IBPP4/443-167/13/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013 r. (data wpływu 9 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2013 r. (data wpływu 27 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu alkoholem etylowym całkowicie skażonym - jest prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu alkoholem etylowym całkowicie skażonym. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 czerwca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma handluje alkoholem etylowym całkowicie skażonym wg receptury słoweńskiej i łotewskiej p. 4 wg rozporządzenia WE 3199/93. Z dniem 1 lipca 2013 r. wchodzi w życie Rozporządzenie Wykonawcze Komisji UE nr 162/2013 z 21 lutego 2013 r. zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że firma nie jest składem podatkowym i nie ma zezwolenia na skażanie alkoholu etylowego. Firma kupuje i sprzedaje alkohol całkowicie skażony od polskiego producenta.

Spółka nabyła alkohol etylowy całkowicie skażony metodą słoweńską i łotewską przed 1 lipca 2013 r. zgodnie z dyrektywą WE 3199/93 u polskiego producenta. Alkohol ten obecnie znajduje się na stanach magazynowych Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W ocenie Wnioskodawcy, obrót alkoholem etylowym całkowicie skażonym po 1 lipca 2013 r. w recepturach słoweńskiej i łotewskiej p.4 jest dopuszczalny w całej UE, ponieważ zgodnie z p. 1 rozporządzenia wykonawczego UE nr 162/2013 alkohol etylowy może być całkowicie skażony zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich i nie wymaga składu podatkowego. Można mieć na stanach magazynowych alkohol całkowicie skażony wg receptury dowolnego kraju unijnego zgodnie z rozporządzeniem WE 3199/93, który został zakupiony w Polsce przed 1 lipca 2013 r. do momentu wyprzedania się. Posiadanie na stanach magazynowych alkoholu etylowego skażonego wg receptury innej niż polska i uniwersalna nie wymaga składu podatkowego jeśli alkohol skażony został wg receptury dozwolonej w danym kraju UE i został z niego sprowadzony (np. ze Słowenii w recepturze słoweńskiej)

Po 1 lipca 2013 r. można mieć na stanach magazynowych alkohol etylowy całkowicie skażony, zakupiony w kraju UE wg dozwolonej tam receptury lub sprowadzony spoza kraju UE skażony zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich i nie wymaga to składu podatkowego, gdyż traktowane jest to jako nabycie wewnątrzwspólnotowe towarów lub import. Możliwy jest import alkoholu etylowego całkowicie skażonego wg wymogów któregokolwiek z państw członkowskich i nie wymaga to składu podatkowego zgodnie z p. 1 rozporządzenia wykonawczego 162/2013. Możliwa jest sprzedaż alkoholu etylowego całkowicie skażonego wg receptury któregokolwiek z państw członkowskich do państw UE jako wewnątrzwspólnotowa dostawa zgodnie z p. 1 rozporządzenia wykonawczego 162/2013.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy składem podatkowym ustawodawca określił miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zatem warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest jego skażenie środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93.

Zgodnie z art. 1 ww. rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. U. WE L nr 288, str. 12 z późn. zm.), substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, są takie jak określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Stosownie do art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniającego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

W myśl art. 2 ww. rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013, rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r., wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Analiza zapisów ww. załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 wskazuje, iż na terenie Polski mogą być stosowane wyłącznie dwie procedury całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia od podatku akcyzowego.

Zwrócić należy bowiem uwagę na odmienny sposób uregulowania kwestii substancji skażających i ich wykorzystania w Państwach Członkowskich.

Budowa tego załącznika jednoznacznie wskazuje na dwie procedury.

Jedna z procedur skażania do stosowana we wszystkich państwach członkowskich Unii określona została w pkt I załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013.

W procedurze tej należy stosować na hektolitr etanolu absolutnego:

* 3 litry alkoholu izopropylowego (IPA),

* 3 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK),

* 1 gram benzoesanu denatonium.

Państwom członkowskim zezwala się, w zakresie rynku wewnętrznego, na dodawanie barwnika w celu nadania produktowi charakterystycznej barwy, która sprawia, że jest on natychmiast rozpoznawalny.

Z kolei druga z procedur skażania, co do której ma wątpliwości Spółka, określona została w pkt II ww. załącznika. Dla "Polski" np. przewidziano, iż należy stosować na hektolitr etanolu absolutnego, którąkolwiek z następujących substancji:

wraz z 0,25 litra zasad pirydynowych;

Prawodawca wspólnotowy rozdzielił, zatem procedury skażania na:

* stosowane we wszystkich państwach członkowskich,

* stosowane w niektórych państwach członkowskich.

Cel wprowadzenia tego wyraźnego rozdzielenia zapisano w pkt 5 uwag wprowadzających rozporządzenie wykonawcze Komisji nr 162/2013.

Zgodnie z nim, w swoim sprawozdaniu końcowym opublikowanym w lipcu 2011 r. grupa projektowa zaproponowała, że można by rozważyć przyjęcie procedury skażania z wykorzystaniem trzech litrów alkoholu izopropylowego (IPA), trzech litrów ketonu metylowo-etylowego (MEK) oraz jednego grama benzoesanu denatonium na hektolitr absolutnego alkoholu jako wspólnej procedury skażania do celów całkowitego skażania alkoholu. Jedną z głównych korzyści proponowanej wspólnej procedury jest to, że ma ona zastąpić liczne procedury stosowane w sposób niezależny w różnych państwach członkowskich. Dlatego też procedurę tę należy stosować jako wspólną procedurę dla wszystkich państw członkowskich do celów całkowitego skażania alkoholu w celu zapobiegnięcia uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom w tej dziedzinie.

Analiza wskazanych wyżej przepisów prawa unijnego prowadzi do wniosku, iż państwo członkowskie obowiązane jest na swoim terytorium stosować w procesie produkcji skażanie alkoholu etylowego wyłącznie w oparciu o wspólną procedurę stosowaną we wszystkich państwach członkowskich (tzw. euroskażalnik) lub sposób skażenia zgłoszony przez to państwo Komisji i zaakceptowany zgodnie z procedurą określoną w art. 27 dyrektywy nr 92/83; ujawniony następnie w załączniku do rozporządzenia nr 3199/93.

W myśl art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/83/EWG państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich, pod warunkiem że wymogi te zostały należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu (pkt 1 Rozporządzenie Wykonawcze Komisji UE nr 162/2013).

Zatem, mając na uwadze powyższe oraz brzmienie art. 30 ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, zwolniony od akcyzy będzie alkohol etylowy całkowicie skażony produkowany w kraju po 31 czerwca 2013 r. wyłącznie, gdy zostanie skażony zgodnie z procedurą wskazaną w Tytule I "Procedura skażania stosowana we wszystkich państwach członkowskich" rozporządzenia 3199/93 lub w sposób zgłoszony przez Polskę i ujawniony w treści Tytułu II "Dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich".

Zgodnie z Rozporządzeniem Wykonawczym Komisji UE nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. nowe przepisy należy stosować od dnia 1 lipca 2013 r. Jednocześnie należy zauważyć, że Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) nr 162/2013 zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 nie zakazuje po 1 lipca 2013 r. sprzedaży alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie przepisami obowiązującymi do 31 czerwca 2013 r. np. wg receptury słoweńskiej i łotewskiej, który Wnioskodawca zakupił przed 1 lipca 2013 r. Wobec tego Wnioskodawca może sprzedawać, zużywać i posiadać na stanach magazynowych alkohol całkowicie skażony przed 1 lipca 2013 r. (zwolniony z akcyzy) zgodnie z rozporządzeniem WE 3199/93, który został zakupiony przed 1 lipca 2013 r., aż do momentu wyprzedania.

Odnośnie kwestii nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z recepturą obowiązującą w danym kraju członkowskim, z którego nabywany jest ten alkohol zauważa się, iż zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/83/EWG Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów gdy produkty te są rozprowadzane w postaci alkoholu całkowicie denaturowanego zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu. Zwolnienie to uzależnione jest od stosowania przepisów dyrektywy 92/12/EWG, dotyczących handlowego przemieszczania się alkoholu całkowicie denaturowanego.

Tym samym mając na względzie cytowany wcześniej art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, od 1 lipca 2013 r. nabycie wewnątrzwspólnotowe alkoholu etylowego przez Wnioskodawcę z państwa członkowskiego gdzie został on wyprodukowany, całkowicie skażonego na terytorium tego państwa członkowskiego procedurą skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich określoną w Tytule I załącznika do rozporządzenia rady 3199/93 (obowiązującego o 1 lipca 2013 r.) lub procedurą skażania obowiązującą w kraju członkowskim dla danego państwa, w którym jest on produkowany (określoną odpowiednio dla danego kraju w Tytule II ww. załącznika), zwolnionego z akcyzy przez to państwo członkowskie, będzie również zwolnione z podatku akcyzowego na terytorium kraju.

W tym miejscu należy jednakże zauważyć, mając na względzie treść art. 27 ust. 1 lit. a Dyrektywy Rady 92/83/EWG oraz treść art. 5 rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 3649/92 z dnia 17 grudnia 1992 r. w sprawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego w wewnątrzwspólnotowym przepływie produktów objętych podatkiem akcyzowym, przeznaczonych do konsumpcji w Państwie Członkowskim wysyłki (Dz. U.UE.L.Nr 369 str. 17) prawidłowemu przemieszczeniu pomiędzy państwami członkowskimi całkowicie skażonego alkoholu etylowego winien towarzyszyć uproszczony dokument towarzyszący.

Mając powyższe na uwadze z dniem 1 lipca 2013 r. Wnioskodawca będzie uprawniony do nabycia wewnątrzwspólnotowego np. z terytorium Węgier zwolnionego z akcyzy alkoholu całkowicie skażonego wg receptury przedstawionej i stosowanej przez Węgry wymienionej w załączniku do dyrektywy rady 3199/93.

Jednocześnie ponieważ przedmiotem powyższego nabycia wewnątrzwspólnotowego po dniu 1 lipca 2013 r. nie będzie wyrób objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jak również alkohol całkowicie skażony nabyty już przez Wnioskodawcę przez 1 lipca 2013 r. nie jest taką procedurą objęty, nabycie wewnątrzwspólnotowe takiego wyrobu jak i posiadanie ww. wyrobu nie będzie wymagało prowadzenia przez Wnioskodawcę składu podatkowego.

Natomiast w kwestii dostawy wewnątrzwspólnotowej do Niemiec po 1 lipca 2013 r. alkoholu całkowicie skażonego na terytorium kraju przed 1 lipca 2013 r. wg np. słoweńskiej, a tym samym nabycia wewnątrzwspólnotowego przez kontrahenta z Niemiec takiego alkoholu należy zauważyć, iż opodatkowanie takiego wyrobu jak i tryb i zasady jego nabycia będą dokonywane na podstawie przepisów niemieckich obowiązujących na jego terytorium. Tym samym w kwestii tego zagadnienia Wnioskodawca winien zapoznać się z obowiązującym na terytorium Niemiec przepisami w tym zakresie.

Odnośnie natomiast importu alkoholu etylowego całkowicie skażonego należy wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany (...), wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zatem w imporcie warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest jego skażenie środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93. Tym samym importowany alkohol etylowy całkowicie skażony zgodnie z wymogami dla skażania, określonymi w Załączniku do ww. rozporządzenia, będzie korzystał ze zwolnienia z akcyzy. Powyższe oznacza zarazem, iż w związku z importem takiego całkowicie skażonego, zgodnie z wymogami obowiązującego w Rozporządzenia Komisji WE) nr 3199/93 zmienionego Rozporządzeniem Wykonawczym Komisji (UE) nr 162/2013, alkoholu etylowego Wnioskodawca nie jest zobowiązany do prowadzenia składu.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.