IBPP4/443-282/13/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2013 r. (data wpływu 18 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia dla celów podatkowych masy oraz objętości wyrobów energetycznych na etapie produkcji, sprzedaży, zakupu oraz magazynowania w legalizowanym zbiorniku jest:

* prawidłowe w zakresie możliwości stosowania wyniku ważenia wyrobu otrzymanego na podstawie wskazań legalizowanych wag oraz objętość wyrobu wyliczonej na podstawie masy wyrobu oraz gęstości wyrobu w 15 ^o C.

* nieprawidłowe w zakresie braku możliwości stosowania masy i objętości ustalonej z zastosowaniem współczynnika dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-ISO-1:1999.

W dniu 18 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia dla celów podatkowych masy oraz objętości wyrobów energetycznych na etapie produkcji, sprzedaży, zakupu oraz magazynowania w legalizowanym zbiorniku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Skład podatkowy "X" zajmuje się produkcją, zakupem oraz sprzedażą wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego, zwolnienia od podatku akcyzowego, a także z podatkiem akcyzowym doliczonym do ceny wyrobu. Ponadto produkuje i dokonuje obrotu wyrobami akcyzowymi, których stawka podatku akcyzowego wynosi 0 zł. Wyroby są konfekcjonowane, a następnie przemieszczane w opakowaniach jednostkowych np. 20 I, 30 I, 210 I, 1000 I lub w autocysternach.

Masa wyrobów podawana jest w jednostce miary "kilogram" według wskazań legalizowanych wag. Natomiast do wyliczenia objętości wyrobu pod uwagę brana jest masa wyrobu (jednostka miary "kilogram") oraz gęstość wyrobu w 15st. Celsjusza.

Ponadto na terenie składu podatkowego znajduje się legalizowany zbiornik, w którym możliwe jest magazynowanie wyrobów akcyzowych. Dla ustalania masy wyrobu, z podzielni odczytywana jest jego wysokość w zbiorniku, a następnie określana jest jego objętość zgodnie z wytycznymi tablicy objętości według odpowiedniego wzoru. Kolejno z uwzględnieniem gęstości mierzonej w 15 ^o C wyliczana jest masa wyrobu. Na etapie magazynowania w legalizowanym zbiorniku nie dokonuje się ważenia wyrobów lecz wyliczenia masy wyrobu według powyższej procedury. Natomiast sprzedaż wyrobu, znajdującego się na etapie magazynowania w legalizowanym zbiorniku, odbywa się z użyciem legalizowanych wag. A zatem masa wyrobu jest odczytywana ze wskazań wag.

Wnioskodawca nadmienia, iż przedmiotem zainteresowania są wyroby ropopochodne np. z grupy kod CN 2710,2901,2902,3403.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy na etapie produkcji, sprzedaży, zakupu, magazynowania w legalizowanym zbiorniku wyrobów ropopochodnych np. z grupy kod CN 2710, 2901, 2902, 3403, podczas ustalania masy oraz objętości należy stosować współczynnik dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych - Tablice oparte na temperaturze 15 ^o C i 60 ^o F w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy.

Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi na zadane pytanie niezależnie od tego czy mowa tu o:

* procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego,

* procedurze zwolnienia od podatku akcyzowego,

* wyrobach z podatkiem akcyzowym doliczonym do ceny wyrobu,

* wyrobach posiadających stawkę podatku akcyzowego wynoszącą 0 zł.

2. Czy wynik ważenia masy wyrobu (otrzymany na podstawie wskazań legalizowanych wag) lub objętość wyrobu (wyliczona na podstawie masy wyrobu oraz gęstości wyrobu mierzonej w 15 ^o C) są wartościami, którymi należy się posługiwać podczas określania ilości wyrobów wyprodukowanych, magazynowanych bądź przemieszczanych, bez stosowania współczynnika, o którym mowa w pytaniu 1.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Współczynnik dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych - Tablice oparte na temperaturze 15 ^o C i 60T w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy nie ma zastosowania dla wyrobów ropopochodnych np. z grupy kod CN 2710, 2901, 2902, 3403, niezależnie czy mowa o ustalaniu masy oraz objętości wyrobów na etapie produkcji, sprzedaży, zakupu czy magazynowaniu wyrobów w legalizowanym zbiorniku.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca wyjaśnia. W Polskiej Normie PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych-Tablice oparte na temperaturze 15 ^o C i 60 ^o F w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy opisano sytuacje, w których współczynnik powinien być stosowany.

Dokument mówi o dwóch przypadkach, gdzie należy zastosować współczynnik dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni:

a. Z danych wynika, iż tabela 56 "Kilogramy na litry przy 15 ^o C i litry przy 15 ^o C na tonę metryczną w stosunku do gęstości przy 15 ^o C ma zastosowanie w przypadku gdy "ciężar w kilogramach jest wyliczany z iloczynu zmierzonej gęstości i objętości w litrach przy tej samej temperaturze. W wyniku wyliczenia otrzymywany jest ciężar w próżni. Taki ciężar dla porównania z bezpośrednim wynikiem ważenia lub dla konwersji do odpowiadającego ciężaru w powietrzu, w amerykańskim i brytyjskim systemie metrologicznym, musi być skorygowany o wypór powietrza".

b. Drugi przypadek mówi, iż "współczynnik, o którym mowa powinien być stosowany tylko w procesie, który wymaga wyniku bezpośredniego ważenia, np. gdy ilość zmierzona w objętości napełniana jest do zbiorników według ciężaru". Jednak zaznaczono, iż należy go stosować w " (...) krajach gdzie mierzony ciężar wymagany jest prawnie jako ciężar w próżni (tekst jedn.: masa) (...)".

Analizując sytuację przedstawioną w pkt a) Wnioskodawca informuje, iż wyroby akcyzowe produkowane na terenie składu podatkowego, konfekcjonowane są z użyciem legalizowanych wag. Z tego względu nie występuje tutaj sytuacja, gdzie ciężar w kilogramach jest wyliczany z iloczynu zmierzonej gęstości i objętości w litrach, ponieważ masa wyrobu jest odczytywana na podstawie wskazań wag. Jedyną sytuacją w przedmiotowym przypadku, która mogłaby odpowiadać warunkom w pkt a) jest ustalanie ilości wyrobu w legalizowanym zbiorniku, gdzie dla ustalania masy wyrobu z podzielni odczytywana jest jego wysokość w zbiorniku, a następnie określana jest jego objętość zgodnie z wytycznymi tablicy objętości według odpowiedniego wzoru. Kolejno z uwzględnieniem gęstości mierzonej w 15 ^o C wyliczana jest masa wyrobu. Sytuacja, o której mowa ma miejsce jedynie podczas magazynowania wyrobu. Natomiast sprzedaż ze zbiornika lub konfekcja odbywa się z użyciem legalizowanych wag, dlatego pkt a) nie ma zastosowania.

Natomiast przypadek przedstawiony w pkt b) nie może być stosowany, ponieważ polskie przepisy prawa nie wymagają podawania ciężaru w próżni.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 listopada 2006 r. w sprawie legalnych jednostek miar (Dziennik Ustaw Nr 225 Poz. 1638 z późn. zm.) definiuje co oznaczają podstawowe jednostki miar SI, a zatem "kilogram - jednostka masy, która jest równa masie międzynarodowego prototypu kilograma przechowywanego w Międzynarodowym Biurze Miar w Sevres".

Nie ma tutaj mowy o wyliczaniu masy wyrobu z użyciem współczynnika dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni. Wnioskodawca nadmienia również, iż Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach wraz aktami wykonawczymi regulują kwestie dotyczące ważenia wyrobów i urządzeń do tego celu przeznaczonych. Dla przykładu Wnioskodawca podaje definicję wagi automatycznej oraz wagi nieautomatycznej - urządzeń najczęściej wykorzystywanych podczas ważenia masy wyrobów.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 31 stycznia 2008 r. w sprawie wymagań, którymi powinny odpowiadać wagi nieautomatyczne, oraz szczegółowego zakresu sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych (Dz. U. Nr 26, Poz. 152 z póż. zm.) definicja wagi brzmi następująco "waga nieautomatyczna - przyrząd pomiarowy służący do określania masy ciała oraz mogący służyć do określania innych, związanych z masą wielkości, ilości, parametrów oraz właściwości, wykorzystujący działanie na ciało siły grawitacji, wymagający udziału operatora podczas ważenia". Natomiast według Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 czerwca 2009 r. w sprawie wymagań, którymi powinny odpowiadać wagi automatyczne odważające, oraz szczegółowego zakresu sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych (Dz. U. Nr 104, Poz. 862 z późn. zm.) pojęcie wagi oznacza "przyrząd pomiarowy służący do wyznaczania masy produktu luzem poprzez rozdzielenie go na osobne ładunki, wyznaczenie i zsumowanie masy poszczególnych ładunków, a następnie połączenie wszystkich ładunków ponownie w produkt luzem".

W składzie podatkowym "X" dokonuje się pomiaru masy z wykorzystaniem wagi nieautomatycznej. Wynik ważenia podawany jest w kilogramach, tzn. jednostce miary przypisanej dla masy wyrobu (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 listopada 2006 r. w sprawie legalnych jednostek miar (Dziennik Ustaw Nr 225 Poz. 1638 z póż. zm). Ponadto niezależnie od braku możliwości zastosowania tabeli 56, kluczowy jest również zapis znajdujący się w Polskiej Normie PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych-Tablice oparte na temperaturze 15 ^o C i 60 ^o F. Polska Norma wyraźnie stanowi "iż jej stosowanie jest dobrowolne, chyba że obowiązek jej stosowania został wprowadzony w drodze rozporządzeń ministrów lub powołania się na normę w ustawach".

Po przeanalizowaniu przepisów prawa w zakresie zagadnień związanych z ustalaniem ilości wyrobów akcyzowych (tekst jedn.: Ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wraz z aktami wykonawczymi) nie odnaleziono przepisów, które nakazywałyby stosowanie ww. normy.

Powyższe wskazuje na to, iż nie ma podstaw prawnych do stosowania współczynnika dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni, a zatem stosowania Polskiej Normy PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych-Tablice oparte na temperaturze 15 ^o C i 60 ^o F w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy. Analizując sytuację, gdzie dostawca wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia podatku akcyzowego stosowałby współczynnik, o którym mowa, w stosunku do masy wyrobu oraz objętości wyrobu, powstałyby pewne rozbieżności.

Kwit wagowy dostawcy wykazałby rzeczywistą masę wyrobu, natomiast w dokumencie e-AD masa ta byłaby powiększona o masę wypartego powietrza przez wyrób. Następnie wyrób byłby ważony na terenie składu podatkowego odbiorcy, gdzie przyjmowana byłaby masa wyrobu zgodna z wynikiem ważenia. Sytuacja prowadziłaby do nieuniknionego wykazania ubytku wyrobu.

Natomiast jeżeli wyroby byłyby przyjmowane zgodnie z ilością zadeklarowaną w dokumencie e-AD, a nie zgodnie z faktycznym wynikiem ważenia wyrobu, to ilości wyrobów przyjętych na stan magazynu stanowiłyby sumę masy towaru wraz z powietrzem. W efekcie byłoby to doliczanie do ilości wyrobu ilości wypartego powietrza przez ten wyrób. Takie działanie skutkowałoby obciążeniem także powietrza podatkiem akcyzowym i akceptacją rozbieżności pomiędzy stanem magazynu wykazanym w dokumentacji a faktycznymi ilościami wyrobów. Taka sytuacja prowadziłaby również do powstania zobowiązania finansowego wobec odbiorcy z tytułu zakupu wyrobu z doliczonym powietrzem, a zatem ilości fikcyjnej. Ze względu na powyższe należy uznać, iż współczynnik dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych-Tablice oparte na temperaturze 15 ^o C i 60 ^o F w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy nie może być stosowany w wyżej opisanych przypadkach.

Ad.2.

Ze względu na brak podstaw prawnych do stosowania Polskiej Normy PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych- Tablice oparte na temperaturze 15 ^o C i 60 ^o F w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy, co omówiono powyżej, wynik ważenia masy wyrobu otrzymany na podstawie wskazań legalizowanych wag oraz objętość wyrobu wyliczona na podstawie masy wyrobu oraz gęstości wyrobu w 15st. Celsjusza są wartościami, którymi należy się posługiwać podczas określania ilości wyprodukowanych, magazynowanych i przemieszczanych wyrobów. Bezzasadnym jest sztuczne powiększanie masy wyrobu oraz objętości wyrobu, a zatem stosowanie współczynnika dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie możliwości stosowania wyniku ważenia wyrobu otrzymanego na podstawie wskazań legalizowanych wag oraz objętość wyrobu wyliczonej na podstawie masy wyrobu oraz gęstości wyrobu w 15 ^o C.

* nieprawidłowe w zakresie braku możliwości stosowania masy i objętości ustalonej z zastosowaniem współczynnika dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-ISO-1:1999.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 ^o C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2, 3 i 5 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się m.in. wyroby:

* objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;

* objęte pozycjami CN 2901 i 2902;

* objęte pozycją CN 3403.

Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy norm wedle których ma być obliczana ilość ww. wyrobów akcyzowych będący przedmiotem jego działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 169, poz. 1386 z późn. zm.) pod pojęciem normy rozumie się dokument przyjęty na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upoważnioną jednostkę organizacyjną, ustalający - do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzający do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.

Stosownie do art. 5 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy Polska Norma jest normą krajową, przyjętą w drodze konsensu i zatwierdzoną przez krajową jednostkę normalizacyjną, powszechnie dostępną, oznaczoną - na zasadzie wyłączności - symbolem PN. Stosowanie Polskich Norm jest dobrowolne.

Co do zasady wzajemne przeliczanie masy na objętość oraz gęstości w różnych temperaturach, dla celów rozliczeniowych i finansowych powinno być wykonywane metodami znormalizowanymi. Metodą znormalizowaną do celów rozliczeniowych objętości przyjmowanych i wydawanych przetworów naftowych może być stosowany współczynnik korekcji objętości określany na podstawie średniej temperatury i gęstości produktu, w oparciu o tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych opublikowane przez Amerykański Instytut Naftowy (API) - USA, Amerykańskie Stowarzyszenie ds. Badań i Materiałów (ASTM) - USA i Instytut Naftowy (IP) - Zjednoczone Królestwo, które są wskazane jako punkt odniesienia do obliczeń przez Polski Komitet Normalizacji w normie PN-ISO 91-1:1999. Współczynniki dla konwersji ciężaru w próżni na ciężar w powietrzu i odwrotnie zawarte są w Tabeli ASTM Nr 56 stanowiącej tomy XI/XII tablic przeliczeniowych API-ASTM-IP.

Jak zauważył Wnioskodawca dokument mówi o dwóch przypadkach, gdzie należy zastosować współczynnik dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni:

* z danych wynika, iż tabela 56 "Kilogramy na litry przy 15 ^o C i litry przy 15 ^o C na tonę metryczną w stosunku do gęstości przy 15 ^o C ma zastosowanie w przypadku gdy "ciężar w kilogramach jest wyliczany z iloczynu zmierzonej gęstości i objętości w litrach przy tej samej temperaturze. W wyniku wyliczenia otrzymywany jest ciężar w próżni. Taki ciężar dla porównania z bezpośrednim wynikiem ważenia lub dla konwersji do odpowiadającego ciężaru w powietrzu, w amerykańskim i brytyjskim systemie metrologicznym, musi być skorygowany o wypór powietrza".

* drugi przypadek mówi, iż "współczynnik, o którym mowa powinien być stosowany tylko w procesie, który wymaga wyniku bezpośredniego ważenia, np. gdy ilość zmierzona w objętości napełniana jest do zbiorników według ciężaru". Jednak zaznaczono, iż należy go stosować w " (...) krajach gdzie mierzony ciężar wymagany jest prawnie jako ciężar w próżni (tekst jedn.: masa) (...)".

Należy tutaj zauważyć, że w drugim ww. przypadku jest mowa o zaleceniu stosowania przedmiotowego współczynnika gdy mierzony ciężar wymagany jest prawnie jako ciężar w próżni. Natomiast tut. organ w powyższym sformułowaniu nie dopatruje się bezwzględnego nakazu stosowania tego współczynnika wyłącznie w krajach o ww. wymaganiach prawnych. Albowiem sformułowanie "należy", zgodnie ze słownikowym znaczeniem oznacza, że powinno się, wypada, w tym przypadku, stosować określoną normę. Jednak co najważniejsze dla sprawy nie wynika z powyższego zakaz stosowania takiej normy w krajach w których mierzony ciężar nie jest wymagany prawnie jako ciężar w próżni.

Dlatego też nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że brak jest możliwości stosowania w kraju współczynniki dla konwersji ciężaru w próżni na ciężar w powietrzu i odwrotnie zawarte są w Tabeli ASTM Nr 56 stanowiącej tomy XI/XII tablic przeliczeniowych API-ASTM-IP.

Zastosowanie Polskich Norm, o ile nie nakazują tego przepisy prawa leży w gestii umawiających się stron. Jest obowiązkowe jedynie wtedy, jeśli zostaną one powołane w ustawach lub na mocy odpowiednich rozporządzeń właściwych ministrów. Mając na uwadze, że w przepisach w zakresie podatku akcyzowego nie odwołano się do Polskiej Normy należy stwierdzić, że jej stosowanie dla celów podatku akcyzowego jest dobrowolne.

Dlatego też stosowanie wyniku ważenia masy wyrobu otrzymanego na podstawie wskazań legalizowanych wag oraz objętość wyrobu wyliczona na podstawie masy wyrobu oraz gęstości wyrobu w 15 ^o C podczas określania ilości wyprodukowanych, magazynowanych i przemieszczanych wyrobów jest jak najbardziej dopuszczalne. Tym samym zatem może być ono dokonane również z wykorzystaniem innych współczynników przeliczeniowych stosowanych dla danych wyrobów zawartych w odrębnych normach lub innych tabelach przeliczeniowych.

Reasumując:

* dla celów ustalenia objętości i masy wymienionych przez Wnioskodawcę wyrobów energetycznych dla celów podatku akcyzowego może być stosowana metoda przeliczania współczynnikiem dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni i na odwrót. Tabele przeliczeniowe wskazane są jako punkt odniesienia do obliczeń przez Polski Komitet Normalizacji w normie PN-ISO 91-1: 1999 przy czym stosowanie tej metody jest dobrowolne,

* Wnioskodawca dla celów ustalenia objętości i masy wymienionych wyrobów energetycznych dla celów podatku akcyzowego może wykorzystywać wynik ważenia masy wyrobu (otrzymany na podstawie wskazań legalizowanych wag) oraz objętość wyrobu (wyliczona na podstawie masy wyrobu oraz gęstości wyrobu mierzonej w 15 ^o C), bez stosowania współczynnika kreślonego w ww. normie.

Na marginesie można zauważyć, że w interesie Wnioskodawcy dla celów rozliczeniowych objętości i masy wymienionych przez Wnioskodawcę wyrobów energetycznych, jest stosowanie tej samej metodologii którą stosują jego kontrahenci w celu uniknięciu ewentualnych rozbieżności w deklarowanych ilościach wyrobów energetycznych oraz związanych z tym ewentualnych postępowań wyjaśniających zmierzających do ustalenia przyczyny rozbieżności.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za:

* prawidłowe w zakresie możliwości stosowania wyniku ważenia wyrobu otrzymanego na podstawie wskazań legalizowanych wag oraz objętość wyrobu wyliczonej na podstawie masy wyrobu oraz gęstości wyrobu w 15 ^o C.

* nieprawidłowe w zakresie braku możliwości stosowania masy i objętości ustalonej z zastosowaniem współczynnika dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-ISO-1:1999.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.