IBPP4/443-180/09/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu 23 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług związanego z inwestycją w zakresie: odnowienia (naprawy) elewacji zewnętrznej kościoła - jest prawidłowe.

W dniu 23 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług związanego z inwestycją w zakresie: odnowienia (naprawy) elewacji zewnętrznej kościoła.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Parafia Rzymsko-Katolicka zamierza złożyć wniosek o dotację realizacji inwestycji w ramach programu operacyjnego - Rozwój Obszarów Wiejskich. Organem dotacyjnym jest Urząd Marszałkowski. W ramach projektu, zostaną poczynione inwestycje w zakresie: odnowienia (naprawy) elewacji zewnętrznej kościoła. Program przewiduje dotację w wysokości do 75% kosztów kwalifikowanych. Koszty kwalifikowane to zaakceptowane przez organ dotacyjny wydatki w kwocie netto (bez podatku od towarów i usług) albo wydatki poniesione w kwocie brutto. Wydatki w kwotach brutto, są kwalifikowane w przypadku, gdy beneficjent nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług. Warunkiem zezwolenia przez Urząd Marszałkowski na ujęcie kosztów w kwocie brutto jest posiadanie indywidualnej interpretacji, wydanej przez Organ upoważniony przez Ministra Finansów, co do możliwości odliczenia podatku naliczonego przy zakupach inwestycyjnych w ramach programu operacyjnego - Rozwój Obszarów Wiejskich.

Pomoc finansowa z EFRROW stanowić będzie płatność pośrednią, będącą refundacją kosztów kwalifikowanych, przyznawaną po zrealizowaniu każdego etapu operacji. Środki otrzymane przez Parafię zastaną bezpośrednio wykorzystane na pokrycie kosztów związanych z: zakupem sprzętu, materiałów i usług, sprawowaniem nadzoru inwestorskiego lub autorskiego oraz innych ogólnych kosztów, bezpośrednio związanych z przygotowaniem i realizacją inwestycji.

W celu właściwej realizacji zakładanej inwestycji, Parafia będzie dokonywała zakupów towarów i usług objętych podatkiem VAT. Przedmiotowe zakupy nie będą miały żadnego związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Powyższa inwestycja nie będzie w żaden sposób generowała przychodów.

Do głównych zadań Parafii należy działalność związana z kultem religijnym, a także oświatowo-wychowawczą, kulturalna, charytatywno-opiekuńcza, jak również katechizacja oraz inwestycje sakralne i kościelne. Środki na realizację ww. zadań pochodzą wyłącznie z dobrowolnych darowizn pieniężnych, przekazywanych przez parafian. Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Parafia będzie miała możliwość odliczenia podatku od towarów i usług związanego z zakupami dotyczącymi przedmiotowej inwestycji realizowanej w ramach programu operacyjnego - Rozwój Obszarów Wiejskich.

Zdaniem Wnioskodawcy, Parafia nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i nie ma w stosunku do niej zastosowania art. 96 ust. 1 ww. ustawy. Zatem zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z inwestycją.

Biorąc pod uwagę status Parafii oraz fakt, że środki na sfinansowanie planowanej inwestycji nie stanowią środków finansowych bezzwrotnej pomocy zagranicznej w rozumieniu § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), nie ma możliwości dokonania zwrotu podatku VAT w trybie ww. rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1, wyżej cytowanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT przez działalność gospodarczą należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca złożył wniosek o dotację realizacji inwestycji w zakresie: odnowienia (naprawy) elewacji zewnętrznej kościoła w ramach programu operacyjnego - Rozwój Obszarów Wiejskich.

Środki otrzymane przez Parafię zostaną bezpośrednio wykorzystane na pokrycie kosztów związanych z: zakupem sprzętu, materiałów i usług, sprawowaniem nadzoru inwestorskiego lub autorskiego oraz innych ogólnych kosztów, bezpośrednio związanych z przygotowaniem i realizacją inwestycji.

Przedmiotowe zakupy nie będą miały żadnego związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Powyższa inwestycja nie będzie w żaden sposób generowała przychodów.

Do głównych zadań Parafii należy działalność związana z kultem religijnym, a także oświatowo-wychowawczą, kulturalna, charytatywno-opiekuńcza, jak również katechizacja oraz inwestycje sakralne i kościelne. Środki na realizację ww. zadań pochodzą wyłącznie z dobrowolnych darowizn pieniężnych, przekazywanych przez parafian. Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie będzie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi - brak związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizowanego działania. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą również zastosowania obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008 r. uregulowania § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.), zgodnie z którymi zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe bezpośrednio im przekazane na odrębny rachunek bankowy, na którym są ulokowane wyłącznie środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, przysługuje zwrot podatku naliczonego. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zarejestrowanych podatników dokonujących bezpośrednio nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe, przekazane z rachunku bankowego, na którym są ulokowane środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, przekazane przez podatnika, o którym mowa w ust. 1.

Przepisy ww. rozporządzenia przewidują możliwość zwrotu kwoty podatku naliczonego zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług (w całości lub w części) za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w szczególności przedakcesyjnych środków Unii Europejskiej (PHARE). W przypadku finansowania programów, realizowanych w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej oraz innych programów wspólnotowych Unii Europejskiej, warunkiem uzyskania zwrotu jest zawarcie umowy na realizację projektu przed dniem 1 maja 2004 r.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.