IBPP4/443-181/12/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty akcyzy - jest nieprawidłowe

W dniu 23 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązku zapłaty akcyzy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie diagnostyki pojazdów, wykonywania robót budowlanych, świadczenia usług transportowych, handlu materiałami sypkimi. Do prowadzenia działalności gospodarczej niezbędne jest dokonywanie przez Wnioskodawcę zakupów oleju napędowego, który nabywany jest od różnych dostawców. Dostawcy oleju napędowego wystawiają Wnioskodawcy faktury VAT z naniesioną adnotacją, iż w cenę paliwa wliczony został podatek akcyzowy. Podatnik nie ma możliwości faktycznego zweryfikowania, czy dostawcy oleju napędowego odprowadzili należny podatek akcyzowy, a w szczególności nie ma możliwości skutecznego domagania się od dostawców dowodów zapłaty podatku akcyzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym powinien być interpretowany w ten sposób, że:

Czy też art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym winien być interpretowany w ten sposób, że nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe staje się podatnikiem podatku akcyzowego jeżeli w toku postępowania kontrolnego lub podatkowego nie zostanie ustalone, że podatek został zapłacony oraz tylko wtedy, gdy jednocześnie zostanie ustalone, że nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe wiedział, iż nabywa wyroby akcyzowe niewiadomego pochodzenia, od których nie został zapłacony podatek akcyzowy lub istniało podejrzenie, że taki podatek mógł być niezapłacony.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym nie może być interpretowany w ten sposób, iż na nabywającym lub posiadającym wyroby akcyzowe ciąży obowiązek, którego nabywający spełnić nie może, albowiem nie dysponuje odpowiednimi do tego narzędziami prawnymi. Biorąc to pod uwagę, nabywający wyroby akcyzowe nie może być przez prawo zmuszany do uzyskiwania informacji, których uzyskanie nie jest prawnie na jego rzecz zagwarantowane. Nabywający wyroby akcyzowe nie jest w stanie zweryfikować, czy od nabywanych przez niego wyrobów opłacony został podatek akcyzowy. W szczególności taka sytuacja będzie miała miejsce w przypadkach, gdy dostawca odmówi przedstawienia dowodów zapłaty, a także w przypadkach, gdy sam dostawca nie opłacał podatku, a jednocześnie nie posiada dowodów zapłaty, która dokonana była na wcześniejszym etapie obrotu wyrobem. Nabywca wyrobów akcyzowych nie jest także, w ocenie wnioskodawcy, zobligowany do żądania od dostawcy certyfikatu jakości wyrobu (szczególnie paliw płynnych). Jakość używanych przez przedsiębiorcę towarów lub usług jest kwestią wyboru samego przedsiębiorcy i nie powinien on być zmuszany przez organy administracji publicznej do dbania o własne interesy. Zdaniem wnioskodawcy, nabywca wyrobów akcyzowych, o ile nabywa te wyroby w ramach regularnego obrotu gospodarczego, zwłaszcza dokonując obrotu z firmami przez wiele lat obecnymi na rynku i zajmującymi się handlem wyrobami akcyzowymi oraz w stosunku do których nie toczą się żadne postępowania wskazujące na nielegalność transakcji, nie jest zobligowany przepisami prawa do weryfikowania zapłaty od nabywanych wyrobów akcyzowych podatku akcyzowego przez swojego dostawcę lub jego dostawców. Mając na uwadze powyższe, w ocenie wnioskodawcy, prawidłowa wykładnia art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym musi prowadzić do wniosku, że nabywający wyroby akcyzowe może odpowiadać za niezapłacony wcześniej podatek akcyzowy o ile zostanie ustalone, iż nabywający wiedział o tym, że nabywa wyroby od których podatek nie został opłacony, w szczególności jeżeli wie, że nabywa wyroby niewiadomego pochodzenia albo jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że nabywający winien podejrzewać, iż od nabywanych wyrobów mógł nie być opłacony podatek akcyzowy. Tym samym, o ile nabywca nie ma wiedzy wskazującej na możliwość niezapłacenia podatku akcyzowego lub nie zachodzą okoliczności uzasadniające podejrzenie o możliwości nabywania wyrobów akcyzowych, od których nie został zapłacony podatek, nabywca wyrobów akcyzowych w ocenie wnioskodawcy nie ma obowiązku uzyskiwania od dostawców dowodów zapłaty podatku akcyzowego, zaświadczeń o zarejestrowaniu dostawcy jako podatnika podatku akcyzowego, certyfikatów jakości (np. w odniesieniu do paliw płynnych) itp.

Stanowisko Wnioskodawcy jest szczególnie uzasadnione faktem, iż nie został on przez ustawodawcę wyposażony w żadne środki prawne, którymi mógłby się posłużyć w celu wyegzekwowania od swoich dostawców dokumentów wykazujących uprzednie dokonanie zapłaty podatku akcyzowego. Jedną z podstawowych zasad państwa prawnego jest nienakładanie na obywateli obowiązków, których oni spełnić nie mogą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 629 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

Prawodawca uregulował w art. 13 ust. 2 do ust. 6 ustawy, szczególne przypadki dotyczące instytucji podatnika podatku akcyzowego.

Z wskazanych powyżej przepisów wynika, iż podatnikiem akcyzy jest przede wszystkim osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Podatnikiem będzie zatem taki podmiot, którego zachowanie (czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym lub stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą) wskazane zostało jako podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku, Wnioskodawca zakupuje olej napędowy. Na fakturze jest zamieszczona adnotacja, że podatek akcyzowy jest wliczony w cenie.

Wątpliwości Zainteresowanego związane są z ewentualnym obowiązkiem zapłaty podatku akcyzowego, gdyby nie został on uiszczony na wcześniejszych etapach obrotu.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że przepisy w zakresie podatku akcyzowego nie nakładają na nabywcę wyrobów akcyzowych obowiązku w zakresie weryfikacji swych dostawców, przy czym tut organ chciałby zauważyć, że przepisy podatkowe umożliwiają pewną weryfikacje kontrahentów.

Prawodawca w zakresie faktur w art. 2 pkt 18 ustawy wskazał, iż faktura to faktura w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. W przepisie § 5 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) wskazano, iż na żądanie nabywcy podatnik podatku akcyzowego, który nie został zwolniony z obowiązku podatkowego w tym podatku, określa w fakturze kwotę podatku akcyzowego, zawartą w wartości towarów wykazanych w tej fakturze.

Z powyższego przepisu wyraźnie wynika, iż obowiązek określenia w fakturze kwoty podatku akcyzowego dotyczy tylko podatników podatku akcyzowego. W sytuacji zaś wykazania akcyzy w fakturze przez sprzedawcę wyrobów akcyzowych (nie będącego podatnikiem podatku akcyzowego od tych sprzedanych wyrobów), brak jest podstaw prawnych do uznania, że akcyza wynikająca z faktur została zapłacona.

Ponadto na podstawie art. 96 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.

Dodatkowo na mocy art. 18 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym właściwy naczelnik urzędu celnego prowadzi rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1. Rejestr zawiera dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym tych podmiotów. Na wniosek zainteresowanego podmiotu właściwy naczelnik urzędu celnego jest obowiązany do wydania zaświadczenia stwierdzającego, czy dany podmiot jest zarejestrowanym podmiotem. Zainteresowanym podmiotem może być zarówno sam podmiot zarejestrowany, jak i inny podmiot mający interes prawny w uzyskaniu informacji o zarejestrowaniu.

Powyższe przepisy pozwalają podmiotom zainteresowanym ustalenie czy dostawca jest zarejestrowanym podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu akcyzą jak też ma możliwość ustalenia czy dostawca jest podatnikiem podatku VAT i tym samym czy jest uprawniony do wystawienia faktury VAT, w której na żądanie nabywcy winna być wykazana kwota podatku akcyzowego, która stanowi dla nabywającego od podatnika podatku akcyzowego wyroby akcyzowe poświadczenie, iż podmiot ten (podatnik podatku akcyzowego) sprzedaje wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą, tj. takie, które dopuszczone zostały przez niego do konsumpcji.

Powyższe działania weryfikacyjne stanowią jedynie możliwość zainteresowanego i nie są jego obowiązkiem. Niemniej w interesie Wnioskodawcy jest dokonywanie weryfikacji podatników od których nabywa oleje napędowe, w tym także sprawdzenie czy na wcześniejszym etapie obrotu akcyza od nabywanych wyrobów została zapłacona lub zadeklarowana w należytej wysokości.

Należy bowiem mieć na uwadze, iż nabywcy wyrobów akcyzowych mogą stać się podatnikami tego podatku. Podatek akcyzowy jest szczególnym rodzajem podatku pośredniego. W odróżnieniu od podatku od towarów i usług płacony jest - zgodnie z zasadą jednokrotności zapłaty tego podatku - w momencie oddania wyrobu do konsumpcji. Wówczas, kolejne etapy obrotu tymi wyrobami, nie podlegają już z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem akcyzowym uregulowany został m.in. w art. 8 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

* produkcja wyrobów akcyzowych;

* wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

* import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

* nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

* wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

* wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Z kolei w świetle uregulowań art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

Tym samym oprócz podatników podatku akcyzowego określonych poprzez odwołanie się do czynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym, ustawa dodatkowo wskazuje również specyficzne sytuacje, kiedy podatnikiem akcyzowym mogą być podmioty inne niż dokonujące podstawowych czynności opodatkowanych.

Jedną z grup podmiotów, które ustawodawca uznał za podatników podatku akcyzowego stanowią podmioty nabywające lub posiadające wyroby akcyzowe, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony. Podstawowym celem tego przepisu jest przesunięcie odpowiedzialności za uiszczenie akcyzy na nabywców i posiadaczy wyrobów akcyzowych, pomimo tego, że zgodnie z zasadami ogólnymi podmiotami zobowiązanymi do zapłaty podatku akcyzowego byli dostawcy tych wyrobów.

Stosownie do powyższego fakt posiadania wyrobów akcyzowych z niezapłaconą akcyzą, magazynowanych poza składem podatkowym, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Przepis ten ma na celu umożliwienie skutecznej walki z przestępczością i nieprawidłowościami w obrocie wyrobami akcyzowymi. Stąd też zakres opodatkowania określony w art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy, obejmuje także nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych, jeżeli w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie można ustalić, czy akcyza na wcześniejszym etapie obrotu została zapłacona w prawidłowej wysokości. Zaznaczyć przy tym należy, iż brak możliwości ustalenia w toku prowadzonego postępowania kontrolnego lub podatkowego faktu zapłaty akcyzy w należnej wysokości, nie będzie oznaczał wyłączenia w toku prowadzonego postępowania, stosowania zasad postępowania dowodowego. W szczególności organ prowadzący postępowanie będzie zobligowany do przeprowadzenia wszelkich możliwych dowodów mających na celu wyjaśnienie sprawy, pod warunkiem ich zgodności z prawem. Dopiero po przeprowadzeniu odpowiednio udokumentowanych czynności dowodowych zmierzających do ustalenia, czy zapłacono podatek akcyzowy w należnej wysokości i stwierdzeniu niemożności dokonania ustaleń w tym zakresie, możliwe będzie zastosowanie normy zawartej w przedmiotowym przepisie.

Z powyższego wynika, iż prawodawca, jako podatnika akcyzy traktuje zarówno producentów czy np. importerów wyrobów akcyzowych oraz w określonych przypadkach także pozostałe podmioty biorące udział w obrocie tymi wyrobami oraz podmioty, które używają takich wyrobów.

W szczególności opodatkowane akcyzą może być nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych, które znajdują się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Głównym warunkiem tego opodatkowania jest brak zapłaty akcyzy w należnej wysokości (co potwierdzone zostaje w wyniku ww. czynności organu podatkowego).

W tym miejscu należy wskazać, iż interpretacja językowa przepisu art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy nie daje uzasadnionych podstaw do twierdzenia, że ogranicza się on wyłącznie do przypadków, w których dany podmiot wiedział albo co najmniej mógł przypuszczać, iż kwota akcyzy nie została rozliczona przez dostawcę, a nie dotyczy podmiotów, które dochowały należytej staranność w zakresie podmiotu od którego nabyły wyroby akcyzowe, w wyniku czego będzie możliwe w szczególności ustalenie jego danych oraz faktu prowadzenia przez niego działalności w zakresie obrotu wyrobami akcyzowymi. Konkluzja taka nie znajduje potwierdzenia w jednoznacznym brzmieniu art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy.

W tym przypadku, obowiązek podatkowy powstaje w trybie art. 10 ust. 10 ustawy, tj. z tytułu nabycia lub posiadania wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy. Powstaje on z dniem nabycia lub wejścia w posiadanie tych wyrobów, z zastrzeżeniem ust. 11 tego artykułu.

Przepis ten podlega stosowanej modyfikacji w związku z czynnościami, które może wykonać np. producent wyrobu akcyzowego. Zgodnie bowiem z przepisem art. 8 ust. 6 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jak wynika z powyższego, czynnością tą - po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy - jest zadeklarowananie np. przez producenta (lub określenie przez organ podatkowy) kwoty akcyzy w należnej wysokości. Stąd też, jeśli Wnioskodawca nabywa oleje napędowe, w stosunku do których zadeklarowana została (po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy) przez podatnika tego podatku kwota akcyzy w należnej wysokości, zanim powstanie - wskazany w cyt. powyżej art. 10 ust. 10 ustawy - obowiązek podatkowy, to na Spółce nie będzie ciążył obowiązek zapłaty akcyzy.

W przeciwnym wypadku zgodnie z przepisem cyt. powyżej art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy podatnikiem akcyzy będzie mógł stać się również i Wnioskodawca.

Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 4 ustawy, jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podatnikach z tytułu dokonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2, 3 i 5, których przedmiotem są te same wyroby akcyzowe, zapłata akcyzy związanej z tymi wyrobami przez jednego z tych podatników powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego pozostałych podatników.

Zatem, zapłata podatku przez jednego z ww. podatników podatku akcyzowego powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego pozostałych podatników.

Reasumując, podatkiem akcyzowym obciążony jest co do zasady producent, importer lub nabywca wewnątrzwspólnotowy wyrobów akcyzowych. Jednakże do zapłaty podatku akcyzowego może być zobowiązany również nabywca lub posiadacz takich wyrobów w sytuacji, gdy akcyza nie zostanie zapłacona w należytej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony. Wskazana regulacja ma na celu zabezpieczenie przed wprowadzeniem do obrotu (wydaniem do konsumpcji) wyrobu akcyzowego bez zapłaconej akcyzy.

W konsekwencji na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy, Wnioskodawca może zostać zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji, gdy od nabytych (posiadanych) przez niego wyrobów akcyzowych nie była zapłacona akcyza, choć obowiązek podatkowy powstał na wcześniejszych etapach obrotu, a Wnioskodawca dochował należytej staranności w zakresie weryfikacji podmiotu od którego nabył paliwo, w wyniku czego będzie możliwe w szczególności ustalenie jego danych oraz faktu prowadzenia przez niego działalności w zakresie obrotu wyrobami akcyzowymi. Należy jednak pamiętać, że nie każdy nabywca wyrobów akcyzowych jest uznawany za podatnika akcyzy. Zgodnie bowiem z jednofazowym charakterem podatku akcyzowego akcyza jest nakładana na pierwszym etapie obrotu, jeżeli wystąpi czynność opodatkowana akcyzą na poprzednim szczeblu obrotu.

Należy też zauważyć, że warunkiem nieopodatkowania kolejno następujących transakcji jest prawidłowe rozliczenie kwoty należnej akcyzy (zadeklarowanie lub zapłacenie) w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Przykładowo, jeżeli producent wyrobów akcyzowych dokona prawidłowego rozliczenia podatku akcyzowego, to kolejne transakcje, których przedmiotem będą wyroby akcyzowe dostarczone przez producenta, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a podmioty występujące w tych kolejnych transakcjach nie będą traktowane jako podatnicy podatku akcyzowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak podkreślić, iż postępowanie w przedmiocie wydania interpretacji opiera się na ocenie prawnej wyłącznie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i stanowiska strony zaprezentowanego we wniosku, a nie dokonywaniu jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.