IBPP4/443-1760/10/JP - Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2010 r. (data wpływu 23 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013 - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działa jako stowarzyszenie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach. Celem działania jest wykonywanie zadań statutowych. W 2010 r. Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie pomocy w Ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007 - 2013 dla Działania "Małe projekty".

W ramach tego działania wszystkie faktury będą przedłożone do refundacji.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi działalności gospodarczej. Interpretacja jest niezbędna jako załącznik do wniosku o płatność na etapie refundowania wydatków.

Ponadto Wnioskodawca w piśmie z dnia 20 stycznia 2011 r. wskazał, że przedmiotem zadania, o którym mowa we wniosku jest zakup wyposażenia świetlicy wiejskiej (zakup krzeseł, stolików, nagłośnienia, laptop, drukarka, szafa biurowa, biurko, lustro, 2 stoły do tenisa stołowego).

W wyniku realizacji zadania Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał żadnych przychodów.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7.

Realizacja przedmiotowego zadania nie ma w żadnym zakresie związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma możliwość odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowany w urzędzie skarbowym jako podatnik podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako "podatnicy VAT czynni", poprzez złożenie deklaracji VAT-7.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie pomocy w Ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007 - 2013 dla Działania "Małe projekty".

Przedmiotem zadania jest zakup wyposażenia świetlicy wiejskiej (zakup krzeseł, stolików, nagłośnienia, laptop, drukarka, szafa biurowa, biurko, lustro, 2 stoły do tenisa stołowego).

W wyniku realizacji zadania Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał żadnych przychodów.

Realizacja przedmiotowego zadania nie ma w żadnym zakresie związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi - Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a ponadto realizacja przedmiotowego zadania nie ma w żadnym zakresie związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca nie ma zatem możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na zakupie wyposażenia świetlicy wiejskiej. Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie będą miały również zastosowania uregulowania § 21 ust. 1 i 2 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.).

Przepisy te przewidują bowiem możliwość zwrotu podatku zarejestrowanym podatnikom jedynie na podstawie umów zawartych przed dniem 1 maja 2004 r.

Ww. przepisy zostały powtórzone niezmienionym brzmieniu w § 22 ust. 1 i 2 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649).

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.