IBPP4/443-3/14/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 30 grudnia 2013 r. (data wpływu 3 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 31 marca 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2014 r. został złożony do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 marca 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 20 marca 2014 r. znak: IBPP4/443-3/14/BP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji sadzy technicznej. Jest to proces polegający na pirolizie paliw (proces rozkładu termicznego substancji prowadzony poprzez poddawanie ich działaniu wysokiej temperatury, ale bez kontaktu z tlenem i innymi czynnikami utleniającymi), a dokładnie przez karbonizację oleju. W swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca do celów opałowych zużywa gaz ziemny (objęty kodem CN 2711 21 00) (dalej "wyroby gazowe"). U Wnioskodawcy udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi 10,12% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego został ustalony procentowy udział. Wnioskodawca uczestniczy w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (dalej "system", "EU ETS") zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695, dalej "ustawa o systemie handlu uprawnieniami") oraz Rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012 z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. U. L 181/30 z 12 lipca 2012 r.), na podstawie decyzji Marszałka Województwa Podkarpackiego z dnia 30 czerwca 2011 r. ("C") zmienionej decyzją Marszałka Województwa Podkarpackiego z dnia 18 listopada 2011 r. (B.MS z uwzględnieniem decyzji Marszałka Województwa Podkarpackiego z dnia 20 listopada 2012 r. znak E) - przenoszącej prawa i obowiązki) oraz decyzją Marszałka Województwa Podkarpackiego z dnia 14 grudnia 2012 r. (F) - zezwolenie na emisję gazów cieplarnianych ważne jest do 29 czerwca 2021 r., dodatkowo u Wnioskodawcy funkcjonuje Zintegrowany System Zarządzania zgodny z wymaganiami norm ISO: 9001:2008, ISO: 14001:2004, BH OHSAS 18001:2007, obejmujący System Zarządzania Środowiskowego w ramach którego utworzone zostały procedury dotyczące i zapewniające Wnioskodawcy monitorowanie wielkości emisji CO2 z instalacji do produkcji sadz technicznych zgodnej z wydanymi zezwoleniami w tym zakresie i terminowego składania sprawozdań do wskazanych przepisami prawa instytucji zewnętrznych.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

* jest finalnym nabywcą gazowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku-akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 - t.j. z późn. zm.).

* nie jest pośredniczącym podmiotem gazowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym.

Ponadto Wnioskodawca zaznacza, iż nie ma planów co do dalszej odsprzedaży wyrobów gazowych kupowanych bezpośrednio od dystrybutora czy też użycia gazu na własne potrzeby poza zakresem zwolnienia przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Końcowo wskazać należy, że Wnioskodawca jako finalny nabywca gazowy, zobowiązany jest do złożenia podmiotowi dostarczającemu mu wyroby gazowe oświadczenia o przeznaczeniu paliwa gazowego na potrzeby naliczenia podatku akcyzowego. Od tego bowiem uzależniona jest wysokość należności publicznoprawnej. W świetle powyższego, Wnioskodawca wnioskując o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w niniejszej sprawie chciał uchronić się przed ewentualnym wprowadzeniem w błąd dostawcy paliwa gazowego, oświadczając, że zakupione paliwo gazowe jest w całości zwolnione od podatku akcyzowego, w sytuacji, kiedy faktycznie takie zwolnienie by nie przysługiwało Wnioskodawcy. Konsekwencje karne czy też karnoskarbowe, związane ze złożeniem oświadczenia nieodpowiadającego prawdzie, dotyczyć mogą bezpośrednio Wnioskodawcy. Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca posiada interes prawny w zakresie uzyskania interpretacji prawa podatkowego, zgodnie z pytaniami wskazanymi we wniosku o wydanie interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy system EU ETS, w którym Wnioskodawca bierze udział jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

2. Czy wyroby gazowe zużywane przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, do celów opałowych będą korzystały ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 163 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, do dnia 31 października 2013 r. obowiązywało zwolnienie od akcyzy dotyczące gazu ziemnego (mokry) o kodach CN 2711 11 00 oraz 2711 21 00, przeznaczonego do celów opałowych. Z dniem 1 listopada 2013 r. wygasło to zwolnienie i weszły w życie znowelizowane przepisy ustawy o podatku akcyzowym, które wprowadził szczególny reżim opodatkowania akcyzą ww. wyrobów.

Na podstawie art. 9c ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. użycie wyrobów gazowych przez finalnego odbiorcę gazowego.

Do ustawy o podatku akcyzowym ustawodawca wprowadził jednak katalog zwolnień z akcyzy. W szczególności, zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. W celu określenia zakresu zwolnienia wskazanego w art. 31b ust. 1 pkt 5 należy przede wszystkim ustalić jakie systemy uznaje się za "systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej". W znowelizowanej ustawie o podatku akcyzowym brak jest jakiegokolwiek wskazania w tym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie jakie systemy uznaje się za "systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej" należy odnieść się przede wszystkim do treści uzasadnienia przepisów nowelizujących ustawę o podatku akcyzowym, dostępnych na stronach Sejmu RP - orka.sejm.gov.pl/Druki7ka.nsf/0(...)$File/1627-uzas.docx - zgodnie z którym "Zwolnieniu podlegać będzie także użycie ww. wyrobów w celach opałowych przez zakłady energochłonne, w których wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za system taki uważa się m.in. system ETS, o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE."

Z powyższego wynika jednoznacznie, iż za systemy, o których mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 1 listopada 2013 r. należy uważać także system EU ETS.

Argumentacja, że system EU ETS spełnia warunki systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej znajduje potwierdzenie m.in. w treści Dyrektywy 2003/87/ WE ustanawiającej system EU ETS. W preambule tej Dyrektywy wskazano cele wprowadzenia regulacji unijnych dotyczących systemu EU ETS. Zgodnie z motywem 20 Dyrektywy "niniejsza dyrektywa będzie wspierała wykorzystanie bardziej energooszczędnych technologii, łącznie z produkcją energii cieplnej i elektrycznej w skojarzeniu, wytwarzającą mniej emisji na jednostkę wydajności (...)".

Dalej, w art. 1 Dyrektywy 2003/87/WE wskazano również, iż "niniejsza dyrektywa ustanawia system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (zwany dalej "systemem wspólnotowym") w celu wspierania zmniejszania emisji gazów cieplarnianych w efektywny pod względem kosztów oraz, skuteczny gospodarczo sposób. System EU ETS z założenia jest więc systemem, który ma na celu efektywną ochronę środowiska.

Do polskiego systemu prawnego, implementację postanowień Dyrektywy 2003/87/WE stanowią przepisy ustawy o systemie handlu uprawnieniami. Należy więc uznać, że system EU ETS o którym mowa w przepisach tej ustawy, to system uregulowany w Dyrektywie 2003/87/WE.

W rezultacie, jeżeli instalacje Wnioskodawcy zostały włączone do systemu EU ETS zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami, to funkcjonują one w tym systemie również na mocy Dyrektywy 2003/87/WE. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy system EU ETS należy uznać za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

2.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji sadzy technicznej. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności do celów opałowych zużywa gaz ziemny (objęty kodem CN 2711 21 00). Wnioskodawca jest zakładem energochłonny wykorzystującym wyroby gazowe przez który zgodnie z art. 31b ust. 10 rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział - u Wnioskodawcy udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi 10,12% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego został ustalony procentowy udział.

Mając na uwadze opis przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy. Wnioskodawca posiadając status zakładu energochłonnego poprzez wypełnienie warunku z art. 31b ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym, zużywający wyroby gazowe do celów opałowych w instalacji objętej systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej, korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem określenia w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby gazowe będą użyte do celów objętych zwolnieniem, zgodnie z art. 31b ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym - przy czym umowy zawarte przed 1 listopada 2013 r. będzie można dostosować do tego wymogu do 30 czerwca 2014 r.

Zwrócić bowiem należy uwagę, iż zgodnie z treścią ww. zwolnienia zwolnienie to ma zastosowanie dla podmiotu gospodarczego, który jest zakładem energochłonnym i wprowadził w życie system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, za który (jak wskazano wcześniej) uznany został system EU ETS, który to system na gruncie przepisów krajowych określony został w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. System ten jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy obejmuje emisję gazów cieplarnianych z instalacji (...) zwanej "instalacją objętą systemem". Tym samym podmiot gospodarczy, który wprowadził w swojej działalności system prowadzący do osiągnięcia celów ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności gospodarczej tj. wprowadził system EU ETS i zużywa wyroby gazowe w tych instalacjach objętych systemem, o którym mowa w ustawie z 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, korzysta ze zwolnienia z akcyzy, o którym mowa art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, jedynie w zakresie zużycie wyrobów gazowych w ramach instalacji objętej powyższym systemem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zakres opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych, w tym również wyrobów gazowych, został określony w rozdziale 1 działu IV ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, a zatem z wyłączeniem paliw silnikowych.

W ww. załączniku nr 1, stanowiącym "Wykaz wyrobów akcyzowych", umieszczono:

* pod pozycją 22, z kodem CN 2705 00 00 - gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy

i podobne gazy, inne niż gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe;

* pod pozycją 28, z kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe;

* pod pozycją 34, z kodem CN 2901 - węglowodory alifatyczne;

* pod pozycją 35, z kodem CN 2902 - węglowodory cykliczne.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy za finalnego nabywcę gazowego uznaje się podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych - przez które rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy) - przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W przypadku wyrobów gazowych, zgodnie z art. 11b ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Podatnikiem akcyzy, zgodnie art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5. Zasadą jest zatem opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu tymi wyrobami. Zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w których wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej.

W myśl art. 31b ust. 10 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Ponadto zgodnie z art. 31b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

W tym miejscu zaznaczyć należy że zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1231) w terminie do dnia 30 czerwca 2014 r. strony umowy, o której mowa w art. 31b ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosują tę umowę do warunku określonego w art. 31b ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1. Warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, nie stosuje się do umów, o których mowa w ust. 1, do dnia ich dostosowania, jednak nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2014 r.

Zatem podmiot ubiegający się o prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, oprócz warunków o których mowa w art. 31b ust. 5 ustawy, powinien spełniać kumulatywnie obie przesłanki wynikające z ww. przepisu, to jest:

Wnioskodawca wskazał, że jest zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31b ust. 10 ustawy, a zatem spełnia pierwszy warunek opisany w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy. Mając powyższe na uwadze należy ustalić czy Wnioskodawca spełnia również drugi warunek o którym mowa wyżej, a mianowicie czy wprowadzony u Wnioskodawcy system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych ("EU ETS") zgodny z ustawą z 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zgodnie ze stosowaną w pierwszej kolejności wykładnią językową, treść normy prawnej należy ustalić na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć. Jeżeli w wyniku zastosowania tej wykładni "odkodowana" zostanie norma prawna, nie jest konieczne sięganie do pozostałych reguł interpretacji (clara non sunt interpretanda).

W przedmiotowej sprawie, zastosowanie wykładni językowej do powołanych przepisów prawa nie daje jednoznacznej odpowiedzi na podstawowe pytanie: jaki jest zakres omawianego zwolnienia od podatku. Niewątpliwie jest to zwolnienie, z którego może skorzystać podmiot będący zakładem energochłonnym w rozumieniu ustawy, który przeznacza wyroby gazowe do celów opałowych, przy czym w tym zakładzie energochłonnym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Przez system należy rozumieć uporządkowany układ elementów, pomiędzy którymi zachodzą określone relacje, tworzące pewną całość (Język polski. Współczesny słownik języka polskiego, pod red. Bogusław Dunaj, Warszawa 2007, t. 2, s. 1757). Nie każdy tego typu układ elementów może być systemem w rozumieniu analizowanego przepisu. Musi on, co wynika wprost z brzmienia przepisu, prowadzić do osiągania jasno sprecyzowanych celów. Jak wskazano wcześniej, przy interpretowaniu danego przepisu prawa, należy mieć na względzie to, co ustawodawca chciał przez dane stwierdzenia osiągnąć. Pomocne w tym względzie jest odwołanie się do regulacji funkcjonujących w Unii Europejskiej, które zostały implementowane do krajowego porządku prawnego, w tym m.in. w postaci omawianego przepisu.

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania wyrobów gazowych określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Regulacja ta określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania.

Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Poszczególne państwa Unii Europejskiej (zgodnie z zasadą lojalności), zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów.

Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień. W związku z powyższym wszystkie przepisy dotyczące zwolnień od podatku, muszą być interpretowane ściśle.

Stosownie do treści art. 17 ww. dyrektywy, możliwe jest stosowanie zwolnienia od podatku, "w przypadku gdy wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, o ile prowadzą one do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej". Analiza powyższego zapisu prowadzi wprost do wniosku, że podmioty zamierzające korzystać z powyższego zwolnienia, muszą uzyskać odpowiednie zezwolenie lub też dokonać określonych uzgodnień. Każda z tych sytuacji zakłada istnienie zewnętrznego podmiotu posiadającego uprawnienia kontrolne.

Podobnie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-185/00, gdzie wskazał wyraźnie, że zwolnienie od podatku akcyzowego powinno być uzależnione od wykonywania przez państwo kontroli nad zużywaniem wyrobów akcyzowych (zgodnie z przeznaczeniem), aby nie prowadziło to do pogorszenia warunków konkurencji.

Podsumowując powyższe stwierdzić należy, że zwolnienie określone w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, jest zwolnieniem udzielanym podmiotom ze względu na przeznaczenie - tj. takim podmiotom, które wykorzystują wyrób akcyzowy w przypadku, gdy w ich przedsiębiorstwie będącym zakładem energochłonnym lub w zorganizowanej części przedsiębiorstwa będącej zakładem energochłonnym (zgodnie z art. 31b ust. 10 ustawy), wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Analiza ww. przepisu, uwzględniająca postanowienia dyrektywy Rady 2003/96/WE, prowadzi do wniosku, że zwolnienie to podlega kontroli państwowej, mającej na celu przede wszystkim wyeliminowanie ewentualnych nadużyć, aby nie doprowadziły one do naruszenia konkurencji. Tym samym, nie każdy system, rozumiany jako uporządkowany układ elementów, pomiędzy którymi zachodzą określone relacje, tworzące pewną całość, jest systemem uprawniającym dany podmiot do stosowania zwolnienia od podatku.

Za taki system uważa się np. tzw. EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System - Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r., ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U.UE.L Nr 275, str. 32 z późn. zm.). Implementacja powyższych regulacji do krajowego porządku prawnego nastąpiła ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695). Tym samym system EU ETS, w którym Wnioskodawca bierze udział jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz okoliczności sprawy przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, że w sytuacji nabycia przez Wnioskodawcę wyrobów gazowych, zwolnionych z akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, użycie ich do celów opałowych - w zakładzie objętym wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych tzn. EU ETS i objętym zezwoleniem na emisję gazów cieplarnianych z posiadanej instalacji - nie będzie stanowiło użycia tych wyrobów do celów innych niż zwolnione. Zatem użycie przez Wnioskodawcę zwolnionego z akcyzy gazu w posiadanej instalacji objętej ww. systemem EU ETS nie będzie skutkowało u Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało całościowo uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.