IBPP4/443-2/08/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2008 r. (data wpływu 11 grudnia 2008 r.) oraz pismem z dnia 19 grudnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur sfinansowanych z otrzymanych bezzwrotnych środków na podjęcie działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 20 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur sfinansowanych z otrzymanych bezzwrotnych środków na podjęcie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 grudnia 2008 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-2/08/KG z dnia 2 grudnia 2008 r. oraz pismem z dnia 19 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca otrzymał z PUP bezzwrotną pożyczkę na rozpoczęcie działalności gospodarczej (lipiec). Bezzwrotna pożyczka została wydana na zakup sprzętu i oprogramowania. Na dokonane zakupy Wnioskodawca otrzymał faktury VAT wystawione na firmę.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 9 grudnia 2008 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT składającym deklarację VAT-7K od 17 lipca 2008 r. Pierwsza deklaracja została złożona za 3 kwartał 2008 r. Zakup sprzętu i oprogramowania miał miejsce w 3 kwartale. Nabyte towary (sprzęt i oprogramowanie) są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem.

Wydatki związane z nabyciem towarów (sprzęt i oprogramowanie) nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jednocześnie w uzupełnieniu z dnia 19 grudnia 2008 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż wydatki związane z nabyciem sprzętu oraz oprogramowania mogłyby stanowić koszt uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT z faktur sfinansowanych z otrzymanych bezzwrotnych środków na podjęcie działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT, może on ten podatek odliczyć na podstawie faktur sfinansowanych z otrzymanych bezzwrotnych środków na podjęcie działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja została udzielona w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 30 listopada 2008 r., bowiem jej przedmiotem jest wskazany przez Wnioskodawcę stan faktyczny zaistniały w III kwartale 2008 r.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wszelkie ograniczenia w zakresie przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego (tj. wyjątki od zasady przewidzianej przepisem art. 86 ust. 1 ustawy) wynikają z przepisów prawa podatkowego (zarówno z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jak i przepisów wykonawczych do ustawy). Przepisy w tym zakresie nie warunkują prawa do odliczenia podatku od źródła jego finansowania.

Przypadki, w których nabycie towarów i usług nie uprawnia podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostały przez ustawodawcę określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z brzmieniem art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT składającym deklarację VAT-7K od 17 lipca 2008 r. Pierwsza deklaracja została złożona za III kwartał 2008 r. Zakup sprzętu i oprogramowania miał miejsce w III kwartale. Nabyte towary (sprzęt i oprogramowanie) są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem. Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnił, iż wydatki związane z nabyciem sprzętu oraz oprogramowania mogłyby stanowić koszt uzyskania przychodu.

Mając na przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy towarów (sprzęt i oprogramowanie).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.