IBPP4/443-249/08/JP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-249/08/JP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2008 r. (data wpływu 19 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego i zapłaconego w trakcie procesu inwestycyjnego na obiekcie w Z (koszty zakupu materiałów, usługi budowlane, opłaty za wykonawstwo) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego i zapłaconego w trakcie procesu inwestycyjnego na obiekcie (koszty zakupu materiałów, usługi budowlane, opłaty za wykonawstwo). Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 lutego 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podejmie w 2009 r. inwestycję polegającą na kompleksowej konserwacji i przystosowaniu do zwiedzania założenia klasztornego w miejscowości, (pod adresem...), gmina..., powiat..., woj..... Inwestycja będzie obejmować prace budowlano-remontowe, konserwatorskie i wykończeniowe. Inwestycja nie jest związana z działalnością gospodarczą (nie prowadzi takowej) ani nie będzie z nią związana w przyszłości.

Efekt prac inwestycyjnych - tj. udostępnienie wyremontowanego obiektu do zwiedzania - nie będzie przynosić dochodu w przyszłości: zakupione w ramach remontu obiektu w Z towary i usługi będą służyły wyłącznie czynnościom zwolnionym od podatku VAT (zwiedzanie będzie bezpłatne).

Obecnie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (składa deklaracje VAT-7) z tytułu wynajmowanych powierzchni mieszkalnych i usługowych w nieruchomości przy ul... (a więc w obiekcie i lokalizacji, która nie jest związana z przedmiotem niniejszego zapytania).

Ponadto jak wskazał Wnioskodawca w piśmie z dnia 26 lutego 2009 r. zakupione w ramach remontu obiektu w Z towary i usługi będą służyły wyłącznie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Realizacja inwestycji nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy będzie mogła odzyskać podatek VAT naliczony i zapłacony w trakcie procesu inwestycyjnego na obiekcie w Z (koszty zakupu materiałów, usługi budowlane, opłaty za wykonawstwo).

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisywanej sytuacji nie ma prawa do odzyskania podatku VAT, ponieważ wskazują na to następujące przesłanki:

1.

nie prowadzi działalności gospodarczej,

2.

zachodzi przesłanka podmiotowa braku możliwości odliczenia podatku VAT.

Zasadą podatku VAT jest obciążenie wyłącznie końcowego odbiorcy, co oznacza, że podatek ten jest całkowicie neutralny dla podatników uczestniczących w procesie produkcji, konsument, będący finalnym nabywcą towarów i usług jest obciążony podatkiem VAT, bez prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Nabywająca towary na własne cele, jest ostatecznym odbiorcą tych towarów i nie wykorzystuje ich w działalności gospodarczej, a zatem nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2. ustawy o podatku od towarów i usług).

Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi VAT. Tylko podmiot, który spełnia definicję podatnika, zawartą, w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, może korzystać z tego prawa. Prawo do odliczenia, zgodnie z powołanym przepisem, przysługuje zatem podmiotom, które prowadzą działalność gospodarczą, a towary i usługi wykorzystują do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podsumowując, nabywając towary i usługi jako ich ostateczny odbiorca - konsument nie korzysta z prawa do odliczenia uiszczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ost. zm. Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320) zwanej dalej ustawą o VAT oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 9 i 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2009 r. zamierza zrealizować inwestycję polegającą na kompleksowej konserwacji i przystosowaniu do zwiedzania gotycko-barokowego ponorbertańskiego założenia klasztornego.

Jak wskazał Wnioskodawca inwestycja będzie obejmować prace budowlano-remontowe, konserwatorskie i wykończeniowe.

Inwestycja nie jest związana z działalnością gospodarczą (nie prowadzi takowej) ani nie będzie z nią związana w przyszłości.

Efekt prac inwestycyjnych - tj. udostępnienie wyremontowanego obiektu do zwiedzania - nie będzie przynosić dochodu w przyszłości: zakupione w ramach remontu obiektu w Z towary i usługi będą służyły wyłącznie czynnościom zwolnionym od podatku VAT (zwiedzanie będzie bezpłatne).

Jak wyjaśnił Wnioskodawca w piśmie z dnia 26 lutego 2009 r. zakupione w ramach remontu obiektu w Z towary i usługi będą służyły wyłącznie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Realizacja inwestycji nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Biorąc zatem pod uwagę fakt, iż nabywane towary i usługi, związane z realizacją ww. projektu nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych w ramach realizowania przedmiotowego projektu. Tym samym nie będzie on mieć prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania uregulowania § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którymi zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe bezpośrednio im przekazane na odrębny rachunek bankowy, na którym są ulokowane wyłącznie środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, przysługuje zwrot podatku naliczonego. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zarejestrowanych podatników dokonujących bezpośrednio nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe, przekazane z rachunku bankowego, na którym są ulokowane środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, przekazane przez podatnika, o którym mowa w ust. 1.

Przepisy ww. rozporządzenia przewidują możliwość zwrotu kwoty podatku naliczonego zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług (w całości lub w części) za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w szczególności przedakcesyjnych środków Unii Europejskiej (PHARE). W przypadku finansowania programów, realizowanych w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej oraz innych programów wspólnotowych Unii Europejskiej, warunkiem uzyskania zwrotu jest zawarcie umowy na realizację projektu przed dniem 1 maja 2004 r.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl