IBPP4/443-248/13/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 3 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobów energetycznych - jest prawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobów energetycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka jest producentem węgla (kopalnia). Dlatego też wydobywa i dokonuje sprzedaży węgla objętego pozycją Nomenklatury Scalonej (CN) 2701. Na potrzeby transakcji węglem (wyrobami węglowymi), stosownie do art. 16 ust. 3a Ustawy Spółka powiadomiła właściwego naczelnika urzędu celnego o zamierzę prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy.

Spółka w większości sprzedaje swoje wyroby pośredniczącym podmiotom węglowym lub podmiotom zużywającym.

Węgiel wydobyty w kopalni magazynowany jest na zwałach. W celu poprawy jego parametrów m.in. gramatury, klasy i wartości opałowej oraz ceny sprzedaży, spółka, przed sprzedażą, dokonuje jego mieszania z zakupionym przez spółkę węglem (CN 2701). Węgiel ten nabywa od podmiotów krajowych (pośredniczące podmioty węglowe) i zagranicznych. Spółka poddaje własny i zakupiony węgiel następującym operacjom:

Cały proces nie prowadzi do powstania nowego produktu, a powstaje ten sam węgiel o kodzie CN 2701 składający się z węgli użytych do mieszanki (kruszenie, przesiewanie), które nie zmieniły swych właściwości fizykochemicznych w żaden sposób i nie zostały zużyte. Nie zmienia się ilość węgla ani kod w ramach czterocyfrowej klasyfikacji CN 2701, aczkolwiek może dochodzie do przeklasyfikowania w ramach bardziej szczegółowej klasyfikacji (więcej niż 4 pierwsze cyfry).

Wnioskodawca nie używa wyrobów węglowych w celach opałowych we własnej działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany powyżej proces mieszania, sortowania, kruszenia, przesiewania i konfekcjonowania węgla w kopalni, z węgla własnej produkcji i zakupionego od innych podmiotów mieści się w definicji "produkcji" wyrobów energetycznych, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, a więc procesy przeprowadzane na zakupionym węglu w kopalni wymagają do zastosowania zwolnienia z akcyzy, prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy, gdyż niewystarczające jest, aby dla celów stosowania zwolnienia z akcyzy, do transportu węgla przemieszczanego w związku z jego zakupem i sprzedażą przez Spółkę dołączany był dowód dostawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wykonane w odniesieniu do zakupionego węgla, nie mieszczą się w ustawowej definicji produkcji wyrobów energetycznych, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Wobec powyższego, należy uznać, że Spółka jako pośredniczący podmiot węglowy dokonuje zakupu i sprzedaży identycznego, z punktu widzenia przepisów akcyzowych, towaru w postaci węgla sklasyfikowanego do kodu CN 2701. Zatem, podstawę do zwolnienia z akcyzy węgla nabywanego przez Spółkę, a następnie sprzedawanego stanowi art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, nie można zaś uznać, że powinien mieć zastosowanie art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy. W rezultacie, warunkiem zastosowania zwolnienia z akcyzy jest dołączenie do przemieszczanego węgla, w związku z jego zakupem i sprzedażą dokumentu dostawy - art. 31a ust. 3 ustawy. Natomiast nie ma wymogu, aby Spółka dla potrzeb tego zwolnienia prowadziła ewidencję wyrobów zwolnionych, zużywanych do celów objętych zwolnieniem, o której mowa w art. 31a. ust. 4 ustawy.

Spółka wskazuje, że czynności wykonywanych w odniesieniu do węgla zakupionego polegających na sortowaniu węgla lub też na mieszaniu węgla o różnej gramaturze (z węgla zakupionego i wydobytego), jego kruszeniu i przesiewaniu, nie można uznać za procesy produkcyjne, zarówno w potocznym pojęciu, jak również w świetle definicji zawartej w ustawie, na potrzeby podatku akcyzowego.

W ocenie Spółki, opisane powyżej procesy są standardowymi czynnościami wykonywanymi w składach opałowych w Polsce. Powyższe, wynika z konieczności utrzymania właściwości węgla (zakres granulacji) w niepogorszonym stanie, bowiem podczas transportu i składowania na hałdach następuje samoistne kruszenie węgla, które jest procesem naturalnym. Ponadto niezbędne jest wzięcie pod uwagę wymagań klientów odnośnie jakości węgla. Również operacje związane z mieszaniem partii węgla (kruszenie i przesiewanie) nie może być interpretowane jako produkcja. W rezultacie tych czynności nie dochodzi bowiem do przekształcenia jednego produktu w drugi. Uzyskana mieszanka jest również węglem kamiennym o kodzie CN 2701 i składa się ona z ziaren węgli użytych do mieszanki, które to nie zmieniły w żaden sposób swoich właściwości fizykochemicznych. W wyniku tego procesu nie powstają żadne produkty uboczne ani odpady, a użyty węgiel zostaje jedynie częściowo skruszony i zmieszany.

Spółka stoi na stanowisku, że czynności dokonywane na węglu zakupionym nie mieszczą się w zakresie definicji "produkcji". Podobnie, nie można uznać, że Spółka "przetwarza" zakupiony węgiel. W ocenie Wnioskodawcy, przetwarzanie w tym kontekście należałoby interpretować, jako przekształcenie jednego produktu (lub nawet kilku produktów) w drugi, np. z wykorzystaniem zjawisk chemicznych tub fizycznych. Przykładem takiego "przetwarzania" byłoby np. przekształcenie węgla kamiennego (CN 2701) w koks (CN 2704). Dodatkowo, aby na gruncie przepisów akcyzowych uznać, że dany produkt jest "przetwarzany" musiałoby dojść do zmiany klasyfikacji danego produktu w ramach nomenklatury CN.

Wynika to z faktu, że dla identyfikacji produktów na potrzeby akcyzy stosowana jest nomenklatura, a reguły interpretacji w niej zawarte pozwalają na ustalenie, czy dany produkt jest w ogóle wyrobem akcyzowym i do jakiej ewentualnie kategorii produktów akcyzowych może zostać zaliczony. Skoro ustawa na swoje potrzeby identyfikuje węgiel w oparciu o czterocyfrową pozycję CN należy przyjąć, że procesy stosowane w odniesieniu do węgla, które nie powodują zmiany klasyfikacji w obrębie pozycji CN 2701, nie mogą być uznane za " przetwarzanie", nawet jeśli dochodzi do zmiany kody CN w obrębie bardziej szczegółowym niż pozycja (cztery pierwsze cyfry). Potwierdzenie tego poglądu można znaleźć w interpretacji wydanej przez Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2009 r., znak: AE2/8012/6/KWG/09/9595.

Działania Spółki nie mogą być uznane za "mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych", które w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy mieszczą się w pojęciu "wytwarzanie lub przetwarzanie". Przedmiotowy węgiel nie jest bowiem komponentem paliwowym, (czyli jak należy rozumieć składnikiem wykorzystywanym do komponowania innych paliw, np.: frakcji powstających w procesie ratyfikacji ropy naftowej dobieranych w taki sposób, aby w połączeniu utworzyły paliwo płynne spełniające wymagane parametry), ale samoistnym paliwem, które poprzez działania Spółki nie zmienia swych właściwości. Węgiel zakupiony w wyniku przesiania, pokruszenia lub zmieszania z węglem wydobytym w kopalni nie staje się czymś innym niż węgiel objęty pozycją CN 2701, a procesy te służą jedynie uzyskaniu bardziej "homogenicznego" produktu, jeśli chodzi o gramaturę. W rezultacie, w omawianym stanie faktycznym brak jest ustawowych przesłanek do zakwalifikowania czynności spółki, na zakupionym węglu, jako "produkcja".

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność Spółki nie można rozpatrywać w kontekście art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy. Przepis ten daje podstawę do zwolnienia wyrobów węglowych zużywanych w procesie produkcji wyrobów energetycznych, a warunkiem do zastosowania tego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy. Bowiem działalność Spółki, w zakresie węgla zakupionego, nie może być uznana za produkcję oraz nie dochodzi do zużycia wyrobów węglowych, o których mowa w analizowanym przepisie. Pojęcie "zużycie" wskazuje na proces nieodwracalny, w wyniku którego produkt węglowy nie nadaje się już do dalszego wykorzystywania (np.: węgiel posłużył do wytworzenia pary i następnie energii elektrycznej, w wyniku spalenia). Operacje Spółki, służą zaś zachowaniu właściwości węgla, w szczególności utrzymaniu możliwości jego "zużycia" po dostarczeniu do ostatecznego konsumenta.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych nr IBPP4/443-435/12/BP i IBPP4/443-319/12/BP oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - w interpretacji indywidualnej ITPP3/443-134/12/JK.

W ocenie Spółki, jako pośredniczący podmiot węglowy nabywając węgiel od innego podmiotu węglowego, albo importując bądź nabywając wewnątrzwspólnotowo węgiel, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy. Ponadto, dokonując sprzedaży węgla zwolnienie z akcyzy realizowane jest w oparciu o ten przepis. Warunkiem stosowania tego zwolnienia będzie dołączanie do przemieszczanych wyrobów dokumentów dostawy, stosownie do art. 31a ust. 3 ustawy. Węgiel zakupiony przez spółkę nie podlega zużyciu-art. 31a ust. 2 ustawy, zatem Spółka nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 ^o C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie "sprzedaży wyrobów węglowych", o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa

w ust. 2.

W art. 31a ust. 2 wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

Definicja produkcji wyrobów energetycznych dla potrzeb ustawy o podatku akcyzowym została określona w art. 87 ust. 1, zgodnie z którą produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075, z późn. zm.).

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka jest producentem węgla (kopalnia). Dlatego też wydobywa i dokonuje sprzedaży węgla objętego pozycją Nomenklatury Scalonej (CN) 2701. Na potrzeby transakcji węglem (wyrobami węglowymi), stosownie do art. 16 ust. 3a Ustawy Spółka powiadomiła właściwego naczelnika urzędu celnego o zamierzę prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy. Spółka w większości sprzedaje swoje wyroby pośredniczącym podmiotom węglowym lub podmiotom zużywającym.

Węgiel wydobyty w kopalni magazynowany jest na zwałach. W celu poprawy jego parametrów m.in. gramatury, klasy i wartości opałowej oraz ceny sprzedaży, spółka, przed sprzedażą, dokonuje jego mieszania z zakupionym przez spółkę węglem (CN 2701). Węgiel ten nabywa od podmiotów krajowych (pośredniczące podmioty węglowe) i zagranicznych.

Spółka poddaje własny i zakupiony węgiel następującym operacjom:

Cały proces nie prowadzi do powstania nowego produktu, a powstaje ten sam węgiel o kodzie CN 2701 składający się z węgli użytych do mieszanki (kruszenie, przesiewanie), które nie zmieniły swych właściwości fizykochemicznych w żaden sposób i nie zostały zużyte. Nie zmienia się ilość węgla ani kod w ramach czterocyfrowej klasyfikacji CN 2701, aczkolwiek może dochodzie do przeklasyfikowania w ramach bardziej szczegółowej klasyfikacji (więcej niż 4 pierwsze cyfry).

Wnioskodawca nie używa wyrobów węglowych w celach opałowych we własnej działalności.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy ww. czynności można uznać za produkcję wyrobów energetycznych oraz czy w odniesieniu do opisanych czynności znajdą zastosowanie przepisu art. 31a ust. 2 pkt 2 i art. 31a ust. 4 ustawy.

Rozważając powyższe, należy zwrócić uwagę, iż warunki, pod którymi w ustawie zastrzeżono możliwość zastosowania zwolnień od akcyzy wyrobów węglowych można podzielić na dwie grupy.

Pierwsza z nich dotyczy warunków zwolnień związanych z czynnościami, których przedmiotem są wyroby węglowe, a wykonywanymi przez:

* pośredniczące podmioty węglowe,

* podmioty korzystające ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy w przypadku dokonywania nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Do grupy tej należą warunki takie jak konieczność pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a; posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b; oraz dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Natomiast druga grupa warunków zwolnień dotyczy czynności wykonywanych tylko przez podmioty zużywające w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy.

Powyższy podział warunków związanych ze zwolnieniem od akcyzy wyrobów węglowych jest zarysowany bardzo wyraźnie na gruncie ustawy. Poszczególne warunki zostały każdorazowo zaopatrzone w informację, których zwolnień dotyczą, a tym samym, do jakich adresatów są skierowane. W świetle powyższego należy zatem w pierwszej kolejności poddać ocenie charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, w celu ustalenia, czy istotnie, jak wskazuje Wnioskodawca, jest on podmiotem korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy z tytułu czynności polegających na sortowaniu, kruszeniu, przesiewaniu, mieszaniu i konfekcjonowaniu.

Na tle powołanych przepisów ustawy stwierdzić należy, iż w opisanej we wniosku sytuacji czynności, które Wnioskodawca wykonuje, polegające na sortowaniu, kruszeniu, przesiewaniu, mieszaniu i konfekcjonowaniu wyrobów węglowych należy zaliczyć do czynności związanych z przygotowaniem wyrobów węglowych do sprzedaży i ich magazynowaniem przez pośredniczący podmiot węglowy. W wyniku powyższych czynności nie zmieniają się właściwości fizyko-chemiczne wyrobu i nie występuje zużycie tych wyrobów do celów opałowych. Jednocześnie po wykonaniu opisanych czynności dla celów podatkowych nie zmienia się klasyfikacja wyrobów - będą objęte tą samą pozycją CN 2701 (mimo że może dochodzić do przeklasyfikowania w ramach bardziej szczegółowej klasyfikacji - więcej niż 4 pierwsze cyfry) oraz wyroby są objęte tą samą stawką podatku akcyzowego.

Tym samym w opisanej sytuacji Wnioskodawca nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym z tytułu czynności polegających na sortowaniu, kruszeniu, mieszaniu i konfekcjonowaniu wyrobów węglowych, bowiem w ww. czynnościach węgiel nie jest zużywany do celów opałowych w procesie produkcji wyrobów energetycznych. Zatem z uwagi iż Spółka nie wystąpi jako podmiot zużywający wyroby węglowe do celów opałowych, o którym mowa w art. 31a ust. 2, nie będzie tym samym zobowiązana również do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych.

Ustawa o podatku akcyzowym nie wprowadza bowiem w przypadku pośredniczących podmiotów węglowych korzystających ze zwolnienia od akcyzy warunku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu, a potwierdzeniem dostarczenia przez sprzedający podmiot takich wyrobów podmiotom korzystającym ze zwolnienia jest dokument dostawy.

Reasumując, przepisy nie nakładają na pośredniczący podmiot węglowy obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych, o której mowa w art. 31a ust. 4. Zatem, Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy nie musi prowadzić "Ewidencji wyrobów węglowych".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.