IBPP4/443-201/11/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży usług medycznych finansowanych przez NFZ - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży usług medycznych finansowanych przez NFZ. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 15 kwietnia 2011 r. nr IBPP4/443-201/11/MN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest lekarzem, który prowadzi działalność gospodarczą w ramach grupowej praktyki lekarskiej na podstawie art. 50 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008 poz. 136 nr 857). W związku z rozporządzeniem ministra finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 26 lipca 2010 r. (Dz. U. z 2010, nr 138, poz. 930), Wnioskodawca od dnia 1 maja 2011 r. zamierza prowadzić ewidencję obrotu świadczonych przez siebie usług za pomocą kasy rejestrującej. Wnioskodawca będzie świadczył usługi z zakresu opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia - odpłatnie na rzecz osób fizycznych.

Wnioskodawca będzie również świadczył po dniu 30 kwietnia 2011 r. usługi z zakresu opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia na rzecz osób fizycznych w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych) podpisanej z Narodowym Funduszem Zdrowia i w tym przypadku nie będzie pobierał opłat bezpośrednio od pacjentów.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że wedle obowiązującej na cele podatku VAT do 31 grudnia 2010 r. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 1997 r., świadczone przez Wnioskodawcę usługi oznaczone są symbolem PKWiU 85.13.12 natomiast według aktualnie obowiązującej Klasyfikacji z 2008 r. oznaczone są symbolem PKWiU 86.23.

Usługi świadczone są zarówno w ramach umowy o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z NFZ jak i na rzecz pacjentów wnoszących odpłatność samodzielnie. Obrót Wnioskodawcy w roku 2010 na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przekroczył kwotę 40 000 zł. Spółka nie była wcześniej objęta obowiązkiem ewidencjonowania obrotu za pomocą kas rejestrujących.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano, iż bezpośrednim celem świadczonych usług stomatologicznych jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia konkretnych pacjentów. Wnioskodawca świadczy również usługi z zakresu stomatologii estetycznej służące poprawie stanu zdrowia, nie wyklucza jednak, że w przyszłości część tych usług będzie miało charakter kosmetyczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wymagane jest od lekarza prowadzącego grupową praktykę lekarską, w przypadku obowiązku posiadania kasy fiskalnej po dniu 30 kwietnia 2011 r., rejestrowanie za pomocą kasy i tym samym wydawanie paragonów pacjentom dla których świadczone są usługi zdrowotne w ramach realizacji umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia gdzie zapłata za usługę nastąpi ze środków publicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku rejestrowania za pomocą kas fiskalnych po dniu 30 kwietnia 2011 r. usług z zakresu opieki medycznej świadczonych pacjentom w ramach realizacji umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia. Wnioskodawca podnosi, iż usługi te świadczone są faktycznie na zlecenie Narodowego Funduszu Zdrowia. Przychód z tak świadczonych usług uzyskiwany jest środków publicznych za pośrednictwem NFZ. Narodowy Fundusz Zdrowia nie jest osobą fizyczną w związku z powyższym świadczenie usług zdrowotnych w ramach realizacji umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej nie stanowi sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w rozumieniu art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, która nakazywałaby rejestrowanie takich usług za pomocą kasy rejestrującej i tym samym wydawania pacjentom paragonów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Poprzez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi z zakresu opieki medycznej zarówno w ramach umowy o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z NFZ, jak i na rzecz pacjentów wnoszących odpłatność samodzielnie. Obrót Wnioskodawcy z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przekroczył w 2010 r. kwotę 40 000 zł. Od dnia 1 maja 2011 r. Wnioskodawca będzie więc zobowiązany do rejestrowania sprzedaży prowadzonej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych przy użyciu kasy fiskalnej. Wnioskodawcy nie dotyczy bowiem zwolnienie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności (przedmiotem pytania są usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach umowy zawartej z NFZ), należy stwierdzić, iż powołany art. 111 ust. 1 ww. ustawy nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca świadczy usługi medyczne na podstawie umowy zawartej z NFZ. Treść powołanego art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wskazuje, iż do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących obowiązani są wyłącznie podatnicy dokonujący sprzedaży towarów i usług na rzecz kręgu podmiotów w tym przepisie wyraźnie wymienionych.

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "nabywca", dlatego zasadnym wydaje się odwołanie do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN "nabywcą jest ten, kto coś nabywa (nabył) przez kupno" (Słownik języka polskiego, pod red.: prof. Mieczysława Szymczaka, s. 288, Wydawnictwo Naukowe PWN).

W świetle powyższej definicji nabywcą usług medycznych świadczonych przez Wnioskodawcę jest kupujący dane usługi na podstawie zawartych z Wnioskodawcą umów - Narodowy Fundusz Zdrowia (Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, iż podpisał z NFZ umowę i na jej mocy nie będzie pobierał opłat bezpośrednio od pacjentów).

Wnioskodawca świadcząc usługi medyczne w ramach umowy zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia nie ma zatem obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdyż Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Istotne jest zatem w przedmiotowej sprawie, kto nabywa daną usługę, a nie kto ją faktycznie odbiera. Należy zwrócić uwagę, iż pojęcie nabywca usługi nie jest tożsame z pojęciem konsument usługi.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć ponadto należy, iż interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie Organ wyjaśnia, że w zakresie pytania 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.