IBPP4/443-309/13/BP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 września 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-309/13/BP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania suszu tytoniowego w ramach umowy kontraktacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2013 r. wpłynął do tut. organie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania suszu tytoniowego w ramach umowy kontraktacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Producent rolny będący równocześnie pośredniczącym podmiotem tytoniowym ma zamiar dokonywać obrotu, na cele rolne suszem tytoniowym na podstawie pisemnej umowy kontraktacji, zawartej z podmiotem kontraktującym na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego art. 613-626 k.c.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego i cywilnego obrót na cele rolne, suszem tytoniowym przez producenta rolnego będącego równocześnie pośredniczącym podmiotem tytoniowym na podstawie umowy kontraktacji z podmiotem kontraktującym podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 99a ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym za susz tytoniowy uznaje się suchy tytoń niebędący jeszcze wyrobem tytoniowym. Wobec powyższego objęty umową kontraktacji wyrób należy zaliczyć do wyrobów akcyzowych.

Jednakże, aby objęty umową kontraktacji susz tytoniowy, będący wyrobem akcyzowym, podlegał opodatkowaniu musi być wykonana czynność podlegająca opodatkowaniu dotycząca tego wyrobu.

W myśl art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy. Natomiast stosownie do art. 9b ust. 2 ustawy o podatku akcyzowy za sprzedaż uznaje się czynności o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8.

Wobec powyższego w zakresie opodatkowania suszu tytoniowego nie znajdzie zastosowania szeroka definicja sprzedaży określona w art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku akcyzowym, lecz definicja sprzedaży dla wyrobów węglowych zawarta w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 tejże ustawy do którego odsyła art. 9b ust. 2.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku akcyzowym za sprzedaż uznaje się poniższe czynności:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

Umowa sprzedaży została określona w art. 535 k.c. Natomiast określona w art. 613 i nast. k.c. umowa kontraktacji to oddzielna umowa. W myśl tego przepisu przez umowę kontraktacji producent rolny zobowiązuje się wytworzyć i dostarczyć kontraktującemu określoną liczbę produktów rolnych określonego rodzaju, a kontraktujący zobowiązuje się te produkty odebrać w terminie umówionym, zapłacić umówioną cenę oraz spełnić określone świadczenia dodatkowe, jeśli umowa lub przepisy szczególne przewidują obowiązek spełnienia takiego świadczenia.

Umowa sprzedaży oraz umowa kontraktacji to umowy nazwane, posiadające jednak odrębne regulacje prawne. Co więcej, dla przeniesienia własności na podstawie umowy kontraktacji, co do zasady nie jest potrzebne zawarcie umowy sprzedaży. Umowa kontraktacji co do zasady dotyczy produktów rolnych i może być zawarta jedynie przez producenta tych produktów. W niektórych przypadkach jak. np. w przypadku dopłat bezpośrednich z UE umowa kontraktacji jest niezbędna. Jednak umowa ta, jako odrębna umowa, od umowy sprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, nawet gdy przeniesienie własności dotyczy wyrobów akcyzowych, takich jak susz tytoniowy.

Umowa kontraktacji różni się od innych umów występujących w obrocie cywilnoprawnym. Od umowy sprzedaży kontraktacja różni się ograniczeniami podmiotowymi (tylko producent rolny) i przedmiotowymi, gdyż przedmiotem umowy kontraktacji mogą być tylko produkty rolne, które mają być dopiero wytworzone w gospodarstwie (przedsiębiorstwie) producenta rolnego, tymczasem dla umowy sprzedaży te okoliczności są obojętne. Przedmiotem sprzedaży zaś mogą być rzeczy ruchome, nieruchomości i prawa majątkowe.

Katalog czynności, podlegających opodatkowaniu zawarty w ustawie o podatku akcyzowym ma charakter zamknięty i nie można go interpretować w sposób rozszerzający, tym bardziej że ustawodawca w sposób precyzyjny określił czynności uznane za sprzedaż. Nie wymienił wśród nich umowy kontraktacji. Przeniesienie własności suszu tytoniowego na podstawie zawartej umowy kontraktacji nie można też zakwalifikować do żadnej z czynności określonych w art. 9b ust. 1 pkt 1, 3-6 ustawy o podatku akcyzowym. Wobec powyższego przeniesienie własności suszu tytoniowego na podstawie umowy kontraktacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie poz. 45 załącznika nr 1 do ustawy za wyroby akcyzowe uznano, bez względu na kod CN susz tytoniowy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23b pośredniczący podmiot tytoniowy to podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży suszu tytoniowego, który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

W myśl art. 9b ust. 1 pkt 1-5 ustawy w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy;

2.

sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy;

3.

import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy;

4.

zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy;

5.

zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych;

6.

nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.

Powyższe oznacza, że każda sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 tj.:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

Zdefiniowanie zatem sprzedaży suszu tytoniowego w sposób powyższy wskazuje, że w zakresie suszu tytoniowego nie ma zastosowania ogólna definicja sprzedaży określona w art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku akcyzowym.

Z opisu sprawy wynika, że producent rolny będący równocześnie pośredniczącym podmiotem tytoniowym ma zamiar dokonywać obrotu, na cele rolne suszem tytoniowym na podstawie pisemnej umowy kontraktacji, zawartej z podmiotem kontraktującym na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego art. 613-626 k.c.

Umowa kontraktacji jest umową nazwaną, tj. umową unormowaną w Kodeksie cywilnym. W myśl art. 613 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę kontraktacji producent rolny zobowiązuje się wytworzyć i dostarczyć kontraktującemu oznaczoną ilość produktów rolnych określonego rodzaju, a kontraktujący zobowiązuje się te produkty odebrać w terminie umówionym, zapłacić umówioną cenę oraz spełnić określone świadczenie dodatkowe, jeżeli umowa lub przepisy szczególne przewidują obowiązek spełnienia takiego świadczenia. W myśl art. 616 k.c., umowa kontraktacyjna powinna być zawarta na piśmie.

Zgodnie zaś z art. 535 ww. ustawy przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Wobec powyższego umowa sprzedaży nie jest tożsama z zawarciem umowy kontraktacji. Są to dwie odrębne umowy cywilnoprawne. Ponadto należy zauważyć, że katalog czynności opodatkowanych, związanych z suszem tytoniowym, ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Czynności, które nie zostały wskazane w powyższym katalogu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Powyższe zatem wyraźnie wskazuje, iż umowa kontraktacji nie jest objęta definicją sprzedaży zawartą w kodeksie cywilnym. Również jak słusznie wskazał Wnioskodawca przeniesienie własności suszu tytoniowego na podstawie zawartej umowy kontraktacji nie można też zakwalifikować do żadnej z czynności określonych w art. 9b ust. 1 pkt 1, 3-6 ustawy o podatku akcyzowym Oznacza to zatem, że obrót na cele rolne, suszem tytoniowym przez producenta rolnego będącego równocześnie pośredniczącym podmiotem tytoniowym na podstawie umowy kontraktacji z podmiotem kontraktującym nie jest objęty zakresem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl