IBPP4/443-197/13/BP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-197/13/BP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data wpływu 30 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności nabywa od szwajcarskiej firmy towar. Towar ten jest dostarczany do Niemiec, gdzie dokonywana jest odprawa celna. Odprawy celnej dokonuje agencja spedycyjna będąca zarejestrowanym podatnikiem VAT NIP DE. Po dokonaniu odprawy towar jest transportowany na terytorium Polski do siedziby Spółki.

Potwierdzeniem daty dostawy do siedziby Spółki jest data wystawionego dokumentu przyjęcia magazynowego PZ, która jest zgodna z datą odbioru na dokumencie transportowym CMR.

Spółka posiada fakturę zakupu wystawioną przez kontrahenta ze Szwajcarii z dnia 18 stycznia 2012 r.

Odprawa celna i odbiór towaru na terytorium Niemiec odbył się w dniu 28 marca 2012 r. a do siedziby Spółki czyli nabywcy został dostarczony w dniu 6 kwietnia 2012 r. i w tym dniu wystawiony został dokument przyjęcia magazynowego PZ.

Spółka traktuje tę transakcję jako nabycie wewnątrzwspólnotowe i określiła dla tej sytuacji moment powstania obowiązku podatkowego na 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów do siedziby Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy datą powstania obowiązku podatkowego jest dzień odprawy celnej na terenie Niemiec czy jest to dzień dostawy towarów do siedziby Spółki na terytorium Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstanie 15 maja 2012 r. Dokumentem określającym ten obowiązek podatkowy jest dowód przyjęcia magazynowego wystawiony przez Spółkę w dniu 6 kwietnia 2012 r. Spółka stwierdza, że powyższa transakcje jest dwuetapowa; najpierw jest dokonywany import towarów ze Szwajcarii do Niemiec, a następnie nabycie tych towarów przez Spółkę w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Ponieważ faktura wystawiona przez kontrahenta szwajcarskiego, który nie jest unijnym i nie jest podatnikiem od wartości dodanej nie może być brana pod uwagę przy ustalaniu obowiązku podatkowego Spółka określa i ustala moment dostawy towarów na podstawie dokumentu PZ, w związku z czym ma zastosowanie art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15.dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przemieszczenie towarów z terytorium Niemiec nabytych przez Spółkę na potrzeby prowadzonej działalności stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie. Obowiązek podatkowy z tytułu ww. transakcji powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar został przywieziony do Polski tj. obowiązek podatkowy w tym konkretnym przypadku powstanie 15 maja 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja oparta jest na przepisach obowiązujących w 2012 r., bowiem jak wskazał Wnioskodawca transakcja, o której mowa we wniosku miała miejsce właśnie w tym czasie.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl postanowień art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że będziemy mieli do czynienia z importem towarów (art. 36 ust. 1 ustawy) tylko wtedy, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski. Jeśli natomiast procedura celna zostanie zakończona na terytorium innego państwa członkowskiego, import będzie dokonany w tym państwie. W przypadku, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu w rozumieniu przepisów ustawy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, towary zostały odprawione i dopuszczone do wolnego obrotu w Niemczech, co oznacza, ze ich importu dokonano na terytorium Niemiec.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Artykuł 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 11 ust. 1 ustawy.

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy, określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Ponadto w świetle art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 302, str. 1 z późn. zm.), zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno - podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Unii Europejskiej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności nabywa od szwajcarskiej firmy towar. Towar ten jest dostarczany do Niemiec, gdzie dokonywana jest odprawa celna. Odprawy celnej dokonuje agencja spedycyjna będąca zarejestrowanym podatnikiem VAT NIP DE. Po dokonaniu odprawy towar jest transportowany na terytorium Polski do siedziby Spółki. Potwierdzeniem daty dostawy do siedziby Spółki jest data wystawionego dokumentu przyjęcia magazynowego PZ, która jest zgodna z datą odbioru na dokumencie transportowym CMR. Spółka posiada fakturę zakupu wystawioną przez kontrahenta ze Szwajcarii z dnia 18 stycznia 2012 r. Odprawa celna i odbiór towaru na terytorium Niemiec odbył się w dniu 28 marca 2012 r., a do siedziby Spółki czyli nabywcy został dostarczony w dniu 6 kwietnia 2012 r. i w tym dniu wystawiony został dokument przyjęcia magazynowego PZ.

Zatem, w związku z dokonanym na terytorium Niemiec importem towarów, Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towar dopuszczony do obrotu na terytorium Niemiec uzyskał status towaru wspólnotowego.

Tym samym Wnioskodawca dla tej transakcji działał w innym państwie członkowskim (tekst jedn.: na terytorium Niemiec) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Towar został zaimportowany przez Spółkę do Niemiec w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Dalsze przemieszczenie przez Wnioskodawcę własnych towarów, uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu w Niemiec, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ustawy.

Reasumując, przemieszczanie własnych towarów (uprzednio zaimportowanych z Szwajcarii), z terytorium Niemiec na terytorium Polski, stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest kwestia określenia daty powstania obowiązku podatkowego z tytułu wyżej opisanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Zaznaczyć jednak należy, że w przedmiotowej sprawie zasada określenia obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów na podstawie wystawionej faktury nie ma zastosowania, gdyż w przedmiotowej sprawie dochodzi do przemieszczenia towarów należących do Wnioskodawcy z terytorium Niemiec na terytorium Polski.

Z treści wniosku wynika, że dla Wnioskodawcy data dostawy towarów to dzień odbioru towarów na terytorium kraju, który jest zgodny z datą na dokumencie przyjęcia magazynowe i datą odbioru na dokumencie CMR.

Reasumując, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej ww. transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstał 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar został przywieziony i odebrany przez Wnioskodawcę na terytorium kraju.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl