IBPP4/443-1785/10/JP - Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących przebudowy i modernizacji stacji uzdatniania wody oraz wystawienia faktury dokumentującej przeniesienie nakładów w związku z realizacją inwestycji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2010 r. (data wpływu 29 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 1 lutego 2011 r. oraz pismem z dnia 3 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących przebudowy i modernizacji stacji uzdatniania wody oraz wystawienia faktury dokumentującej przeniesienie nakładów w związku z realizacją inwestycji - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących przebudowy i modernizacji stacji uzdatniania wody oraz wystawienia faktury dokumentującej przeniesienie nakładów w związku z realizacją inwestycji. Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 1 lutego 2011 r. oraz pismem z dnia 3 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Gmina Z wraz z Gminą O są współwłaścicielami budynku i urządzeń stacji uzdatniania wody. Udział we współwłasności - po 50%. W 2010 r. rozpoczęto przebudowę i modernizację Stacji. Zadanie jest dofinansowane ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, w którym to podatek VAT nie jest kosztem kwalifikowalnym. Inwestorem zadania jest Gmina Z, na podstawie zawartego porozumienia z Gminą O. W ww. porozumieniu dotyczącym wspólnej realizacji zadania, ustalono dla każdej z Gmin udział po 50%. Na podstawie ustaleń porozumienia Gmina O wpłaci swój udział po przedłożeniu rozliczenia wykonania zadania, zgodnie z protokołami odbioru oraz kopiami faktur wykonawców.

Eksploatacją budynków, budowli i urządzeń stanowiących ujęcie wody zajmuje się obecnie Rejonowe Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji.

Gmina Z ani też Gmina O z tytułu eksploatacji nie pobierają od RPWIK żadnych środków pieniężnych.

Po zakończeniu modernizacji urządzeń, w III kw. 2011 r., planuje się przekazać majątek w dzierżawę spółce prawa handlowego. Gmina Z do tej pory nie odliczała podatku VAT naliczonego w fakturach wykonawców.

W piśmie, które wpłynęło do tut. organu w dniu 1 lutego 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że wszystkie faktury dotyczące przedmiotowego zadania, tj. przebudowy i modernizacji stacji są wystawione na Wnioskodawcę (Gminę Z).

Całość inwestycji jest realizowana przez Gminę Z, dotyczy to zarówno części majątku, której właścicielem jest Gmina Z jak i Gmina O.

Po zrealizowaniu zadania Stacja zostanie odpłatnie wydzierżawiona spółce prawa handlowego.

W wyniku realizacji zadania zwiększy się wartość środków trwałych Stacji, obecnie Stacja jest oddana nieodpłatnie w użytkowanie Rejonowemu Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji.

Ponadto w piśmie z dnia 3 lutego 2011 r. Wnioskodawca poinformował, że Gmina Z po zrealizowaniu zadania zamierza przenieść część poniesionych nakładów na Gminę O, ponieważ część zadania będzie realizowana na majątku Gminy O i Gmina ta posiada udziały w modernizowanej stacji - 50%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Gmina Z ma możliwość odliczania podatku VAT naliczonego w fakturach wykonawców od podatku należnego Urzędowi Skarbowemu.

Czy ewentualne odliczenie dotyczyć ma także części modernizowanego majątku, którego jest właścicielem Gmina O.

Czy Gminie O należy wystawić fakturę przenoszącą na Gminę O nakłady poniesione na jej części wspólnego majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sprostowane w piśmie z dnia 3 lutego 2011 r.), Gmina Z ma możliwość odliczania podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących przebudowy i modernizacji stacji uzdatniania wody.

Gmina Z ma możliwość odliczania podatku VAT związanego z częścią modernizowanego majątku, którego właścicielem jest Gmina O.

Po zrealizowaniu zadania Gmina Z może wystawić Gminie O fakturę VAT przenoszącą na ta Gminę nakłady poniesione na jej część wspólnego majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów lub usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabycie towarów i usług przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca (Gmina Z) wraz z Gminą O są współwłaścicielami budynku i urządzeń stacji uzdatniania wody.

Całość inwestycji jest realizowana przez Gminę Z.

Wszystkie faktury dotyczące przedmiotowego zadania, tj. przebudowy i modernizacji stacji są wystawione na Wnioskodawcę (Gminę Z).

Po zrealizowaniu zadania Stacja zostanie odpłatnie wydzierżawiona spółce prawa handlowego.

Gmina Z po zrealizowaniu zadania zamierza przenieść część poniesionych nakładów na Gminę O, ponieważ część zadania będzie realizowana na majątku Gminy O i Gmina ta posiada udziały w modernizowanej stacji - 50%.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy pojawiły się wątpliwości Wnioskodawcy związane z ewentualnym prawem do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług nabywanych przez Wnioskodawcę na potrzeby przedmiotowej inwestycji jak również konieczności wystawienia faktury VAT dokumentującej część wydatków związanych z nakładami poniesionymi w imieniu współwłaściciela majątku.

W świetle powyższego należy wskazać, iż odrębnego rozpatrzenia wymagają kwestie związane z prawem do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej zakupy są związane z nakładami poniesionymi bezpośrednio przez Wnioskodawcę jak i nakładami poniesionymi przez Wnioskodawcę w imieniu współwłaściciela stacji uzdatniania wody (50% udziału), które po wykonaniu zadania zgodnie z protokołami odbioru i kopiami faktur zostaną przeniesione na rzecz współwłaściciela.

Jak wskazano powyżej prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel

Natomiast stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ze świadczeniem usługi mamy do czynienia również w sytuacji gdy podatnik dokonuje czynności działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej. Wówczas przyjmuje się, że dla celów podatku od towarów i usług podatnik sam nabył usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył tę usługę.

Powyższe wynika wprost z przepisu art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1), (wcześniej art. 6 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) (Dz. Urz. WE L 145, s. 1)), zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Powyższe uregulowanie prawne od 1 grudnia 2008 r. wprowadzono również do krajowego porządku prawnego w art. 30 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Oznacza to, iż koszty niektórych usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. Podatnik jest traktowany tak, jakby świadczył tę usługę. Świadczenie takich usług powinno zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego rodzaju usługi.

Takie uregulowanie jest konsekwencją przyjęcia zasady, że czynność wykonana we własnym imieniu przez podatnika powoduje dla niego powstanie obowiązku podatkowego.

Jak to już wskazano powyżej w omawianej sprawie występuje sytuacja, w której jednostki samorządu terytorialnego (Gminy) wspólnie wykonują na podstawie zawartej umowy, zadanie inwestycyjne, którego przedmiotem jest przebudowa i modernizacja stacji uzdatniania wody. Gminy są współwłaścicielami budynków i urządzeń - po 50%.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest wyłączną stroną umów zawieranych z wykonawcami usług służących realizacji wspólnego dla obu jednostek samorządu terytorialnego przedsięwzięcia; konsekwencją tego jest wystawianie przez wykonawców faktur VAT, w których jako nabywca usług widnieje tylko Wnioskodawca.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż to Wnioskodawca jest bezpośrednim realizatorem inwestycji. Wnioskodawca dokonywał wszystkich zakupów związanych z realizacją inwestycji w imieniu własnym, na swoją rzecz jak i również w imieniu własnym ale na rzecz współwłaściciela stacji uzdatniania wody.

Wnioskodawca spełnia tu rolę pośredniczącą pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą usług, tj. Gminą (współwłaścicielem stacji uzdatniania wody). W rezultacie więc ostateczne obciążenie podatkiem w części nakładów inwestycyjnych spoczywa nie na ich pierwotnym nabywcy (Wnioskodawcy), lecz na ich rzeczywistym odbiorcy, tj. Gminie będącej współwłaścicielem stacji uzdatniania wody.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę cytowane przepisy uznać należy, iż Wnioskodawca, w części w jakiej inwestycja dotyczy faktycznie Gminy - współwłaściciela stacji uzdatniania wody, działał w imieniu własnym lecz na rzecz innego podmiotu.

Zatem koszty zakupu robót budowlanych, gdzie odbiorcą jest inny podmiot (w niniejszej sprawie Gmina będąca współwłaścicielem stacji uzdatniania wody) niż podmiot obciążony (tj. Gmina realizująca inwestycję) przez świadczącego usługę, Wnioskodawca zobowiązany jest przenieść na faktycznego odbiorcę (tj. współwłaściciela).

Wobec tego, nabycie w ramach realizowanej inwestycji robót budowlanych przez Wnioskodawcę winno być przedmiotem odsprzedaży usług dla współwłaściciela stacji uzdatniania wody przy zastosowaniu tej samej stawki co stawka, według której usługi zostaną opodatkowane przez usługodawcę faktycznie ją świadczącego. Wnioskodawca występuje w omawianej sprawie w charakterze zarówno otrzymującego usługi, jak i wyświadczającego usługi (na rzecz Gminy będącej współwłaścicielem stacji uzdatniania wody).

Toteż zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy obowiązani są wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży. W przypadku, o którym mowa wyżej podatnik wystawia fakturę.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że nakłady inwestycyjne ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z przebudową i modernizacją stacji uzdatniania wody w części w jakiej dotyczą wydatków, które zgodnie z protokołem odbioru będą przedmiotem odsprzedaży na rzecz współwłaściciela stacji pozostają w bezpośrednim związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W związku z powyższym na mocy art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca (inwestor bezpośredni) ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją zadania w takiej części w jakiej koszty inwestycyjne zostaną przeniesione na współwłaściciela stacji uzdatniania wody. Jednocześnie jest zobowiązany-jako świadczący usługę - do odprowadzenia podatku należnego od tych transakcji.

Reasumując powyższe, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na realizację zadania inwestycyjnego w części, w jakiej są one związane ze świadczeniem na rzecz współwłaściciela (odsprzedaż usług dla Gminy - współwłaściciela stacji uzdatniania wody).

Natomiast w kwestii ewentualnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dotyczącego części zadania inwestycyjnego w stosunku do Wnioskodawcy jako współwłaściciela stacji uzdatniania wody w określonej części (50% udziału we współwłasności), należy rozważyć czy faktycznie mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z sytuacją, w której dokonane zakupy są związane z czynnościami opodatkowanymi występującymi u Wnioskodawcy.

Wnioskodawca przedstawiając opis stanu faktycznego wskazał, że w chwili obecnej stacja jest oddana nieodpłatnie w użytkowanie Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji, natomiast po zrealizowaniu zadania inwestycyjnego stacja zostanie wydzierżawiona spółce prawa handlowego.

W myśl powołanych wyżej przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Toteż podstawowym zagadnieniem jakie należy analizować w aspekcie prawa do odliczania podatku VAT jest związek dokonywanych zakupów ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania tego odliczenia czyli generującą dla Wnioskodawcy podatek należny.

Odnosząc się do przedstawionego wyżej opisu zdarzenia przyszłego, należy odwołać się do regulacji wynikających z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wobec powyższego oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi stacji uzdatniania wody skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy.

W konsekwencji dzierżawa stacji stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, iż w przypadku towarów i usług nabywanych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadania inwestycyjnego polegającego na przebudowie i modernizacji stacji uzdatniania wody w części przypadającej na Wnioskodawcę jako współwłaściciela (50% udziałów) zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w ich cenie, albowiem towary te i usługi będą służyły wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym. Tym samym Wnioskodawca ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w tej części z uwagi na związek poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi (uzyskiwaniem przychodów z tytułu dzierżawy stacji).

Reasumując, mając na względzie wszystkie poczynione wyżej ustalenia należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w związku z realizacją zadania inwestycyjnego polegającego na przebudowie i rozbudowie stacji uzdatniania wody, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych towarów i usług niezbędnych do realizacji tego zadania inwestycyjnego, Wnioskodawca może dokonać odliczenia podatku naliczonego związanego zarówno z wydatkami które dotyczą części modernizowanego majątku, którego właścicielem jest sam Wnioskodawca, jak również w części przypadającej na współwłaściciela stacji. Ponadto poniesione nakładów inwestycyjnych na współwłaściciela stacji uzdatniania wody (odsprzedaż usług) winno zostać udokumentowane poprzez wystawienie faktury VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione ostatecznie w piśmie z dnia 3 lutego 2011 r. należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja skierowana jest tylko do Wnioskodawcy i nie odnosi się do współwłaściciela stacji uzdatniania wody (Gminy P), bowiem każdą czynność, z którą mogą być związane skutki podatkowo-prawne należy rozstrzygać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.