IBPP4/443-318/14/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 11 lipca 2014 r. (data wpływu 15 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 21 października 2014 r. (data wpływu 22 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług doradczych - jest prawidłowe.

W dniu 15 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług doradczych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 października 2014 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 30 września 2014 r. znak: IBPP4/443-318/14/EK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca rozpoczyna działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług na terenie Polski na rzecz firmy zarejestrowanej w Kanadzie.

Usługi będą obejmować doradztwo przy wyborze potencjalnych dostawców dla produktów będących w kręgu zainteresowań firmy kanadyjskiej. Firma Wnioskodawcy nie będzie wchodziła w relacje handlowe z dostawcami i nie będzie zajmowała się nabywaniem czy zbywaniem towarów. Działalność firmy Wnioskodawcy będzie jedynie polegała na wskazywaniu dostawców oraz dokonywaniu ich analizy pod kątem wiarygodności i jakości wytwarzanych produktów. Wykonywana działalność gospodarcza (kody PKD): 7022.Z oraz 73.20.Z.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Usługi są świadczone na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, posiadającego siedzibą lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub miejsce zameldowania poza terytorium Unii Europejskiej.

2. Podmiot będący usługobiorcą (kontrahent z Kanady) nie posiada siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

3. Wartość sprzedaży łącznie w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej nie przekroczy kwotę 150.000 zł ale w pełnym roku podatkowym może przekroczyć kwotę 150.000 zł. Jeżeli łączna wartość sprzedaży w roku podatkowym nie przekroczy 150.000 zł. Wnioskodawca nie zamierza rezygnować ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy dla firmy Wnioskodawcy powstaje obowiązek rozliczania podatku VAT w Polsce.

2. Czy dla firmy Wnioskodawcy istniej możliwość przerzucenia podatku VAT na nabywcę usług.

3. Jak należy wyliczyć wartość sprzedaży łącznej w roku podatkowym w celu określenia momentu przekroczenia progu 150.000 zł określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

4. W przypadku zgłoszenia działalności do urzędu skarbowego drukiem VAT-R, który punkt ogólnych informacji od 27 do 37 powinien zaznaczyć Wnioskodawca.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy czym zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W przytoczonych przepisach przyjęto ogólną zasadę że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. W myśl art. 15.1. ustawy o podatku od towarów i usług Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności więc podatnikiem może być zarówno podatnik "polski" jak i podatnik z innego kraju członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego.

Zgodnie z zapisami art. 28b ust. 1 Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1 a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n, w związku z tym w opisanym przypadku miejscem świadczenia usługi będzie miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Usługobiorcy, a więc kontrahenta z Kanady. Podatnik świadczący usługi doradcze na rzecz tego kontrahenta wystawiając dokument sprzedaży może zastosować adnotację Np (nie podlega).

W związku z miejscem świadczenia usługi dla kontrahenta z Kanady i zastosowania na dokumencie sprzedaży adnotacji NP (nie podlega należy na dokumencie dodatkowo zamieścić zapis "odwrotne obciążenie".

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł, a do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju; odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, (z wyjątkiem, transakcji związanych z nieruchomościami, usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7,12 i 38-41, usług ubezpieczeniowych jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych); odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Analizując definicję sprzedaży zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Tym samym licząc limit wśród kwot sprzedaży opodatkowanej nie ujmuje się WNT, importu towarów, odpłatnego świadczenia usług dla których miejscem opodatkowania jest inny kraj, nabycia usług lub towarów, dla których podatnikiem jest nabywca. Dlatego ustalając limit o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy nie należy wliczać sprzedaży usług doradczych na rzecz kontrahenta zagranicznego, o których mowa we wniosku.

W przypadku utraty zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy składając zgłoszenie rejestracyjne VAT-R podatnik powinien zaznaczyć kwadrat 35.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. (art. 2 pkt 1 ustawy). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w art. 28 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług":

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że Wnioskodawca rozpoczyna działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług na terenie Polski na rzecz firmy zarejestrowanej w Kanadzie.

Usługi będą obejmować doradztwo przy wyborze potencjalnych dostawców dla produktów będących w kręgu zainteresowań firmy kanadyjskiej. Firma Wnioskodawcy nie będzie wchodziła w relacje handlowe z dostawcami i nie będzie zajmowała się nabywaniem czy zbywaniem towarów. Działalność firmy Wnioskodawcy będzie jedynie polegała na wskazywaniu dostawców oraz dokonywaniu ich analizy pod kątem wiarygodności i jakości wytwarzanych produktów. Wykonywana działalność gospodarcza (kody PKD): 7022.Z oraz 73.20.Z. Usługi są świadczone na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, posiadającego siedzibą lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub miejsce zameldowania poza terytorium Unii Europejskiej.

Podmiot będący usługobiorcą (kontrahent z Kanady) nie posiada siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Wartość sprzedaży łącznie w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej nie przekroczy kwotę 150.000 zł ale w pełnym roku podatkowym może przekroczyć kwotę 150.000 zł. Jeżeli łączna wartość sprzedaży w roku podatkowym nie przekroczy 150.000 zł. Wnioskodawca nie zamierza rezygnować ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w przypadku świadczenia ww. usług na rzecz firmy kanadyjskiej miejscem opodatkowania takiej usługi jest, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. Kanada, a tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia polskiego VAT z tytułu świadczonych usług na rzecz firmy kanadyjskiej.

Aby daną usługę uznać za podlegającą opodatkowaniu na terytorium kraju, miejscem jej świadczenia musi być terytorium Polski.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza może polegać również na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Istotą art. 28a ustawy jest przede wszystkim odróżnienie podmiotów znajdujących się w sferze aktywności gospodarczej od konsumentów.

Z przywołanej definicji podatnika wynika, że podatnikiem jest zarówno podatnik polski, jak i podatnik z innego państwa członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego (będący podatnikiem podatku o podobnym charakterze jak VAT).

Zatem "podatnikiem" dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług będzie każdy przedsiębiorca, zarówno z Polski, z innego państwa członkowskiego, czy z kraju trzeciego. Właściwe rozpoznanie statusu swojego kontrahenta jako "podatnika" obciąża usługodawcę.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. W oparciu o ten przepis, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja. W konsekwencji, aby prawidłowo zastosować przepisy prawa w tym zakresie, konieczna jest odpowiednia identyfikacja statusu kontrahenta.

Jak wskazuje w opisie sprawy Wnioskodawca, jego odbiorcą jest spółka kanadyjska zarejestrowana w Kanadzie. Kontrahent z Kanady nie posiada siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz kanadyjskiego kontrahenta są usługami wykonywanymi na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy i tym samym miejscem ich opodatkowania, zgodnie z zasada ogólną dotyczącą miejsca świadczenia usług, jest Kanada, jako miejsce siedziby usługobiorcy.

Zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

W pkt 18 tego artykułu ustawodawca wskazuje, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - na fakturze umieszcza się wyrazy "odwrotne obciążenie".

Natomiast w myśl art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy, faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b - danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

Z uwagi na fakt, że miejscem opodatkowania świadczenia usług jest terytorium Kanady, Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia faktury, która winna zawierać adnotację "odwrotne obciążenie" - w sytuacji gdy zobowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze będzie nabywca usługi. Jednocześnie Wnioskodawca na tej fakturze nie musi wykazać numer identyfikacji nabywcy, stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku, czy kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy).

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Zgodnie zaś z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Natomiast zgodnie z definicja sprzedaży zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów; w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Stosownie do powyższego, w przypadku świadczenia ww. usług przez Wnioskodawcę na rzecz kanadyjskiego kontrahenta, niezarejestrowanego jako podatnik VAT, miejscem opodatkowania takiej usługi jest, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej tj. Kanada, a tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia polskiego VAT na fakturze z tytułu świadczenia tych usług.

Równocześnie Wnioskodawca nie będzie wliczał tych usług do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, a właściwie świadczenie tych usług poza terytorium kraju nie będzie powodowało utraty zwolnienia podmiotowego przez Wnioskodawcę.

Należy bowiem zaznaczyć, że podmioty świadczące usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego tj. niezależnie od tego czy wartość sprzedaży przekroczy kwotę 150.000 zł podatnicy tacy winni się zarejestrować jako podatnicy VAT czynni. Przy czym odnosi się to do sytuacji gdy usługi te są świadczone na terytorium kraju, a co jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego nie ma miejsca w niniejszej sprawie.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących wypełnienia druku VAT-R - w przypadku utraty zwolnienia - należy zauważyć, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3 (art. 96 ust. 1 ustawy).

Natomiast stosownie do art. 96 ust. 3, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl natomiast art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R.

Natomiast podatnik, który korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT, musi pamiętać, że jeżeli z ewidencji sprzedaży, wynikać będzie, że obrót w kwocie 150.000 zł został przekroczony, to zwolnienie utraci moc z dniem przekroczenia tej kwoty. Podatnik powinien dokonać rejestracji dla podatku od towarów i usług we właściwym urzędzie skarbowym.

Wzór dokumentu VAT-R zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług potwierdzającego zarejestrowanie podmiotu jako podatnika VAT określony został rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 55, poz. 539 z późn. zm.).

W części C druku VAT-R wymieniono okoliczności dla których podatnik dokonuje rejestracji, m.in. w poz. 35 wskazano okoliczność rejestracji ze względu na utratę zwolnienia przedmiotowego.

Stosownie do powyższego, jeżeli Wnioskodawca przekroczy limit zwolnienia określony w art. 113 ust. 1 ustawy, powinien dokonać zgłoszenia rejestracyjnego tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R i zaznaczyć pkt 35.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.