie klientów o kampaniach reklamowych,

f.

dostarczania materiałów dotyczących nowych kampanii, promocji (ekspozycja plakatów, roll-upów, dystrybucja ulotek),

g.

organizowanie działań sponsoringowych,

h.

współpraca z agencjami reklamowymi dotyczącymi projektów nowychkampanii (współpraca w zakresie wizualizacji nowej kampanii reklamowej,przeformatowanie materiałów),

i.

współpraca z domami mediowymi,

j.

zlecanie firmie zewnętrznej wyklejania billboardów aktualnymi promocjami,

k.

współpraca z agencjami reklamowymi dotycząca reklamy firmy w Internecie (linki sponsorowane, banery, pozycjonowanie),

I.

przygotowywanie katalogów z kolekcją,

m.

przygotowywanie zdjęć packshotowych,

n.

bieżąca aktualizacja strony internetowej,

o.

wyklejka samochodów firmowych zgodnie z ustalonymi standardami,

p.

przygotowanie baz do mailingu, nadzór na bazami danych osobowych,

q.

budżetowanie oraz rozliczanie akcji marketingowych,

r.

monitorowanie ilości oraz zamawianie upominków reklamowych związanych z marką (np. breloki, parasole firmowe),

s.

prowadzenie działań Public Relations w zakresie podtrzymywania dobrych relacji z klientami (prowadzenie FunPageu na Y),

t.

działania dotyczące promocji marki,

u.

wizualizacja firmy zgodnie z ustalonymi standardami,

v.

nadzór nad dedykowanymi materiałami biurowymi (koperty, wizytówki, cenniki).

Z powyższego wynika, że działalność działu marketingu ma charakter służebny do wszystkich pozostałych działów.

Dział marketingu zatrudnia obecnie trzech wyspecjalizowanych pracowników posiadających stosowną wiedzę merytoryczną.

Do działu marketingu przypisany jest zespół materialnych (niezbędny sprzęt - np. biurowy, fotograficzny, komputerowy) i niematerialnych składników (znak towarowy X oraz niezbędne oprogramowanie). Nadto do działu marketingu przypisane są umowy najmu powierzchni reklamowych.

Mając na uwadze potrzebę dalej idącego wyodrębnienia organizacyjnego tak kluczowego działu, wnioskodawca planuje powołanie nowej spółki prawa handlowego, do której - tytułem aportu - wniósłby wszystkie powyżej wymienione elementy składające się na wyodrębniony w ramach spółki dział marketingu - jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Po opisanym powyżej zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca nie będzie już prowadził działalności w zakresie w jakim podejmie działalność jej ostateczny nabywca.

W celu ostatecznego prawnego wyodrębnienia ze struktury przedsiębiorstwa, zorganizowanej części, o której mowa powyżej, osoby zarządzające podjęły w tej sprawie stosowną uchwałę. Uchwała ta między innymi określa:

1.

sposób wyodrębnienia organizacyjnego,

2.

sposób wyodrębnienia finansowego,

3.

sposób wyodrębnienia funkcjonalnego.

Wyodrębnienie organizacyjne nastąpiło w drodze wykonania uchwały poprzez:

1.

oddelegowanie stosownej części personelu przedsiębiorstwa,

2.

ujęcie w strukturze organizacyjnej,

3.

zestawienie materialnych i niematerialnych składników niezbędnych do prowadzenia określonych w uchwale zadań jednostki m.in. środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, źródeł ich finansowania (tzn. zobowiązań związanych z ich nabyciem i funkcjonowaniem) oraz wyposażenia i środków obrotowych.

Wyodrębnienie finansowe zrealizowane zostało głównie poprzez posiadanie wydzielonego budżetu w zakresie planowanych kosztów realizacji powierzonych zadań. Dodatkowo wydzielone zostały zobowiązania, które wiążą się z przedmiotem działania wyodrębnianej jednostki. Nastąpiło również wydzielenie w obrębie ewidencji rachunkowej. Został wprowadzony stosowny podział kont analitycznych jak i syntetycznych. Koszty ponoszone przez jednostkę znalazły swoje wyodrębnienie poprzez stworzenie dodatkowej ewidencji. Również ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dla jednostki zostały wyodrębnione z ogólnej ewidencji przedsiębiorstwa.

W związku z faktem, że w skład wyodrębnianej jednostki weszły określone zasoby, w tym głównie składniki materialne, niematerialne oraz wyspecjalizowany personel, jest oczywistym, że w sposób samodzielny będzie ona mogła realizować określone zadania. Wynika to z faktu, że jednostka nie jest sumą poszczególnych składników przy pomocy których prowadzona będzie określona aktywność ale zorganizowanym zespołem zasobów, powołanych do samodzielnego wykonywania określonych zadań oraz efektywnego prowadzenie działalności gospodarczej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż skoro Dział Marketingu jest wydzielony w ramach działalności Wnioskodawcy w sposób organizacyjny, finansowy i funkcjonalny, stanowiąc zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), przeznaczony do realizacji ściśle określonych zadań gospodarczych, to stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W konsekwencji, wniesienie Działu Marketingu w formie aportu do spółki prawa handlowego będzie wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż Dział Marketingu wyodrębniony z działalności Zainteresowanego posiada cechy wskazane w art. 2 pkt 27e ustawy i tym samym spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z powyższym, transakcja wniesienia Działu Marketingu w drodze aportu do nowopowołanej spółki będzie czynnością niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy. W konsekwencji w związku z tą transakcją po stronie Wnioskodawcy nie powstanie zobowiązanie podatkowe w podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl