IBPP4/443-193/13/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2013 r. (data wpływu 26 kwietnia 2013 r.)uzupełnionym pismem z dnia 21 czerwca 2013 r. (data wpływu 25 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towaru i usług w zakresie określenia czy w związku z planowaną sprzedażą używanych samochodów osobowych Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w związku z planowaną sprzedażą używanych samochodów osobowych Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 czerwca 2013 r. (data wpływu 25 czerwca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Ośrodek Ruchu Drogowego (Wnioskodawca) został utworzony przez Wojewodę "X" Zarządzeniem nr... z dnia... w sprawie utworzenia Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego. Podstawą działania Wnioskodawcy są przepisy:

* art. 116-121 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) oraz rozporządzenia wykonawcze do tej ustawy, określające zasady szkolenia, egzaminowania i uzyskania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów, warunki wynagrodzenia egzaminatorów przeprowadzających egzaminy kandydatów na kierowców i kierowców oraz wysokość opłat za egzaminy na prawo jazdy.

* Uchwała Nr..Sejmiku Województwa...z dnia... roku w sprawie nadania statutu Wnioskodawcy (wcześniej była Uchwała Nr.. Zarządu Województwa... z dnia... w sprawie nadania statutu Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 117 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym do zadań Wnioskodawcy należy organizowanie egzaminów państwowych sprawdzających kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami. Dodatkowo na mocy art. 117 ust. 2 ww. ustawy Wnioskodawca może wykonywać inne zadania z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Na podstawie z art. 117 ust. 3 omawianej ustawy Wnioskodawca może wykonywać działalność gospodarczą, której wyniki będą przeznaczone na działalność, o której mowa w ust. 1 i 2 tzn. na działalność egzaminacyjną i działalność z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego. Wnioskodawca w Krakowie wykonując zadania nałożone przez przepisy ustawowe, a w szczególności przez przepisy Prawo o ruchu drogowym w zakresie zadań wskazanych powyżej, działa jak organ władzy publicznej. Działalność ta wyłączona jest z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Od stycznia 2013 r. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W celu realizowania zadań odnośnie przeprowadzania egzaminów państwowych sprawdzających kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami, w zakresie kategorii B i B+E, Wnioskodawca zakupił w roku 2010 samochody osobowe. Pojazdy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i podlegają comiesięcznej amortyzacji. W związku z zakupem do działalności wyłączonej z opodatkowania podatkiem VAT, Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych samochodów osobowych. W roku 2014 planowana jest sprzedaż ww. samochodów osobowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 21 czerwca 2013 r.):

Czy w związku z planowaną po 1 stycznia 2014 r. sprzedażą używanych samochodów osobowych przez Wnioskodawcę do działalności niepodlegającej ustawie o VAT, sprzedaż ta będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., czy podlegać będzie na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca, mając na uwadze treść art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT obowiązujący od 1 stycznia 2014 r.:

"Art. 43. 1. Zwalnia się od podatku:

1. dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego",

Wnioskodawca uważa, że pomimo braku wymienienia w tym artykule możliwości zwolnienia od podatku dostawy towarów wykorzystywanych do działalności niepodlegającej VAT jeżeli z tytułu nabycia tych towarów nie przysługiwało mu obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, sprzedaż tych samochodów będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. artykułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy w niniejszej interpretacji została dokonana przez tut. organ w oparciu o przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towaru, jakie będą obowiązywały od 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wśród czynności podlegających VAT wyróżnić należy czynności zwolnione z VAT i czynności opodatkowane tym podatkiem. Do tych drugich zastosować należy prawidłową stawkę podatku VAT, stosowaną dla danej czynności opodatkowanej.

Jednakże czynności nie podlegające opodatkowaniu odróżnić należy od czynności zwolnionych z VAT. Poprzez zwolnienie rozumieć należy sytuację, w której do czynności z reguły opodatkowanej (posiadającej określoną stawkę podatku VAT) zastosowanie znajdzie brak obowiązku opodatkowania, tj. dana czynność skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego, co jednak nie prowadzi do powstania zobowiązania podatkowego. Czynności nieopodatkowane zaś to takie czynności, które nie są w ogóle objęte przedmiotem opodatkowania i względem których nie występuje obowiązek podatkowy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą W 2010 r. zakupił samochody osobowe do działalności wyłączonej z opodatkowania podatkiem VAT. Pojazdy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i podlegają comiesięcznej amortyzacji. W chwili nabycia pojazdów Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku VAT.

W 2014 r. Wnioskodawca planuje sprzedaż ww. samochodów osobowych. Jednocześnie od stycznia 2013 r. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, iż zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych - zasady sprawiedliwości podatkowej - przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe. Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, zaś ich wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna.

Oznacza to, że prawo do zastosowania zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy będzie miał od 1 stycznia 2014 r. wyłącznie podatnik, który będzie dokonywał dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego a nie jak wskazał Wnioskodawca również wykorzystywanych do działalności niepodlegającej VAT.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe, ponieważ samochody osobowe będące przedmiotem wniosku były wykorzystywane, jak wskazał Wnioskodawca do działalności niepodlegającej podatkowi VAT, to Wnioskodawca nie będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.